photo: Menelaos Myrillas / SOOC
Άρθρο του Αλέκου Λασκαράτου στο protagon.gr
http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.blog&id=42618
Τώρα λοιπόν, για έναν μήνα και κάτι, θα μας βομβαρδίσουν τα κανάλια με πολιτικές εκπομπές «ενημέρωσης» αλλά κυρίως «ανάλυσης» με καλεσμένους διαφόρων κομμάτων στα παράθυρα, στην κυριολεξία από το πρωί μέχρι το βράδυ. Όντας συνταξιούχος, έχω πολύ χρόνο στη διάθεσή μου και ομολογώ πως έχω το βίτσιο να παρακολουθώ αυτές τις εκπομπές με μανία. Μάλιστα όταν υπάρχουν, είτε το πρωί είτε το βράδυ, περισσότερες της μιας τέτοιες εκπομπές ταυτόχρονα, το τηλεκοντρόλ ανάβει από τις συνεχείς αλλαγές καναλιών που κάνω, γιατί θέλω να τα δω όλα και να μην χάσω τίποτα. Έχω, βλέπετε, το πάθος της ενημέρωσης και σ’ αυτό δεν κάνω εκπτώσεις. Βέβαια για αυτήν την εβδομάδα που μας έρχεται, τα πράγματα θα είναι δύσκολα γιατί υπάρχει ταυτόχρονα το Παγκόσμιο πρωτάθλημα στίβου στο Πεκίνο με μεσημεριανές και βραδινές αναμεταδόσεις. Θέλει οργάνωση το πράγμα, πιστέψτε με. Ίσως να χρειαστεί να τυπώσω και ένα ημερήσιο πρόγραμμα το πρωί κάθε ημέρας με το πού και πότε κάθε μετάδοσης για να είμαι σίγουρος ότι δεν θα μου ξεφύγει τίποτε. Δυστυχώς, δεν διαθέτω ούτε δεύτερη τηλεόραση, ούτε τρόπο εγγραφής μιας εκπομπής την ώρα που βλέπω άλλην, πράγμα που θα μου επέτρεπε να δω, με την ησυχία μου και χωρίς άγχος, τις εκπομπές που έχω χάσει στις τρεις ή στις τέσσερις το πρωί, και αυτό για να είμαι έτοιμος για τις πρωινές εκπομπές της επόμενης μέρας που αρχίζουν κατά τις έξι-επτά.
Ένας ολόκληρος μήνας λοιπόν τηλεοπτικής πανδαισίας. Και όσο θα προχωρούν οι μέρες, τόσο το θερμόμετρο και το ενδιαφέρον θα ανεβαίνουν. Δηλώσεις αρχηγών και στελεχών, αναλύσεις για το ποιος φταίει που φτάσαμε εδώ που φτάσαμε (αν και αυτά τα έχουμε ξανακούσει), για το ποιος και πώς θα βγούμε από την κρίση, δημοσκοπήσεις.
Έχω μια γνωστή η οποία φοβάται το αεροπλάνο, και την ώρα που η αεροσυνοδός ανακοινώνει τα διάφορα (ζώνη ασφαλείας, έξοδοι κινδύνου, μάσκες οξυγόνου κ.λπ.), τα ακούει με φοβερή προσήλωση, κι ας τα έχει ξανακούσει δεκάδες φορές, και σου κάνει «σσστ!», αν τολμήσεις εκείνη την ώρα κάτι να της πεις. Όταν δε στο τέλος η αεροσυνοδός λέει «περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να διαβάσετε στην καρτέλα που βρίσκεται στην τσέπη του μπροστινού σας καθίσματος», βγάζει την καρτέλα και τη διαβάζει με αληθινή βουλιμία. Έτσι και εγώ: θέλω να τα ακούσω όλα κι ας τα έχω ξανακούσει τόσες και τόσες φορές.
Εδώ πρέπει να σας ομολογήσω μια αδυναμία που έχω. Δυσκολεύομαι να διαμορφώσω σταθερή γνώμη. Είμαι άνθρωπος καλών προθέσεων και ευκολόπιστος και έτσι συνήθως ταυτίζομαι με τον τελευταίο λαλήσαντα!
Αφήνω, για το τέλος, τη χαρά που θα έχω να ξανακούσω όλες εκείνες τις νέες λέξεις και εκφράσεις που έχουν εμπλουτίσει τελευταία το λεξιλόγιό μας, όπως «στο τέλος της ημέρας», η «ιδιοκτησία του προγράμματος», η «διαχείριση των προβλημάτων», το «αφήγημα».
Λυπάμαι μόνο εκείνο το έρημο το βιβλίο που μόλις άρχισα να διαβάζω. Θα μείνει στα αζήτητα για έναν μήνα, κι ας φαίνεται εξαιρετικό. Προηγείται όμως η ενημέρωση!