του Δημήτρη Γουμάγια
Τα γεγονότα εξελίσσονται δραματικά σε βάρος της χώρας.
Μια πορεία που όποιος είχε πολιτική εμπειρία και γνώση της ευρωπαϊκής πολιτικής μπορούσε να διακρίνει από το 2012 όταν ο Αλέξης Τσίπρας έγινε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Μια στείρα πολιτική ενάντια στα Μνημόνια χωρίς εναλλακτικές προτάσεις, χωρίς αναλύσεις γιατί και πως, τι προτείνει αντί αυτού και πως θα χρηματοδοτηθούν αυτά που προτείνει με υπεύθυνο και πειστικό τρόπο.
Το αποκορύφωμα ήταν ο προεκλογικός αγώνας όπου υποσχόταν σε όλους όλα, χωρίς να εξηγεί πως θα χρηματοδοτηθούν. Έτσι αυτοεγκλωβίζεται σε μια αδιέξοδη πολιτική που δεν ήταν δυνατόν να εξυπηρετήσει. Από τότε σε άρθρα μου είχα προειδοποιήσει ότι αυτή η πολιτική υπάρχει κίνδυνος να φέρει την καταστροφή, συγκρινόμενη με την μικρασιατική του 1922.
Παρόλα αυτά στις διαπραγματεύσεις υπήρχαν πολλές ευκαιρίες να επέλθει συμφωνία. Όλες όμως πετάχθηκαν στα σκουπίδια απερίσκεπτα, χωρίς να λαμβάνεται υπόψιν τι θα γίνει με την χώρα, αλλά μόνο λαμβάνοντας υπόψιν την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ και την προσωπική του.
Την τελευταία στιγμή, αυτήν την ώρα γίνετε Eurogroup, κάνει μια πρόταση για δάνειο από το ESM που ασφαλώς ένα τέτοιο Μνημόνιο θα γίνει με άλλους όρους, ασφαλώς πολύ σκληρότερους, γιατί το τελευταίο πρόγραμμα έγινε με τους όρους του EFSM.
Δεν νομίζω ότι το Eurogroup που γίνετε αυτήν την ώρα θα έχει κάποιο αποτέλεσμα, κυρίως γιατί η Γερμανία δεν θα συμφωνήσει και όχι μόνο. Η Μέρκελ δεν θα βάλει σε κίνδυνο την πολιτική της πορεία για μια συμφωνία της τελευταίας στιγμής, που δεν έχει καμιά πιθανότητα να περάσει από το γερμανικό κοινοβούλιο και από την κοινοβουλευτική της ομάδα.
Ο πρωθυπουργός μόνος του αυτοεγκλωβίζεται, απομονώνεται από όλους του αρχηγούς κρατών και φέρνει την χώρα σε αυτήν την κατάσταση που είναι μόνο η αρχή μιας απίστευτης πορείας προς την φτώχεια αν δεν γίνει κάτι την τελευταία στιγμή.
Η Μέρκελ πήρε αυτήν την απόφαση, μετά από συνάντηση εχθές με τους αρχηγούς των κομμάτων και τους προέδρους των κοινοβουλευτικών ομάδων στην καγκελαρία, να περιμένει το δημοψήφισμα. Μόνο μια ανάκληση του δημοψηφίσματος και επιστροφή ή αποδοχή της τελευταίας πρότασης της Κομμισιόν, πριν τα μεσάνυχτα, ίσως είχε αποτρεπτικό αποτέλεσμα.
Γιατί πήραν οι Γερμανοί αυτήν την απόφαση;
Απλούστατα, γιατί δεν έχουν άλλο εμπιστοσύνη σε αυτήν την κυβέρνηση και θέλουν να περιμένουν την διεξαγωγή του δημοψηφίσματος και την απόφαση του Ελληνικού λαού.
Αυτό σημαίνει ότι για να παραμείνουμε στο παιχνίδι, στο Ευρώ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση μια αποχή δεν έχει νόημα, το όχι είναι η απόλυτη καταστροφή.
Μόνο ένα ΝΑΙ με παραίτηση της κυβέρνησης, λογικό επακόλουθο, μας αφήνει στο παιχνίδι που μπορεί να ανακόψει την καταστροφική πορεία της χώρας.
Η απονομή ευθύνης σε εξωτερικούς εχθρούς είναι η πάγια τακτική που συνηθίζεται από αμφίβολα καθεστώτα και όχι από κυβερνήσεις ευθύνης. Αρχίζω να πιστεύω ότι η επιστροφή στην δραχμή ήταν από την αρχή επιδίωξη της κυβέρνησης. Αυτό ενισχύετε όταν μου έρχεται στην μνήμη τι απάντησε ο κ. Βαρουφάκης το 2012 σε μια συνέντευξη του πρώτου Γερμανικού προγράμματος: Τι θα ήταν καλό για την Ελλάδα Ευρώ ή Δραχμή; Απάντηση: Αναμφίβολα Δραχμή.
Η όλη πολιτική και επιχειρηματολογία τις κυβέρνησης έχει πολλά από τους χειρισμούς του Νέρωνα: Βάζουμε φωτιά στην Ρώμη και τα ρίχνουμε στους Χριστιανούς.
Κρίμα Αλέξη, είχα πολλές ελπίδες στο πρόσωπό σου και περίμενα από σένα ότι θα κάνουμε όλοι μαζί την Ελλάδα μια πραγματικά σύγχρονη ευρωπαϊκή χώρα, απαλλάσσοντας την χώρα από αυτούς στο εσωτερικό που την εκμεταλλεύονται τόσα χρόνια.
Δεν στάθηκες άξιος των περιστάσεων, ΚΡΙΜΑ…. Κρίμα.
Εγώ ψηφίζω ΝΑΙ Αλέξη και ελπίζω η πλειοψηφία του λαού γιατί μόνο το ΝΑΙ μπορεί να αποτρέψει την καταστροφή της χώρας που μόλις άρχισε.
Δημήτρης Γουμάγιας,
Μέλος των Πράσινων της Γερμανίας, τέως Δημοτικός Σύμβουλος (1999-2011) στο Βερολίνο.
Βερολίνο, 30.06.2015 4