Αθήνα, 12.5.2014

«Σωροί νεκρών, σωροί ζωντανών ανθρώπων έφτασαν σήμερα το πρωί στο λιμάνι του Πειραιά. Συνολικά 22 άψυχα σώματα και άλλα 36 κουφάρια ζωντανών χωρίς ζωή είναι απολογισμός του ναυαγίου της Σάμου της προηγούμενης εβδομάδας. Για αυτούς που έμειναν, τι μνήμες, τι πόνος να λογιστεί και να αξιολογηθεί. Πόσο αδίστακτοι γινόμαστε οι άνθρωποι για το κέρδος; Στοιβαγμένοι άνθρωποι, στοιβαγμένα όνειρα και καμιά προσπάθεια αποτελεσματικής και ανθρώπινης λύσης του ζητήματος.

Μονάχα απαγόρευση εισόδου από την κύρια οδό, για τα μάτια του κόσμου, και δίαυλο επικοινωνίας με την παράπλευρη διέλευση είναι αυτό που επικρατεί. Και τότε ξεκινά το παιγνίδι της «χάριτος», για την ανάδειξη της μεγαλοσύνης αυτών που κρατούν την εξουσία. Αναστολή απέλασης και εξέταση ανανέωσης της παραμονής σε αυτούς τους ανθρώπους που έφυγαν από την πατρίδα τους κατατρεγμένοι και τρομοκρατημένοι για να σώσουν απλά τη ζωή τους και την ελευθερία τους έχοντας όνειρο το καλύτερο και ότι μπορούν να προστατεύσουν την οικογένεια τους, τον εαυτό τους, τα παιδιά τους, για έναν πιο στέρεο τόπο επένδυσης ζωής. Με ψεύτικα όνειρα που τους έχτισαν κάποιοι αδίστακτοι λέγοντας σαν καρότο πως «εκεί θα τα βρείτε όλα». Αλλά για να τους δώσουν το εισιτήριο για τον «παράδεισο» πρέπει να πληρώσουν το συγχωροχάρτι.

Αυτό που δεν τους είπαν είναι ότι το ταξίδι για τον «παράδεισο» είναι στριμωγμένο σε μια μικρή βαρκούλα, χαμένη από το φως της ημέρας και με τον κίνδυνο να μη δουν άλλο φως γιατί μπορεί να σκοτωθούν στον πηγαιμό προς την Ιθάκη. Αλλά και αν δε χαθούν τους περιμένουν τα όπλα της απειλής και της εγκληματικότητας καθώς και ο νομοθέτης της επιστροφής. Αλλά και αν μείνουν τι κοινωνικό κράτος τους περιμένει; Σίγουρα όχι πολύ καλύτερο από αυτό που έφυγαν. Ποια δομή υποδοχής είναι έτοιμη για αυτούς; Όταν μάλιστα είμαστε από τους λίγους θεσμούς, σαν Ευρωπαϊκή Ένωση, που έχει θεσμοθετήσει ειδικό πλαίσιο για την υποδοχή και την εξέταση αιτημάτων ασύλου, αναρωτιέμαι γιατί ως κράτος δε νοιαστήκαμε ούτε για το αυτονόητο; 

Δεν είναι η στιγμή που για πρώτη φορά ανακαλύπτουμε την απουσία στρατηγικής και μελέτης της συγκεκριμένης κατάστασης από το ελληνικό κράτος. Δε φταίνε τα εύκολα θαλάσσια σύνορα ούτε οι πρόσφυγες. Δε χρειαζόμαστε ηλεκτροφόρα καλώδια και ιδιωτική μονάδα καταστολής του φαινομένου, γιατί η κατάσταση της προσφυγιάς είναι διαχρονικό ζήτημα. Είναι θέμα συνεργασίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση, για τον τρόπο που θα γίνει μια, όσο γίνεται, ορθή διαχείριση των προσφύγων συνολικά και με γνώμονα πως πρόκειται για ανθρώπους.

Σύμφωνα, εξάλλου, με την συμφωνία του Δουβλίνου υπάρχει συνυπευθυνότητα όλων των χωρών που την έχουμε υπογράψει, κάτι που δεν τηρήθηκε ποτέ, και το οποίο αποτελεί αίτημά μας ως η μόνη αποτελεσματική κι ανθρώπινη λύση.

Πρέπει επίσης να γίνουν διακρατικές επαφές και συζητήσεις με τις χώρες από τις οποίες προέρχονται αυτοί οι άνθρωποι, για να βρεθούνε αρχικές αιτίες και πάνω σε αυτές να γίνουν προτάσεις ουσιαστικού επαναπατρισμού για το μέλλον αφού κανένας δε θέλει να αφήσει την πατρίδα του αν δεν αντιμετωπίζει προβλήματα επιβίωσης. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να δει τι ανάγκες υπάρχουν σε ανθρώπινο δυναμικό, όχι σε δουλικό προσωπικό αλλά σε ανθρώπους. Δεν πρέπει να καταπατάμε τους ανθρώπους που μεταναστεύουν σα να είναι οι άλλοι και απλά τους εξαφανίζουμε! Ο άνθρωπος δε μπορεί να εξαφανιστεί… το αίσθημα της επιβίωσης τον αναγκάζει να παρανομήσει για να καταφέρει. Και έτσι δημιουργούνται οι συνθήκες για διαταραχή της υγείας, της σκέψης, της ζωής ολόκληρης.

Κάποια εποχή χρησιμοποιήσαμε φτηνά εργατικά χέρια για να κάνουμε τις δουλειές μας ΕΜΕΙΣ. Σήμερα δημιουργούμε ακριβές καταστάσεις ζωής και καθημερινότητας για το αύριο και πρέπει να βρούμε και να καταλάβουμε τι είναι κράτος, τι είναι πατρίδα, τι είναι άνθρωπος! Και να μην επικεντρωθούμε στο σημερινό δράμα, αλλά να μείνει μνήμη ανάγκης και κραυγής απόγνωσης πως το Φαρμακονήσι έγινε Σάμος και η Σάμος θα γίνει Ρόδος ή Γαύδος ή Καστελόριζο ή δυστυχώς το κόκκινο του αίματος θα βάψει τα στενάκια κάποιου άλλου νησιού με το χρώμα της αθωότητας!», δήλωσε ο Στέλιος Κυμπουρόπουλος, υποψήφιος ευρωβουλευτής με το κόμμα “ΠΡΑΣΙΝΟΙ – Αλληλεγγύη, Δημιουργία, Οικολογία”.

Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ υποστηρίζουμε την καμπάνια της «Διεθνούς Αμνηστίας» “Whenyoudon’texist” (όταν δεν υπάρχεις), σκοπός της οποίας είναι ο σεβασμός και η αποτελεσματική προστασία των δικαιωμάτων των μεταναστών, προσφύγων και αιτούντων άσυλο στην Ευρώπη και τα σύνορά της. Ενημερωθείτε για την καμπάνια: http://www.whenyoudontexist.eu/

Για περισσότερες πληροφορίες:

τηλ: 210 3223867, e-mail: info@prasinoi.gr

facebook.com/prasinoi  twitter.com/greensgr