του Νίκου Χρυσόγελου
π. ευρωβουλευτή των Πράσινων / ΕFA
υποψήφιου δημοτικού συμβούλου με τη ΑθήναΤώρα
H Αθήνα έχει γειτονιές, δεν είναι μόνο η βιτρίνα. Αν θέλουμε να γίνει η Αθήνα μια πόλη πράσινη, βιώσιμη, ανθρώπινη, καθαρή, υγιής, αξιοβίοτη, ανοιχτή σε όλους και όλες, χωρίς διακρίσεις και ακροδεξιούς / νεοναζί, φιλική σε όλες τις ηλικίες, πρωτοπόρα στα θέματα της μείωσης του οικολογικού και κλιματικού αποτυπώματος, ανθεκτική απέναντι σε κάθε είδους κρίση και απειλή, κοινωνικά ασφαλής, χωρίς ατμοσφαιρική ρύπανση, με ποδήλατα, αποτελεσματικές συγκοινωνίες, χώρο για τα παιδιά, τους πεζούς, τους ανάπηρους, τότε πρέπει να αλλάξει από τις γειτονιές.
Η παράταξη ΑΘΗΝΑ ΤΩΡΑ με υποψήφιο δήμαρχο τον Χάρη Δούκα – στην οποία συμμετέχω ως υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος – έχει επιλέξει όχι μόνο για την προεκλογική περίοδο αλλά και για μετά, όταν θα αναλάβει τη διοίκηση του Δήμου, να συνεργαστεί με τους πολίτες και τους φορείς στις γειτονιές για να αλλάξει η Αθήνα. Δεν είναι σχήμα λόγου, η καμπάνια ξεκίνησε από τον Άγιο Παύλο, την Κυψέλη, το Παγκράτι, το Βοτανικό, τους Αμπελόκηπους, και έπεται συνέχεια σε κάθε γειτονιά. Υπάρχει επίσης καταγραφή των προβλημάτων αλλά και των προτάσεων των πολιτών και των φορέων, συλλόγων, κινήσεων κάθε περιοχής. Οι πολίτες επίσης μπορεί να καταθέσουν προτάσεις και μέσω της σχετικής διαδικτυακής πλατφόρμας.
Μια δημοτική αρχή όσο και πολιτικά δεσμευμένη και να είναι για να πετύχει την αλλαγή στην Αθήνα χρειάζεται τη στενή συνεργασία με τους πολίτες. Αλλά δεν ανακαλύπτουμε τον τροχό. Ιδιαίτερα μέσα στην πανδημία πολλοί ευρωπαϊκοί δήμοι έδωσαν την ευκαιρία στους δημότες τους να ονειρευτούν και να επανασχεδιάσουν τις πόλεις και τις γειτονιές που ζουν, να δημιουργήσουν πλατείες για συνάντηση και παιχνίδι, να χαράξουν και να λειτουργήσουν ευρύτατα δίκτυα ποδηλατοδρόμων, να ενισχύσουν τις κοινωνικές υποδομές και να ενθαρρύνουν το ρόλο της κοινωνικής οικονομίας, να κάνουν τις πόλεις πιο ανθεκτικές και κλιματικά ουδέτερες. Πολλές πόλεις βγήκαν λοιπόν πιο πράσινες, βιώσιμες, ζωντανές, καλύτερες από την κρίση της πανδημίας.
Στην Αθήνα αντιθέτως η κύρια πολιτική ήταν “μένουμε σπίτι, μόνοι, αβοήθητοι” (οι πιο ευάλωτοι, οι πιο αδύναμοι. Ο “Μεγάλος Περίπατος” κατέληξε φιάσκο, και έχει απορροφήσει τεράστια ποσά. Ο Δήμαρχος Κ. Μπακογιάννης αντί να συνεργαστεί με τους πολίτες συγκρούεται, κόβει δέντρα, συνεργάζεται στενά με τα ΜΑΤ. Έχοντας προϋπολογισμό ως Δήμος 1.080.000.000 (1,08 δις ευρώ) παραμένει μια πόλη πολύ ακριβή στα δημοτικά τέλη, βρώμικη, με ελάχιστη ανακύκλωση, χωρίς πεζοδρόμια και ποδήλατα, με πράσινο πολύ κάτω από τον μέσο ευρωπαϊκό όρο. Μια πόλη που χάνει πρόωρα χιλιάδες πολίτες λόγω ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Με γειτονιές που δεν είναι ασφαλείς λόγω κοινωνικής υποβάθμισης. Ένας Δήμος που έχει πάρει πολλά χρήματα και υποτίθεται ότι συμμετέχει σε διεθνή δίκτυα για το κλίμα, την ανθεκτικότητα, τις βιώσιμες πόλεις και δεν κάνει το ελάχιστο. Ούτε καν αξιοποιεί αυτά που έχουν παραχθεί για τον δήμο και τα σχολεία του Δήμου – αφού αδιαφόρησε πλήρως για ένα εξαιρετικό πρόγραμμα που υλοποιήθηκε (2017-2020) για να γίνουν 72 σχολεία (το 1/4 των σχολείων) του Δήμου κλιματικά υπεύθυνα και πιο οικολογικά, με εκπαίδευση 240 εκπαιδευτικών, με κατάλληλο εκπαιδευτικό – παιδαγωγικό υλικό, μεταξύ άλλων και με 15 εκπαιδευτικές βαλίτσες με τις οποίες τα παιδιά γίνονται ενεργειακοί επιθεωρητές, με χιλιάδες μαθητές να συμμετέχουν και να καταθέτουν προτάσεις για το πώς το σχολείο τους θα γίνει καλύτερο, ενεργειακά αποτελεσματικό και πώς θα δείξουν και στους άλλους συμμαθητές και γονείς.
Είναι εντυπωσιακό το πόσο λίγο ένας δήμαρχος ασχολήθηκε με την πόλη στην οποία εκλέχθηκε για να λύσει προβλήματα, να βελτιώσει την ποιότητα ζωής. Αν ήταν διευθυντής σε οποιαδήποτε εταιρία – πολύ περισσότερο σε μια εταιρία με προϋπολογισμό πάνω από 1 δις και με πάνω από 18.000 εργαζόμενους – θα του είχε δοθεί στο χέρι η απόλυση εδώ και καιρό. Στις δημοκρατίες, όμως, οι απολύσεις γίνονται μέσω των εκλογών.
Η ομάδα των υποψηφίων Δημοτικών Συμβούλων στην οποία έχω την τιμή και χαρά να συμμετέχω, όπως και των υποψηφίων για τις δημοτικές κοινότητες έχει μια ποιοτική διαφορά σε σχέση με την παράταξη του κ. Μπακογιάννη. Προέρχεται από διαφορετικούς πολιτικούς, κοινωνικούς, επαγγελματικούς χώρους αλλά κυρίως δεν έχει εξαρτήσεις από διαπλεκόμενα συμφέροντα. Αργεί να κοιτάξει κάποιος τις υποψηφιότητες των δύο παρατάξεων, της ΑΘΗΝΑΣ ΤΩΡΑ με υποψήφιο των Χάρη Δούκα και της ΑΘΗΝΑΣ ΨΗΛΑ (πόσο ψηλά άραγε;) με τον Κώστα Μπακογιάννη. Στην δική μας παράταξη βρίσκονται άνθρωποι που αγωνίζονται να κάνουν τις γειτονιές και την Αθήνα συνολικά καλύτερη. Γυρνάμε τις γειτονιές, μιλάμε, καταγράφουμε, φωτογραφίζουμε. Αλλά ζούμε εδώ, στις γειτονιές. Ο κ. Μπακογιάννης βασίζεται στο κομματικό κατεστημένο, σε σχέσεις με ισχυρά συμφέροντα, έχει τη στήριξη των διαπλεκόμενων συμφερόντων και μέσων ενημέρωσης, ξοδεύει τεράστια ποσά είτε σε αποτυχημένα έργα ή έργα μόνο βιτρίνας.
Ναι υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι που ζουν στις γειτονιές της Αθήνας και σήμερα αγνοούνται. Η ποιότητα ζωής είναι πάρα πολύ χαμηλή σε πολλές από αυτές, ακόμα και σε γειτονιές που είναι στο κέντρο της πόλης (πλ. Βάθης, Βοτανικός, Αγ, Παύλος κ.ά.). Οφείλουμε να τις αλλάξουμε τώρα. Πολύ περισσότερο που η κλιματική κρίση μπορεί να προκαλέσει τρομακτικά προβλήματα στην πόλη, με τους καύσωνες, τις πλημμύρες, την μετάδοση ασθενειών επιπλέον των σημερινών κοινωνικών, περιβαλλοντικών και οικονομικών που βιώνουν σήμερα οι κάτοικοι της πόλης. Και αυτοί που την πληρώνουν συνήθως πιο ακριβά είναι όσοι ζουν σε πιο υποβαθμισμένες περιοχές. Το είδαμε στην πανδημία όπου τα ποσοστά θνησιμότητας και ασθένειας ήταν πολύ μεγαλύτερα σε αυτές τις περιοχές, το ζούμε διαρκώς αφού οι άνθρωποι που υποφέρουν περισσότερο είναι αυτοί που ζουν στις υποβαθμισμένες περιοχές.
Μπορούμε λοιπόν να ονειρευτούμε μια ρεαλιστική πολιτική για να αλλάξει η Αθήνα. Και να την κάνουμε πράξη ξεκινώντας από τις γειτονιές, και ως νέα δημοτική αρχή να κάνουμε αυτά που μια κανονική ευρωπαϊκή αυτοδιοίκηση κάνει. Στην Ελλάδα όμως χρειάζεται μεγαλύτερη, δημιουργική συμμετοχή των πολιτών και αυτό είναι το στοίχημα τόσο κεντρικά σε επίπεδο δήμου όσο και σε κάθε γειτονιά του Δήμου. Μαζί να βελτιώσουμε τα στοιχειώδη, την καθαριότητα, τη μείωση, επαναχρησιμοποίηση, ανακύκλωση και κομποστοποίηση των απορριμμάτων, να διασφαλίσουμε πεζοδρόμια και δυνατότητα μετακίνησης όλων, όχι μόνο των αυτοκινήτων αλλά και των ποδηλάτων, των παιδικών καροτσιών, των αναπήρων, των παιδιών, των ηλικιωμένων. Να διεκδικήσουμε μαζί καλύτερες και αξιόπιστες συγκοινωνίες αλλά και να σχεδιάσουμε για ορισμένες γειτονιές δημοτική συγκοινωνία που θα συνδέει περιοχές που σήμερα δεν έχουν σύνδεση, να μετατρέψουμε τις γειτονιές σε κέντρα πολιτισμού και επικοινωνίας, αλληλο-γνωριμίας και αλληλο-συνεργασίας, να ανοίξουμε τα σχολεία στη γειτονιάς, να συνεργαστούμε πολίτες και δήμος για ενεργειακές κοινότητες αλλά και γενικά για να μπορέσουν γρήγορα και αποτελεσματικά να πάρουν οι πολίτες την ενέργεια στα χέρια τους, δηλαδή η ενέργεια να παράγεται από τους πολίτες με ηλιακά κυρίως συστήματα στις στέγες των κατοικιών, των επιχειρήσεων των σχολείων και γενικά στη γειτονιά προς όφελος των πολιτών, του κλίματος και της τσέπης τους. Μαζί να μειώσουμε τις κοινωνικές ανισότητες στο χώρο αλλά και να βελτιώσουμε την καθημερινότητα και την ποιότητα ζωής.
Ξέρουμε τι πρέπει να γίνει. Ξέρουμε πώς μπορεί να γίνει. Θα επιλέξουν με την ψήφο τους οι πολίτες της Αθήνας να δώσουν την δυνατότητα να εργαστούμε μαζί για να αλλάξει η Αθήνα; Είναι πολύ σημαντικό να πάνε να ψηφίσουν. Να βάλουν στην άκρη αυτούς που απλώς ξοδεύουν χρήματα που δεν είναι δικά τους σε αποτυχημένα έργα, αυτούς που έχουν στρατιές συμβούλων για δημόσιες σχέσεις και δημιουργία μιας πλασματικής εικόνας, σε πλήρη αντίθεση με αυτά που ζουν οι πολίτες καθημερινά, στη γειτονιά τους αλλά και στην πόλη συνολικά.
Το κρίσιμο λοιπόν είναι στον πρώτο γύρο να είναι δεύτερος ο Χάρης Δούκας και στον δεύτερο γύρο να είναι ο εκλεγμένος δήμαρχος της Αθήνας που θα συνεργαστεί όχι μόνο με όλους και όλες εμάς που συμμετέχουμε στο συνδυασμό αλλά και με τους φορείς και τους κατοίκους στις γειτονιές, θα αξιοποιήσει όχι μόνο τη συλλογική σοφία και την κοινωνική και πράσινη καινοτομία αλλά και την αγωνία και τη θέληση των πολιτών να ζουν μια κανονική, ποιοτική, ασφαλή από κάθε άποψη, υγιή ζωή στις γειτονιές τους.