Εγκληματική η ανυπαρξία ενταξιακής πολιτικής για τους αναγνωρισμένους πρόσφυγες!
Σε περίοδο πανδημίας, η κυβέρνηση αποφασίζει να οδηγήσει στην αστεγία πολλούς ανθρώπους, μεταξύ των οποίων γυναίκες, παιδιά και ηλικιωμένους: Ανθρώπους που δεν θα έχουν πρόσβαση σε βασικές υποδομές υγιεινής. Γνωρίζει, πολύ καλά, ότι οι περισσότεροι που πλήττονται άμεσα δεν έχουν σταθερό εισόδημα, δεν έχουν ολοκληρώσει τη διαδικασία για να πάρουν ΑΦΜ και ΑΜΚΑ λόγω της πανδημίας και της ελληνικής γραφειοκρατίας, ενώ συμπεριλαμβάνονται πολλές οικογένειες με παιδιά σε σχολική ηλικία, μονογονεϊκές οικογένειες και άνθρωποι ευάλωτοι -σωματικά και ψυχικά- που χρειάζονται υποστήριξη προκειμένου να αποκτήσουν πρόσβαση σε βασικές ανάγκες, υπηρεσίες και αγαθά.
Η κατάσταση σε αριθμούς: Από την 1η Ιουνίου, έχει προβλεφθεί να αποχωρήσουν από το σύστημα υποδοχής περίπου 9.000 αναγνωρισμένοι πρόσφυγες. Τους επόμενους μήνες, ακόμα 11.000 θα πρέπει να μεταβούν από τη βοήθεια που λαμβάνουν ως αιτούντες άσυλο στο γενικό σύστημα κοινωνικής πρόνοιας, μόλις αναγνωριστούν ως πρόσφυγες από τις ελληνικές αρχές ασύλου. Επίσης, με βάση τη νέα νομοθεσία, η οποία υιοθετήθηκε το Μάρτιο του 2020, η περίοδος χάριτος για τους αναγνωρισμένους πρόσφυγες μειώνεται από τους έξι μήνες στις 30 ημέρες προκειμένου να μεταβούν από την παροχή οργανωμένης στέγασης και βασικής υποστήριξης στην ανεξάρτητη διαβίωση.
Η κυβέρνηση διατείνεται, πως οι αναγνωρισμένοι πρόσφυγες θα πρέπει να πάρουν τις ζωές τους στα χέρια τους, ώστε να διατεθούν περισσότεροι χώροι και θέσεις για τους αιτούντες άσυλο με επίφαση ότι το σύστημα υποδοχής της Ελλάδας αντιμετωπίζει έλλειψη σε θέσεις στέγασης. Η στάση αυτή βρίσκεται σε ευθεία αντίθεση με τις υποχρεώσεις της χώρας μας αλλά και την πραγματικότητα, καθώς θα έπρεπε να έχει ήδη αυξηθεί η εθνική ικανότητα υποδοχής σε δομές, διαμερίσματα, και ξενοδοχεία!
«Η παύση της συνδρομής σε αναγνωρισμένους πρόσφυγες είναι μια πρόχειρη και ανεύθυνη κίνηση της κυβέρνησης, όχι μόνο για αυτές τις κατατρεγμένες οικογένειες αλλά και για το γενικό πληθυσμό ο οποίος συγκράτησε την εξάπλωση της πανδημίας τηρώντας σε γενικές γραμμές έναν αυστηρό και επίπονο αυτο-περιορισμό. Τέτοιες σπασμωδικές κινήσεις δείχνουν έναν έντονο ερασιτεχνισμό που ξεφυτρώνει και από την απουσία μιας ολιστικής στρατηγικής για το προσφυγικό ζήτημα» δηλώνει ο συν-Εκπρόσωπος των Πράσινων Ευάγγελος Αστυρακάκης-Ασλάνης. Μάλιστα, η κίνηση αυτή γίνεται σε μια στιγμή που ο συγκεκριμένος πληθυσμός δεν έχει πρόσβαση στην αγορά εργασίας αλλά ούτε και σε προγράμματα κοινωνικής πρόνοιας, όπως προβλέπεται από την ελληνική νομοθεσία. Παράλληλα, αυτή η προχειρότητα θα έχει σοβαρές επιπτώσεις στην ομαλή ζωή των πόλεων και πολύ πιθανόν να δούμε ως αποτέλεσμα μια έξαρση του ακροδεξιού λόγου.
Είναι κοινή διαπίστωση ότι απουσιάζουν παντελώς οι προϋποθέσεις μέσα από πολιτικές ένταξης, ώστε να ανταποκριθούν στις ανάγκες της καθημερινότητας άνθρωποι που έχει επισήμως αναγνωρίσει η Ελλάδα ως πρόσφυγες. Χωρίς δίχτυ ασφαλείας για να εξασφαλιστεί η επιβίωσή τους, πολλες/οί θα βουτήξουν στη φτώχεια και την αστεγία. «Η μετάθεση του προβλήματος από τα νησιά στην ενδοχώρα όχι μόνο δεν λύνει αλλά επιτείνει το πρόβλημα, όταν απουσιάζει μία συντεταγμένη ενταξιακή πολιτική, που δεν θα παράγει διακρίσεις και ανισότητες ως προς τα βασικά θεμελιώδη δικαιώματα. Αυτή είναι μια πραγματικότητα που αγνοεί η κατ’ επίφαση ισονομία που επικαλείται η κυβέρνηση» δηλώνει η συν-Εκπρόσωπος των Πράσινων Αλία Παπαγεωργίου.
Οι Πράσινοι ζητάμε:
Παράταση της βοήθειας σε ευάλωτους ανθρώπους που δεν μπορούν να αποχωρήσουν σε αυτό το στάδιο. Ήδη άλλωστε, πολλά προγράμματα όπως το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα ή το επίδομα στέγασης καθώς και άλλες παροχές προς τους πλέον ευάλωτους, εφαρμόζονται μετ’ εμποδίων στην πράξη.
Άμεσο σχεδιασμό για υλοποίηση μιας μακροπρόθεσμης ενταξιακής πολιτικής, η οποία θα συμπεριλάβει όλους τους εμπλεκόμενους κοινωνικούς και πολιτικούς φορείς αλλά και τις τοπικές κοινωνίες. Μια ενταξιακή πολιτική που θα οδηγήσει στην ισότιμη πρόσβαση στην αγορά εργασίας, την εκπαίδευση και την εύρεση στέγης και για τους πρόσφυγες: Αποτελεσματική πρόσβαση στα εθνικά συστήματα και προγράμματα ένταξης που παρέχουν μαθήματα γλώσσας, επαγγελματική κατάρτιση και πρόσβαση σε επ’ αμοιβή εργασία.
Θεματική Ομάδα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Πράσινων