Από τις 4 Απριλίου, μέσα στην καραντίνα, είχαν ξεκινήσει εργασίες από την COSCO με απόρριψη βυθοκορημάτων (υλικά εκβάθυνσης) στη θάλασσα του Σαρωνικού. Σύμφωνα με το σχέδιο πάνω από 620.000 κυβικά μέτρα βυθοκορημάτων τοξικού ιζήματος από το λιμάνι του Πειραιά θα απορρίπτονταν σε περιοχές του Σαρωνικού. με κίνδυνο τοξικές ουσίες που περιέχονται σε αυτό το ίζημα, να επανα-διαλυθούν στη θάλασσα και να περάσουν στην τροφική αλυσίδα, και μάλιστα σε ψάρια, που καταλήγουν στο πιάτο μας. Αντιρρήσεις εκφράστηκαν και για ευρύτερους οικολογικούς λόγους, μια και παρόμοιες πρακτικές δεν είναι πλέον αποδεκτές.

Η «ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ» για την έκδοση προσωρινής διαταγής παύσης των εργασιών της Cosco στην Πειραϊκή από το Συμβούλιο της Επικρατείας

Δύο φορές, σε δύο διαδοχικές συνεδριάσεις του Περιφερειακού Συμβουλίου Αττικής – της 20^ης Μαΐου και της 3^ης Ιουνίου αντίστοιχα – η «ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ» καταθέσαμε εισήγηση υπέρ της άμεσης παύσης του έργου βυθοκόρησης και «μπαζώματος» του θαλάσσιου χώρου έμπροσθεν της Πειραϊκής, πρώτιστα γιατί δεν διέθετε έγκριση της ανανέωσης της άδειας του – ΑΕΠΟ. Και τις δύο φορές (εδώ και εδώ), θέταμε υπόψη του Συμβουλίου ότι μολονότι η άποψη της Περιφέρειας Αττικής είναι γνωμοδοτική ως προς το εν λόγω έργο, οι ευθύνες της για την Δημόσια Υγεία και την ακεραιότητα του φυσικού περιβάλλοντος και των οικοσυστημάτων του, στα όρια του χώρου αρμοδιότητας της, είναι και βαριές και ακέραια δικές της.

Στη Συνεδρίαση της 20^ης Μαΐου, η εισήγηση και οι ενστάσεις μας εξαϋλώθηκαν στο πλαίσιο της γενικής ευφορίας που συνόδευσε την υπερψήφιση μιας αμφιλεγόμενης Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του έργου από την Περιφερειακή Διοίκηση και τις παρατάξεις του αντι-περιβαλλοντισμού που συμπληρώνουν το κάδρο του Συμβουλίου, στο πλαίσιο της πρόταξης επιχειρημάτων χαμηλότατου επιπέδου και του ειρωνικού μειδιάματος του Περιφερειάρχη που σημείωνε, μεταξύ άλλων ότι «δεν υπάρχουν και προσφυγές στην δικαιοσύνη» (sic !!!). Μαζί με τις ενστάσεις μας, ο βαθύς αντι-περιβαλλοντισμός κατόρθωσε να εξαϋλώσει και τις αγωνιώδεις ενστάσεις των κατοίκων και των Δημάρχων της περιοχής, των δύο κοινοτικών Συμβούλων του A Διαμερίσματος Πειραιά και των νομικών και επιστημόνων που τους στηρίζουν στον καθημερινό αγώνα τουλάχιστον για μία ανθρώπινη πόλη.

Στη Συνεδρίαση της 3^ης Ιουνίου η καταψήφιση της εισήγησης μας ήταν άμεση, σχεδόν δίχως δεύτερη κουβέντα. Οι «9 κόκκινες γραμμές» που είχαν προτείνει και υπερψηφίσει οι παρατάξεις του αντι-περιβαλλοντισμού στη Συνεδρίαση της 20^ης Μαΐου – ως προϋπόθεση για την έγκριση της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του έργου αφού όμως είχαν εγκρίνει την ίδια την Μελέτη (sic !!!) – φαίνεται ότι έδιναν το ηθικό άλλοθι ώστε να μην ασχοληθούν περαιτέρω. Και οι βυθοκορήσεις δίχως άδεια συνεχίζονταν αδιάκοπα μαζί με ένα «μπάζωμα» με υλικά είτε άγνωστης ποιότητας είτε χαρακτηρισμένα ως επικίνδυνα. Παρά τις «κόκκινες γραμμές» και παρά τη διάχυτη αισιοδοξία.

Έλα όμως που το Συμβούλιο της Επικρατείας είχε άλλη γνώμη. Έλα που δεν μπορείς να εκτελείς έργα δίχως άδεια ακόμη και αν τα επιβάλλει η περίφημη Coscο. Έλα που οι διαδικασίες οφείλουν να είναι σύννομες και δεν αλλάζουν ούτε μέσω προσωπικών απόψεων, ούτε μέσω «πιέσεων», ούτε μέσω έωλων επιχειρημάτων του τύπου «ότι να ‘ναι και όπως να΄ναι».

Με την χθεσινή του απόφαση, της 11^ης Ιουνίου, το Συμβούλιο της Επικρατείας διατάσσει την προσωρινή διακοπή των έργων της Cosco στην Πειραϊκή, ακυρώνοντας πάραυτα σχετικές αποφάσεις του Γενικού Γραμματέα Λιμένων, Λιμενικής Πολιτικής και Ναυτιλιακών επενδύσεων – του Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής – και, φυσικά, του Κεντρικού Λιμενάρχη Πειραιά. Με την χθεσινή απόφαση δεν επιβραβεύεται μόνο ο δίκαιος αγώνας των κατοίκων αλλά ενισχύεται καταλυτικά η προσπάθεια κορύφωσης του αγώνα στην κατεύθυνση της πηγής του προβλήματος που δεν είναι άλλη παρά το ίδιο το «master plan» της ΟΛΠ Α.Ε. Ένα σχέδιο δίχως καμία απολύτως αξία, εκτός συγκυρίας και κυρίως εκτός ιστορίας, που εμβαθύνει περαιτέρω την καταστροφική ρήξη μεταξύ πόλης και θάλασσας, της πόλης και του παράκτιου μετώπου της και της πόλης και του λιμανιού της. Ένα σχέδιο που προχωρεί, βαθιά, στην ολοκλήρωση της μετατροπής του παράκτιου μετώπου της πόλης σε πόλο βαριάς βιομηχανίας, παντελώς αποκομμένο από αυτή, για να απορροφήσει το όποιο εναπομείναν ψήγμα ζωτικότητας της και να την σπρώξει ακόμη πιο βαθιά στον δρόμο της παρακμής. Ένα σχέδιο για ένα λιμάνι και ένα παράκτιο μέτωπο ως μνημεία πολιτικής χρεωκοπίας.

Λέγεται ότι «μηδένα προ του τέλους μακάριζε». Εμείς θα λέγαμε ότι «γελάει καλύτερα όποιος γελάει τελευταίος». Το είπαμε τότε, μετά την δευτερολογία μας στη Συνεδρίαση της 20^ης Μαΐου, στον αγαπητό Γιώργο Πατούλη. Θα μας επιτρέψει φυσικά να του το ξαναπούμε.

 #Oikologiki_Symmaxia

«Οικολογική Συμμαχία για την Περιφέρεια Αττικής».