Οι θέσεις της Ένωσης Βιομηχανιών Ηλιακής Ενέργειας και του Συνδέσμου Εταιριών Φωτοβολταϊκών για το σχέδιο κλιματικού νόμου
Ένωση Βιομηχανιών Ηλιακής Ενέργειας
Η πολιτεία μπορεί να διαδραματίσει τεράστιο ρόλο στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και της ανάπτυξης τεχνολογιών ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, διατηρώντας παράλληλα τη βιομηχανία της ανταγωνιστική παγκοσμίως και καθιστώντας την κοινωνία της οικονομικά και κοινωνικά ευημερούσα.
Στο πλαίσιο αυτό, ο νόμος για το κλίμα θα πρέπει να προωθεί τόσο τις οριζόντιες πρωτοβουλίες όσο και τη χρήση καθαρών λύσεων όπως των θερμικών ηλιακών, οι οποίες έχουν άμεσα οφέλη για την απαλλαγή των κτιρίων, των βιομηχανιών και των πόλεων από τις ανθρακούχες εκπομπές και παρέχουν άμεση μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και υγιέστερο περιβάλλον για τους πολίτες της χώρας.
Η ηλεκτροπαραγωγή από ανανεώσιμες πηγές είναι μια αυξανόμενη πραγματικότητα, αλλά δεν μπορεί να δώσει λύση σε όλα, και ένα σενάριο βασισμένο σε 100% ηλεκτρική ενέργεια δεν είναι εφικτό ούτε ενδεδειγμένο. Η απαλλαγή του τομέα Θέρμανσης και Ψύξης από τις ανθρακούχες εκπομπές πρέπει πρώτα να βασίζεται σε άμεσες λύσεις θερμότητας, και η Ελλάδα μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο σε αυτό το πλαίσιο παρέχοντας στήριξη στην έρευνα και καινοτομία καθώς και επαρκή ρύθμιση. Ένα μείγμα όλων των υφιστάμενων τεχνολογιών είναι θεμελιώδες για την επίτευξη μιας δίκαιης και ταχείας ενεργειακής μετάβασης, και η ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας πρέπει να συμβαδίζει με άλλα σχετικά ζητήματα όπως η ενεργειακή απόδοση.
Η ηλιακή θέρμανση και ψύξη έχει τεράστιες δυνατότητες, ειδικά λαμβάνοντας υπόψη τεχνολογίες γενικής εφαρμογής όπως η θερμική αποθήκευση, και το γεγονός ότι εγκαταστάσεις σημαντικού μεγέθους όπως η ηλιακή τηλεθέρμανση και η ηλιακή θερμότητα για βιομηχανικές διεργασίες γίνονται πραγματικότητα. Όλες οι ρυπογόνες ενεργειακές υποδομές που θα εγκατασταθούν έως το 2030 είναι πιθανό να λειτουργούν (και να παράγουν εκπομπές) το 2050, επομένως η επόμενη δεκαετία θα είναι κρίσιμης σημασίας για την αποφυγή εγκλωβισμού στα ορυκτά καύσιμα. Ο νόμος πρέπει να διευκολύνει την αλλαγή σε μη ρυπογόνες τεχνολογίες για Θέρμανση και Ψύξη αλλά πρέπει να προβλέπει άμεσες δράσεις.
Για να επιτευχθούν οι κλιματικοί και οικονομικοί στόχοι η χώρα πρέπει να αναπτύξει περαιτέρω λύσεις για τη θερμότητα των ΑΠΕ και να προσφέρει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στη βιομηχανία της στις παγκόσμιες αγορές, προστατεύοντάς την από τις διακυμάνσεις ως ευμετάβλητες τιμές ενέργειας που επηρεάζουν την επενδυτική ασφάλεια. Η ενίσχυση των τοπικά παραγόμενων και αποκεντρωμένων πηγών ανανεώσιμης θερμότητας θα σταθεροποιήσει το συνολικό ενεργειακό σύστημα, θα αυξήσει την ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού και θα μειώσει την εξάρτησή του από άλλες οικονομίες. Αυτό αποτελεί βασικό σημείο εκκίνησης για την ανάπτυξη μιας ανταγωνιστικής βιομηχανίας και τη διατήρηση της ηγετικής θέσης της Ελλάδας στην ηλιακή θερμική ενέργεια. Τα ηλιακά θερμικά προϊόντα έχουν σημαντικά πλεονεκτήματα που δεν έχουν ληφθεί υπόψη μέχρι σήμερα.
Οι ανανεώσιμες και αποδοτικές λύσεις θερμότητας μπορούν να καταστήσουν την Ελλάδα λιγότερο εξαρτημένη από τις εισαγωγές ενέργειας από άλλες οικονομίες και να την προστατεύσουν από τις διακυμάνσεις της αγοράς, όπως οι ασταθείς τιμές της ενέργειας που επηρεάζουν την επενδυτική ασφάλεια και τις τιμές καταναλωτή.
Οι ηλιακές θερμικές λύσεις είναι εύκολο να ενσωματωθούν με άλλα συστήματα, όπως διάφορες τεχνολογίες ανανεώσιμης θερμότητας (όπως αντλίες θερμότητας, βιομάζας, γεωθερμίας), ηλεκτρική ενέργεια ή ακόμη και με λέβητα φυσικού αερίου και πετρελαίου για την προώθηση της σταδιακής κατάργησης των ορυκτών καυσίμων και της δίκαιης μετάβασης σε ενεργειακό μείγμα ουδέτερου άνθρακα.
Για τους παραπάνω λόγους το νομοσχέδιο πρέπει να συμβάλει ξεκάθαρα στη προώθηση των εφαρμογών των θερμικών ηλιακών συστημάτων σε όλες τις σχετικές διατάξεις και άρθρα (6, 13, 14,16,17,18,22,27).
ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΤΑΙΡΙΩΝ ΦΩΤΟΒΟΛΤΑΪΚΩΝ
Με το προτεινόμενο σχέδιο νόμου θεσπίζεται πλαίσιο για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή και τον σταδιακό μετριασμό των ανθρωπογενών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, για την επίτευξη κλιματικής ουδετερότητας, έως το 2050, προκειμένου να περιοριστεί η αύξηση της θερμοκρασίας, κατά 1,5°C, πάνω από τα προβιομηχανικά επίπεδα, σε εφαρμογή της Συμφωνίας των Παρισίων που κυρώθηκε με τον ν. 4426/2016 (Α΄ 187) και του στόχου κλιματικής ουδετερότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ε.Ε.), ως το 2050.
Συνεπώς, οι όποιες προβλέψεις του Εθνικού Σχεδίου για την Ενέργεια και το Κλίμα -ΕΣΕΚ- (οι οποίες θα πρέπει να είναι συμβατές με τον Κλιματικό Νόμο) δεν θα πρέπει να οδηγούν στη μείωση των ποσοτικών στόχων που τίθενται από τον Κλιματικό Νόμο. Οι κλιματικοί στόχοι θα πρέπει να είναι νομικά δεσμευτικοί ως ελάχιστοι στόχοι, ώστε να δηλώνουν προς κάθε κατεύθυνση την αδιαμφισβήτητη βούληση της Πολιτείας να μετασχηματίσει τη χώρα σε μία κλιματικά ουδέτερη κοινωνία και οικονομία.
Άλλωστε, ήδη αρκετές ευρωπαϊκές χώρες έχουν πιο φιλόδοξους νομικά δεσμευτικούς στόχους για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου (π.χ. η Γερμανία και η Σουηδία έχουν ως καταληκτικό έτος για την επίτευξη της κλιματικής ουδετερότητας το 2045 και όχι το 2050).