Του Αντώνη Παπαγιαννίδη

Όπου οι συνεχείς ανατροπές
διεκδικούν την πρωτοκαθεδρία

Με ανατροπές στις συμπεριφορές (και τις εικόνες: ζούμε καταφανώς σε εποχή όπου η εικόνα οδηγεί τις στάσεις και τις συμπεριφορές) σε σχέση με όσα έχουμε μάθει να θεωρούμε καθιερωμένα, έτσι θα προχωρούμε απ’ εδώ και πέρα.

Σ’ εμάς, η διαδοχή στο κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης – τον ΣΥΡΙΖΑ με το (νωπό ακόμη) ριζοσπαστικό παρελθόν – , με μετάβαση στον αστερισμό Στέφανου Κασσελάκη δεν είναι μόνο θέμα εικόνας. Οσο κι αν στην εικόνα στράφηκαν οι προβολείς των ΜΜΕ: νέος, λαμπερός, επιθετικός στην επικοινωνία, με την προσωπική του ταυτότητα αντίστοιχα προβαλλόμενη. Η στροφή που επιχειρείται στον τρόπο λειτουργίας ενός κόμματος με αριστερές ρίζες και μνήμες, η επιλογή αρχηγού με διαδρομή (ιδιότυπης) αριστείας, με Αμερικανική ρίζα και με τον αέρα του (μικρο-) εφοπλιστή δημιούργησε εξαρχής εσωτερικό σοκ. Αποστασιοποιήσεις εμβληματικών προσώπων του χώρου όπως του Νίκου Φίλη ή του Γιώργου Σταθάκη, ή και αποχωρήσεις όπως του Γρ. Γεροτζιάφα με πικρά λόγια περί ηγεμόνευσης «από νεοφιλελεύθερη στρατηγική». Πάντως αυτή η αλλαγή πίστας στον ΣΥΡΙΖΑ… λειτουργεί και σαν βράχος που πέφτει σε λιμνάζοντα νερά στο συνολικό πολιτικό σύστημα. Σκεφθείτε π.χ. το ΠΑΣΟΚ.
Η πορεία στην Κυβέρνηση δεν γνώρισε λιγότερα τραντάγματα, πέρα και απ’ εκείνα που απαίτησε/επέβαλε το πέρασμα των βίαιων φυσικών φαινομένων του καλοκαιρού και του Σεπτεμβρίου, με τις πλημμυρες να διαδέχονται τις πυρκαγιές. Έτσι, δεν θα είναι χωρίς αντίκτυπο το ότι σε επίπεδο ΚΥΣΕΑ ανοίχτηκε νέα εποχή διαχείρισης του Μεταναστευτικού, με Δημ. Καιρίδη να συναντάται με την αρμόδια Επίτροπο Υλβα Γιόχανσον (την ψύχραιμη Σουηδέζα, που αντιμετωπίζει πλέκοντας τον Βρυξελλιανό πολιτικό λόγο της Προέδρου Ούρσουλας φον ντερ Λάϊεν στο αμφιθέατρο του ΕυρωΚοινοβουλίου) προκειμένου να αναζητήσει νέα ΕυρωΤουρκική συμφωνία ανάσχεσης των μεταναστευτικών ροών (με στήριξη Γερμανίας). Μετά και το τραγικό ναυάγιο στα ανοιχτά της Πύλου, η Ελλάδα του 2023 συνειδητοποιεί ότι μια μονοδιάστατη προσέγγιση «φύλαξη των συνόρων» δεν αποδίδει, σε φάση 4πλσιασμού των ροών μεταξύ 2021 και 2023, και με παράλληλη τήρηση των θεμελιωδών δικαιωμάτων, που έχουν βαρύ κόστος άμα αγνοούνται. Παράλληλα, «ανεβαίνει» η λογική της νομιμοποίησης 120.000-180.000 (οι εκτιμήσεις ασαφείς) παράτυπα ευρισκόμενων στην χώρα μεταναστών, προκειμένου ν’ αντιμετωπισθεί ρεαλιστικά η έλλειψη εργατικού δυναμικού.
Και στις δυο αυτές τομές στον χρόνο/στην εικόνα των πραγμάτων, η Ελλάδα του τέλους 2023 συνειδητοποιεί ότι «καμιά χώρα δεν είναι νησί» Το «no country is an island» προωθούσε πρόσφατα ο Γ.Γ. του ΟΗΕ ώστε να αναδείξει την αλληλεξάρτηση των χωρών μπροστά στην ακραία – πρόκληση – της κλιματικής κρίσης. την ίδια αλήθεια ανακαλύπτουν π.χ. και στην (άλλοτε Μεγάλη…) Βρετανία, μετά την επιλογή Brexit που επιδιώχθηκε – και απέτυχε – να επαναφέρει την λογική της αυτόνομης Δύναμης. Κάθε χώρα επηρεάζεται/κάθε πολιτικό σύστημα παρακολουθεί κατ’ ανάγκην όσα προκύπτουν και ωριμάζουν «αλλού». Και μάλιστα στα κέντρα των διεθνών πραγμάτων.
Έτσι, για παράδειγμα, θα ήταν άσοφο να προσπεράσει κανείς το πώς στις ΗΠΑ αμφότεροι οι δυο υποψήφιοι για την Προεδρία – ο σημερινός Τζο Μπάϊντεν και ο μοναδικά επανερχόμενος Ντόναλντ Τραμπ – βρέθηκαν να επισκέπτονται θεαματικά τους απεργούς της αυτοκινητοβιομηχανίας. Ο μεν Μπάϊντεν συμπαρατασσόμενος με την περιφρούρηση/το picket line (αλήθεια πώς αισθάνεται βλέποντας αυτή την εικόνα ο ημέτερος Άδωνις Γεωργιάδης, του οποίου μόλις ψηφίστηκε η ρύθμιση για ποινικοποίηση της παρακώλυσης εργασίας;) και φορώντας το καπέλλο του συνδικάτου UAW, που ακριβώς οργάνωνε την μεγάλη κινητοποίηση για τις συνθήκες μετάβασης στην παραγωγή ηλεκτρικών αυτοκινήτων, επανέλαβε: «Φίλοι μου, με ακούσατε πολλές φορές να λέω ότι την χώρα μας δεν την έχτισε η Ουώλ Στρητ. την χώρα την έχτισε η μεσαία τάξη, και την μεσαία τάξη την έχτισαν τα συνδικάτα» . Ο Τραμπ, πάλι, που με τίποτε δεν θα άφηνε να πάει χαμένη η ευκαιρία για μια αντιπαράθεση υψηλών τόνων έσπευσε να αντείπει: «Με τον Μπάϊντεν δεν έχει σημασία τι ημερομίσθια παίρνετε – γιατί σε τρία χρόνια δεν θα υπάρχουν θέσεις εργασίας στην αυτοκινητοβιομηχανία, αφού όλα [τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα] θα έρχονται από την Κίνα και άλλες χώρες».
Μπροστά σ’ αυτό το σκηνικό, ας καταγραφεί της Ευρώπης η απόπειρα να κρατήσει – στα πλαίσια του 10ου Οικονομικού και Εμπορικού Διαλόγου Υψηλού Επιπέδου/HED – ανοιχτή την επικοινωνία με το Πεκίνο. Είχε μάλιστα προηγηθεί συνάντηση των δυο πλευρών για την διαφάνεια των εφοδιαστικών αλυσίδων αλλά και για την πολύκροτη διασυνοριακή διαβίβαση προσωπικών δεδομένων. [Μιας και ο λόγος περί Κίνας: μετά από σημαντικούς κραδασμούς, η Κινεζική οικονομία επαίρεται για αύξηση των κερδών στην βιομηχανία άνω του 17% έναντι του προηγούμενου έτους…].
Επαναφορά/προσγείωση στα δικά μας. Στα κυβερνητικά έδρανα, ας έχει καταγραφεί η προσπάθεια απόσβεσης πολιτικών κραδασμών στο μέτωπο του (προεκλογικά και μετεκλογικά προεξαγγελμένου) γάμου των ομόφυλων ζευγαριών, ή πάλι της έκδοσης των νέων/ψηφιακών ταυτοτήτων, όπου καταγράφεται τακτική αναδίπλωση. Ούτε θα λείψει και η ανάγκη συμμαζέματος των οικονομικών σχεδιασμών ενόψει του Προϋπολογισμού 2024.
Στα δε αντιπολιτευόμενα έδρανα, ας μην παραβλεφθεί η πρωτοβουλία της «εποχής Κασσελάκη» να ορίσει ως εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης (λειτουργική ισχύς μηδενική, συμβολική διόλου αμελητέα…) τον Αλέξη Τσίπρα, μάλιστα με αναπληρώτρια την Ρένα Δούρου. Ίσως – ίσως! – ανακαλύπτεται σιγά-σιγά ότι «στην Ευρώπη», και δη στο μέτωπο των Ευρωεκλογών, θα έχουμε την αληθινή πολιτική αναμέτρηση της εποχής που έρχεται.

[www.economia.gr]

Υ.Γ. [Από την ώρα που γράφηκαν οι γραμμές αυτές και μέχρι σήμερα, είχαμε την μείζονα ανατροπή των γεωπολιτικών δεδομένων. Με την επίθεση τρόμου της Χαμάς σε πόλεις του Ισραήλ κοντά στην Γάζα, καθώς και την αντίδραση /εισβολή του Ισραήλ. Και, μετά την υπερπροθυμία φωταγώγησης κεντρικών κτιρίων ανά την Ευρώπη – προηγήθηκε /αναμενόμενο η Πύλη του Βραδεμβούργου (υπάρχουν φοβερές μνήμες στο βάθος…), ακολούθησε το κτίριο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στις Βρυξέλλες, βρήκε και η Βουλή των Ελλήνων το νήμα για την δική της φωταγώγηση… – και τις αρχικές αντίστοιχες εκδηλώσεις απεριόριστης στήριξης προς το Ισραήλ, άρχισε να ανακαλύπτεται και σε εμάς, αφού πρώτα έγινε το ίδιο στις ΗΠΑ, η ανάγκη/σοφία να απευθυνθούν εκκλήσεις προς το Ισραήλ. Να κρατήσει, με κυβέρνηση έκτακτης ανάγκης που έθεσε(;) ήδη στην γωνία τις πρακτικές Νετανιάχου, κάποιο μέτρο στην απάντηση που θα δώσει στην Γάζα. Βοήθησε ενδεχομένως στο τελευταίο και το σοκ των Ηνωμένων Εθνών από το Ισραηλινό τελεσίγραφο για απομάκρυνση 1,2 εκατομμυρίων από τον βορρά της Λωρίδας της Γάζας εντός 24ώρου].

• Το κείμενο δημοσιεύθηκε από τον τοίχο του