του Φώτη Ποντικάκη

Μέλους του

Πανελλαδικού Συμβουλίου των Πράσινων

Στον απόηχο της Διεθνούς Ημέρας των Μουσείων, μια παράμετρος που θα πρέπει να εξεταστεί είναι η σχέση των Μουσείων με την εκπαίδευση. Τα Μουσεία είναι πολύτιμοι χώροι για εκπαιδευτικές δραστηριότητες. Αυτό όμως πρέπει να γίνει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο κι εκεί θα μπορούσε να συμβάλλουν μουσειοπαιδαγωγοί και εκπαιδευτικοί που θα υπηρετούν σε μουσεία.

Υπάρχουν καλά παραδείγματα οργανωμένων εκπαιδευτικών προγραμμάτων στα Χανιά όπως του Ναυτικού Μουσείου και του Μουσείου Ελευθερίου Βενιζέλου, χάρη στη συμβολή μουσειοπαιδαγωγών. Οικοδομώντας με βάση τα καλά παραδείγματα, ένας σημαντικός νέος θεσμός θα μπορούσε να γεννηθεί, η Παιδαγωγική Ομάδα κάθε Μουσείου.

Σε κάθε Μουσείο θα μπορούσε να εργάζεται μια ομάδα εκπαιδευτικών διαφόρων ειδικοτήτων:

• Ιστορικοί και φιλόλογοι
• Εκπαιδευτικοί πληροφορικής
• Δάσκαλοι για να διαμορφώνουν εκπαιδευτικά προγράμματα για παιδιά Δημοτικού
• Νηπιαγωγοί για να σχεδιάζουν και να υλοποιούν εκπαιδευτικά προγράμματα για παιδιά Νηπιαγωγείου
• Εκπαιδευτικοί ειδικοτήτων όπως πχ βιολόγοι και φυσικοί που θα μπορούσαν να σχεδιάζουν εκπαιδευτικά προγράμματα με βάση εκθέματα του Μουσείου (πχ  διατροφή και ιστορία, τεχνολογία κι εργαλεία σε διάφορες εποχές κοκ).
• Μουσικοί για σχεδιασμό προγραμμάτων που να αξιοποιούν πχ παλιά μουσικά όργανα, τη μουσική σε διάφορες ιστορικές περιόδους κοκ.
• Ξένων γλωσσών, για τη δημιουργία εκπαιδευτικών προγραμμάτων και υλικού του Μουσείου σε διάφορες γλώσσες.
• Μουσειοπαιδαγωγοί, εκπαιδευτικοί που έχουν σπουδάσει πάνω στις εκπαιδευτικές δραστηριότητες για Μουσεία.

Μια ομάδα 4-5 εκπαιδευτικών διαφόρων ειδικοτήτων που συνεργάζονται σε ένα Μουσείο θα μπορούσε να κάνει θαύματα:

• Σχεδιάζοντας  εκπαιδευτικά προγράμματα και δραστηριότητες για διαφορετικές ηλικίες μαθητών (νηπιαγωγείου, δημοτικού, γυμνασίου, λυκείου)
• Δημιουργώντας εκπαιδευτικό υλικό για χρήση στο Μουσείο ή στα σχολεία με βάση τα εκθέματα του Μουσείου
• Σχεδιάζοντας εκπαιδευτικό υλικό και προγράμματα Εξ Αποστάσεως Εκπαίδευσης με τη χρήση του διαδικτύου, διαθέσιμο δωρεάν από ειδική ιστοσελίδα του Μουσείου.
• Προωθώντας τη συμμετοχή του Μουσείου σε διεθνείς συνεργασίες (π.χ. πρόγραμμα Erasmus+) με εκπαιδευτικούς φορείς και Μουσεία άλλων χωρών, προβάλλοντας τόσο το Μουσείο όσο και τη χώρα.
• Ψηφιοποιώντας και αναρτώντας υλικό του Μουσείου σε διεθνείς πολιτιστικούς οργανισμούς όπως  οι διαδικτυακές ευρωπαϊκές εγκυκλοπαίδειες Europeana και Historiana
• Ερευνώντας και κατοχυρώνοντας επίσης την Άυλη Πολιτιστική Κληρονομιά (προφορικές παραδόσεις και κοινωνικές πρακτικές, τοπική διάλεκτος, τεχνογνωσία που σχετίζεται με την παραδοσιακή χειροτεχνία, τέχνες του θεάματος κλπ).

Αυτά είναι μόνο μερικές ιδέες για το τι θα μπορούσε να προσφέρει η παρουσία εκπαιδευτικών διαφόρων ειδικοτήτων στα Μουσεία, μιας Παιδαγωγικής Ομάδας του Μουσείου. Το ερώτημα είναι κατά πόσον μπορούμε να φανταστούμε τα Μουσεία αλλιώς, όχι ως χώρους νεκρών αντικειμένων, αλλά τόπων διαρκούς και δημιουργικής συνάντησης των νεότερων γενεών με την Ιστορία.

Ζητούνται λοιπόν επειγόντως πολιτικές ηγεσίες τόσο κεντρικά όσο και τοπικά που να στηρίξουν πραγματικά τα Μουσεία εμπλουτίζοντας το έργο τους και ενισχύοντας το προσωπικό και τις δράσεις τους.