Να μην επιτρέψουμε να μετατραπούν σταδιακά οι θάλασσες και οι ωκεανοί μας σε απέραντους σκουπιδότοπους, σε ανοικτές χωματερές. Ήδη το πρόβλημα είναι πολύ μεγάλο. Και δεν είναι μόνο αυτό που φαίνεται με μια πρώτη ματιά στις παραλίες και στην επιφάνεια της θάλασσας αλλά και αυτό που συμβαίνει πλέον στα βαθιά νερά και στο βυθό.

Από τα 2,5 δις τόνους απορριμμάτων που παράγονται ετησίως σε πλανητικό επίπεδο, ένα μεγάλο ποσοστό καταλήγει άμεσα ή έμμεσα, μέσω των ρεμάτων, των ποταμών, των παράκτιων σκουπιδότοπων ή από τα σκάφη και τον τουρισμό στη θάλασσα

Η ετήσια παραγωγή πλαστικών το 2014 ήταν 311.000.000 τόνοι. Από την ποσότητα αυτή περίπου 250–275 εκατ. τόνοι πετάγονται ως απόβλητα. Έχει υπολογιστεί ότι μόνο το 2010 περίπου 4,1-12.700.000 μετρικοί τόνοι πλαστικού κατέληξαν στη θάλασσα. Εκεί τα πλαστικά γίνονται συχνά τροφή των ψαριών και των άλλων θαλασσίων ειδών, φτάνοντας τελικά και στον άνθρωπο μέσω της τροφικής αλυσίδας. Τα πλαστικά στη θάλασσα προσροφούν και άλλες τοξικές ουσίες που υπάρχουν σε μικροποσότητες και γίνονται ακόμα πιο επικίνδυνα για την υγεία και το περιβάλλον.

Κατά μέσον όρο 46.000 κομμάτια πλαστικού επιπλέον ανά τετραγωγικό μίλι στην επιφάνεια των ωκεανών.

Πρέπει να αναλάβουμε την ευθύνη που μας αναλογεί και να συμμετάσχουμε ενεργά στην πρόληψη και μείωση των απορριμμάτων, στην επαναχρησιμοποίηση, στην ανακύκλωση και στην κομποστοποίηση. Είμαστε εμείς και τα παιδιά μας που στο τέλος “καταναλώνουμε” τα σκουπίδια που πετάμε ανεξέλεγκτα στο περιβάλλον, είτε το συνειδητοποιούμε είτε όχι

Το βίντεο είναι αποκαλυπτικό:

https://www.youtube.com/watch?v=uCXEHrmEYpM&list=PLZ4sOGXTWw8FaBTQycpoTIK4KJbTjNCAz&index=1