Στις εκλογές της 25 Ιανουαρίου υπάρχει μια εναλλακτική πρόταση, οι «ΠΡΑΣΙΝΟΙ – ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ», για όσους και όσες θέλουν και ελπίζουν να αλλάξουν οι πολιτικές και η κυβέρνηση προς προοδευτική κατεύθυνση, αλλά η αλλαγή αυτή να βασίζεται στο ρεαλισμό και στο όραμα, σε συνεκτικές κοινωνικές-οικονομικές και οικολογικές λύσεις και σχέδιο, όχι σε συνθήματα ή υποσχέσεις που δεν θα τηρηθούν. Για να υπάρξουν συμμαχίες όχι μόνο μεταξύ κομμάτων αλλά και με την κοινωνία, στο πλαίσιο ενός Κοινωνικού Πράσινου Συμβολαίου Βιώσιμης Ευημερίας. Γιατί η υπόθεση της αλλαγής πορείας δεν είναι υπόθεση ενός μόνου κόμματος. Γιατί η αυτοδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ θα ενισχύσει την αλαζονεία και την υπεροψία, και μπορεί να μετατρέψει την υπόθεση της αλλαγής πορείας σε παρένθεση μερικών μηνών. Γιατί ο δικομματισμός βλάπτει σοβαρά την δημοκρατία και την κοινωνία, όπως έχει αποδειχτεί πολλές φορές.
Η πολιτική λιτότητας και η τρόικα αντί να σβήσουν τη φωτιά, φούντωσαν την κρίση, λόγω μιας νεοφιλελεύθερης εμμονής. Οι συντηρητικές επιλογές των κυβερνήσεων που διαχειρίστηκαν την κρίση μετέτρεψαν τη δημοσιονομική κρίση σε κρίση οικονομική, κοινωνική, παραγωγική και αξιακή, όχι σε ευκαιρία ουσιαστικών και δίκαιων μεταρρυθμίσεων προς όφελος της κοινωνίας. Τα νησιά βιώνουν την κρίση όχι μόνο μέσω του περιορισμού των εισοδημάτων αλλά κυρίως μέσω της υποβάθμισης των κοινωνικών υποδομών και υπηρεσιών. Γι αυτό δεν υπάρχουν περιθώρια συνέχισης αυτής της πολιτικής και μιας παρόμοιας κυβέρνησης.
Οι πολιτικές που απέτυχαν πρέπει να αλλάξουν. Το ίδιο και η κυβέρνηση. Τα κόμματα που οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία πρέπει να συρρικνωθούν. Αλλά κάθε νέο κόμμα δεν συμβάλει κατά ανάγκη και σε λύσεις. Πολλά ξεφύτρωσαν εκμεταλλευόμενα την δίκαιη οργή των πολιτών. Προβάλλουν ένα θολό πολιτικό στίγμα σε μια εποχή που χρειάζεται σαφής προγραμματική πρόταση. Οι ΑΝΕΛ έχουν μια αλλοπρόσαλλη πολιτική. Η Χρυσή Αυγή θέλει να αντικαταστήσει τους «κλέφτες» με τραμπούκους, υπόκοσμο και μαχαιροβγάλτες. Αλλά και το Ποτάμι δεν οδηγεί κατ’ ανάγκη σε ήρεμα νερά. Είναι τόσο θολό που μπορεί να θέλεις να ψηφίσεις «αριστερά» και να σου βγει «νεοφιλεύθερα», ή και το ανάποδο. Ανακάλυψε τη θεωρία ότι το μόνο που χρειαζόμαστε είναι καλοί οικονομολόγοι, καλοί άνθρωποι στην κυβέρνηση και όλα θα λυθούν αυτομάτως! Λες και οι «κακοί» οικονομολόγοι και όχι οι άστοχες πολιτικές ευθύνονται για την κρίση. Δέχθηκε στις τάξεις του ένα σύνολο παλιών πολιτικών από ετερόκλιτους χώρους, ενώ ο αρχηγός του διαλαλούσε ότι δεν θα δεχθεί κανένα παλιό πολιτικό. Μπορεί να συνεργαστεί και με τη ΝΔ και με τον ΣΥΡΙΖΑ!
Τόσο από τη θέση του ευρωβουλευτή των Πράσινων και αντιπροέδρου της Επιτροπής Περιφερειακής Ανάπτυξης του Ευρωκοινοβουλίου όσο και του Περιφερειακού Συμβούλου Ν. Αιγαίου με τον Οικολογικό Άνεμο, επιδίωξα να συμβάλλω με προτάσεις, κριτική αλλά και εναλλακτικές λύσεις να βοηθήσω τις νησιωτικές περιοχές να διαμορφώσουν ένα καλύτερο μέλλον για όλες κι όλους, για τους νέους/ες αλλά και τους ηλικιωμένους που αγωνίζονται συχνά για την επιβίωση χωρίς να έχουν την στήριξη που τους αξίζει. Υπάρχουν λύσεις για τα προβλήματα της υγείας, των ακτοπλοϊκών συνδέσεων, της παραγωγικής αναβάθμισης της χώρας, της ανεργίας και της φτώχειας, της διαχείρισης των προβλημάτων, της απεξάρτησης από τα ορυκτά καύσιμα.
Επέμενα σε μια πολιτική που δεν κοροϊδεύει τους πολίτες, δεν τους υπόσχεται λαγούς με πετραχήλια, αλλά τους προτείνει να δουλέψουν από κοινού με όραμα και ρεαλισμό, με γνώση και σχέδιο για να αλλάξουμε τα πάντα αλλά αξιοποιώντας την οικολογική και κοινωνική σοφία του παρελθόντος και συνδέοντάς την με την σύγχρονη επιστημονική, οικολογική και κοινωνική γνώση και τις καλές πρακτικές. Βασική φιλοσοφία μου ήταν, είναι και θα είναι ότι τα νησιά του Ν. Αιγαίου διαθέτουν έναν ιδιαίτερο πολιτιστικό και φυσικό πλούτο, σημαντικούς ανθρώπους, ένα απόθεμα γνώσης και σοφίας, πάνω στα οποία θα πρέπει να στηρίξουμε ένα νέο παραγωγικό, καταναλωτικό πρότυπο, μια οικονομία, σύγχρονες κοινωνικές και περιβαλλοντικές υποδομές που θα διασφαλίσουν ότι η νησιωτικότητα είναι πλεονέκτημα και όχι μειονέκτημα.
Στο Περιφερειακό Συμβούλιο Ν. Αιγαίου αλλά και στο Ευρωκοινοβούλιο, σε δεκάδες εκδηλώσεις στα νησιά μας έχω παρουσιάσει αναλυτικά προτάσεις και εργαλεία για όλα τα προβλήματα που μας απασχολούν – γιατί είμαι και εγώ νησιώτης, ζω – και λόγω της οικογένειας – όλα τα προβλήματα των νησιωτών. Μετά γνώσης λέω ότι οι πρακτικές που ακολούθησαν οι προηγούμενες γενιές σε συνδυασμό με την σύγχρονη γνώση αλλά και συνειδητές επιλογές μπορούν να δώσουν απαντήσεις στα μεγάλα προβλήματα της εποχής μας.
Γιατί να περικόπτονται οι υπηρεσίες υγείας και να ξοδεύονται τεράστια ποσά από τον οικογενειακό προϋπολογισμό ή να σπαταλιούνται εκατομμύρια σε διακομιδές που θα μπορούσαν να έχουν περιορισιστεί, όταν η ενίσχυση των δομών πρωτοβάθμιας φροντίδας και η προληπτική ιατρική και αγωγή σε συνδυασμό με τις δυνατότητες που προσφέρει η τηλε-ιατρική θα μπορούσαν να διασφαλίσουν καλύτερη υγεία για όλους/ες, μικρότερη ταλαιπωρία, εξορθολογισμό των δημόσιων δαπανών, ελάφρυνση του οικογενειακού προϋπολογισμού;
Γιατί να ξοδεύουμε ως χώρα ένα δις ευρώ επιπλέον για να εισάγουμε πετρέλαιο για παραγωγή ενέργειας στα νησιά, αντί να κάνουμε τα σπίτια και όλα τα κτίρια ενεργειακά αποτελεσματικά, μειώνοντας το κόστος για τα νοικοκυριά και προστατεύοντας το κλίμα; Γιατί να μην παράγουμε εμείς, τοπικά, μέσα από ενεργειακούς συνεταιρισμούς, από ανανεώσιμες πηγές την ενέργεια, με σεβασμό στο νησιωτικό χώρο και τον πολιτισμό, όπως κάνουν ήδη εκατομμύρια άνθρωποι στην Ευρώπη και όπως προσπαθούμε να κάνουμε στην Σίφνο, στην Καρδίτσα και τώρα στην Κρήτη; Γιατί να εξάγουμε τόσα χρήματα, όταν μπορούμε να κρατήσουμε αυτά τα χρήματα στις τοπικές κοινωνίες, να αναζωογονήσουμε την τοπική οικονομία, να δημιουργήσουμε θέσεις εργασίας για τόσα επαγγέλματα γύρω από την οικοδομή;
Γιατί να χειροτερεύουν οι ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες και οι νησιώτες σε πολλά νησιά να νοιώθουν αποκλεισμένοι τουλάχιστον 8 μήνες το χρόνο, αφού θα μπορούσαν οι συνδέσεις των νησιών να βασίζονται σε ενεργειακά αποτελεσματικά πλοία χαμηλού κόστους, που θα τροφοδοτούνται από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας; Γιατί να χάνονται οι ευκαιρίες αξιοποίησης ευρωπαϊκών πόρων για εφαρμογές αυτών των πρακτικών στα ελληνικά ναυπηγεία, δίνοντας εργασία σε χιλιάδες άνεργους σήμερα;
Γιατί να μην αξιοποιήσουμε την γνώση και την καινοτομία για να φέρουμε το μέλλον πιο κοντά και να εντάξουμε την οικολογική και τεχνολογική καινοτομία στις συγκοινωνίες, στην ενέργεια, στις μεταφορές, στην καθημερινότητα, στον τουρισμό, στην παραγωγή; Γιατί να μην στηρίξουμε την νησιωτική οικονομία σε ένα υπεύθυνο μοντέλο τουρισμού, που συνδέεται με την οικολογική καλλιέργεια της γης, την παραγωγή προϊόντων (πχ φάρμακα, τρόφιμα υψηλής διατροφικής αξίας, χρώματα, καλλυντικά, κα) από τον μόχθο των νησιωτών, συνδέοντας την σοφία των γεωργών και κτηνοτρόφων, τον πλούτο των τοπικών σπόρων και φυλών ζώων με τις νέες αξίες και ανάγκες για φυσικά και ασφαλή, ποιοτικά προϊόντα; Γιατί να μην έχουμε συστηματική συνεργασία με πανεπιστήμια από όλο τον κόσμο, με περιβαλλοντικές οργανώσεις, με εναλλακτικά γραφεία τουρισμού, με ασφαλιστικά ταμεία που συνδυάζουν τον τουρισμό με νέες αντιλήψεις για την υγεία, γνωστές από τον Ασκληπιό και τον Ιπποκράτη; Γιατί να μην αναπτύξουμε ως κυρίαρχο μοντέλο τον οικολογικό, πολιτιστικό και αγροτικό τουρισμό, την γευσιγνωσία, τον αλιευτικό τουρισμό, την θεραπευτική πεζοπορία, την αποτοξίνωση μέσω της άσκησης στη φύση και την κατάλληλη διατροφή ως κυρίαρχα μοντέλα τουρισμού,
Τα έχω πει πολλές φορές, η εξουσία στην όποια της μορφή της αλλού κοιτάζει. Τα κόμματα εξουσίας μοιράζουν πριν υποσχέσεις και οι πολίτες αναθέτουν τις λύσεις σε κάποιους άλλους. Πρέπει να αλλάξει η πολιτική, ο τρόπος που γίνεται η πολιτική όσο όμως και το περιεχόμενό της. Απουσιάζει ο πολιτικός διάλογος σε βάθος, η Βουλή είναι πολύ φτωχή από άποψη προτάσεων. Ακόμα και αυτά που είναι λογικά και προφανή, όπως το να εξετάζονται όλα τα νομοσχέδια και από την νησιωτική διάστασή τους – τις επιπτώσεις που έχουν στα νησιά – μένουν στα λόγια. Αν κάθε φορά οι πολίτες ψηφίζουν όχι με γνώμονα τα προγράμματα και τις πράξεις, αλλά με την διάθεση του να διώξουν αυτόν που ίσως είχαν ψηφίσει στις προηγούμενες εκλογές, τότε θα διαιωνίζονται τα προβλήματα.
Τώρα ζούμε έναν νέο δικομματισμό. Πριν οι πολίτες ψήφιζαν ΠΑΣΟΚ για να διώξουν τη ΝΔ, μετά ψήφιζαν τη ΝΔ για να διώξουν το ΠΑΣΟΚ, μετά πάλι ΠΑΣΟΚ για να διώξουν τη ΝΔ, μετά είδαν και τους δύο να είναι στην ίδια κυβέρνηση. Τώρα θα ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ πρώτο κόμμα για να διώξουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, χωρίς όμως να έχουν πειστεί από το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Το δίλημμα φόβος ή οργή είναι η κινητήρια δύναμη των κομμάτων, όχι το σχέδιο, η γνώση, ο ρεαλισμός μαζί με το όραμα. Που θέλουμε να πάμε ως κοινωνία, τι πρέπει να αλλάξουμε από όσα μας οδήγησαν στη χρεοκοπία, τι,πώς και με ποιους θα ξαναχτίσουμε την χώρα, την οικονομία, τις κοινωνικές και περιβαλλοντικές υποδομές, είναι ερωτήματα που δεν συζητιούνται ουσιαστικά αλλά μόνο μέσα από συνθήματα.
Το πρόγραμμα μας, της συνεργασίας «ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ», δίνει έμφαση όχι μόνο στο τι πρέπει να γκρεμίσουμε αλλά και στο τι και πώς πρέπει να κτίσουμε. Ναι να γκρεμίσουμε όσα μας οδήγησαν στη χρεοκοπία ήδη δεκαετίες πριν. Αλλά κυρίως συνεννοηθούμε για μια προοδευτική, οικολογική, κοινωνική διακυβέρνηση και πολιτική που θα βοηθήσει να χτίσουμε μαζί ένα πιο δίκαιο, σύγχρονο, οικολογικό μέλλον για τα νησιά μας. Που συνδυάζει υπεύθυνη οικονομία, κοινωνική δικαιοσύνη και μείωση ανισοτήτων, οικολογική σοφία, ευνοϊκό κλίμα για να γυρίσουν νέοι άνθρωποι στα νησιά και να μένουν με επαρκή στήριξη οι πιο ηλικιωμένοι.
– Μας ενώνει η ευθύνη μπροστά σε μια κληρονομιά που έχουμε δανειστεί από το μέλλον και τα παιδιά μας, την οποία πρέπει να σεβαστούμε και να συμπληρώσουμε αντί να την καταστρέψουμε.
– Μας φέρνει κοντά η ανάγκη για προώθηση άμεσα πράσινων/οικολογικών λύσεων για να αντιμετωπίσουμε τόσο τα συσσωρευμένα προβλήματα του παρελθόντος όσο και αυτά που προκαλούνται τώρα εξαιτίας της κρίσης αλλά και των πολιτικών που επιλέχθηκαν για την «αντιμετώπιση» της κρίσης.
– Μας ευαισθητοποιεί η αγανάκτηση και η οργή πολλών τοπικών κοινωνιών για την απουσία πολιτικών για τη συνοχή στο Ν. Αιγαίο και την ανυπαρξία μερικών βασικών κοινωνικών και περιβαλλοντικών υποδομών σε πολλά νησιά.
– Μας κινητοποιεί η υποχρέωση που έχουμε, αξιοποιώντας την εμπειρία του παρελθόντος, να διαμορφώσουμε ένα βιώσιμο μέλλον σε μια εποχή που απειλείται η κοινωνική συνοχή, η οικονομική μας επιβίωση και έχουμε μπει σε μια εποχή ανατροπής του κλίματος
– Μας δεσμεύει η διάθεση να επιδιώξουμε ουσιαστικό διάλογο μέσα στις τοπικές κοινωνίες για τη διαμόρφωση και προώθηση οικολογικά, κοινωνικά και οικονομικά βιώσιμων πρακτικών για τα νησιά που θα αποτελέσουν τη λύση απέναντι στην οικονομική, κοινωνική, περιβαλλοντική και κλιματική κρίση.
– Μας δεσμεύει η διάθεση να συζητήσουμε και να αγωνιστούμε μαζί με τις τοπικές κοινωνίες
Σε αυτό το πλαίσιο, ας εργαστούμε όλοι μαζί με στόχο όχι μόνο να αναστρέψουμε τη σημερινή φθίνουσα πορεία δίνοντας εγκαίρως πράσινες λύσεις στα προβλήματα, αλλά και να χτίσουμε ένα πραγματικά βιώσιμο μέλλον για τα νησιά μας.