Του Ζήση Αργυρόπουλου

Στη Λάρισα παίχτηκε η τελευταία πράξη του δράματος που λέγεται ” Επαναληπτικές Περιφερειακές Εκλογές”, ΕΠΕ, κάτι σαν Εταιρία Περιορισμένης Ευθύνης!

Το σκηνικό περιλαμβάνει αναίσχυντους εκβιασμούς, ύποπτες συναλλαγές, ωμή κυβερνητική παρέμβαση σε κάτι που λέγεται Αυτοδιοίκηση μα μόνο τέτοιο δεν είναι!

Στην πλατεία Ταχυδρομείου, μάλιστα, παίχτηκε η τελευταία σκηνή ενός τρομοκρατημένους θιάσου, που δεν είναι μαθημένος να χάνει! Η πλατεία Ταχυδρομείου είναι στεγνή, δεν την άγγιξαν τα νερά της πλημμύρας παρά μόνο τα δυσώδη απόνερα μιας πολιτικής που ξεπέρασε κατά πολύ τις πρακτικές ενός Ορμπάν ή ενός Ερντογάν!

Ανεξαρτήτως αποτελέσματος, αυτές τις εκλογές θα τις θυμόμαστε ως ένα στίγμα στη δημοκρατική μας ζωή, που πιο πολύ, θα βαρύνει ιστορικά και ως ευθύνη, αυτούς που σήμερα προσέρχονται στην κάλπη!

Προσωπικά, ως Έλληνας, Λαρισαίος και Θεσσαλός, δικαιούμαι να θλίβομαι!

Υ. Γ: είχα επαναλάβει σε μια πρόσφατη ανάρτηση μου την παροιμία: “μην πειράξεις το δίκιο του ποταμού και του ορφανού!”

Κύριοι της Κυβέρνησης: το δίκιο του ποταμού, εσείς και οι προκάτοχοι σας, το ‘χετε πειραγμένο εδώ και δεκαετίες, και συνεχίζετε! Τώρα, έρχεστε και εκβιάζετε ωμά τους απελπισμένους ανθρώπους του κάμπου, που μέσα στα λασπόνερα και την απόγνωση, νιώθουν περισσότερο από ορφανοί. Κι αυτό, λυπάμαι, συνιστά ύβρι μα πιο πολύ απανθρωπιά! Κι όπως έλεγαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι, την ύβρι ακολουθεί η Νεμεσις…