Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ παραμένουμε μια ανεξάρτητη πολιτική δύναμη γιατί ακριβώς εκφράζουμε μια πολιτική που επιδιώκει συνεκτικές λύσεις, που επιδιώκει βαθιές αλλαγές στις πολιτικές αλλά και στον τρόπο που ασκείται η πολιτική προς όφελος των πολιτών, της κοινωνίας και του περιβάλλοντος. Η κρίση στην χώρα μας είναι βαθιά και πολύπλευρη, δεν είναι μόνο δημοσιονομική. Απαιτούνται, λοιπόν, συνεκτικές πολιτικές απαντήσεις που θα βοηθήσουν την οικονομία, την κοινωνία και τους πολίτες που σήμερα υποφέρουν να βγουν από τα αδιέξοδα που δημιούργησε το ίδιο το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του αλλά και θα συνδέουν την οικονομία και την εργασία με την κοινωνική υπευθυνότητα και την προστασία του περιβάλλοντος.
Κυβέρνηση και το σύνολο της αντιπολίτευσης τσακώνονται σε ξένο αχυρώνα, αλλά ελάχιστα συμβάλλουν στο να αντιμετωπιστούν πραγματικά τα μεγάλα προβλήματα που συνεχίζουν να προκαλούν απελπισία και συλλογική κατάθλιψη στην κοινωνία. Η κυβέρνηση προσπαθεί με επικοινωνιακά τεχνάσματα να κρύψει την πραγματικότητα που είναι ιδιαίτερα σκληρή, ενώ τα κόμματα της αντιπολίτευσης επικρίνουν την κυβέρνηση χωρίς να αντιπροτείνουν συγκεκριμένες πολιτικές λύσεις, στην καλύτερη περίπτωση προτείνουν περισσότερο από αυτά που μας οδήγησαν στην κρίση και στη χρεοκοπία, ενώ κάνουν σαν να μην έχουν και αυτά βασικό μερίδιο της τεράστιας ευθύνης για την πορεία που οδήγησε στη χρεοκοπία.
Για να βγούμε από την κρίση δεν μπορούμε να βασιστούμε σε γενικολογίες και παλιές αποτυχημένες πολιτικές, σε μονοδιάστατη σκέψη. Απαιτούνται νέες ιδέες, νέες πολιτικές, πολύ βαθιές αλλά δίκαιες αλλαγές, κάτι που κατέστρεψε με την ανευθυνότητα και στη συνέχεια με τις κ…τούμπες του ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ. Σήμερα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ-(υπολειμμάτων) Οικολόγων Πράσινων γίνεται ο ντελάλης των παλιών πολιτικών, μόνο που το κάνει με μεγαλύτερο φανατισμό και με την κοινωνία να έχει βυθιστεί στην απελπισία και την απογοήτευση ότι “τίποτα δεν αλλάζει”. Κι όμως όλα αλλάζουν, αλλά πρέπει να στρέψουμε την πορεία προς διαφορετική κατεύθυνση. Πρέπει οι ζωντανές κοινωνικές δυνάμεις να συμβάλλουν στην διατύπωση μιας νέας πολιτικής που θα βασίζεται
– στην κοινωνική και πράσινη καινοτομία,
– στην εμβάθυνση της δημοκρατίας
– στην αλλαγή του πολιτικού σκηνικού, του τρόπου που ασκείται η πολιτική,
– στην αναζωογόνηση της οικονομίας μέσα από την αλλαγή του παραγωγικού και καταναλωτικού μοντέλου προς κατευθύνσεις που συνδυάζουν οικονομικούς με κοινωνικούς και περιβαλλοντικούς στόχους.
Όσο και αν προσπαθούν να την κρύψουν, η πραγματικότητα είναι σκληρή
Η πραγματικότητα (οικονομική και κοινωνική) είναι σκληρή και μιλάει από μόνη της. Μερικά νούμερα δείχνουν ότι το “success story” της κυβέρνησης περί εξόδου από την κρίση έχει πήλινα πόδια. Αλλά υπενθυμίζει στην σημερινή αντιπολίτευση (ΝΔ και Δημοκρατική Συμπαράταξη) καθώς και στο ΚΚΕ – που έχει έτοιμες απαντήσεις ίδιες κι απαράλλακτες εδώ και 100 χρόνια – ότι έχουν και αυτά τα κόμματα τεράστιες ευθύνες για την καταστροφή:
– 19,1 δις Ευρώ χρωστάνε στα ασφαλιστικά ταμεία κάπου 600.000 επαγγελματίες
– 97,3 δις Ευρώ φτάνουν οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς την εφορία
– περίπου 105.000 ελεύθεροι επαγγελματίες έκλεισαν τα βιβλία τους μέσα σε μια διετία
– 80.000 επιχειρήσεις έχουν χρέη ύψους 20.000 – 50.000 Ευρώ, η κάθε μία, προς την εφορία, τα ασφαλιστικά ταμεία, τις τράπεζες και προμηθευτές,
– 132.000 κατασχέσεις σε τραπεζικούς λογαριασμούς έγιναν το επτάμηνο Ιανουαρίου-Ιουλίου 2017
– Οι οφειλές προς την ΔΕΗ ανέρχονται σε 2,4 δις Ευρώ χωρίς να περιλαμβάνονται τα ποσά που αφορούν σε διακανονισμούς (δόσεις). Οι οφειλές ανά κατηγορία διαμορφώνονται ως εξής:
-1,66 δισ ευρώ, από τη Χαμηλή Τάση
– 331 εκατ. ευρώ, από τη Υψηλή Τάση
– 205 εκατ. ευρώ, από τη Μέση Τάση
– 210 εκατ. ευρώ, από το Δημόσιο Τομέα
– Πολλές μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις σταματούν τη λειτουργία τους, και αφήνουν ανεξόφλητους λογαριασμούς της ΔΕΗ
– Η μερική απασχόληση το Β’ τρίμηνο 2017 εμφανίζεται μειωμένη μεν σε σχέση με το Α’ Τρίμηνο 2017, αλλά αυξημένη σε σχέση με το αντίστοιχο τρίμηνο 2016. Η προσωρινή απασχόληση έχει αυξηθεί σημαντικά σε σχέση με το Α’ τρίμηνο 2017 και σε σχέση με το αντίστοιχο τρίμηνο 2016. Έτσι, μικρή σημασία έχει ότι παρατηρείται μείωση της ανεργίας από 23,3% το Α τρίμηνο 2017 και 23,1% το Β’ τρίμηνο 2016 σε 21,1% το Β’ τρίμηνο 2017. Η μείωση της ανεργίας στα χαρτιά οφείλεται στην αύξηση των απασχολούμενων στα προγράμματα κοινωφελούς εργασίας στο Δημόσιο και στους ΟΤΑ κυρίως καθώς και στην αύξηση της μερικής και προσωρινής απασχόλησης αλλά και της κακά αμειβόμενης εργασίας
– Ο αριθμός των ανέργων ανέρχεται σε 1.016.571 άτομα, ενώ των απασχολούμενων σε 3.791.408
– Οι ασφαλισμένοι ηλικίας 15-19 είναι 33.000 άτομα (περίπου 1% των εργαζόμενων) με μέση αμοιβή 315,34 ευρώ μεικτά ή 264,88 ευρώ καθαρά
– Οι ασφαλισμένοι ηλικίας 20-24 είναι 178.000 (περίπου 8%) με μέση αμοιβή 454 ευρώ μεικτά ή 381 ευρώ αν αφαιρεθούν οι ασφαλιστικές εισφορές του εργαζομένου. Μέση μείωση αποδοχών την περίοδο της κρίσης 42%
– Οι ασφαλισμένοι ηλικίας 25-29 ανέρχονται σε 257.198 με μέση αμοιβή 606 ευρώ μεικτά ή 509 ευρώ αν αφαιρεθούν οι ασφαλιστικές εισφορές. Μέση μείωση αποδοχών την περίοδο της κρίσης 36,49%
– Οι ασφαλισμένοι ηλικίας 30-34 αμείβονται με 785,82 Ευρώ, μείωση αποδοχών κατά 31% την περίοδο της κρίσης
– Οι ασφαλισμένοι ηλικίας 35-39 αμείβονται με 796 ευρώ
– Οι ασφαλισμένοι 40+ αμείβονται με 1.422 – 1530 ευρώ
– Ένας στους τρεις πτυχιούχους είναι άνεργος, ενώ οι 3 στους 10 εργαζόμενους πτυχιούχους κάνουν δουλειές που δεν έχουν σχέση με τις σπουδές τους, κι αμείβονται όπως ένας απόφοιτος γυμνασίου.
Δεν μπορεί όσα μας οδήγησαν στη χρεοκοπία, να είναι η λύση για έξοδο από την κρίση
Η έξοδος από την κρίση δεν θα προέλθει από αποσπασματικές πολιτικές έστω κι αν αυτές βελτιώσουν κάποια νούμερα, δημοσιονομικού χαρακτήρα, έστω κι αν επιτευχθούν κάποια “υπερπλεονάσματα” που δεν θα λένε όμως την αλήθεια, γιατί είναι η μισή αλήθεια. Δεν θα βγούμε από την κρίση με βιώσιμο τρόπο ανοίγοντας το δρόμο σε επενδύσεις που ισοπεδώνουν το φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον, ξαναδημιουργούν προσδοκίες για έκρηξη του real estate, αναπολούν μια οικονομία φούσκα.
Τα σχέδια που ακούμε από κυβέρνηση κι αξιωματική αντιπολίτευση αναδεικνύουν μια οικονομία φούσκα σαν κι αυτή που μας οδήγησε στην κρίση, στα κόκκινα δάνεια, στη μαζική χρεοκοπία, όπως η “επένδυση” στο Ελληνικό, όπου θα προστεθούν χιλιάδες κατοικίες, ουρανοξύστες και καζίνο σε μια περιοχή, την Αττική, που έχει 200.000 ξενοίκιαστα ή απούλητα χτίσματα κάθε ποιότητας, χιλιάδες κλειστά μαγαζιά, συγκέντρωση του εμπορίου σε όλο και λιγότερους.
Κυβέρνηση κι αξιωματική αντιπολίτευση επενδύουν πολιτικά στο αποτυχημένο – αναπαράγοντας μια μονοδιάστατη σκέψη και ρητορική – σε ένα μοντέλο που αντιπροσωπεύει το παρελθόν και όχι το μέλλον σε όλα τα επίπεδα:
– ένα μοντέλο μαζικού τουρισμού που αυξάνει τους αριθμούς αυξήσεων αλλά αποτυγχάνει να συνεισφέρει σε μια ισορροπημένη και βιώσιμη οικονομία, αντί να προωθείται σήμερα ένα μοντέλο διαφοροποιημένου, ήπιου, ποιοτικού τουρισμού που συνδυάζεται με άλλες περιφερειακές πολιτικές, την αξιοπρεπή εργασία και την προστασία του περιβάλλοντος,
– επενδύσεις στο real estate και τις υπεραξίες γης που δημιουργούν νέες φούσκες και προσθέτουν επιπλέον πιέσεις στα φυσικά και αστικά συστήματα, αντί για την ενίσχυση σήμερα ενός γιγαντιαίου προγράμματος ποιοτικής και ενεργειακής αναβάθμισης κατοικιών και γειτονιών αλλά και της κοινωνικής κατοικίας, πολιτικές που συνδυάζουν οικονομικούς, κοινωνικούς και περιβαλλοντικές/κλιματικούς στόχους
– ψευτο – επιδόματα για τους ανέργους μέσα από προγράμματα “κοινωφελούς εργασίας” ή υποσχέσεις γι απασχόληση στο δημόσιο για κάποιους μήνες, παράλληλα με την γενίκευση της κακά αμειβόμενης εργασίας, αντί για ενεργητικές πολιτικές δημιουργίας εκατοντάδων χιλιάδων θέσεων εργασίας με ενίσχυση των κοινωνικών, δημόσιων και ιδιωτικών υπεύθυνων επενδύσεων σε καινοτόμους τομείς που χρειαζόμαστε σήμερα περισσότερο από ποτέ και ανταποκρίνονται στα προσόντα των σημερινών ανέργων, στην ανάγκη αναδιοργάνωσης των κοινωνικών και περιβαλλοντικών υποδομών και υπηρεσιών,
– ψίχουλα στους ανθρώπους που βρέθηκαν στη γωνία, μέσα από “διανομή κοινωνικού μερίσματος από την υπερ-απόδοση πρωτογενούς πλεονάσματος” (αποτέλεσμα της υπερφορολόγησης), αντί για ενεργητικές πολιτικές εξάλειψης της κοινωνικής και ενεργειακής φτώχειας, ενδυνάμωσης των ευάλωτων ομάδων, κοινωνικής επανένταξης όσων πετάχτηκαν “έξω”, έμειναν “πίσω”.
Νέες κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις πρέπει να αναδειχθούν και να έρθουν στο προσκήνιο ώστε να διαμορφωθεί από τα κάτω μια νέα πολιτική πρόταση που θα ιεραρχεί ως προτεραιότητες το δημόσιο και κοινωνικό συμφέρον, την ζωντανή και οικολογικά-κοινωνικά υπεύθυνη οικονομία, την δημιουργία αξιοπρεπών, ποιοτικών θέσεων εργασίας, την εξάλειψη της φτώχειας (κοινωνικής, οικονομικής, ενεργειακής), την ενίσχυση της δημοκρατίας και της συμμετοχής των πολιτών στη λήψη των αποφάσεων, την διασφάλιση του φυσικού πλούτου και την προστασία του κλίματος και για τα παιδιά μας.
Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ επιδιώκουμε να είμαστε μέρος της λύσης, όχι μέρος του προβλήματος.