Το πιο κάτω ποίημα του Γ. Μπλιώνη γράφτηκε στις 1.5.2021
Λάτρεις του Σέραπι και λεγεωνάριοι από την Ιστρία
Θαμώνες στις θέρμες και στα βαλανεία
Ο ίδιος ο Γαλέριος κι ο άλλος,
ο Μέγας από την Ισπανία
Αργυροχρυσοχόοι κι υφασματέμποροι
Πλανόδιοι και μεγαλόσχημοι
Και άρχοντες και προύχοντες και κοτσαμπάσηδες
Και αχθοφόροι, ημιονηγοί και καροτσέρηδες
Και χαχάμηδες και ιμάμηδες και δεσποτάδες
Και μύστες και ησυχαστές και δερβισάδες
Και ντονμέδες και καβαλλιστές και μπεκτασήδες
Και ομοιανιστές και βογομίλοι και μποζατζήδες
Βαζιβουζούκοι, εξαρχικοί, φανατικοί σοφτάδες
Άφησαν ίχνη απ’ τις πατούσες τους και τους καβγάδες
Παζάρεψαν, έπαιξαν, κόζεψαν κι έχασαν
Στις στοές και στα σκίαστρα
Στις σκιές και στα σπόλια
Στο μεγαλοπρεπέστατο τετράπυλο με τους οκτώ πεσσούς
Στα μηχανουργήματα πάνω από αρχαίους νεροσυρμούς
Σ’ έναν ασήμαντο decumanus maximus
Σε κάποια σκονισμένη πόλη της επαρχίας
Που δεν αξίζει μίαν απόφαση σωτηρίας
Παρά μόνον απόσπαση και απόσυρση
Μακριά απ’ τη φυσική τους τοποθεσία
Κάπου να κρυφτεί η ραδιουργία
Οι συμβουλάτορες, οι σπεκουλαδόροι
Στα υψηλά κονκλάβια οι τσιλιαδόροι
Για να περάσει φουριόζα η σήραγγα
Και οι στρυφνοί της μνηστήρες
Αν δεν σκαλώσουν κάπου οι ανελκυστήρες
Σε ένα αίσθημα αηδίας επίμονο