του Αλέξανδρου Λασκαράτου

Γενικού Γραμματέα των Πράσινων-Αλληλεγγύη

Την Πέμπτη 4/5/2019, συνέβησαν δύο αντίθετα και πρωτοφανή περιστατικά, που και τα δύο, έδειξαν, για μια ακόμη φορά, την απαράδεκτη συμπεριφορά και την ανικανότητα των δυνάμεων “προστασίας του Πολίτη”.

Στο πρώτο, άνδρες του Λιμενικού Σώματος, μετά από σχετική καταγγελία ιρακινού διακινητή στον Πειραιά,, έφτασαν στην πλατεία Εξαρχείων, στο κέντρο της Αθήνας, και εισέβαλαν, παρουσία εισαγγελέα, σε διαμέρισμα πολυκατοικίας όπου, σύμφωνα με πληροφορίες, γινόταν διακίνηση και εμπόριο ναρκωτικών. Βρήκαν ποσότητα ναρκωτικών και συνέλαβαν δύο νεαρές κοπέλες.

Κατά την έξοδο των Λιμενικών και του Εισαγγελέα από το οίκημα, εμφανίστηκαν δύο βαν, μέσα από τα οποία βγήκαν 30-40 άτομα που φορούσαν κουκούλες. Σύμφωνα με πληροφορίες, ένας από τους κουκουλοφόρους κρατούσε καλάσνικοφ, το οποίο όμως δεν χρησιμοποίησε. Κατά τη συμπλοκή, οι αντι-εξουσιαστές κατάφεραν να αποσπάσουν την Ελληνοαυστραλέζα.

Οι διακινητές των βαν αιφνιδίασαν τους Λιμενικούς και με μαχαίρι τραυμάτισαν τον έναν στο μηρό αποσπώντας του το τσαντάκι με προσωπικά του έγγραφα και το υπηρεσιακό του όπλο. Επίθεση δέχθηκε και ο δεύτερος Λιμενικός από τον οποίο απέσπασαν επίσης το τσαντάκι του, στο οποίο επίσης είχε το όπλο του. Ο δεύτερος λιμενικός χτυπήθηκε με γροθιές στο πρόσωπο. Σύμφωνα με πληροφορίες, επίθεση δέχτηκε και ο εισαγγελέας, ο οποίος φυγαδεύτηκε. Αμέσως μετά, η ομάδα των διακινητών διέφυγε στα γύρω στενά.

Επικράτησε αλαλούμ μεταξύ Λιμενικού και Υπουργείου προστασίας του πολίτη, με το πρώτο να δηλώνει ότι ενημέρωσε το υπουργείο και ζήτησε ενισχύσεις, και το δεύτερο, δια στόματος μάλιστα της υπουργού, να δηλώνει πλήρη άγνοια (!). Στην ουσία λοιπόν οι δυνάμεις της τάξης τόβαλαν στα πόδια και ηττήθηκαν κατά κράτος.

Για πρώτη φορά στο περιστατικό αυτό εμφανίστηκαν δυνάμεις “υποστήριξης” των διακινητών και των συνεργατών τους, οι οποίες έδρασαν ταχύτατα και με επαγγελματική ακρίβεια, παραπέμποντας στα γνωστά καρτέλ ναρκωτικών της Λατινικής Αμερικής. Μία εξέλιξη ιδιαίτερα ανησυχητική.

Στο δεύτερο περιστατικό της ίδιας μέρας, περίσσεψε ο “τσαμπουκάς” των δυνάμεων ασφαλείας, όχι εναντίον διακινητών ναρκωτικών, αλλά εναντίον άοπλων προσφύγων-μεταναστών που με τις οικογένειές τους (μέσα σε αυτά και πλήθος μωρών και μικρών παιδιών) συνωστίζονταν στα Διαβατά, ακολουθώντας μια φήμη που κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο ότι θα ανοίξουν τα σύνορα και έτσι θα μπορέσουν να πάνε σε χώρες της δυτικής Ευρώπης για ένα καλύτερο μέλλον. Ήρθαν απ’ όλα τα μέρη της Ελλάδας, μέχρι και από την Κρήτη. Η αγωνία και η απελπισία ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους. “Θέλουμε να φύγουμε από εδώ. Δεν υπάρχουν δουλειές και μέλλον για εμάς.” φώναζε ένας. Ένας άλλος σε μια κίνηση απελπισίας πέταξε το μωρό του στα ΜΑΤ. Όσο για τις συνθήκες “φιλοξενίας” (βλέπε κράτησης) τους εδώ ούτε λόγος. Σε αυτούς λοιπόν τους απελπισμένους και χωρίς μοίρα ανθρώπους βρήκαν οι “δυνάμεις ασφαλείας” να εξαντλήσουν τη δύναμή τους, χτυπώντας τους αλύπητα και κάνοντας χρήση δακρυγόνων.

Δειλοί στην Αθήνα, θρασείς και με τσαμπουκά στα Διαβατά. Οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, που στη γλώσσα μας λέγεται ΘΡΑΣΥΔΕΙΛΙΑ.