της Μαργαρίτας Καραβασίλη
υποψήφιας περιφερειακού συμβούλου Αττικής
με τον Αττικό Κύκλο
πρώην επικεφαλής του Σώματος Επιθεωρητών Περιβάλλοντος
Οι βιβλικές καταστροφές από τις πλημμύρες της κακοκαιρίας Daniel δοκιμάζουν βάναυσα ολόκληρη τη Θεσσαλία. Η πλημμύρα στο Μουζάκι Καρδίτσας δυστυχώς αναδεικνύεται σε ένα από τα πολλά αρνητικά παραδείγματα εσφαλμένου πολεοδομικού σχεδιασμού δια γυμνού οφθαλμού, και μάλιστα με τη βούλα του κράτους! Τέτοιες περιπτώσεις ισχύουν σε πολλές περιοχές, ολόκληρης της Ελλάδας.
Μεταμόρφωση Καρδίτσας
Ε Όχι. Δεν φταίει η κλιματική αλλαγή. Φταίει η αδιαφορία και η αβλεψία των αρμόδιων. Διαβάστε παρακάτω το κείμενο του
Pantelis Mitsiou για να αντιληφθείτε πως τελικά κάποια φυσικά φαινόμενα εξελίσσονται στη χώρα μας σε ΦΥΣΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ. “Λογικά, όσοι ασχολούνται με τη διαχείριση νερών στη Θεσσαλία, το ήξεραν: γύρω από το χωριό Κεραμίδι Τρικάλων, κοντά στη Φαραδόνα, συγκλινει ένα σύνολο ρευμάτων, διωρυγών, τάφρων και ποταμών που από εκεί και μετά, συνεχίζει προς τον κάμπο της Λάρισας ώς Πηνειός. Ο Ενιπέας από τα Φάρσαλα, ο Ληθαίος και ο Πηνειός από τα Τρίκαλα, ο Καλέντζης, ο Πάμισος, ο Σοφαδίτης, η Ιταλική τάφρος από Καρδίτσα και Δομοκό- όλα καταλήγουν και ενώνονται στην ίδια περιοχή, είτε γιατί έτσι είναι η γεωμορφολογία, είτε γιατί αυτή ήταν η επιλογή όσων σχεδίασαν και υλοποίησαν τμηματικά τα αρδευτικά – στραγγιστικά έργα του θεσσαλικού κάμπου.
Όταν λοιπόν έχεις τέτοιους όγκους όμβριων υδάτων ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ στα Φάρσαλα, στο Δομοκό, στην Καρδίτσα, στα Τρίκαλα, λογικά τα περιμένεις να φτάσουν (σε χρόνο που μπορείς να υπολογίσεις) στο Κεραμίδι, να ανασχεθεί η ροή (απλή υδραυλική) λόγω αδυναμίας του Πηνείου να παροχετεύσει γρήγορα όλο τον όγκο υδάτων και αυτά να πλημμυρίσουν την περιοχή Βλοχού – Μεταμόρφωσης – Παλάμα και Φαρκαδόνας – Κεραμιδίου – Πηνειάδας. Τα μεγάλα αντλιοστάσια της περιοχής, ακόμα κι αν εξακολουθούν να λειτουργούν (δεν έχω ιδέα για την κατάστασή τους σήμερα), δεν μπορούν να χειριστούν πλημμυρικές παροχές τέτοιου όγκου.
Αν στο παραπάνω προσθέσει κανείς τη σωρεία μικρών και μεγαλύτερων πρόχειρων ή όχι πρόχειρων φραγμάτων, που δεν γνωρίζω αν έχουν αρθεί, τότε η εικόνα της Μεταμόρφωσης Καρδίτσας σήμερα ήταν απόλυτα αναμενόμενη και δεν ξέρω γιατί οι αρμόδιοι δεν φρόντισαν να εκκενώσουν τα χωριά αμέσως μόλις έγινε γνωστή η ποσότητα των νερών που “πέφτει” στα γύρω ορεινά.
Να συμπληρώσω για να κάνω καλύτερη την εικόνα, ότι πιθανά οι όγκοι νερού θα μεγαλώσουν, όσο διαρκεί το φαινόμενο, γιατί θα “κατεβαίνουν” νερά από τα ορεινά και θα “σκάνε” πάνω στα νερά που συνεχίζουν να πέφτουν στα πεδινά και θα φτάνουν σε έναν ήδη κορεσμένο Πηνειό. Βάλτε σε αυτό και τον υπερκορεσμό των εδαφών και η εικόνα γίνεται θρίλερ. Να προσθέσω και κάτι ακόμα, αν τα παραπάνω δεν είναι αρκετά: πολύ φοβάμαι ότι η εικόνα των χωμάτινων αναχωμάτων δεν είναι η καλύτερη κατά μήκος όλων των χειμάρρων, ποταμών και τάφρων”.
Η Θεοδότα Νάντσου, υπεύθυνη πολιτικών του WWF Ελλάς αποκάλυψε ότι για τον κίνδυνο πλημμυρών στη Θεσσαλία υπήρχαν και προειδοποιήσεις από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή:
Αυτός
είναι ο χάρτης κινδύνου πλημμύρας (εθνική υποχρέωση στο πλαίσιο οδηγίας της ΕΕ) για την ευρύτερη περιοχή του Βόλου. Ουσιαστικά, σχεδόν όλη η πόλη είναι στα κόκκινα. Το Πήλιο φαίνεται πως δεν έχει αξιολογηθεί σε σχέση με τον κίνδυνο πλημμύρας, όμως ο Βόλος ήταν γνωστό ότι κινδυνεύει (όπως και η Νέα Αγχίαλος και η πεδιάδα Λάρισας και Καρδίτσας).
H Ελλάδα επιμένει να παραβιάζει την οδηγία για τις πλημμύρες (2007/60/ΕΚ) “για την αξιολόγηση και διαχείριση των κινδύνων πλημμύρας”, καθώς δεν επικαιροποιεί όπως πρέπει τα υποχρεωτικά διαχειριστικά σχέδια, με στόχο “με στόχο τη μείωση των αρνητικών συνεπειών στην ανθρώπινη υγεία, το περιβάλλον, την πολιτιστική κληρονομιά και τις οικονομικές δραστηριότητες που συνδέονται με τις πλημμύρες”.
Ευκαιρία να θυμίσουμε ότι η Ελλάδα παγίως και σταθερά παραβιάζει το (πολύτιμο) περιβαλλοντικό δίκαιο της ΕΕ, ενώ είναι πρώτη και χειρότερη σε παραβάσεις του άρθ. 260, δηλαδή αγνόηση καταδικαστικών αποφάσεων του Δικαστηρίου της ΕΕ (12 συνεχιζόμενες παραβιάσεις, με δεύτερες την Ιταλία και την Ισπανία με 9). Η Ελλάδα μας έχει μακρύ, πολύ μακρύ δρόμο ακόμα για να πιάσουμε τη ‘βάση’ στις διαρκείς εξετάσεις ως πολιτεία που σέβεται το περιβαλλοντικό δίκαιο.