WWF: Τι πρέπει να αλλάξει στο θέμα της αντιμετώπισης των πυρκαγιών την εποχή της κλιματικής αλλαγής

Το πρώτο μέρος του κειμένου είναι το άρθρο που δημοσιεύθηκε στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ των ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ εδώ παραμένει επίκαιρο αν και γράφτηκε μερικές βδομάδες πριν

Ιλιγγιώδης αύξηση σε φωτιές

Αύξηση 300% στις καμένες εκτάσεις σε σχέση με τον μέσο όρο μεταξύ 2000-2008 και αυξημένα κατά 160% τα συμβάντα δασικών πυρκαγιών, ενώ βρισκόμαστε μόλις στη μέση της αντιπυρικής περιόδου ● Τα ανησυχητικά αυτά στοιχεία είναι σύμφωνα με το ευρύτερο πλαίσιο της κλιματικής αλλαγής αλλά και με την εγκατάλειψη της υπαίθρου ● Συνιστάται αλλαγή στο μοντέλο αντιμετώπισης με λιγότερη έμφαση στην καταστολή και μεγαλύτερη στην πρόληψη ● Βελτιωμένη δασική διαχείριση, ενίσχυση των Δασικών Υπηρεσιών, ενημέρωση των τοπικών πληθυσμών, σχέδια πρόληψης ανά δήμο και επιτάχυνση των Δασικών Χαρτών προτείνει μεταξύ άλλων το WWF.

Iδιαίτερα ανησυχητικά είναι τα στοιχεία του Ευρωπαϊκού Συστήματος Πληροφόρησης για Δασικές Πυρκαγιές (EFFIS, European Forest Fire Information System) για τη χώρα μας, 15 μέρες πριν από την ολοκλήρωση του πρώτου μέρους της φετινής αντιπυρικής περιόδου (1 Μαΐου έως 30 Ιουλίου).

Οπως αναφέρεται σε άρθρο που δημοσίευσε χθες το meteo.gr, ώς τις 12 Ιουλίου έχουν καεί 109.830 στρέμματα, ποσοστό αυξημένο κατά 300% σε σχέση με τον μέσο όρο της περιόδου 2000-2008. Παράλληλα, εκδηλώθηκαν 21 συμβάντα δασικών πυρκαγιών, με τον αντίστοιχο μέσο όρο του διαστήματος 2000-2008 να είναι τα 8 συμβάντα, γεγονός που σημαίνει αύξηση 160%! Το άρθρο της επιστημονικής ομάδας του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών (ΕΑΑ) βλέπει σύνδεση με την κλιματική αλλαγή και συνιστά να δοθεί στο άμεσο μέλλον μεγαλύτερη έμφαση στην πρόληψη παρά στην καταστολή των πυρκαγιών.

Ηλίας Τζηρίτης – WWF

Ανάλογη άποψη έχει εκφράσει και η οικολογική οργάνωση WWF μετά τη μεγάλη φωτιά στα Γεράνεια Ορη στα τέλη Μαΐου, με τον υπεύθυνο Δράσεων, Ηλία Τζηρίτη, να τονίζει στην «Εφ.Συν.» ότι μεγαλύτερη σημασία έχει η διαχείριση των δασών και ο πληρέστερος σχεδιασμός για τις δράσεις πρόληψης, φοβούμενος πυρκαγιές με ακόμα μεγαλύτερη ένταση τα επόμενα χρόνια και όχι μόνο εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής.

Με βάση τα δεδομένα του EFFIS, οι καμένες εκτάσεις στην Ελλάδα φέτος έφτασαν τα 109.830 στρέμματα, έναντι 27.640 στρεμμάτων κατά μέσο όρο μεταξύ 2000-2008. Τη μερίδα του λέοντος σε αυτόν τον μαύρο απολογισμό έχει η δασική πυρκαγιά του Σχίνου, όπως και εκείνες σε Κεφαλονιά, Χίο, Εβρο, αλλά και Βαρνάβα, Νέα Στύρα το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε. Αξιοσημείωτο είναι ότι από τα μέσα Απριλίου (κι ενώ η αντιπυρική περίοδος ξεκινά μετά την Πρωτομαγιά) είχαν εκδηλωθεί περίπου 20 πυρκαγιές, ποσοστό αυξημένο κατά 163% σε σύγκριση με το διάστημα 2000-2008.

Στο άρθρο του meteo.gr αναφέρεται ότι τα ανησυχητικά αυτά στοιχεία είναι σύμφωνα με «το ευρύτερο πλαίσιο της κλιματικής αλλαγής και των επιπτώσεών της στις δασικές πυρκαγιές (πρωιμότερη έναρξη περιόδου δασικών πυρκαγιών, ακραία συμβάντα)». Παρόμοια εικόνα προκύπτει και από μελέτες του δικτύου του WWF σε παγκόσμιο επίπεδο την περίοδο 2019-2020, οι οποίες δείχνουν ότι οι πυρκαγιές αυξήθηκαν κατά 13% και οι αντιπυρικές περίοδοι επιμηκύνθηκαν κατά 20%.

Ετσι, χαρακτηρίζεται επιτακτική η ανάγκη μεταβολής των στρατηγικών αντιμετώπισης των δασικών πυρκαγιών καθώς μέχρι σήμερα δίνεται βάρος και χρηματοδότηση στην καταστολή και πολύ λιγότερο στην πρόληψη και τη διαχείριση μέσω σύγχρονων επιστημονικών εργαλείων. Σύμφωνα με κοινή έρευνα του WWF και του Μεσογειακού Ινστιτούτου Ερευνητικής Δημοσιογραφίας (MIIR), το μεγαλύτερο μέρος από το συνολικό ποσό των 241 εκατομμυρίων ευρώ που έχει διατεθεί το διάστημα 2015-2020 για τη δασοπροστασία από διάφορες πηγές και μέσω χρηματοδοτήσεων της Ε.Ε. στις αρμόδιες ελληνικές υπηρεσίες αφορά κατά κύριο λόγο (70-80%) δράσεις καταστολής και μόνο ένα μικρό μέρος αφορά την πρόληψη.

Οπως μας εξηγεί ο Ηλίας Τζηρίτης από το WWF, τα επιστημονικά δεδομένα δείχνουν ότι στο άμεσο μέλλον θα σημειωθεί αύξηση της έντασης των πυρκαγιών. Αυτό, τόσο γιατί η κλιματική αλλαγή πολλαπλασιάζει τις επικίνδυνες μέρες εντός της αντιπυρικής περιόδου δημιουργώντας πιο έντονες ξηροθερμικές συνθήκες, όσο και γιατί σημειώνεται αύξηση της καύσιμης ύλης σε όλες τις μεσογειακές χώρες. Το γεγονός αυτό αποδίδεται στην απουσία συγκεκριμένου σχεδίου δασικής διαχείρισης αλλά και στην έλλειψη δραστηριοτήτων στις δασικές περιοχές με την εγκατάλειψη της υπαίθρου.

Ανάμεσα στις προτάσεις του WWF για την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση μιας σύνθετης πρόκλησης είναι η διαχείριση της καύσιμης ύλης εντός των δασών με σεβασμό στη βιοποικιλότητα, η ενίσχυση της Δασικής Υπηρεσίας σε προσωπικό και πόρους και η τεκμηριωμένη ενημέρωση των τοπικών πληθυσμών για τα αίτια των πυρκαγιών με τη δημιουργία μιας δημόσια προσβάσιμης βάσης δεδομένων ώστε να εκλείψουν η καχυποψία και οι θεωρίες συνωμοσίας.

Καίριας σημασίας κρίνεται ακόμη η εκπόνηση σχεδίων πρόληψης και αντιπυρικής προστασίας σε κάθε δήμο ξεχωριστά, όπως και η επιτάχυνση των Δασικών Χαρτών, ώστε να μη μεταβάλλεται ο χαρακτήρας των καμένων δασικών εκτάσεων. «Απαιτείται συνδυασμός νέων τεχνολογιών και παραδοσιακών μέσων. Χρειάζεται συνεργασία της επιστημονικής κοινότητας με τους ανθρώπους της δράσης. Οι πολιτικές ηγεσίες προσπαθούν επικαλούμενες την κλιματική αλλαγή να καλύψουν τις ευθύνες τους», καταλήγει ο κ. Τζηρίτης.

Η καμπάνια συλλογής υπογραφών του WWF για τα δάση 

Πριν τέσσερις μήνες ενώσαμε την φωνή μας με 6500 ενεργούς πολίτες και ζητήσαμε από την πολιτεία να λάβει μέτρα για τη διάσωση των δασών μας από τις πυρκαγιές. Σήμερα, στη σκιά των τραγικών πυρκαγιών που πλήττουν τη χώρα, πρέπει να έρθουμε πάλι μαζί και να φωνάξουμε την απαίτησή μας για λύσεις και επιτέλους για πρόληψη ώστε να μην κάνουμε συνεχώς απολογισμούς στα αποκαΐδια.

Κάθε καλοκαίρι γινόμαστε μάρτυρες πυρκαγιών που καταστρέφουν τους πολύτιμους δασικούς μας πνεύμονες και τις περιουσίες μας, ενώ ανθρώπινες ζωές κινδυνεύουν συνεχώς. Σπίτια και καλλιέργειες καίγονται, ζώα πεθαίνουν και πυροσβέστες και εθελοντές εξαντλούνται σε μια άνιση μάχη. Μια μάχη με όλο και πιο σκληρό αντίπαλο, καθώς η κλιματική κρίση “μεταμορφώνει” τη Μεσόγειο και δοκιμάζει τις αντοχές μας.

Η αντιπυρική περίοδος δεν έχει δείξει ακόμα τα δόντια της και ήδη μετράμε τις πληγές: Οι χαμένες περιουσίες και τα νεκρά ζώα στην Αττική, οι δραματικές εικόνες από την Εύβοια, η απειλή στο μοναδικό πράσινο και την πολιτισμική μας κληρονομιά στην Πελοπόννησο, αποδεικνύουν απλά ότι η καταστολή δεν αρκεί. Όλα δείχνουν ένα και μόνο πράγμα: Αν δεν δουλέψουμε τον χειμώνα για ουσιαστική πρόληψη, αν δεν συζητήσουμε με ειλικρίνεια τα αίτια των πυρκαγιών και δεν λάβουμε στοχευμένα μέτρα αντιμετώπισής τους, και αν δεν σχεδιάσουμε από κοινού –κοινωνία και φορείς- τη θωράκιση των περιοχών μίξης δάσους οικισμών, δεν θα είμαστε ποτέ επαρκώς προετοιμασμένοι και ασφαλείς.

Ήρθε η ώρα να «αλλάξει μυαλά» η Πολιτεία και να καταλάβει ότι μόνο με την ουσιαστική πρόληψη μπορούμε να προστατευτούμε, και όχι με τη διάθεση χρημάτων μόνο για καταστολή.

Είναι η ώρα να δράσουμε μαζί άμεσα, να γίνουμε χιλιάδες και να απαιτήσουμε από την Πολιτεία να δεσμευτεί άμεσα για:

  1. Δραστική μετακίνηση πόρων στην έγκαιρη και ουσιαστική πρόληψη, και κυρίως στα θέματα διαχείρισης της καύσιμης ύλης σε δάση και δασικές εκτάσεις. Προτεραιότητα πρέπει να αποτελέσουν οι περιοχές μίξης δασών και οικισμών που αποτελούν την «αχίλλειο πτέρνα» του συστήματος δασοπροστασίας.
  2. Ολοκληρωμένη και διάφανη ανάλυση των αιτιών των πυρκαγιών και λήψη αντίστοιχων στοχευμένων μέτρων σε κάθε περιοχή. Η ικανότητα του ΠΣ στην εξακρίβωση των αιτίων των πυρκαγιών βρίσκεται πλέον σε εξαιρετικά επίπεδα και είναι αδιανόητο τα συμπεράσματά του να μην τροφοδοτούν τον σχεδιασμό και τον δημόσιο διάλογο.
  3. Σύνταξη κοινών σχεδίων αντιπυρικής προστασίας σε τοπικό επίπεδο, με σαφή προληπτικό προσανατολισμό και ενεργή συμμετοχή της κοινωνίας.
  4. Πλήρη ενεργοποίηση του συστήματος εθελοντισμού πολιτικής προστασίας, με την εφαρμογή του Νόμου Ν. 4662/2020 (ΦΕΚ Α΄77/7-2-2020), που αν και έχει ψηφιστεί εδώ και δύο χρόνια παραμένει επί της ουσίας ανεφάρμοστος.

  5. Άμεση ολοκλήρωση των δασικών χαρτών, χωρίς καμία δικαιολογία καθυστέρησης για τακτοποίηση αυθαιρέτων «οικιστικών πυκνώσεων» σε δάση.
  6. Κατάργηση της εκτός σχεδίου δόμησης, που πριμοδοτεί τη δημιουργία οικισμών οπουδήποτε, χωρίς καμία εκτίμηση της περιβαλλοντικής τους επίπτωσης και των σοβαρών κινδύνων για ανθρώπινες ζωές και υποδομές.

  7. Συντονισμένη και ολιστική αποκατάσταση των καμένων φυσικών και αγροδασικών οικοσυστημάτων με βάση τις ανάγκες και τις δυνατότητες αναγέννησης της φυσικής βλάστησης

Όταν έρχεται η ώρα να σβήσουμε την πυρκαγιά είναι ήδη αργά. Ένωσε την φωνή σου μαζί μας και απαίτησε από την Πολιτεία να δουλέψει με στόχο τις λιγότερες πυρκαγιές και όχι αποκλειστικά την καλύτερη πυρόσβεση. Στον κόσμο που διαμορφώνει η κλιματική κρίση, δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Υπόγραψε τώρα!

Posted on 07/08/2021 in Άρθρα

Share the Story

Back to Top