Πάνω από 200.000 θαλασσοπούλια, 130.000 θαλάσσιες χελώνες και πολλά άλλα απειλούμενα θαλάσσια είδη πιάνονται κατά λάθος στα δίκτυα ή στα αγκίστρια των επαγγελματικών αλιευτικών σκαφών κάθε χρόνο. Ψάρια που δεν έχουν φτάσει στο επιτρεπόμενο για αλίευση μέγεθος βγαίνουν γρήγορα από την τροφική αλυσίδα, πριν προλάβουν να αναπαραχθούν και να συμβάλλουν στην διατήρηση της ισορροπίας των ειδών και στη θαλάσσια βιοποικιλότητα. Από την άλλη, ένας μεγάλος αριθμός ειδών θανατώνεται και από τα απορρίμματα, ιδιαίτερα τα πλαστικά, που καταλήγουν στις θάλασσες. Υπολογίζεται ότι 1.000.000 θαλασσοπούλια και πάνω από 100.000 θαλάσσια θηλαστικά και ψάρια βρίσκουν το θάνατο από τα πλαστικά στις θάλασσες του πλανήτη.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προτείνει ένα νέο Κανονισμό (COM/2016/0134) που θεωρητικά υπόσχεται να σταματήσει τις αρνητικές επιπτώσεις στο θαλάσσιο περιβάλλον από ορισμένες αλιευτικές πρακτικές. Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις υποστηρίζουν, όμως, ότι στην πράξη ο προτεινόμενος Κανονισμός δεν θα περιορίσει τις λανθασμένες πρακτικές. Είναι γεγονός ότι πρέπει να αλλάξουν πολλά στον τρόπο αλιείας ώστε να μειωθούν οι παράπλευρες απώλειες άλλων ειδών, κι αυτό απαιτεί – όπως δείχνουν επιστημονικές έρευνες – μεγαλύτερη συνεργασία μεταξύ των ψαράδων, των ερευνητικών κέντρων και των αρχών. Πάντως προτάσεις που έχουν προκύψει από επιστημονικές έρευνες υπάρχουν για μείωση των απωλειών πουλιών και θηλαστικών, Το Ευρωκοινοβούλιο είχε την δυνατότητα τον Νοέμβριο 2016 να βελτιώσει την νομοθετική πρόταση, δυστυχώς όμως δεν συγκεντρώθηκε τότε η απαραίτητη πλειοψηφία.

Στις 16 Ιανουαρίου, το Ευρωκοινοβούλιο θα πει την τελευταία λέξη στο θέμα αυτό, στο πλαίσιο μιας απόφασης που θα είναι ιδιαίτερα κρίσιμη για το περιβάλλον και τα θαλάσσια είδη.

Πιέστε τους ευρωβουλευτές να μην υιοθετήσουν νομοθεσία που θα εξασθενήσει περισσότερο την προστασία των ωκεανών και των θαλασσών