Του Αλέξανδρου Λασκαράτου
Γεν. Γραμ.  των Πράσινων Αλληλεγγύη

Η μετατροπή της Αγιάς Σοφιάς στην Κωνσταντινούπολη από μουσείο σε τζαμί, 86 χρόνια μετά από τότε που έγινε μουσείο, από τον θεμελιωτή της σύγχρονης Τουρκίας Κεμάλ Ατατούρκ, αποτελεί από μόνη της μία βουτιά προς τον θρησκευτικό σκοταδισμό.

Η μετατροπή ενός μουσείου σε τζαμί, σηματοδοτεί την εγκατάλειψη ενός ισχυρού κοσμικού συμβόλου προς χάριν ενός θρησκευτικού, στα πλαίσια μιας κίνησης επιστροφής στον θρησκευτικό συμβολισμό ως μίας βασικής συνιστώσας της σύγχρονης τουρκικής κοινωνίας.

Σε αυτό το πισωγύρισμα της Τουρκίας, εμείς απαντήσαμε ωσάν η Αγιά Σοφιά να ήταν μέχρι χτες εκκλησία και όχι μουσείο. Τι “τη υπερμάχω στρατηγώ τα νικητήρια, ως λυτρωθείσα των δεινών ευχαριστήρια,” ακούστηκαν σε ναούς, τι πύρινοι και αγανακτισμένοι λόγοι εκστομίστηκαν. Γιατί 86 ολόκληρα χρόνια δεν φωνάζαμε που το σύμβολο της ορθοδοξίας ήταν μουσείο και όχι ναός; Γιατί η διαμαρτυρία μας δεν εστιάζεται στην απώλεια του κοσμικού χαρακτήρα της Αγιάς Σοφιάς παρά μόνο στο γεγονός ότι τώρα είναι τζαμί και όχι ελληνορθόδοξος ναός;

Μέχρι και η Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Κατερίνα Σακελλαροπούλου, η οποία μας έχει συνηθίσει σε ήπιες δηλώσεις, αναφερόμενη στη μετατροπή μετά από 86 χρόνια της Αγίας Σοφίας σε τζαμί, υπογράμμισε ότι “πρόκειται για γεγονός που μας πληγώνει βαθιά και υποστήριξε ότι προσβάλλει βάναυσα όχι μόνο τους Ορθοδόξους και όλους τους Χριστιανούς αλλά συνολικά την πολιτισμένη ανθρωπότητα, και επιφέρει σοβαρό πλήγμα στις σχέσεις της Τουρκίας με την Ελλάδα, την Ευρωπαϊκή Ένωση και τη διεθνή κοινότητα”.

Απαντάμε δηλαδή στον μουσουλμανικό σκοταδισμό με χριστιανικό σκοταδισμό! Γιατί λέμε όχι στη μια θρησκεία και ναι στην άλλη; Επειδή είναι δικιά μας; Σαν τα μικρά παιδιά. Αντί να τηρήσουμε στάση ανεξιθρησκίας και αντί στον έναν φανατισμό να απαντάμε με άλλον, θα έπρεπε να απαντάμε όχι σε οποιαδήποτε θρησκευτική καπηλεία.