Το άρθρο αυτό – πιο παλιό αλλά παραμένει επίκαιρο μετά τις γαλλικές περιφερειακές και τοπικές εκλογές όπου οι Πράσινοι συγκέντρωσαν περίπου 16% αλλά και εξέλεξαν δημάρχους σε μεγάλες γαλλικές πόλεις – δημοσιεύθηκε στο protagon.gr από το Protagon Team εδώ
Γαλλία: Είναι Πράσινο το μέλλον της Αριστεράς;
Καθώς το γαλλικό οικολογικό κόμμα αναβαπτίστηκε στην κολυμβήθρα των ευρωεκλογών και κατέστη τρίτη πολιτική δύναμη, προοδευτικοί αρθρογράφοι αναρωτιούνται αν υπάρχει τρόπος ώσμωσης των παλιών κοινωνικών επιδιώξεων με τις σύγχρονες περιβαλλοντικές ευαισθησίες
Ποιο είναι το μέλλον της γαλλικής Αριστεράς στον 21ο αιώνα; Μήπως ο σοσιαλισμός και η σοσιαλδημοκρατία είναι παρωχημένες ιδεολογίες, που ανήκουν στον προηγούμενο αιώνα, και καιρός είναι να μεταμορφωθούν σε οικολογικά κινήματα; Τα παραπάνω ερωτήματα απασχολούν δύο γαλλικές πένες που κατατάσσονται στην προοδευτική δημοσιογραφία: η Νατάσα Τατού στο L’Obs και ο Λοράν Ζοφρέν στη Liberation αναρωτιούνται αν η ψήφος των αριστερών Γάλλων στις ευρωεκλογές σηματοδότησε τη στροφή του προοδευτικού κοινωνικού σώματος προς την οικολογία.
Γερμανία: Πράσινη άνθιση αλλά και «μαύρο κύμα»
Η Τατού θεωρεί ότι οι γάλλοι Πράσινοι του Γιανίκ Τζαντό «κέρδισαν απολύτως το στοίχημά τους με το 13,4% των ευρωεκλογών και ότι μπορούν να συγχαρούν τον εαυτό τους», αφού «το αποτέλεσμα ξεπέρασε τις προσδοκίες τους». Κρίνει δε ότι οι Πράσινοι είναι πια η «πρώτη αριστερή δύναμη στη Γαλλία», καθώς εκφράζουν «αριστερούς ψηφοφόρους» επειδή «ενσωματώνουν ένα προοδευτικό ιδεώδες που τα παραδοσιακά αριστερά κόμματα δεν έχουν».
Κατά την άποψή της το κόμμα του Τζαντό μπορεί να προσφέρει στον «απογοητευμένο από το Μάαστριχτ» ψηφοφόρο την ελπίδα «για την οικοδόμηση ενός άλλου έργου, περισσότερο φιλικού προς το περιβάλλον και πιο ανθρώπινου από εκείνο που εκπροσωπεί η τεχνοκρατία των Βρυξελλών».
Ο Ζοφρέν πιστεύει ότι οι σοσιαλιστικές ιδεολογίες του 20ού αιώνα πρέπει να συγχωνευθούν στην οικολογία, αφού η «οικολογικότητα» αποτελεί «το κύριο κριτήριο αξιολόγησης της πολιτικής δράσης στην Ευρωπαϊκή Ενωση». Για αυτόν οι Πράσινοι διεκδικούν την ιδεολογική ηγεμονία στη γαλλική Αριστερά, καθώς ο «αριστερός λαϊκισμός δεν ικανοποιεί τους ανθρώπους της Αριστεράς».
Ο Ζοφρέν προτείνει, κατά κάποιον τρόπο, την ώσμωση των κοινωνικών επιδιώξεων της παραδοσιακής Αριστεράς με τη σύγχρονη απαίτηση της οικολογίας για περιβαλλοντική υπεράσπιση του πλανήτη από την κλιματική κρίση. Ο Ζοφρέν το πηγαίνει και παραπέρα: επιβάλλεται, λέει, «στρατηγική συνεργασία» της Αριστεράς με τον Τζαντό, αν μιλάμε για ανάληψη, κάποτε, της εξουσίας. Διότι «ανάληψη της εξουσίας στη Γαλλία σημαίνει νίκη στις προεδρικές εκλογές εις βάρος των Εμανουέλ Μακρόν και Μαρίν Λεπέν»