Η κοιλάδα της Πετρέζας βρίσκεται ανάμεσα στα Σπάτα και στο Πικέρμι, στην βασανισμένη Ανατολική Αττική.
Η φωτογραφία έχει τραβηχτεί από τον λόφο Έτος (Έτοσι) στο Πικέρμι.
Η κοιλάδα της Πετρέζας, γνωστή και ως “Αγία Πετρέζα”, σώζει την Ραφήνα από πλημμύρες και ακραία φαινόμενα εδώ και πολλά πολλά χρόνια. Ο ρόλος της είναι, μεταξύ άλλων, να απορροφά μεγάλες ποσότητες ομβρίων υδάτων και να καθυστερεί την ροή του νερού προς την Ραφήνα.
Η Πετρέζα είναι μία φυσική πλημμυρική περιοχή που διαθέτει χωράφια, τα οποία είναι πλούσια σε θρεπτικά συστατικά. Οι φερτές ύλες και το νερό που μεταφέρει το Μεγάλο Ρέμα Ραφήνας κάνουν την περιοχή αυτή ιδιαίτερα γόνιμη.
Στην καρδιά της Πετρέζας δεν υπάρχουν σπίτια που να μπορούν να κινδυνεύσουν σε περίπτωση ακραίων καιρικών φαινομένων.
Αντίθετα με τις μεγάλες ποσότητες που συγκρατεί η Πετρέζα αποτρέπεται η εκδήλωση πλημμυρικών φαινομένων στην ευρύτερη περιοχή της Ραφήνας και στην ίδια την Ραφήνα.
Με την σχεδιαζόμενη μελέτη εγκιβωτισμού του ποταμού, η φυσική πλημμυρική περιοχή της Πετρέζας υποβαθμίζεται σε ένα εγκιβωτισμένο κανάλι με περιορισμένο πλάτος.
Σήμερα το νερό απλώνεται σε μία εκτεταμένη περιοχή που εκτείνεται σε μεγάλο πλάτος.
Όταν το πλάτος μειωθεί σε τριάντα-σαράντα μέτρα καταλαβαίνουν όλοι πως ο όγκος του νερού θα αυξηθεί κατά πολύ μέσα σε αυτό το κανάλι.
Και, φυσικά, θα αυξηθεί κατά πολύ η ταχύτητα με την οποία κινείται το νερό.
Το αποτέλεσμα είναι μεγάλες ποσότητες υδάτων να φτάνουν πιο γρήγορα στη Ραφήνα και ο πλημμυρικός κίνδυνος να αυξάνεται.
Η αλήθεια είναι συγκεκριμένη. Ακόμα και το ίδιο το Υπουργείο Υποδομών, αλλά και όλοι οι αρμόδιοι φορείς, θα πρέπει κάποτε να το καταλάβουν.
Στη Θεσσαλία υποβάθμισαν συστηματικά τις φυσικές πλημμυρικές περιοχές και το πλήρωσαν πολύ ακριβά.
Η ίδια η Φύση έχει τις δικές της λύσεις για την προστασία της περιοχής από την πλημμύρα. Ο άνθρωπος θα πρέπει απλά να καταλάβει πως δεν μπορεί να συνεχίσει να πηγαίνει κόντρα στη Φύση, μα και στην απλή λογική. Η αλήθεια είναι συγκεκριμένη και οι λύσεις βασίζονται στην ίδια τη Φύση (Nature-based solutions).
Από ανάρτηση του Αντώνη Λαζαρή