Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ θεωρούμε τα τελευταία γεγονότα που οδήγησαν σε παραίτηση του Υπουργού Εξωτερικών ως ένδειξη της απουσίας μια σοβαρής πολιτικής που βασίζεται σε συμφωνημένους στόχους, πρόγραμμα κι αρχές αλλά και ένα καυγά που αφορά στην διαφάνεια ως προς τη χρήση οικονομικών πόρων μυστικά κονδύλια αλλά και γενικότερα). Αν δεν ήταν τόσο σοβαρά τα θέματα αυτά θα μπορούσαν να ήταν για γέλια.
Πριν την παραίτηση Κοτζιά υπήρχε ένα αλαλούμ στην εξωτερική πολιτική της χώρας που δείχνει να αυτοσχεδιάζει ανάλογα με το ποιος την εξασκεί, ο πρωθυπουργός, ο υπουργός εξωτερικών ή ο υπουργός άμυνας. Η χώρα προσδένεται στον σχεδιασμό της Αμερικής του Τραμπ με πρωτοβουλία του πρωθυπουργού και ο υπουργός Άμυνας διαφημίζει (είναι δυνατόν χωρίς σύμφωνη γνώμη του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης;;;) την δημιουργία νέων στρατιωτικών βάσεων των ΗΠΑ στην Ελλάδα, όταν η ΕΕ αναζητεί μια «στρατηγική αυτονομίας» λόγω των ακραίων επιλογών Τραμπ. Την ίδια στιγμή, αφού έχει συγκρουστεί σε διάφορους τομείς με την Ρωσία του Πούτιν, ο πρωθυπουργός προετοιμάζει το ταξίδι του στη Μόσχα χωρίς – όπως διαρρέουν τώρα κυβερνητικοί κύκλοι – να εντάσσει στην προετοιμασία και στο ταξίδι τον (πρώην πλέον) Υπουργό Εξωτερικών, μια και φαίνεται ότι είναι (ήταν) ανεπιθύμητος από τον Πούτιν, κυρίως λόγω της Συμφωνίας των Πρεσπών και τις προσπάθειες του καθεστώτος Πούτιν να εμποδίσει με κάθε μέσο την αποδοχή της από τις δύο χώρες (ακόμα και με δωροδοκίες και διακίνηση μαύρου χρήματος προς εθνικο-λαϊκιστικές δυνάμεις στις δύο χώρες;).
Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση δεν φαίνεται να ακολουθεί μια πολιτική αρχών στα θέματα εξωτερικής πολιτικής, αφού ουσιαστικά αδιαφορεί για την κατάληψη της Κριμαίας από τις ρωσικές δυνάμεις, δεν υποστηρίζει στον ΟΗΕ ή στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ψηφίσματα για το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, προσπαθεί να πουλήσει όπλα στο βάρβαρο (όπως αποδεικνύεται για άλλη μια φορά) καθεστώς της Σαουδικής Αραβίας.
Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ είμαστε υπέρ μιας πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής από τη χώρα μας αλλά με κέντρο τη στρατηγική μας συμμετοχή και ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την ενίσχυση μιας κοινής ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής και διεθνών σχέσεων καθώς κι ασφάλειας, με δεδομένο ότι η χώρα μπορεί να είναι ασφαλής μόνο αν μετέχει ενεργά στην διαδικασία ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Μόνο μια πολιτική αρχών θα διασφάλιζε σχέσεις καλής γειτονίας κι ασφάλειας και στην περιοχή μας.
Η διένεξη Καμμένου – Κοτζιά έχει πέρα από την πολιτική της διάσταση και μια άλλη διάσταση που αγγίζει σκάνδαλα ή σκανδαλολογία. Ο πρωθυπουργός (αριστερός) και το υπουργικό συμβούλιο τραβάνε το χαλί κάτω από τα πόδια του Υπουργού με τον οποίο συμφωνεί ο πρωθυπουργός στα θέματα εξωτερικής πολιτικής και ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη κρίσιμη διαδικασία για τη Συμφωνία των Πρεσπών (συζήτηση στο κοινοβούλιο της ΠΓΔΜ για τις συνταγματικές αλλαγές).
Ο πρωθυπουργός επιλέγει τη συνεργασία με τον εθνικο-λαϊκιστή δεξιό Υπουργό Άμυνας Π. Καμμένο, ο οποίος απειλεί να ρίξει την κυβέρνηση όταν έρθει η συμφωνία για κύρωση στην ελληνική Βουλή. Ο Υπουργός Εξωτερικών (πρώην πλέον) ζητάει να ελέγχει η Βουλή τα μυστικά κονδύλια που χειρίζονται (αδιαφανώς;) διάφορα υπουργεία, μεταξύ των οποίων και το Εθνικής Άμυνας και με τα οποία έχουν γίνει στο παρελθόν πολλά …παιχνίδια. Ο Υπουργός Άμυνας κατηγορεί τον (πρώην πλέον) Υπουργό Εξωτερικών ότι είναι …άνθρωπος του Σόρρος, κι ότι μάλλον τα “παίρνει”. Το Υπουργικό Συμβούλιο και ο πρωθυπουργός δεν κάλυψαν τον Υπουργό Εξωτερικών, τουλάχιστον όπως αναφέρει ο ίδιος σε δημόσια ανακοίνωση!!!
Και ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί του στήριξαν τον υπουργό που κατηγορείται για αδιαφανή τουλάχιστον διαχείριση των κονδυλίων για το προσφυγικό και ο οποίος προσπαθούσε να κάνει κάτι περίεργες πωλήσεις όπλων στη Σαουδική Αραβία.
Πώς μπορεί να πιστέψει κάποιος ότι όλα αυτά έχουν σχέση με μια ορθολογική πολιτική που βασίζεται σε προγράμματα και αρχές, συνειδητές επιλογές και προσπάθεια αντιμετώπισης των σοβαρών προβλημάτων της
@NikosKotzias