του Νίκου Χρυσόγελου
υποψήφιοι Δημοτικού Σύμβουλου με τον Χάρη Δούκα, και την παράταξη #ΑθήναΤώρα
πρώην ευρωβουλευτή Πράσινοι / EFA
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσιάζει την Ευρωπαϊκή Διακήρυξη Ποδηλασίας με 30+ βασικές συστάσεις για την ενίσχυση της ποδηλασίας στην Ευρώπη, για τη βελτίωση των πολιτικών ποδηλασίας σε όλα τα επίπεδα διακυβέρνησης.
Η Διακήρυξη περιέχει ρητές κατευθύνσεις και δεσμεύσεις των κρατών μελών για την ενσωμάτωση του ποδηλάτου ως βασικού μέσου μετακίνησης στον αστικό ιστό.
Η διακήρυξη ζητήθηκε επιτακτικά από 6 χώρες πέρυσι 2022, το Βέλγιο, τη Δανία, το Λουξεμβούργο, την Ιρλανδία, την Ολλανδία και την Αυστρία. Σε αυτή την προσπάθεια πρωτοστατούν δηλαδή υπουργοί και χώρες στις οποίες οι Πράσινοι συμμετέχουν στην κυβέρνηση και τα υπουργεία.
Σύμφωνα με την Ομοσπονδία: “Αυτή θα είναι μια «στρατηγική πυξίδα» για να μεταμορφώσουμε την ποδηλασία σε «αυτόνομη μετακίνηση από μόνη της». Η Ομοσπονδία τόνισε την ανάγκη να αναγνωριστεί η ποδηλασία ως πλήρες μέσο μεταφοράς, να τεθούν σαφείς στόχους για ανάπτυξη και να εξασφαλιστούν αυξημένες επενδύσεις για να ξεκλειδώσει το δυναμικό της ποδηλασίας για κλιματικά, οικονομικά και οφέλη και υγεία.
Το 2024 θα είναι έτος ποδηλασίας
Η Ελλάδα βλέπει ακόμα το ποδήλατο ως πολυτέλεια, ενώ είναι βασικό μέσο μετακίνησης καθημερινά και εργαλείο μετασχηματισμού προς το καλύτερο των πόλεων σε συνδυασμό με την αναδιοργάνωση και βελτίωση των δημόσιων συγκοινωνιών.
Οι πράσινοι υποψήφιοι στις δημοτικές και περιφερειακές παρατάξεις δίνουν τη σημασία που πρέπει στο ποδήλατο, ιδιαίτερα στις μεγάλες πόλεις που υποφέρουν από ρύπανση, κυκλοφοριακό και ανεξέλεγκτη κατάληψη χώρου. Στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη όπου οι Πράσινοι συμμετέχουμε ενεργά στα σχήματα συνεργασίας Αθήνα Τώρα με υποψήφιο τον Χάρη Δούκα και στη Θεσσαλονίκη για Όλους με υποψήφιο δήμαρχο τον Σπύρο Πέγκα έχουμε διαμορφώσει προτάσεις για την ουσιαστική ενίσχυση της ποδηλασίας όπως και της ασφάλειας μετακίνησης με ποδήλατο. Και οι δύο υποψήφιοι δήμαρχοι συμμετείχαν σε παρεμβάσεις για το ποδήλατο που οργανώσαμε οι πράσινοι υποψήφιοι σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
Χαρακτηριστικό είναι και το άρθρο της Μαρίας Σίτη (από τον τοίχο της) για της ριζικές αλλαγές που απαιτούνται στην πολιτική και στον σχεδιασμό για βιώσιμη κινητικότητα. Οι παλιές προσεγγίσεις δεν οδηγούν πουθενά: “Πολλές πόλεις που δοκίμασαν τα παλιά απέτυχαν παταγωδώς”.
Της Μαρίας Σίτη
(Σπούδασε Rural and Surveying Engineering στο National Technical University of Athens)
Λύνεται με περισσότερους /μεγαλύτερους χώρους
#στάθμευσης; Με περισσότερους δρόμους και λιγότερες λακκούβες; Με έξυπνα συστήματα; Με καινοτόμες προσεγγίσεις ακόμα πιο … ‘έξυπνων’ συστημάτων οργάνωσης και διαχείρισης της κυκλοφορίας; Το έλυσε ποτέ καμία πόλη έτσι;
Η απάντηση είναι
#ΟΧΙ. Αντίθετα πολλές πόλεις που δοκίμασαν τα παραπάνω απέτυχαν παταγωδώς.
Το να προτείνει κανείς ότι θα προσθέσει περισσότερους χώρους στάθμευσης σε ήδη κορεσμένα κέντρα, άρα να προσκαλεί ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ να έρθουν να εξυπηρετηθούν με το ίδιο μέσο (το αυτοκίνητο) σε ΕΠΙΠΛΕΟΝ χώρους στάθμευσης από τους ΙΔΙΟΥΣ δρόμους, είναι στην πραγματικότητα ψευδές και μαθηματικά αδύνατον!
Ο χώρος δυστυχώς δεν διαστέλλεται στη μέση ελληνική πόλη, στο σύμπαν ίσως.
Στη σύγχρονη εκδοχή του το κυκλοφοριακό δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζεται πλέον ως ένα αυστηρά τεχνικό πρόβλημα, αλλά ως βαθιά κοινωνικό, ταξικό, περιβαλλοντικό αλλά και τεχνικό πρόβλημα, με σημαντικές τεχνοκρατικές παραμέτρους που συνεπάγονται αυστηρά μαθηματικά όρια και προτυποποιημένες λύσεις.
Τι σημαίνει αυτό;
Πρώτα από όλα ότι ο ΤΟΠΟΣ βάζει κανόνες στο μέσο, και όχι το μέσο στον τόπο.
Δεν … λέμε ‘πόσα αυτοκίνητα έχουμε για να τους βρούμε χώρο να βολευτούν’ αλλά αντίθετα πρέπει να λάβουμε ως βασική αρχή ότι ‘έχουμε αυτή την πόλη, αυτή την ιστορία, αυτή την πολεοδομία, και αυτές τις ανάγκες μετακίνησης ανθρώπων, αλλά δεν μπορούν να γίνονται όλες αυτές οι μετακινήσεις με αυτοκίνητο, … ΆΡΑ θα αντικαταστήσουμε μέρος αυτών με άλλα μέσα που είτε χωρούν περισσότερους ανθρώπους (βλ. λεωφορεία, ταξί ή μέσα σταθερής τροχιάς), είτε σε λιγότερο χώρο μπορούν να μεταφέρουν τους ίδιους ανθρώπους (βλ. ποδήλατα κ.α.)’.
9 στους 10 τεχνικούς εν έτη 2023 προτείνουν με σαφήνεια συγκεκριμένους άξονες παρέμβασης:
Αυτοί περιλαμβάνουν γενναίους
#περιορισμούς στην κυκλοφορία και τη στάθμευση των ΙΧ αυτοκινήτων,
#μονοδρομήσεις οδών που θα προσδιορίζουν την αποφυγή της διαμπερούς κυκλοφορίας στο/α κέντρα και στις γειτονιές,
#προεξοχές στις διασταυρώσεις και κατάργηση του νεκρού χώρου που χρησιμοποιείται για στάθμευση και στην πραγματικότητα στραγγαλίζει την κυκλοφορία,
#ποδηλατόδρομους σε βασικές κεντρικές αρτηρίες και δρόμους φιλικούς προς το ποδήλατο στις γειτονιές που συγκροτούν δίκτυο μεταξύ τους,
#λεωφορειολωρίδες αλλά και κατά το σύγχρονο όρο λωρίδες προώθησης της βιώσιμης κινητικότητας δηλαδή με άλλα λόγια λωρίδες που κυκλοφορούν κατ’ αποκλειστικότητα λεωφορεία, ΤΑΧΙ, ποδήλατα, μέσα μικροκινητικότητας και φυσικά ασθενοφόρα και άλλα οχήματα έκτακτης ανάγκης. Και
#ΜεσαΣταθερήςΤροχιας (…)
Προτείνουν ακόμα
#πεζοδρόμια– πεζοδρόμια- πεζοδρόμια, αλλά και πεζόδρομους σε δρόμους που είτε λόγω στενότητας ΔΕΝ μπορούν να επιτρέπουν την κίνηση οχημάτων, είτε λόγω χρήσεων γης οφείλουν να προστατευθούν από τη διερχόμενη κυκλοφορία (σχολεία, ΚΑΠΗ, γηροκομεία, γήπεδα, πάρκα, τοπικά κέντρα…κ.α. ).
διαμόρφωση οργανωμένων χώρων
#στάθμευσης και αφαίρεση παρόδιας στάθμευσης
(Ναι και εκπαίδευση και ευαισθητοποίηση και κίνητρα και αστυνόμευση.. αλλά ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΑ!)
Με άλλα λόγια.. αυτά που θαυμάζουμε σε άλλες πόλεις που … έχουν … σχεδόν λύσει το κυκλοφοριακό τους!
(Sorry για το spam αλλά πόσες ακόμα αστειοτητες να ακούσουμε χωρίς αντίδραση;)