Μια εικόνα χίλιες λέξεις: Ο Χριστιανοδημοκράτης υποψήφιος καγκελάριος, Αρμιν Λάσετ να ξεκαρδίζεται στα γέλια…παρακολουθώντας στην πόλη Ερφσταντ της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας ,τον Πρόεδρο της Γερμανίας, Φρανκ Βάλτερ Σταϊνμάγερ να εκφράζει τα συλλυπητήριά του για τα περισσότερα από 150 θύματα από τις φονικές πλημμύρες. Το βίντεο που έκανε το γύρο του διαδικτύου προκαλώντας ανείπωτη οργή στους πολίτες, δείχνει τον Λάσετ να έχει ξεκαρδιστεί στα γέλια επί σχεδόν 30 δευτερόλεπτα, μαζί με έξι συνεργάτες του. «Την ώρα που ο Ομοσπονδιακός Πρόεδρος εκφράζει τη συμπάθειά του για τα θύματα, ο Λάσετ δεν κάνει τίποτα άλλο από το να γελάει .Ίσως να νομίζει ότι οι άνθρωποι είναι τόσο ηλίθιοι που τον πιστεύουν – δεν ξέρω. Αυτός ο άντρας δεν επιτρέπεται να γίνει καγκελάριος!», δήλωσε ο αρχιτέκτονας και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Βασιλείας, Ούβε Μπρίκνερ.
Για την ιστορία, ο Λάσετ είναι και ο πρωθυπουργός του κρατιδίου της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας, που επλήγη περισσότερο από κάθε άλλη περιοχή της Γερμανίας, από τι πλημμύρες! «Εξωφρενικό», «αηδιαστικό», ήταν μερικά από τα πιο επιεική σχόλια στο twitter για τον …γέλωτα του Λάσετ. «Εχω μείνει άφωνος», δήλωσε ο Λαρς Κλινμπέιλ, Γενικός Γραμματέας του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος SPD. «Ένα ζήτημα χαρακτήρα», πρόσθεσε με αποστροφή ο Κέβιν Κούνερτ, από τα ανερχόμενα αστέρια του SPD .
Μετά από ώρες, ο Χριστιανοδημοκράτης υποψήφιος καγκελάριος Λάσετ αναγκάστηκε να ζητήσει συγγνώμη με ανάρτηση στο Twitter: «Λυπάμαι για την εντύπωση που έδωσε μια συνομιλία. Δεν ήταν σωστό και λυπάμαι γι` αυτό », είπε. Σιγά τη συγγνώμη δηλαδή! Το σαφές προβάδισμα που μέχρι χθες έδιναν οι δημοσκοπήσεις στους Χριστιανοδημοκράτες (CDU) ενόψει των εκλογών του Σεπτεμβρίου, έχει ανεβάσει στα ύψη άλλωστε, την αλαζονεία του Λάσετ.
Ο υποψήφιος του CDU προηγείται με 30% , μπροστά από την υποψήφια των Πρασίνων, Ανναλένα Μπέρμποκ που είναι γύρω στο 20% και τον Ολαφ Σολτς, υποψήφιο του SPD στο 15%, σύμφωνα με δημοσκόπηση της δημόσιας τηλεόρασης ZDF. Η αλαζονεία αυτή οδήγησε μάλιστα τον Λάσετ να κάνει μια απίστευτη δήλωση για το ρόλο της κλιματικής αλλαγής στις φονικές πλημμύρες. Απαντώντας στις εκκλήσεις Οικολογικών οργανώσεων να λάβει σοβαρά υπόψη ότι για τις «πλημμύρες του αιώνα» ευθύνεται και η κλιματική αλλαγή, ο Λάσετ απάντησε κυνικά: «Δεν αλλάζει η πολιτική μας μόνο και μόνο λόγω μιας τέτοιας κατάστασης». Μια απάντηση «που θα τον στοιχειώνει για αρκετό καιρό», γράφει το Der Spiegel. « Οι πλημμύρες και η στάση των υποψηφίων αναμφίβολα είναι και εκλογικό ζήτημα», τονίζει το γερμανικό περιοδικό: «Οι άνθρωποι θέλουν να μάθουν πώς οι πολιτικοί θα αντιμετωπίσουν μια κατάσταση όπως οι πλημμύρες αυτής της εβδομάδας. Αυτό είναι επίσης πολιτική, και όποιος αποτύχει εδώ μπορεί να χάσει τις εκλογές, όπως τις έχασε ο συντηρητικός υποψήφιος Εντμουντ Στόιμπερ το 2002 ,από τον Σοσιαλδημοκράτη Γκέρχαρντ Σρέντερ», υπενθυμίζει το Der Spiegel.
Οι δημοσκοπήσεις δεν κερδίζουν τις εκλογές
Όντως! Το παράδειγμα των γερμανικών εκλογών το 2002, δείχνει πως από τη μία στιγμή στην άλλη μπορεί να αλλάξει το προεκλογικό σκηνικό. Ακόμη και αν οι δημοσκοπήσεις δείχνουν το αντίθετο!
Ο Χριστιανοκοινωνιστής, υποψήφιος καγκελάριος, Έντμουντ Στόιμπερ εκείνη την εποχή, εμφανιζόταν να έχει ένα μεγάλο προβάδισμα έναντι του Σοσιαλδημοκράτη Σρέντερ. Αλλά τότε προέκυψαν οι μεγάλες πλημμύρες στον Έλβα και τον Δούναβη. Ο Σρέντερ κινήθηκε γρήγορα. Πήγε στις πληγείσες περιοχές, φόρεσε γαλότσες και μπήκε στα λασπόνερα, δείχνοντας συμβολικά στους Γερμανούς ότι θα είναι δίπλα τους. Αντίθετα, ο Στόιμπερ, που ήταν τότε και πρωθυπουργός της Βαυαρίας, συνέχισε τις διακοπές του στη Βόρεια Θάλασσα. Με την κατάσταση να επιδεινώνεται, ο συντηρητικός υποψήφιος επισκέφθηκε τελικά τους πλημμυροπαθείς, αλλά φορώντας ένα γαλάζιο μπλουζάκι πόλο και προσέχοντας αν μην λερώσει τα παπούτσια του στα λασπόνερα! Και επειδή η πολιτική είναι πάντα και μια μάχη εικόνας και επικοινωνίας, ο Σρέντερ κέρδισε τις εκλογές, έστω και με μόλις 6.000 ψήφους διαφορά. Και ο Στόιμπερ παραδέχτηκε ότι «η δραματική κατάσταση με τις πλημμύρες λίγο πριν από τις ομοσπονδιακές εκλογές του 2002 ήταν ένας σημαντικός παράγοντας για την επακόλουθη νίκη του Γκέρχαρντ Σρέντερ.
Είναι πιθανό να επαναληφθεί το ίδιο σενάριο; Και να ηττηθεί τελικά ο Αρμιν Λάσετ από την Πράσινη, Ανναλένα Μπέρμποκ ή τον Σοσιαλδημοκράτη Ολαφ Σολτς; Όλα γίνονται! Θα ωφεληθεί ο Λάσετ παίρνοντας κάποια μέτρα ως πρωθυπουργός ενός κρατιδίου που επλήγη από τις πλημμύρες; Ή θα ωφεληθούν οι Πράσινοι καθώς το επίκεντρο της προεκλογικής συζήτησης μετατοπίζεται πλέον στην κλιματική αλλαγή; Η Μπέρμποκ επισκέφτηκε αμέσως τις πληγείσες περιοχές, χωρίς όμως να ακολουθήσει το επικοινωνιακό παράδειγμα του Σρέντερ, πριν 18 χρόνια: Εμφανίστηκε να κάνει δηλώσεις μπροστά από έναν πράσινο φράκτη και όχι μέσα στα λασπόνερα.
Η ευγένεια κερδίζει τις εκλογές;
Διαφορετικό ήθος; «Η κατάσταση είναι δύσκολη και οι Πράσινοι δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να δημιουργήσουν την εντύπωση ότι εκμεταλλεύονται την καταστροφή και, συνεπώς, τα δεινά των θυμάτων, για να κερδίσουν τις εκλογές», γράφει η Die Zeit. Μέχρι στιγμής μάλιστα, οι Πράσινοι έχουν αντιμετωπίσει αμυντικά την καταστροφή από τις πλημμύρες. «Η ευγενική απροθυμία των Πρασίνων είναι μέρος μιας ευρύτερης στρατηγικής για την προεκλογική εκστρατεία: «Ακόμα και στην αντιπολίτευση, προσπαθούμε να ενεργήσουμε σαν να είχαμε κυβερνητική ευθύνη», εξηγεί ο αντιπρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματος Κονσταντίν φον Νότς. Το ερώτημα είναι βέβαια «πόσο νερό πρέπει να έχει αποστραγγιστεί πριν πάψουν οι Πράσινοι να θεωρούν …ασέβεια την πολιτική αντιμετώπιση της καταστροφής» γράφει η Die Zeit.
Ειδικά, όταν έχουν να αντιμετωπίσουν οι Πράσινοι έναν αντίπαλο άχρωμο όπως ο Λάσετ; Που προηγείται στις δημοσκοπήσεις μόνο και μόνο χάρη στην προσπάθεια κατασυκοφάντησης της Ανναλένα Μπέρμποκ με αστεία επιχειρήματα ,από μερίδα του γερμανικού Τύπου;
Ο Χριστιανοδημοκράτης υποψήφιος καγκελάριος άλλωστε το μόνο που έχει να επιδείξει προεκλογικά είναι ένα ασαφές κυβερνητικό πρόγραμμα, σε σαφή νεοφιλελεύθερη κατεύθυνση. Δεν έχει επιλέξει καν κυβερνητική ομάδα, παρά μόνο τον υποψήφιο υπουργό Οικονομικών- τον σκληροπυρηνικό νεοφιλελεύθερο Φρίντριχ Μερτζ, πιστό μαθητή του Βόλφγκανκ Σόιμπλε . Καθιστώντας σαφές ότι αν εκλεγεί, όχι μόνο η Γερμανία ,αλλά και ολόκληρη η Ευρώπη θα βρεθεί αντιμέτωπη με μια σκληρή δημοσιονομική πολιτική ,αμέσως μετά την πανδημία. Με μέτρα λιτότητας και πιέσεις για δημοσιονομική προσαρμογή για τη μείωση των δημοσίων ελλειμμάτων. Το ίδιο δηλαδή που θέλει να κάνει η ελληνική κυβέρνηση με το Μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα που ψήφισε: Από έλλειμμα 7% το 2021 να φτάσει η χώρα σε πρωτογενές πλεόνασμα 2% το 2023. Μια δημοσιονομική προσαρμογή 9 μονάδων μέσα σε δύο χρόνια, κάτι που ισοδυναμεί με μέτρα και περικοπές 16 δισεκατομμυρίων ευρώ!
Στη Γερμανία, οι Πράσινοι φαίνεται ότι «θέλουν να περιμένουν μέχρι να καθαριστούν τα ερείπια που άφησαν πίσω τους οι πλημμύρες. Μέχρι να τελειώσει η μεγάλη κρίση. Και μετά να επισημάνουν τις αποτυχίες των άλλων, ειδικά του Λάσετ», γράφει η Die Zeit. Μήπως όμως η ευγένεια εκλαμβάνεται ως αδυναμία;
To άρθρο δημοσιεύθηκε εδώ στο www.newscenter.gr