της Μαρίας Καβούρη
Μέλους
της πολιτικής Γραμματείας των Πράσινων
03.08.2021
Γύθειο Λακωνίας
Η φωτιά μαίνεται στην περιοχή του Δήμου Ανατολικής Μάνης και ειδικά στην Καστάνια απειλώντας και το μοναστήρι της Παναγίας της Γιάτρισσας. Οι 300 κάτοικοι του χωριού κοιτάζουν ερωτηματικά τον ουρανό και αναρωτιόνται αν η κυβέρνηση θα στείλει να τους σώσουν ή θα τους αφήσουν να καούν ζωντανοί με τα υπάρχοντα τους και τα ζώα τους. Κάποιο ελικόπτερο εμφανίζεται και προσπαθεί να σβήσει την πυρκαγιά που δεν δαμάζεται. H ατμόσφαιρα είναι αποπνικτική και ξεκινά η εκκένωση του χωριού.
“Ευτυχώς δεν χάθηκαν άνθρωποι. Οι περιουσίες όμως και το δάσος έγιναν στάχτη και ακόμα κατακαίει ότι βρίσκει μπροστά της στις πλαγιές του Ταυγετου” δηλώνει ένας κάτοικος του χωριού το βράδυ στις 3 Αυγούστου. Αυτό το ρεφραίν θα ακολουθήσει όλο το χρονικό της πυρκαγιάς στη Λακωνία και όχι μόνο. Εύβοια, Βαρυμπόμπη, Ηλεία.
Τα μέσα πυρόσβεσης λιγοστά και πολύτιμα για να χαραμιστούν στη Λακωνία. Το μόνο plan Α και Β λέγεται εκκένωση δεν υπάρχει άλλο. Να μην την πάθουμε όπως το Μάτι σκέπτεται το επιτελικό κράτος. Άλλος προγραμματισμός δεν ύπαρχει. Οι φωτιές προφανώς δεν αφορούν την χώρα μας ούτε η κλιματική κρίση που φαίνεται να έχει τη Μεσόγειο ως κέντρο της.
Εκκενώνονται ξενοδοχεία, κάμπινγκ, δωμάτiα και το θλιβερό καραβάνι των παραθεριστών παίρνει το δρόμο της επιστροφή. Αύριο θα μετρήσουν χασούρα οι ξενοδόχοι που περίμεναν έναν χρόνο αυτήν την εποχή. Η φωτιά εν τω μεταξύ έχει προχωρήσει από το Σιδηρόκαστρο, στο Βαθύ, Πεταλέα, Μαυροβούνι και αρχίζει να περικυκλώνει το Γύθειο, είμαστε πιά στις 6 Αυγούστου και έτσι αποφασίζεται η μεγάλη εκκένωση. Οι κάτοικοι του Γυθείου πνιγμένοι από τον καπνό και τα μικροσωματίδια που αιωρούνται στην ατμόσφαιρα αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τις εστίες τους και να καταφύγουν στη γειτονική πολη στο Βλαχιώτη. Έτσι λοιπόν συνεχίζεται το χρονικό της πυρκαγιάς στη Λακωνία.
Όταν έλεγα το 2020, στην ομιλία μου στα πλαίσια της press conference για την ανακοίνωση της ίδρυσης του κόμματος των Πράσινων, ότι η κλιματική αλλαγή θα μας κάνει πρόσφυγες, ειλικρινά δεν πίστευα ότι αυτό θα γινόταν τόσο γρήγορα: «Η κλιματική αλλαγή μας χτυπάει την πόρτα με καταστροφικά σενάρια», τόνιζα τότε. «Στελέχη του ΟΗΕ εκτιμούν ότι οι επιπτώσεις της παγκόσμιας θέρμανσης ενδέχεται να υπονομεύσουν όχι μόνο τα βασικά δικαιώματα στη ζωή, το νερό, τα τρόφιμα και τη στέγαση για εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους αλλά και τη δημοκρατία και το κράτος δικαίου. Ο κόσμος κινδυνεύει ολοένα και περισσότερο από το “κλιματικό απαρτχάιντ”, όπου οι πλούσιοι θα πληρώνουν για να ξεφύγουν από τη θερμότητα και την πείνα που προκαλείται από την κλιμακούμενη κλιματική κρίση, ενώ ο υπόλοιπος κόσμος θα υποφέρει. Και αυτοί που θα μπορέσουν να ξεφύγουν, θα δημιουργήσουν μια νέα προσφυγική ροή, πολύ μεγαλύτερη από την υπάρχουσα”.
Δεν ξέρουμε πως θα τελειώσει αυτή η ιστορία των πυρκαγιών στην Ελλάδα ένα όμως είναι σίγουρο δεν υπάρχει πιά χρόνος για σκέψη μόνο γρήγορη δράση. Η κλιματική αλλαγή έγινε κρίση και σύντομα θα γίνει καταστροφή. Πρέπει να φροντίσουμε το περιβάλλον με στοχευμένες δράσεις γιατι αν δεν το κάνουμε σύντομα θα μας εγκαταλείψει τελειωτικά και θα δώσει σάρκα και οστά στα ποιό εφιαλτικά σενάρια που έχουν ήδη ανακοινωθεί.