Πόσο βοηθάει την κοινωνία στο να προχωρήσει ο απόλυτος διχασμός, ο φανατισμός και η πολεμική διάθεση; κάποτε ΠΑΣΟΚ – ΝΔ, μετά μνημονιακοί – αντιμνημονιακοί, φως – σκοτάδι, πουλημένοι – πατριώτες, σήμερα ΣΥΡΙΖΑ -ΑντιΣΥΡΙΖΑ κα.

Τα πολιτικά ζητήματα δεν είναι ποτέ άσπρο – μαύρο, απαιτούν διάλογο, επιχειρήματα, προφανώς κι αντιπαράθεση και σύνθεση. Στην πολιτική “κουλτούρα” μας όμως ο διάλογος με επιχειρήματα έχει απαξιωθεί, οι (κυβερνητικές) συνεργασίες δεν βασίζονται σε σαφές και ΔΕΣΜΕΥΤΙΚΟ πρόγραμμα που έχει συζητηθεί δημοκρατικά και έχει αποφασιστεί από τα μέλη και τα όργανα των κομμάτων, ενώ έννοιες όπως σύνθεση, συναίνεση και συμβιβασμός ακόμα και σε επιμέρους θέματα (είτε στη Βουλή, είτε στην κοινωνία, είτε στις σχέσεις μας με τρίτους) στην πολιτική αντιμετωπίζονται (περίπου) ως “προδοσία”.

Η σύντομη εμπειρία μου στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (2/2012 έως 6/2014) ήταν για μένα μια επιβεβαίωση ότι αυτό το διαφορετικό μοντέλο άσκησης πολιτικής που ακολουθείται μέχρι σήμερα – για διάφορους λόγους – στο μόνο εκλεγμένο ευρωπαϊκό όργανο δουλεύει και είναι αποτελεσματικό, παράγει νομοθετικά, πολιτικά και κοινωνικά αποτελέσματα. Βασίζεται, όμως, στην τεκμηρίωση, στην πολιτική συγκρότηση, στον διάλογο μεταξύ των ευρωβουλευτών, στον διάλογο με τους κοινωνικούς φορείς και την κοινωνία των πολιτών, στην προσέγγιση των θεμάτων με ολιστικό τρόπο μέσα από την εμπλοκή των διαφορετικών Επιτροπών που εξετάζουν ένα θέμα, στην αντιπαράθεση, με επιχειρήματα, μεταξύ των πολιτικών ομάδων και πάντα στο πλαίσιο της ευπρέπειας – υπάρχουν κι εκεί εξαιρέσεις πάντως- καθώς και στην αναζήτηση συνθέσεων και συναινέσεων αλλά και στην σαφή αποτύπωση της πλειοψηφούσας άποψης. Αυτό το μοντέλο πολιτικής προϋποθέτει προγραμματικές προσεγγίσεις – όχι απλώς τακτικισμούς – για να είναι αντιληπτές οι δυνατότητες σύνθεσης αλλά και οι διαφοροποιήσεις. Οι κόκκινες και πράσινες γραμμές βασίζονται σε τεκμηριωμένες πολιτικές απόψεις κάθε φορά όχι σε προσεγγίσεις μεταφυσικές – “το απόλυτο καλό και το απόλυτο κακό”. Στο τέλος, όμως, το πολιτικό αποτέλεσμα που αποτυπώνει την πολιτική βούληση της πλειοψηφίας δεν είναι η απόλυτη κυριαρχία μιας άποψης αλλά αυτή που προκύπτει μέσα από αποδεκτό συμβιβασμό και σύνθεση.

Όποιος έχει ζήσει έστω και για λίγο αυτό το μοντέλο πολιτικής στο Ευρωκοινοβούλιο μπορεί να καταλάβει ότι η πολιτική όπως ασκείται στη χώρα μας (με πολεμικό ύφος, τακτικισμούς, απαξίωση του “αντιπάλου”, διαγραφή από τον αρχηγό όποιου διαφωνεί σε ένα θέμα, απουσία τεκμηρίωσης και κυρίως έλλειψη διάθεσης να υπάρξουν συνθέσεις και συναινέσεις ακόμα και εκεί που είναι δυνατή η συμφωνία) απέχει έτη φωτός από την λογική. Αυτή η ακραία πόλωση που κυριαρχεί στην πολιτική ζωή της χώρας – κι όχι μόνο τώρα – ευθύνεται για την πολλαπλή και βαθιά χρεοκοπία μας.

Το ερώτημα είναι λοιπόν σαφές: Υπάρχουν μέσα στην κοινωνία δυνάμεις που μπορεί να εκπροσωπήσουν με αξιοπρεπείς όρους ένα νέο μοντέλο πολιτικής που προωθεί βαθιές (όχι στα λόγια ή με συνθήματα) αλλαγές ΚΑΙ στον τρόπο διαμόρφωσης κι άσκησης της πολιτικής ΚΑΙ στο περιεχόμενό της; Και μπορούν αυτές οι δημιουργικές δυνάμεις να υπερβούν πικρίες, απογοητεύσεις, προσωπικές αντιπάθειες και να συγκροτήσουν σε ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ βάση μια εναλλακτική πολιτική, μαθαίνοντας από το παρελθόν και τα λάθη αλλά ξεπερνώντας τα;

Νομίζω ναι, αλλά η απογοήτευση και η παθητικοποίηση είναι τα μεγάλα εμπόδια που πρέπει να υπερβούμε άμεσα. Όσοι/ες θεωρούν ότι τα υπάρχοντα κόμματα μπορούν να εξελιχθούν μπορεί να συνεχίσουν την προσπάθειά τους, εμείς όμως οι υπόλοιποι/ες που θεωρούμε ότι χρειάζεται ένα νέο πολιτικό σχήμα, αυτόνομο, αυτο-προσδιοριζόμενο, έχουμε χρέος να αναλάβουμε πρωτοβουλίες.

Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ξεκινάμε ένα διάλογο με – κι απευθύνουμε δημόσια πρόσκληση σε – δημιουργικές δυνάμεις

– που συμμετέχουν στις αυτοδιοικητικές και περιφερειακές εκλογές, με στόχο να αντάλλαξουμε εμπειρίες και να συνδιαμορφώσουμε προτάσεις και προγράμματα, ώστε να δημιουργηθεί ένα δίκτυο προσώπων και κινήσεων που θα δεσμεύονται και θα ενσωματώσουν στην στρατηγική τους και στο πρόγραμμά τους ένα σύνολο σύγχρονων πολιτικών για το περιβάλλον, το κλίμα, την κοινωνική συνοχή, τη κυκλική και πράσινη οικονομία παράλληλα με θεσμούς συμμετοχής και διαλόγου στο τοπικό και περιφερειακό επίπεδο

– για την δημιουργία μιας πράσινης κοινωνικής λίστας στις ευρωεκλογές με τη συμμετοχή ενεργών πολιτών που εκπροσωπούν θετικές/εμβληματικές προτάσεις-λύσεις απέναντι σε σημαντικά θέματα, μια λίστα που δεν περιορίζεται μόνο σε όσους αυτοπροσδιορίζονται ως “πράσινοι” αλλά απευθύνεται σε όσες κι όσους μπορούν γύρω από μια πράσινη πρόταση για την οικονομία, το κλίμα και το περιβάλλον, να εκφράσουν την ανάγκη για μια πολιτική που προκαλεί ευχαρίστηση, μια πολιτική που προσφέρει λύσεις και δημιουργεί χαμόγελα, μια πολιτική που επιδιώκει βαθιές αλλαγές στην καθημερινότητα και στις κεντρικές πολιτικές, στο παραγωγικό και καταναλωτικό μοντέλο, σε προσωπικό και συλλογικό επίπεδο μέσα όμως από διάλογο και συνθέσεις. Μια πολιτική που δίνει ενεργό ρόλο στην κοινωνία, αμφισβητώντας το μονοπώλιο των κομμάτων να καθορίζουν τις πολιτικές εξελίξεις, προωθεί την συμμετοχική δημοκρατία, εμπλουτίζει αλλά κι αλλάζει το παραδοσιακό αντιπροσωπευτικό μοντέλο δημοκρατίας. Ενθαρρύνει την αναδιάταξη των προτεραιοτήτων με στόχο τη διαγενεακή αλληλεγγύη, την πλανητική συνείδηση και τη συμφιλίωση ανθρώπου με τη φύση, αγωνίζεται για την κοινωνική δικαιοσύνη με στόχο την εξάλειψη ανισοτήτων σε ό,τι αφορά κοινωνική θέση, εισόδημα και πρόσβαση στην εξουσία.

Είμαστε πολλοί και πολλές που αναγνωρίζουμε τα κρίσιμα προβλήματα της εποχής μας: την άνοδο της ακροδεξιάς και του λαϊκισμού, την κλιματική αλλαγή, τις κοινωνικές ανισότητες και είμαστε αποφασισμένοι/-ες να τα αντιμετωπίσουμε. Αλλά είμαστε σκόρπιοι/ες. Ας σκεφτούμε ότι δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο και ότι πρέπει να ενεργοποιηθούμε αλλιώς τα πράγματα δεν βελτιώνονται από μόνα τους. Μπορεί να νοιώθουμε απογοήτευση, πικρίες, να θεωρούμε ότι έχουν γίνει λάθη, αλλά η ζωή κυλάει έτσι κι αλλιώς, δεν

Νοιώθουμε ντροπή για το επίπεδο της πολιτικής αντιπαράθεσης και του πολιτικού συστήματος, αλλά τι θα αλλάξει χωρίς την παρέμβαση δημιουργικών πολιτικών δυνάμεων; Στις σημερινές συνθήκες παγκοσμιοποίησης και κρίσης είναι κρίσιμες και καταλυτικές, οι πραγματικές, ρεαλιστικές, άμεσα υλοποιήσιμες προτάσεις για την αντιμετώπιση των κοινωνικών, οικονομικών και περιβαλλοντικών προκλήσεων. Προτάσεις, σχέδια και ιδέες υπάρχουν. Απουσιάζει η πολιτική βούληση. Είναι πλέον καιρός να αλλάξουμε την πορεία των πραγμάτων.

Προσκαλούμε λοιπόν στη συγκρότηση ενός ευρύτερου συνεκτικού πολιτικού χώρου που θα έχει στο κέντρο του τις πράσινες πολιτικές, την κοινωνική δικαιοσύνη, τη διαγενεακή αλληλεγγύη, τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ενίσχυση της δημοκρατίας, τον πολιτικό διάλογο, την κοινωνική δικαιοσύνη, την λογική, την επανένωση της κοινωνίας και τη συμφιλίωση.

Αν είσαστε μέσα στείλτε ένα μήνυμα για να βρεθούμε όλοι/ες μαζί στο: Prasinoi.elections@gmail.com