Το άρθρο της Βασιλικής Γραμματικογιάννη δημοσιεύθηκε στο σαιτ ROSA εδώ

Η συζήτηση για την κλιματική αλλαγή, η πίεση να πετύχουμε τη διατήρηση της θερμοκρασίας κάτω από τους δύο βαθμούς Κελσίου έχει δημιουργήσει την αίσθηση του επείγοντος.

της Βασιλικής Γραμματικογιάννη

Μια προσπάθεια αποκατάστασης ιστορικών και συνεχιζόμενων κοινωνικών, οικονομικών και υγειονομικών επιβαρύνσεων που υπέστησαν οι κάτοικοι της Δυτικής Μακεδονίας, λόγω της δομής του ενεργειακού μας συστήματος που βασιζόταν στο λιγνίτη, επιχειρεί το νέο κόμμα των ΠΡΑΣΙΝΩΝ, με την πρόταση διαλόγου που απευθύνει προς την τοπική κοινωνία της Δυτικής Μακεδονίας.

“Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ καταλαβαίνουμε το σοκ της τοπικής κοινωνίας. Υπάρχουν βαριές ευθύνες για όλο το πολιτικό σύστημα, που επί χρόνια άφηνε την απολιγνιτοποίηση να εξελίσσεται στα βουβά, ενώ αρνιόταν να πει την αλήθεια στο κόσμο και να επενδύσει στην προετοιμασία της επόμενης μέρας” θα πει η κ. Αλία Παπαγεωργίου, συν-εκπρόσωπος των ΠΡΑΣΙΝΩΝ και αντιπρόεδρος του Βελγικού τμήματος της Ένωσης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων. Η κυρία Παπαγεωργίου θέλοντας να καταστήσει σαφές ότι η μετάβαση για να είναι πράσινη πρέπει να είναι και δίκαιη για τη κοινωνία θα πει: “Κοινωνία και οικονομία στηρίζονται στο περιβάλλον, και μπορούν να έχουν μέλλον μόνο αν το αναγνωρίσουν ως το κοινό τους σπίτι. Για να είναι πράσινο, όμως, ένα οικονομικό σχέδιο πρέπει να δίνει κεντρική θέση και στη διάσταση της δικαιοσύνης. Το στοίχημα για την Πρόταση Διαλόγου που καταθέτουμε, είναι να συνδιαμορφωθεί από την τοπική κοινωνία και να επηρεάσει τις εξελίξεις. Υπάρχουν λύσεις, με βιώσιμη ευημερία για όλους και όλες, αλλά απαιτούν να σκεφτούμε διαφορετικά” καταλήγει.

Η Πρόταση Διαλόγου
Προγράμματα υποστήριξης των εργαζομένων που θα χάσουν τις δουλειές τους και αντικατάσταση της οικονομίας που στηριζόταν στο λιγνίτη με μια νέα καθαρή οικονομία, χαμηλών ή μηδενικών εκπομπών άνθρακα που ταυτόχρονα θα ελαχιστοποιεί και τις βλάβες της υγείας των κατοίκων, ενώ θα βελτιστοποιεί τα εισοδήματα των πρώην εργαζομένων στη βιομηχανία του λιγνίτη περιέγραψε ο κ. Γιάννης Παρασκευόπουλος μέλος του Συμβουλίου των ΠΡΑΣΙΝΩΝ και της αρμόδιας επιτροπής του κόμματος για τη χάραξη πολιτικής δίκαιης μετάβασης για τη Δυτική Μακεδονία. “Υπάρχει άλλος δρόμος για τη Δυτική Μακεδονία” θα πει ο κ. Παρασκευόπουλος αναλύοντας το σχέδιο 7 σημείων που περιλαμβάνει η πρόταση διαλόγου η οποία υιοθετήθηκε στο πρόσφατο συνέδριο των Πρασίνων.

Ήδη ζούμε στην εποχή της τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης, που είναι τεχνολογική.  Η τεχνολογική πρόοδος οδηγεί το κόσμο σε διαφορετική πορεία. Για παράδειγμα η αποθήκευση ενέργειας καθιστά ευκολότερη την ενσωμάτωση της ηλιακής και αιολικής ενέργειας στο δίκτυο. Το σχέδιο των Πρασίνων λοιπόν ως πρώτο βήμα ευαγγελίζεται “την ανάδειξη της Δ. Μακεδονίας σε κέντρο παραγωγής και αποθήκευσης 100% καθαρής ενέργειας, χωρίς αέριο και χωρίς καύση απορριμμάτων, με έμφαση στην εξοικονόμηση ενέργειας”. Ωστόσο οι τεχνολογίες αποθήκευσης απαιτούν σπάνιες γαίες για να έχουν τα μέταλλα που χρειάζονται. Παγκόσμια υπάρχει η ανησυχία ότι οι εταιρείες τεχνολογίας θα απαιτήσουν να έχουν τον έλεγχο των σπάνιων γαιών και θα εκβιάσουν γι’ αυτό, αποκλείοντας την πρόσβαση στη τεχνολογία των χωρών που δεν θα είναι φιλικές μαζί τους. Καθώς λοιπόν ο αγώνας για την κλιματική αλλαγή είναι παράλληλα και αγώνας κλιματικής δικαιοσύνης στη διαβούλευση που θα ακολουθήσει θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη για να οικοδομηθεί η “ισχυρή ταυτότητα Πράσινης Μετάβασης” που αναφέρει το σχέδιο.

“Μια τέτοια ταυτότητα θα είχε διεθνή απήχηση και θα έδινε πρόσθετη αξία σε ποιοτική και βιολογική γεωργία και κτηνοτροφική παραγωγή” θα πει ο κ. Παρασκευόπουλος για το δεύτερο σημείο του σχεδίου ενώ αναφέρεται  στην ανάπτυξη “ενός ήπιου και ποιοτικού τουρισμού”.

Εκτεταμένες δημόσιες επενδύσεις, ενεργειακή αναβάθμιση των κτιρίων και σύγχρονα τρένα, είναι το τρίτο σημείο της πρότασης, ενώ η διατήρηση του ρόλου της ΔΕΗ καταλαμβάνει τη τέταρτη θέση. “Η ΔΕΗ μπορεί να διατηρήσει σημαντικό ρόλο με την αποκατάσταση των ορυχείων, με τη θερμική αποθήκευση σε υπάρχουσες μονάδες με διατήρηση εξοπλισμού και θέσεων εργασίας, με έργα παροπλισμού σε όσες μονάδες κλείσουν, με μερική μετοχοποίηση προς τη τοπική κοινωνία του μεγάλου φωτοβολταϊκού στα ορυχεία” λέει ο κ. Παρασκευόπουλος.

Επενδύσεις Κοινωνικής Οικονομίας με συνεργατική μεταποίηση τοπικών προϊόντων προτείνει το πράσινο σχέδιο καθώς και ενεργειακές κοινότητες. “Μικρές και μεσαίες τοπικές επιχειρήσεις πρέπει να είναι ο κορμός της Δίκαιης Μετάβασης, με τις μεγάλες επενδύσεις να έχουν συμπληρωματικό μόνο ρόλο” συμπληρώνει.

Το μέλλον μας είναι πράσινο: Βιώσιμη Ανάπτυξη – Ο μόνος δρόμος
Σχολιάζοντας το σχέδιο ο πρώην Δήμαρχος Κοζάνης, Λευτέρης Ιωαννίδης θα πει: “η περιοχή της Δ. Μακεδονίας βιώνει μιας ιστορικής σημασίας μετάβαση του παραγωγικού και κοινωνικού της μοντέλου μετά από 70 χρόνια μονοκαλλιέργειας του λιγνίτη. Όπως έχει δείξει η εμπειρία από αντίστοιχα εγχειρήματα σε όλη την Ευρώπη, ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία για την επιτυχία μιας δίκαιης μετάβασης είναι η συμμετοχή των τοπικών φορέων και της κοινωνίας σε όλα τα στάδια του εγχειρήματος. Δυστυχώς, όμως, στην περίπτωση της Δ. Μακεδονίας έχει επιλέγει η από τα πάνω διαδικασία με περιορισμένη συμμετοχή των τοπικών φορέων στη διαμόρφωση της εναλλακτικής πρότασης για την περιφέρεια μας”.

Η αίσθηση του επείγοντος
Η συζήτηση για την κλιματική αλλαγή, η πίεση να πετύχουμε τη διατήρηση της θερμοκρασίας κάτω από τους δύο βαθμούς Κελσίου έχει δημιουργήσει την αίσθηση του επείγοντος. Ωστόσο ο πανικός δεν είναι καλός σύμβουλος. Η κλιματική κρίση όπως και οι άλλες κοινωνικές και οικονομικές κρίσεις δεν αντιμετωπίζονται με τα ίδια εργαλεία που τις δημιούργησαν. Για όσους έχουν δουλέψει πάνω σε θέματα κλιματικής αλλαγής είναι σαφές ότι τα σύνθετα και συστημικά προβλήματα δεν μπορούν να επιλυθούν, αλλά πρέπει να αντιμετωπιστούν προσεκτικά, υπομονετικά και σε βάθος χρόνου. Η κοινωνία δεν μπορεί να είναι απούσα. Σε αυτό το πλαίσιο η αλλαγή νοοτροπιών και η δημιουργία μακροχρόνιας στρατηγικής είναι πιο σημαντικά από τις γρήγορες λύσεις. Η πραγματική κατανόηση του προβλήματος είναι το κλειδί για να μπορέσουμε να αλλάξουμε τις νοοτροπίες μας και να δημιουργήσουμε αυτή τη στρατηγική. Θα κλείσω λοιπόν με τα λόγια του κυρίου Λευτέρη Ιωαννίδη. “Μια μετάβαση δεν μπορεί να είναι δίκαιη αν δεν είναι συμμετοχική”. Πηγή: www.rosa.gr