Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ συμμετέχουμε πλέον, από τον Μάρτιο 2020, μαζί με άλλες δυνάμεις στην δημιουργία ενός αυτόνομου, μαζικού, νέου ΠΡΑΣΙΝΟΥ κόμματος για την αυτόνομη παρουσία και συγκρότηση του πράσινου χώρου στην Ελλάδα. Υποστηρίζουμε ότι οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ πρέπει να βασίζονται σε αξίες, πολιτικές που αφορούν την κοινωνία, και απευθύνονται στους πολίτες. Θα είμαστε αυτόνομοι στις εθνικές εκλογές, αποτελώντας μια ευρεία οικολογική πράσινη συμμαχία για την προώθηση πράσινων λύσεων προς όφελος της κοινωνίας, του περιβάλλοντος και της υπεύθυνης οικονομίας. Ένα δημιουργικό πράσινο κύμα που βγάζει από τα αδιέξοδα και οδηγεί σε αλλαγή οικονομίας, θεσμών, πολιτικών, αξιών και πρακτικών για αλλαγή της Ελλάδας και της Ευρώπης. Βοηθήστε να έρθει και στην Ελλάδα το πράσινο κύμα που σαρώνει την Ευρώπη.

Καθώς κάποια στελέχη των Πράσινων Αλληλεγγύη προέρχονταν από τους Οικολόγους Πράσινους από τους οποίους αποχώρησαν τον Μάρτιο 2014 με ένα σοβαρό πολιτικό σκεπτικό κριτικής, ενώ άλλα στελέχη τους δεν συμμετείχαν μέχρι τότε στο σχήμα, έχει σημασία μια αποτίμηση των λαθών κι αποτυχιών του σχήματος των Οικολόγων Πράσινων που πήραν την ριψοκίνδυνη απόφαση να συμμετάσχουν όχι αυτόνομα αλλά μέσα από τις λίστες του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές αλλά και στην πορεία στην κυβέρνηση ΣΥΡιΖΑ – ΑΝΕΛ – ΟΠ χωρίς να έχουν μια αυτόνομη κοινοβουλευτική ομάδα. 

Το νέο σχήμα ΠΡΑΣΙΝΟΙ (www.prasinoi.eu) στο οποίο συμμετέχουμε πλέον οι Πράσινοι – Αλληλεγγύη έχει κάνει μια συνολική αποτίμηση της περιόδου 2014-2020 κυρίως για να βγουν χρήσιμα συμπεράσματα τόσο για το νέο, αυτόνομο, πράσινο κόμμα όσο και για το πράσινο κίνημα γενικότερα. Οι Πράσινοι Αλληλεγγύη με τις θέσεις και παρεμβάσεις τους εκείνη την περίοδο ανέδειξαν στο μέτρο των δυνατοτήτων τους μια πράσινη οπτική στα θέματα κλίματος και ενέργειας, διαφορετική από αυτήν ου ακολούθησε το κυβερνητικό σχήμα και ήταν σε εντελώς αντίθετη κατεύθυνση από αυτήν ενός πράσινου πολιτικού σχεδίου. Διαβάστε την σχετική κριτική, λοιπόν, για το που πήγε στραβά η πολιτική επιλογή ΣΥΡΙΖΑ – Οικολόγων Πράσινων στα ενεργειακά και κλιματικά θέματα καθώς και συνολικότερα στην διαχείριση κρίσιμων περιβαλλοντικών, οικονομικών και κοινωνικών θεμάτων. 

Στο συλλογικό κείμενο (διαμορφώθηκε μέσα από ευρεία διαβούλευση στο νέο πράσινο κόμμα) που ακολουθεί παρουσιάζεται η κριτική απέναντι σε πολιτικές που ακολούθησε η συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ – Οικολόγων Πράσινων στα Ενεργειακά – Κλιματικά θέματα. Είναι σημαντική αυτή η πολιτική κριτική, μια και συχνά ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να ασκήσει αντιπολίτευση στις σημερινές πολιτικές και εμφανίζεται σαν να μην έχει καμία ευθύνη για την παραχώρηση ενός μεγάλου ποσοστού των περιοχών μας (ξηρά και θάλασσα) για έρευνα και εξορύξεις ορυκτών καυσίμων / υδρογονανθράκων για πολλές δεκαετίες! Χωρίς ελάχιστη αυτοκριτική σηκώνει σημαίες “πράσινης κριτικής” χωρίς ντροπή….Περιμένουμε, όμως, και την αυτοκριτική των Οικολόγων Πράσινων για τις αποτυχίες και τα τρομερά λάθη τους για την άνευ όρων συμμετοχή τους σε εκείνη την κυβέρνηση και τις αποφάσεις που έλαβε, μια “παθητική στάση” που εξέθεσε στα μάτια των πολιτών ολόκληρο τον πράσινο /οικολογικό χώρο ασχέτως αν αυτός ήταν στην μεγάλη πλειοψηφία του (όπως μεταξύ άλλων και οι Πράσινοι Αλληλεγγύη, το Οικολογικό Δίκτυο, τοπικά σχήματα, περιβαλλοντικές οργανώσεις και πρωτοβουλίες πολιτών) απέναντι σε παρόμοιες πολιτικές 

Ένα κορυφαίας σημασίας ζήτημα, που στοιχειοθετεί την αποτυχία των Οικολόγων Πράσινων (ΟΠ), μέσω της συμμετοχής τους στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ (Γενάρης 2015-Ιούλιος 2019), να προωθήσουν κάποιες βασικές πράσινες πολιτικές, είναι και η πολιτική της κυβέρνησης αυτής απέναντι στις εξορύξεις πετρελαίου και φυσικού αερίου. Η ίδια πολιτική υλοποιούνταν και από την προηγούμενη κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ αλλά συνεχίζεται και από την τωρινή της ΝΔ.

Την ίδια εποχή της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, σε παγκόσμιο και ευρωπαϊκό επίπεδο προωθείται η έξοδος – γρηγορότερα ή αργότερα – από τα ορυκτά καύσιμα:

• Τέλη 2015 υπογράφεται η Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα που στην πραγματικότητα δρομολογεί το τέλος της εποχής των ορυκτών καυσίμων / υδρογονανθράκων μέχρι το αργότερο το 2050, όπως προβλέπει και η ευρωπαϊκή στρατηγική για μια κλιματικά ουδέτερη Ευρώπη.
• Πανευρωπαϊκά έχουμε εξελίξεις και σε επίπεδο Κρατών Μελών προς την κατεύθυνση της απομάκρυνσης από τον άνθρακα: δέσμευση Μακρόν για μηδενική έρευνα υδρογονανθράκων, μείωση ανθρακικών και πυρηνικών, διπλασιασμό των ΑΠΕ σε 5 χρόνια.
• Ο Ομπάμα, μαζί με την κυβέρνηση του Καναδά, απαγόρευσε εξορύξεις υδρογονανθράκων σε Αρκτική και Ατλαντικό, ενώ ακύρωσε τα σχέδια για τον πετρελαιαγωγό Keystone.
• Η Κροατία παγώνει τις έρευνες για υδρογονάνθρακες στην Αδριατική.
• Η Ισπανία, με σοσιαλιστές στην κυβέρνηση, αποκλείει τις μεσογειακές θαλάσσιες εξορύξεις, μπαίνοντας μαζί με την Πορτογαλία σε τροχιά συνολικής απαγόρευσης νέων ερευνών και εξορύξεων, η Ιταλία με, τότε, κεντροαριστερή κυβέρνηση το ίδιο, ενώ η Δανία προσανατολίζεται σε επενδύσεις στην υπεράκτια αιολική ενέργεια (1). Και η Νορβηγία συζητάει να αφήσει ανεκμετάλλευτα τα αποθέματα υδρογονανθράκων στο υπέδαφός της και τα συνταξιοδοτικά ταμεία αποφασίζουν να αποσυρθούν σταδιακά από τις επενδύσεις σε ορυκτά καύσιμα, συμμετέχοντας σε ένα μεγάλο παγκόσμιο κίνημα απόσυρσης από ομόλογα, μετοχές και επενδύσεις ορυκτών καυσίμων.

Στην Ελλάδα, όμως, κινούμαστε σε μια εντελώς αντίθετη κατεύθυνση με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ – ΟΠ (που συνεχίζει τώρα, στον ένα ή στον άλλο βαθμό, η κυβέρνηση ΝΔ):

• Παραμένει η προσκόλληση στον λιγνίτη και μετατίθενται στο μακρινό μέλλον η προετοιμασία της δίκαιης μετάβασης στην μεταλιγνιτική εποχή και η περιοχή παραμένει απροετοίμαστη (η ΝΔ υιοθετεί μεν σήμερα φιλόδοξους στόχους εξόδου από τον λιγνίτη αλλά δεν έχει παρουσιάσει ένα αξιόπιστο σχέδιο δίκαιης μετάβασης της περιοχής, ενώ στη θέση του λιγνίτη προωθεί το ορυκτό φυσικό αέριο, που δεν είναι έτσι κι αλλιώς πράσινο καύσιμο και επιδιώκει να χρηματοδοτήσει από το Ταμείο Δίκαιης Μετάβασης και το Ταμείο Ανάκαμψης με μεγάλα ποσά επενδύσεις φυσικού αερίου).
• Δημιουργούνται επιστημονικές και διοικητικές υποδομές για στήριξη της έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων, με την ίδρυση και στελέχωση της Ελληνικής Διαχειριστικής Εταιρείας Υδρογονανθράκων (ΕΔΕΥ), η οποία από τα τέλη του 2016 αποτελεί το “θεματοφύλακα των παραχωρήσεων για την έρευνα και εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων στην Ελλάδα, διαχειριζόμενη τόσο προϋπάρχουσες όσο και τρέχουσες παραχωρήσεις” (2). Η ΕΔΕΥ ιδρύθηκε με νόμο του 2011 αλλά η έναρξη λειτουργίας της σηματοδοτήθηκε το 2015 με την υπ’ αρ. πρωτ. 19859/8.5.2015 Διαπιστωτική Πράξη Λειτουργίας του τότε υπουργού Παραγωγικής Ανασυγκρότησης, Περιβάλλοντος και Ενέργειας (Λαφαζάνης) και στελεχώνεται τέλη του 2016.
• Δεσμεύεται η χώρα σε ένα εξαιρετικά πολύπλοκο και αμφισβητούμενο όχι μόνο ως προς τη συμβατότητά του με τις κλιματικές πολιτικές αλλά και ως προς την οικονομική βιωσιμότητα (3) και τη γεωπολιτική σκοπιμότητά του σχέδιο, τον υποθαλάσσιο αγωγό μεταφοράς φυσικού αερίου Ανατολικής Μεσογείου (EastMed), που μεταξύ άλλων δημιουργεί σημαντικά προβλήματα και στις σχέσεις της με χώρες με τον Λίβανο και την Παλαιστινιακή Αρχή, που καταγγέλλουν ότι το Ισραήλ έχει καταπατήσει τμήματα θαλάσσιου χώρου που ανήκει σ’ αυτές (4).

Το 2015 πραγματοποιήθηκε από το ΥΠΕΚΑ ο 2ος Διεθνής Γύρος Αδειοδότησης (που είχε ξεκινήσει το 2014 αλλά δόθηκε παράταση μέχρι 14/7/2015) για 20 θαλάσσιες περιοχές στη Δυτική Ελλάδα (Ιόνιο) και νότια της Κρήτης (Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 2014/C 400/03, 2015/C 126/09 & 2015/C 174/05) για έρευνα και εξορύξεις υδρογονανθράκων. Κατόπιν των σχετικών αξιολογήσεων και διαπραγματεύσεων, ανακηρύχθηκαν ανάδοχοι τα κοινοπρακτικά σχήματα/εταιρείες:

• Για την Περιοχή 2, Δυτικά της Κέρκυρας, ανακηρύχθηκε ανάδοχος η κοινοπραξία Total E&P Greece B.V. S.A., Edison International S.p.A, και ΕΛΠΕ, με εντολοδόχο την Total (ν.4525/2018, σύμβαση μίσθωσης).
• Για την Περιοχή 10 (Κυπαρισσιακός Κόλπος), αναδείχθηκε ως ανάδοχος και εντολοδόχος εταιρεία η ΕΛΠΕ Α.Ε. (ν.4630/2019, σύμβαση μίσθωσης).

Το 2015 με τη διαδικασία της υποβολής ενδιαφέροντος (individual express of interest) και το διεθνή διαγωνισμό που ακολούθησε, παραχωρήθηκαν τρεις χερσαίες περιοχές στη Δυτική Ελλάδα και συγκεκριμένα:

• Οι περιοχές Άρτας–Πρέβεζας και Βορειοδυτικής Πελοποννήσου στην ΕΛΠΕ (Ν.4526/2018 και Ν.4527/2018).
• Η περιοχή της Αιτωλοακαρνανίας στην Energean Oil & Gas A.E. (N.4524/2018).

Ακολούθησε αλλαγή εντολοδόχου και σήμερα η περιοχή έχει ως αναδόχους τη Repsol και την Energean Oil & Gas A.E.

Το 2016 η Energean Oil & Gas A.E. ανακοινώνει την εμπορική εκμεταλλευσιμότητα της ανακάλυψης στην παραχώρηση «Κατάκολο» και καταθέτει στην ΕΔΕΥ το Πρόγραμμα Ανάπτυξης του Κοιτάσματος (Field Development Plan), το οποίο και γίνεται αποδεκτό. Με τον τρόπο αυτό η εντολοδόχος εταιρεία προχωράει στο στάδιο εκμετάλλευσης για συγκεκριμένη περιοχή έκτασης 59 τ. χλμ., την επονομαζόμενη «περιοχή εκμετάλλευσης».

Το 2017 προκηρύσσονται από την ΕΔΕΥ Α.Ε. με τη διαδικασία Εκδήλωσης Ενδιαφέροντος δύο διεθνείς διαγωνισμοί για παραχώρηση τριών περιοχών α) Ιόνιο και β) Δυτικά και Νοτιοδυτικά Κρήτης (βλ. ανακοινώσεις στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης 2017/C 411/05 & 04 αντίστοιχα). Η χρονιά αυτή χαρακτηρίζεται από την προσέλκυση της μεγαλύτερης διεθνώς πετρελαϊκής εταιρείας, της αμερικανικής ExxonMobil, που μαζί με τη γαλλική Total, την ΕΛΠΕ και την ισπανική εταιρεία Repsol, υποβάλλουν προσφορές για την παραχώρηση των προαναφερθέντων τριών περιοχών και στη συνέχεια, μετά από τις διαδικασίες της αξιολόγησης και διαπραγμάτευσης, ανακηρύσσονται ως ανάδοχα σχήματα (2018), οι μεν τρεις πρώτες για τις δύο περιοχές Δυτικά & Νοτιοδυτικά Κρήτης, η δε κοινοπραξία Repsol-ΕΛΠΕ για την περιοχή του Ιονίου.

Τέλος, το 2019, η εξαγορά της ιταλικής Edison Exploration & Production από την εταιρεία Energean Oil & Gas, σηματοδοτεί την εν δυνάμει συμμετοχή της τελευταίας στις παραχωρήσεις τόσο της Περιοχής 2 όσο και του Πατραϊκού Κόλπου (Δυτικά).

Στην περιοχή του Πατραϊκού, μετά την αποχώρηση της Petroceltic Resources Plc, σήμερα συμμετέχουν από κοινού δύο εταιρείες, η ΕΛΠΕ και η Edison International S.p.A. (η οποία ελέγχεται πλέον όπως προαναφέρθηκε από την Energean Oil & Gas).

Στο διάστημα αυτό της τελευταίας δεκαετίας, έχουν πραγματοποιηθεί συνολικά πέντε διαγωνισμοί, ένας για την πραγματοποίηση γεωφυσικών ερευνών (κυρίως με τη λεγόμενη «σεισμική μέθοδο» για απόκτηση δεδομένων μη αποκλειστικής χρήσης – MC – στο θαλάσσιο χώρο, ενώ οι υπόλοιποι τέσσερις αναφορικά με την παραχώρηση περιοχών (δύο θαλάσσιων και δύο χερσαίων) για έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων. Αυτές οι 4 παραχωρήσεις πραγματοποιήθηκαν με τυμπανοκρουσίες μάλιστα από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και ενώ συμμετείχαν, διαφωνώντας αλλά χωρίς να αποχωρούν, εκπρόσωποι των ΟΠ στην κοινοβουλευτική ομάδα και στην κυβέρνηση.

Οι διαδικασίες που ακολουθήθηκαν κάλυψαν ολόκληρο το φάσμα των δυνατοτήτων της πρόνοιας του σχετικού νόμου με τις διαδικασίες της «Ανοικτής Θύρας», του «Διεθνούς Γύρου Αδειοδότησης» και της «Εκδήλωσης Ενδιαφέροντος» από τρίτο.

Τον Σεπτέμβριο του 2018 ξεκινά η διαδικασία εντοπισμού πετρελαίου από την κοινοπραξία ΕΛΠΕ-Total-Edison σε συνολικά 20 «οικόπεδα» (Κρήτη, Πελοπόννησος, Ιόνιο).

Στην Ήπειρο δεσμεύονται για το λόγο αυτό 4.187 τετραγωνικά χιλιόμετρα (πάνω από το 3% της ελληνικής επικράτειας, αλλά το 1/3 περίπου της Ηπείρου, ακόμη και μέσα σε Natura, προστατευόμενες και εθνικά πάρκα – εδώ οι ΟΠ αγνοήθηκαν από το ΣΥΡΙΖΑ («Οι περιοχές Natura 2000 δεν εξαιρούνται από τις έρευνες για τις εξορύξεις. Κατέθεσα σχέδιο τροπολογίας, ζητώντας από τον υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας να εξαιρέσει αυτές τις προστατευόμενες περιοχές από τις έρευνες για υδρογονάνθρακες. Η απάντηση του υπουργείου ήταν αρνητική» – Γιώργος Δημαράς, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, μέλος των ΟΠ, μετέπειτα υφυπουργός Περιβάλλοντος (5).

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ – ΟΠ ξεκίνησε και η κυβέρνηση ΝΔ ολοκλήρωσε την παραχώρηση περίπου του 1/3 της ξηράς και της θάλασσάς μας σε πετρελαϊκές εταιρίες για έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων. Στις 3 Οκτωβρίου 2019 κυρώθηκαν από τη Βουλή των Ελλήνων οι 3 τελευταίες συμβάσεις παραχώρησης των δικαιωμάτων έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων σε 4 «οικόπεδα» στους θαλάσσιους χώρους Ιονίου και Κρήτης. Η παραχώρηση αφορά 50.017 km².

Στον πίνακα, όπου παρουσιάζονται αναλυτικά οι συμβάσεις παραχώρησης και οι εταιρίες, διαπιστώνεται εύκολα ότι οι περισσότερες παραχωρήσεις προετοιμάστηκαν ή/και ολοκληρώθηκαν επί κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ – ΟΠ. Μόνον 3 προετοιμάστηκαν και ολοκληρώθηκαν το 2014:

Περιοχές παραχώρησης και αντισυμβαλλόμενες εταιρείες

• Νόμος 4298, ΦΕΚ 03/10/2014, Κατάκολο, Θαλάσσια, στάδιο: Ανάπτυξη, Μισθωτές/ποσοστά: Energean Oil & Gas (100%)
• Νόμος 4299, ΦΕΚ 03/10/2014, Πατραϊκός Κόλπος, Θαλάσσια, στάδιο: Έρευνα, Μισθωτές/ποσοστά: Ελληνικά Πετρέλαια (50%, Εντολοδόχος), Edison (50%)
• Νόμος 4300, ΦΕΚ 03/10/2014, Ιωάννινα, Χερσαία, στάδιο: Έρευνα, Μισθωτές/ποσοστά: Repsol (60%, Εντολοδόχος), Energean Oil & Gas (40%)
• Νόμος 4524, ΦΕΚ 15/03/2018, Αιτωλοακαρνανία, Χερσαία, στάδιο: Έρευνα, Μισθωτές/ποσοστά: Repsol (60%, Εντολοδόχος), Energean Oil & Gas (40%)
• Νόμος 4525, ΦΕΚ 15/03/2018, Περιοχή 2, Θαλάσσια, στάδιο: Έρευνα, Μισθωτές/ποσοστά: Total (50%, Εντολοδόχος), Edison (25%), Ελληνικά Πετρέλαια (25%)
  Νόμος 4526, ΦΕΚ 16/03/2018, Άρτα- Πρέβεζα, Χερσαία, στάδιο: Έρευνα, Μισθωτές/ποσοστά: Ελληνικά Πετρέλαια (100%)
• Νόμος 4527, ΦΕΚ 16/03/2018, Ν.Δ. Πελ/νησος, Χερσαία, στάδιο: Έρευνα, Μισθωτές/ποσοστά: Ελληνικά Πετρέλαια (100%)
• Νόμος 4628, ΦΕΚ 10/10/2019, Ν.Δ. Κρήτης, Θαλάσσια, στάδιο: Έρευνα, Μισθωτές/ποσοστά: Total (40%, Εντολοδόχος), ExxonMobil (40%), Ελληνικά Πετρέλαια (20%)
• Νόμος 4629, ΦΕΚ 10/10/2019, Ιόνιο, Θαλάσσια, στάδιο: Έρευνα, Μισθωτές/ποσοστά: Ελληνικά Πετρέλαια (50%, Εντολοδόχος), Repsol (50%)
• Νόμος 4630, ΦΕΚ 10/10/2019, Περιοχή 10, Θαλάσσια, στάδιο: Έρευνα, Μισθωτές/ποσοστά: Ελληνικά Πετρέλαια (100%)
• Νόμος 4631, ΦΕΚ 10/10/2019, Δυτικά Κρήτης, Θαλάσσια, στάδιο: Έρευνα, Μισθωτές/ποσοστά: Total (40%, Εντολοδόχος), ExxonMobil (40%), Ελληνικά Πετρέλαια (20%)

Αυτή η γιγαντιαία μεταβίβαση θαλάσσιων και στεριανών περιοχές σε πετρελαϊκές εταιρίες έγινε με δικαιολογίες:

• Την προσπάθεια ισχυροποίησης του γεωστρατηγικού ρόλου της Ελλάδας στην περιοχή (6), κάτι που όμως αποδείχθηκε άλλη μια αυταπάτη. Αντίθετα, άνοιξαν οι ασκοί του Αιόλου στις σχέσεις μας με την Τουρκία και οδηγηθήκαμε σε μεγάλη κλιμάκωση της ένταξης και της στρατιωτικοποίησης στην περιοχή της Αν. Μεσογείου, που σήμερα αναδεικνύεται ως μια από τις πιο στρατιωτικοποιημένες περιοχές του πλανήτη.
• Το οικονομικό όφελος που όμως φαίνεται ότι θα είναι πενιχρό (πχ για το κοίτασμα του δυτικού Πατραϊκού κόλπου, σε βάθος 25ετίας, το Δημόσιο θα λάβει συνολικά 892 εκατ. Ευρώ, δηλαδή 35 εκατ. το χρόνο (7).

Όλες οι διαδικασίες έγιναν με λειψή πληροφόρηση του τοπικού πληθυσμού (8) και με εξαιρετικά επιβαρυντικές για το περιβάλλον επιπτώσεις, μια και οι εξορυκτικές εταιρείες δεν υποχρεούνται καν να καταθέσουν Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (Οκτώβριος 2019).

Η κυβέρνηση που στήριζαν με την ψήφο τους στο κοινοβούλιο και τη συμμετοχή τους σε υπουργικές θέσεις οι ΟΠ, δεν απαγόρευσε ούτε καν το καταστροφικό fracking, που απαγορεύεται ήδη σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες από τη Γαλλία και τη Γερμανία μέχρι τη γειτονική μας Βουλγαρία και ίσως ήταν η πρώτη παγκοσμίως Κυβέρνηση της Αριστεράς, που πρόβαλε προεκλογικά την έλευση της …EXXONMOBIL.

Επίσης, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ άνοιξε τον δρόμο για να εισέλθει στην Ευρώπη το αμερικάνικο υγροποιημένο σχιστολιθικό αέριο (fracking) μέσω της Αλεξανδρούπολης και των συνδέσεων μέσω αγωγών με γειτονικές χώρες.

Να μην ξεχαστεί ότι στις περιοδείες του Τσίπρα για τις ευρωεκλογές, η αστυνομική του φρουρά έφθασε να κάνει παράνομες προσαγωγές περιβαλλοντικών ακτιβιστών και στελεχών των Οικολόγων Πράσινων για να σταματήσει ή να «προλάβει» νόμιμες ειρηνικές διαμαρτυρίες για τους υδρογονάνθρακες, με τους τελευταίους να περιορίζονται σε χλιαρές αντιδράσεις.