Είναι η ώρα των αποφάσεων. Είτε γίνει το δημοψήφισμα είτε όχι, έρχεται η στιγμή που πρέπει να πει ο καθένας /μία το μεγάλο ΝΑΙ ή το μεγάλο ΟΧΙ. Μέχρι τώρα η κοινωνία απλώς λέει όχι στα εύκολα αλλά δεν λέει ναι στα δύσκολα. Απέδειξε σε μεγάλο βαθμό ακόμα και όταν υποτίθεται επιλέγει την σύγκρουση, αυτή είναι από τον καναπέ, αλλιώς δεν δικαιολογούνται οι ουρές στα βενζινάδικα, τα ΑΤΜ και τα σούπερ μάρκετ που ένωσαν και αυτούς που ονειρεύονται την «μεγάλη ρήξη» και αυτούς που μονίμως φοβούνται το κάθε τι.
Εμείς οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ δεν πιστεύουμε στην μεγάλο έφοδο που θα καταλάβει το παλάτι αλλά στις συνεχείς καθημερινές, ειρηνικές και βαθιές επαναστάσεις που απαιτούν όμως συνειδητούς πολίτες και όχι φανατισμένους οπαδούς. Γιαυτό λέμε ΝΑΙ στην απόσυρση του δημοψηφίσματος γιατί όλο και περισσότερο εξελίσσεται σε παρωδία. Δεν μπορεί κάτω από παρόμοιες συνθήκες να αποτελέσει έκφραση της πολιτικής βούλησης των πολιτών, αλλά μια απαράδεκτη μεθόδευση που οδηγεί σε αντιδημοκρατικές πρακτικές και σε μεγάλες περιπέτειες τη χώρα. Δημοψηφίσματα που επιβάλλονται μονομερώς, δεν επιτρέπουν διάλογο, στήνονται μέσα σε μια εβδομάδα και παραπλανούν για το πραγματικό ερώτημα είναι αντιδημοκρατικά. Η κυβέρνηση έχει μεγάλη ευθύνη γιατί αντί να διαμορφώσει όρους πολιτικής συνεννόησης οδηγεί σε ένα διχαστικό δημοψήφισμα χωρίς να είναι καν γνωστό ποιο είναι το πραγματικό δίλημμα και τι σημαίνει κάθε επιλογή. Ακόμα και το ψηφοδέλτιο είναι απαράδεκτο και οδηγεί σε ολοκληρωτικού τύπου αντιλήψεις για την «δημοκρατική έκφραση» των πολιτών σε συνδυασμό με το γεγονός ότι δεν είναι καν γνωστό ποιο είναι το πραγματικό σχέδιο για το οποίο καλούνται να αποφασίσουν οι πολίτες και ποιο θα είναι το αποτέλεσμα κάθε επιλογής, ποιον δρόμο συνεπάγεται.
Δεν είναι από φόβο για τη ρήξη. Είναι μια συνειδητή επιλογή που προϋποθέτει κριτική σε όσα μας οδήγησαν στην κρίση και στην χρεοκοπία, ρήξη με τις ψευδαισθήσεις, ρήξη με ένα μοντέλο πολιτικής που μοιάζει όλο και περισσότερο με ποδοσφαιρικό αγώνα.
Ποια είναι τα μεγάλα ΝΑΙ που πρέπει να πούμε ως κοινωνία: Είναι το ΝΑΙ στην αλλαγή της χώρας, στην αναγνώριση των λαθών μας και των καταστροφικών πολιτικών που ακολουθήθηκαν για δεκαετίες και δημιούργησαν τις προϋποθέσεις για να αποκτήσει η κρίση αυτή την ένταση και να οδηγηθούμε σε πολλαπλή χρεοκοπία. Η κρίση έχει αιτίες, δεν εμφανίστηκε μετά τα Μνημόνια. Προφανώς οι πολιτικές της τρόικας και των κυβερνήσεων ευθύνονται για την μετατροπή της δημοσιονομικής κρίσης σε μια γενικευμένη κρίση σε οικονομικό, κοινωνικό, ηθικό και πολιτικό επίπεδο. Αλλά για να βγούμε από την κρίση, χρειάζεται να αναμετρηθούμε με τις παθογένειες, τα λάθη, το πελατειακό σύστημα, τις ψευδαισθήσεις μια καταναλωτικής και σπάταλης κοινωνίας, την γιγάντωση της διαπλοκής και της διαφθοράς, της γραφειοκρατίας και του τυχοδιωκτισμού, για μια κουλτούρα που ενδιαφέρεται για το βόλεμα και την αρπαχτή ακόμα και του δημόσιου, πολιτιστικού και οικολογικού πλούτου, που ενδιαφέρεται ΜΟΝΟ για το σήμερα και υποσκάπτει το μέλλον της και το μέλλον των παιδιών.
Το δικό μας ΝΑΙ, σημαίνει ΟΧΙ στην επιστροφή στο παρελθόν και στο χρεοκοπημένο πολιτικό σύστημα, αλλά εκπροσωπεί ένα ΝΑΙ στην αλλαγή της πολιτικής όπως ασκείται και όπως αποτυπώνεται σήμερα, ΝΑΙ στην δημιουργική ανατροπή του πολιτικού συστήματος, ΟΧΙ στην τυφλή κι αδιέξοδη οργή.
Δεν μας εκφράζει πλέον η κυβέρνηση αυτή μια κι αποδεικνύεται μικρότερη των περιστάσεων. Ανέλαβε να διαχειριστεί την αλλαγή της χώρας και μετέτρεψε την ελπίδα σε απελπισία, καταστροφή ή στην καλύτερη περίπτωση ένα παιχνίδι τακτικών κινήσεων που δεν βασίζεται σε καμία στρατηγική.
Δεν μας εκφράζει η αντιπολίτευση και δεν είναι στοιχειωδώς πειστική γιατί έχει και η ίδια μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την κρίση και τη χρεοκοπία της χώρας. Και δεν θα συμβάλλουμε στον εξαγνισμό της εξαιτίας της αδιανόητης πολιτικής της κυβέρνησης, Δεν συντασσόμαστε στο ναι, λοιπόν, από κοινού, με όσες πολιτικές δυνάμεις, παλιές και νέες, ευθύνονται για την χρεοκοπία της χώρας. Εκφράζουμε ένα διαφορετικό ΝΑΙ. Με ευθύνη της κυβέρνησης αυτή η τρίτη άποψη δεν εκφράζεται εξαιτίας του τρόπου που έχει τεθεί το ερώτημα και κατά συνέπεια αποκλειόμαστε με τον τρόπο που έχουν τεθεί τα διλήμματα. Δεν αποδεχόμαστε εκβιασμούς συνειδήσεων.
ΝΑΙ, η έξοδος από την λιτότητα είναι αναγκαία αλλά αυτή δεν θα υπάρξει αν βασίζεται σε ψευδαισθήσεις και σε μία εξίσου καταστροφική πολιτική. Απαιτεί ένα σχέδιο για την οικολογική, κοινωνική και οικονομική βιωσιμότητα. Λέμε ΝΑΙ λοιπόν – και συμμετέχουμε ενεργά – σε ένα εναλλακτικό σχέδιο βιωσιμότητας που αφορά στην οικονομία, στην απασχόληση, στην κοινωνική συνοχή, στην μείωση της φτώχειας και στις βαθιές αλλαγές του παραγωγικού καταναλωτικού μοντέλου.
ΝΑΙ στην παραμονή της χώρας στην Ευρώπη για να αλλάξουμε και την Ελλάδα και την Ευρώπη. ΝΑΙ στον διάλογο μέσα στην κοινωνία για το πώς θα αλλάξουμε με δίκαιο και ορθολογικό τρόπο όλα όσα μας οδήγησαν στην κρίση και στην χρεοκοπία. Είναι ΝΑΙ στις ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις με δικαιοσύνη, στην πράσινη και κοινωνική οικονομία, σε ένα Green New Deal, σε ένα δίκαιο και αποτελεσματικό κοινωνικό σύστημα, σε μια δίκαιη μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος, στην βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος, σε ένα συνεκτικό σχέδιο για άφθονες-βιώσιμες- αξιοπρεπείς θέσεις εργασίας.
ΝΑΙ σε μια ΌΣΟ ΤΟ ΔΥΝΑΤΌΝ ΠΙΟ ΙΣΟΡΡΟΠΗΜΈΝΗ συμφωνία που θα μπορεί να βελτιωθεί στην πορεία με καλύτερα και πιο δίκαια ισοδύναμα μέτρα. Και τα δυο σχέδια (κυβέρνησης και θεσμών) είναι προβληματικά, αλλά μια συμφωνία είναι καλύτερη από την διάλυση. Αυτό προϋποθέτει η συμφωνία πέρα από όσο το δυνατόν πιο ισορροπημένα δημοσιονομικά μέτρα θα περιλαμβάνει μέτρα και εργαλεία για τη μείωση της φτώχειας και της ανεργίας, ένα σχέδιο επενδύσεων σε πράσινους-κοινωνικούς τομείς που θα βοηθήσουν την ζωή των πολιτών καθώς και μια δέσμευση για ρυθμίσεις ώστε το χρέος να γίνει βιώσιμο σταδιακά.
ΝΑΙ, η δημοκρατία για να επιβιώσει χρειάζεται την ενεργή συμμετοχή μας. Ας μην την αφήσουμε στα χέρια όσων την μισούν ή την ευτελίζουν. Η ελπίδα θα έρθει αν ξεκινήσουμε από τη βάση της κοινωνίας να αλλάζουμε δημιουργικά και με βιώσιμο τρόπο όσα καταστρέψανε τελικά τη ζωή και τα σχέδια μας, Το μέλλον μας δεν είναι η επιστροφή στο μη βιώσιμο παρελθόν αλλά ούτε ένας καταναλωτικός παράδεισο τον οποίο θα χρηματοδοτούν κάποιοι άλλοι για να τον ζούμε κάνοντας ενέσεις ψευδαισθήσεων.
Είναι η ώρα των μεγάλων και βαθιών αλλαγών, σε επίπεδο οικονομίας, παραγωγικού και καταναλωτικού μοντέλου, κοινωνικής οργάνωσης, αξιών, σχέσεων με τους άλλους και με τη φύση.
Είναι η ώρα του μεγάλου αλλά διαφορετικού Ναι, γιατί κάθε ναι δεν είναι ίδιο. Είναι έτοιμη η κοινωνία για μια τόσο μεγάλη ρήξη και ανατροπή;
* Ο Νίκος Χρυσόγελος είναι συμπρόεδρος των ΠΡΑΣΙΝΩΝ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, πρώην ευρωβουλευτής των Πράσινων
www.chrysogelos.gr
www.facebook.com/nikos.chrysogelosb