Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ θεωρούμε θετική την υπογραφή μνημονίου συνεργασίας ανάμεσα στο υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών της Ελλάδας και υπουργείο Μεταφορών, Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών της Βουλγαρίας για τη σιδηροδρομική σύνδεση Ελλάδας και Βουλγαρίας που θα συνδέει τα λιμάνια της Β. Ελλάδας (Θεσσαλονίκης, Καβάλας, Αλεξανδρούπολης) και τα λιμάνια της Βουλγαρίας (Μπουργκάς, Βάρνας και Ρούσε στον ποταμό Δούναβη). Θετικά αντιμετωπίζουμε την ανάπτυξη του σιδηροδρόμου και των βιώσιμων συνδυασμένων μεταφορών στην Ελλάδα, στα Βαλκάνια και στην Ευρώπη. Ο σιδηρόδρομος είναι το πιο οικολογικό μέσο μεταφοράς και η σύνδεση των σιδηροδρομικών μεταφορών με τον εξηλεκτρισμό των γραμμών που θα βασίζεται όμως κατά 100% στις ανανεώσιμες πηγές.

Η αλήθεια είναι όμως όταν πίσω από τα επικοινωνιακά στοιχεία αυτής της αναγγελίας υπάρχουν αναπάντητα ερωτήματα:

• Αν είναι τόσος σημαντικός ο ρόλος του σιδηροδρόμου όπως δηλώνει ο πρωθυπουργός Α. Τσίπρας, γιατί έχει απαξιωθεί ή έστω δεν έχει αναπτυχθεί ο σιδηρόδρομος ως βασικό μέσο μεταφοράς ανθρώπων και εμπορευμάτων, δεν έχει αναδειχθεί ο σιδηρόδρομος ως ένα εργαλείο οικολογικού, πεζοπορικού και ποδηλατικού τουρισμού ιδιαίτερα στην Β. Ελλάδα που διαθέτει πολλούς υγροτόπους και φυσικές περιοχές;
• Αν προετοιμάζονται όλα τα τεχνικά, οικονομικά και νομικά στοιχεία που απαιτούνται για τη δημιουργία διακρατικού Φορέα Υλοποίησης και διαχείρισης της σιδηροδρομικής γραμμής από τη Θεσσαλονίκη έως το Ρούσε της Βουλγαρίας, γιατί πωλήθηκε το 100% της ΤΡΑΙΝΟΣΕ στην Ferrovie Dello Stato Italiane S.p.A., έναντι συνολικού τιμήματος 45.000.000 ευρώ; Γιατί προετοιμάζεται επίσης να πωληθεί η  Εταιρεία Συντήρησης Σιδηροδρομικού Υλικού; Υπάρχει συνοχή μεταξύ των επιμέρους κυβερνητικών πολιτικών ακόμα και σε σχέση με τον σιδηρόδρομο; Γιατί δεν επιλέγεται, αντί για μια κρατική εταιρία, ένα συμμετοχικό σχήμα διαχείρισης του σιδηροδρόμου με την συμμετοχή του δημοσίου, της αυτοδιοίκησης και συνεργατικών/συνεταιριστικών σχημάτων πολιτών;
• Ποιο είναι το οικονομοτεχνικό σχέδιο που έχει επεξεργαστεί η ελληνική κυβέρνηση για την ανάπτυξη του σιδηροδρόμου τόσο στην Ελλάδα, όσο και μεταξύ Ελλάδας και Βουλγαρίας ή Ελλάδας και υπόλοιπων Βαλκανικών χωρών; Ναι με υπάρχουν ορισμένοι ευρωπαϊκοί πόροι μέσω του εργαλείου “Συνδέοντας την Ευρώπη», αλλά οι πόροι διατίθενται μόνο εφόσον υπάρχουν αναλυτικά σχέδια και κατάλληλη προετοιμασία, ενώ τα προγράμματα που επιλέγονται είναι άκρως ανταγωνιστικά. Ακόμα και μια απλή γραμμή απαιτεί κατάλληλο σχεδιασμό και αρκετά χρόνια μέχρι να υλοποιηθεί, κατά συνέπεια πέρα από τον επικοινωνιακό χειρισμό του θέματος, πρακτικά στο πλαίσιο του υπάρχοντος Ευρωπαϊκού Προϋπολογισμού 2014-2020 είναι απίθανο να δούμε να ξεκινάει η λειτουργία έστω και μιας νέας σιδηροδρομικής γραμμής. Ενδεικτικά, για τους ρυθμούς που προχωράνε τα θέματα, το Μνημόνιο Συνεργασίας που υπογράφτηκε πρόσφατα για την σιδηροδρομική γραμμή Αλεξανδρούπολη – Ρούσε, είναι το πρώτο απτό αποτέλεσμα τεχνικών συναντήσεων και πολιτικών διαβουλεύσεων που ξεκίνησαν πριν ένα χρόνο στην Αλεξανδρούπολη.  «Με την υπογραφή του μνημονίου αρχίζει η προετοιμασία για τη συγκρότηση μέχρι το τέλος Σεπτεμβρίου της κοινής ομάδας των δύο χωρών και αμέσως μετά της δημιουργίας ενός ισχυρού Διακρατικού Φορέα που θα υλοποιήσει το έργο, αξιοποιώντας κοινοτικά και ιδιωτικά κεφάλαια και αναλαμβάνοντας τη διαχείριση του στη συνέχεια».