H δημιουργία θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών με τη συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών, ψαράδων, περιβαλλοντικών φορέων και με κλιμακούμενες ζώνες προστασίας μπορεί να συμβάλλει καθοριστικά στην ανάκαμψη του θαλάσσιου πλούτου, την προστασία των θαλασσών, στην αύξηση των αλιευμάτων
, στην προστασία του επαγγέλματος του ψαρά
, στην ανάπτυξη οικοσυστημικών υπηρεσιών και στην προσέλκυση νέων στις περιοχές αυτές. Πολλές θέσεις εργασίας μπορούν να δημιουργηθούν και στα θέματα έρευνας και διαχείρισης του θαλάσσιου οικοσυστήματος.
Γαλλία, Ισπανία, Πορτογαλία και Γερμανία έχουν μεγαλύτερη έκταση θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών σε σχέση με την Ελλάδα.
Όπου εφαρμόστηκαν παρόμοια σχέδια με συμμετοχικό τρόπο είχαν πολύ θετικά αποτελέσματα για όλους και για το θαλάσσιο περιβάλλον.
Θα μπορούσαν, επίσης, σε αυτές τις περιοχές να αξιοποιηθούν τα παραδοσιακά σκαριά / καϊκια που σήμερα καταστρέφονται με γερές αποζημιώσεις για να αποσυρθούν από την αλιεία, ενώ θα έπρεπε να προστατεύονται και να αξιοποιούνται σε άλλες δραστηριότητες, ιδιαίτερα σε θαλάσσιες προστατευόμενες περιοχές (ξεναγήσεις, φύλαξη, εκπαίδευση κ.ά.) εφόσον αποσύρονται από την αλιεία…