Δεν είναι ενθαρρυντικά τα πρώτα “αποτελέσματα” της Διάσκεψης για το κλίμα στη Γλασκόβη, σημειώνει το νέο κόμμα των Πράσινων. Πίσω από τις ρητορείες, τις δημόσιες σχέσεις και τις φραστικές υποσχέσεις των ηγετών για το κλίμα, ο τερματισμός της καταστροφής των δασών μετατίθεται για το …2030, κρίσιμες χώρες απουσιάζουν τελείως, πολλές κυβερνήσεις δείχνουν απροθυμία να διακόψουν άμεσα τις χρηματοδοτήσεις και τις επιδοτήσεις στα ορυκτά καύσιμα.

Στη Γλασκόβη φαίνεται ότι συναντιούνται δύο διαφορετικοί κόσμοι: από τη μια οι κυβερνήσεις που ενδιαφέρονται μόνο φραστικά και προσπαθούν να μεταθέτουν τις επείγουσες αλλαγές στο μακρινό μέλλον, από την άλλη τα κινήματα νεολαίας και η επιστημονική κοινότητα που τονίζουν ότι δεν υπάρχει πια άλλος χρόνος για χάσιμο.

Η κλιματική έκτακτη ανάγκη (climate emergency) δεν αποτελεί μελλοντικό πρόβλημα: είναι ήδη εδώ και προκαλεί μεγάλες καταστροφές σε όλο τον κόσμο, όπως είδαμε και εδώ το καλοκαίρι του 2021. Η ΕΕ, οι χώρες μέλη της αλλά και οι περισσότερες άλλες χώρες, έχουν όλες κάτι κοινό: δεν κάνουν αρκετά και θυμούνται την κλιματική κρίση μόνο όταν συμβαίνουν μεγάλες καταστροφές, ως άλλοθι για τις ευθύνες τους.

Οι Πράσινοι τονίζουμε ότι δεν υπάρχουν περιθώρια για άλλη αποτυχία. 6 χρόνια μετά τη Συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα, οι κυβερνήσεις οφείλουν να αποδείξουν ότι θα κάνουν τουλάχιστον πράξη το αμέσως επόμενο διάστημα όσα δεν έκαναν από το 2015 μέχρι σήμερα. Παράλληλα ενώνουμε τη φωνή μας με τα κινήματα νεολαίας και με το παγκόσμιο πράσινο κίνημα, ζητώντας να γίνουν τα πάντα για να μην ξεπεράσει η άνοδος της θερμοκρασίας τον +1.5°C: δεσμεύσεις για φιλόδοξες μειώσεις εκπομπών ανά χώρα και τομέα, άμεσος τερματισμός όλων των επιδοτήσεων στα ορυκτά καύσιμα μαζί με κάθε σχέδιο επέκτασης των υποδομών τους ή νέων εξορύξεων, καθορισμός του 2040 ως τελικής ημερομηνίας για τον μηδενισμό των παγκόσμιων καθαρών εκπομπών αντί για το 2050-60. Και όλα αυτά με εγγυήσεις Κλιματικής Δικαιοσύνης, για προστασία όλων όσων επηρεάζονται οικονομικά και κοινωνικά από τη μετάβαση και για πλήρη κατοχύρωση των ανθρώπινων δικαιωμάτων για όλους και όλες.

Στο πλαίσιο αυτό οι Πράσινοι:

• Συμμετέχουν το Σάββατο 6 Νοεμβρίου στις κινητοποιήσεις για την Παγκόσμια Ημέρα Δράσης για το Κλίμα: Αθήνα 2μμ στο Σύνταγμα, Θεσσαλονίκη 12.00 στην Καμάρα, Ηράκλειο 12.00 στην Πλατεία Ελευθερίας κ.ά.
• Οργανώνουν την Τρίτη 9 Νοεμβρίου στις 7.30 μμ, διαδικτυακή εκδήλωση με θέμα «Τι γίνεται στη Γλασκόβη; ποιες μάχες ανοίγονται μπροστά μας;»

Αναλυτικότερα:

H Παγκόσμια Διάσκεψη για το Κλίμα – 26η Συνάντηση των Μερών ή COP26- που πραγματοποιείται στη Γλασκόβη 31 Οκτωβρίου με 12 Νοεμβρίου καλείται να καταλήξει σε καθοριστικές για το μέλλον της ανθρωπότητας αποφάσεις. Τα μέρη που έχουν υπογράψει την Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα το 2015 οφείλουν να αποδείξουν ότι θα κάνουν πράξη στο επόμενο διάστημα όσα δεν έκαναν από το 2015 μέχρι σήμερα. Δεν μπορούμε να αντέξουμε την αποτυχία. Η ΕΕ έχει την ευθύνη να πρωτοστατήσει στην ανανέωση της κλιματικής προσπάθειας και να προχωρήσει σε πιο φιλόδοξες πολιτικές, όχι να κάνει βήματα πίσω.

Τα πρώτα “αποτελέσματα” της Διάσκεψης δεν είναι ενθαρρυντικά. Επαναλαμβάνονται από τους ηγέτες πολλά “θα” και “μπλα-μπλα”, οι στόχοι μετατίθενται για το μέλλον (όπως η “συμφωνία” να σταματήσει η καταστροφή των δασών το 2030 (!), οι ηγέτες της Κίνας και της Ρωσίας σνόμπαραν την Διάσκεψη, ενώ προφανής είναι η άρνηση πολλών χωρών να σταματήσουν άμεσα την χρηματοδότηση νέων προγραμμάτων εξόρυξης και χρήσης πετρελαίου, αερίου και της πυρηνικής ενέργειας καθώς και την επιδότηση των ορυκτών καυσίμων – 11.000.000 δολάρια κάθε λεπτό, σύμφωνα με το ΔΝΤ.

Νέες επιστημονικές εκθέσεις δείχνουν συνεχώς την κρισιμότητα της κλιματικής κρίσης αλλά οι περισσότεροι ηγέτες αδιαφορούν. Η κλιματική έκτακτη ανάγκη (climate emergency) δεν αποτελεί μελλοντικό πρόβλημα. Είναι ήδη εδώ και προκαλεί μεγάλες καταστροφές σε πλανητικό αλλά και τοπικό επίπεδο, όπως είδαμε το καλοκαίρι του 2021. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, όλα τα κράτη μέλη της και όλες οι άλλες χώρες στον κόσμο έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: δεν κάνουν αρκετά. Θυμούνται την κλιματική κρίσης, ως δικαιολογία, μόνο όταν συμβαίνουν μεγάλες καταστροφές ως αποτέλεσμα και της απουσίας κατάλληλης προετοιμασίας μπροστά στην έξαρση των ακραίων φαινομένων.

Πρόσφατα το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο των κυβερνήσεων έκανε και βήματα προς τα πίσω, προσπαθώντας να βάψει “πράσινα” το ορυκτό αέριο και την πυρηνική ενέργεια ώστε να επωφεληθούν από δημόσιες και ιδιωτικές χρηματοδοτήσεις, ως δήθεν φιλικά προς το κλίμα και το περιβάλλον καύσιμα, αδιαφορώντας αν έτσι “ξεπουλάει” την υπόθεση της συγκράτησης της αύξησης της μέσης θερμοκρασίας κάτω από το όριο του +1,5 βαθμό Κελσίου. Το ότι πλέον δεν έχουμε καθόλου χρόνο για οπισθοδρόμηση ή αδράνεια φάνηκε για άλλη μια φορά στη φετινή έκθεση του Διακυβερνητικού Πάνελ για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) που στην πραγματικότητα είναι ένα κατηγορητήριο για την κλιματική αδράνεια. Είναι σαφές ότι τίποτα δεν είχε βελτιωθεί από την προηγούμενη έκθεση του 2014. Η επιστήμη ήταν ξεκάθαρη εδώ και τρεις δεκαετίες, αλλά οι πολιτικές για το κλίμα εξακολουθούν να είναι ανεπαρκείς και οδηγούν σε αύξηση της μέσης θερμοκρασίας πάνω από 2,7 βαθμούς Κελσίου μέσα στον αιώνα.

Δεν είναι τυχαίο που οι νέοι και οι νέες σε όλο τον κόσμο μιλάνε πλέον για κλιματική προδοσία εκ μέρους των ηγετών και αδιαφορία τους για το μέλλον της ανθρωπότητας. Χαρακτηριστικά, στο κείμενο – έκκληση των 4 ηγετικών μορφών του κινήματος νέων για το κλίμα που έχουν υπογράψει ήδη κοντά 2.000.000 άτομα από ολόκληρο τον πλανήτη, αναφέρεται “Ως πολίτες από όλο τον πλανήτη, σας καλούμε να σταθείτε στο ύψος που απαιτεί η έκτακτη ανάγκη με το κλίμα. Όχι του χρόνου, όχι τον επόμενο μήνα. Τώρα. Κρατείστε τον πολύτιμο στόχο του + 1.5°C ζωντανό, με άμεσες, δραστικές περικοπές εκπομπών κάθε χρόνο, σε έκταση που ο κόσμος δεν έχει ξαναδεί. Τερματίστε άμεσα όλες τις επενδύσεις σε ορυκτά καύσιμα, όλες τις επιδοτήσεις τους, όλα τα νέα πρότζεκτ. Σταματήστε κάθε νέα έρευνα και εξόρυξή τους. Τηρείστε τις υποσχέσεις για τα 100 δις δολάρια προς τις πιο ευάλωτες χώρες, με επιπλέον κονδύλια για τις κλιματικές καταστροφές. Εφαρμόστε κλιματικές πολιτικές που να προστατεύουν τους εργαζόμενους και τους πιο ευάλωτους πληθυσμούς, και περιορίστε όλες τις μορφές ανισοτήτων. Είμαστε ακόμη σε θέση να κάνουμε κάτι τέτοιο. Υπάρχει ακόμη χρόνος να αποφύγουμε τις χειρότερες συνέπειες, αν είμαστε προετοιμασμένοι να αλλάξουμε“.

Στη Γλασκόβη συναντώνται δύο κόσμοι, δύο πραγματικότητες, οι κυβερνήσεις που αδιαφορούν και μεταθέτουν τα αποτελέσματα στο μακρινό μέλλον και οι νέοι και οι νέες καθώς και οι επιστήμονες που τονίζουν ότι δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο,

Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ ενώνουμε τη φωνή μας με τα κινήματα νεολαίας και με το διεθνές Πράσινο κίνημα, με στόχους:

• Να κάνουμε τα πάντα για να μην ανέβει η μέση θερμοκρασία πάνω από το όριο του +1,5 βαθμού Κελσίου, στόχος που γίνεται όλο και πιο απραγματοποίητος όσο καθυστερούμε, με δεδομένο ότι η μέση θερμοκρασία έχει ήδη ανέβει 1,1 βαθμό και σύντομα θα φτάσει κοντά στον 1,5 βαθμό.
• Όλες οι χώρες και όλοι οι τομείς πρέπει επειγόντως να αυξήσουν τις φιλοδοξίες τους, αντί για τις εκπομπές τους που συνεχίζουν ακόμη να αυξάνονται στις περισσότερες, ώστε να πετύχουμε όχι απλώς σταθεροποίηση των εκπομπών αλλά μείωση τους με ρυθμό που να οδηγεί σε μηδενισμό τους μέχρι το 2040.
• Να συνδυάσουμε την αποτελεσματική προστασία τόσο του κλίματος όσο και της βιοποικιλότητας, διασφαλίζοντας παράλληλα τη μείωση των κοινωνικών ανισοτήτων και την προστασία των πιο ευάλωτων, όπως ο Παγκόσμιος Νότος, οι εργαζόμενοι και οι νέες γενιές, αλλά και μεγάλες περιοχές εντός Ευρώπης που πλήττονται πλέον άγρια.
• Οι στόχοι για μηδενισμό εκπομπών να ολοκληρωθούν το αργότερο μέχρι το 2040, με τις απαραίτητες δράσεις να ξεκινούν άμεσα και να προχωρούν γρήγορα. Να σταματήσουν εδώ και ώρα όλα τα έργα επέκτασης δικτύων και εξόρυξης ορυκτών καυσίμων, καθώς και οι φανερές και κρυφές επιδοτήσεις τους. Και εδώ, η Ευρώπη οφείλει να δώσει το παράδειγμα
• Να σχεδιαστούν και ενδιάμεσοι ευρωπαϊκοί στόχοι, ανά 5ετία, ως χρονοδιαγράμματα εξόδου από τα ορυκτά καύσιμα. Οι μακροπρόθεσμοι στόχοι δεν πρέπει να μεταθέτουν τις απαραίτητες αλλαγές προς το μέλλον.
• Να υπάρξουν παράλληλες εγγυήσεις για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όλων των ανθρώπων, καθώς και για την προστασία των κοινωνικών ομάδων που βιώνουν την κατάρρευση παραδοσιακών, ρυπογόνων κλάδων.
• Πολιτικές και χρηματοδοτήσεις να αναπροσανατολιστούν, ώστε να υποστηρίξουν την δίκαιη για όλους και όλες ενεργειακή μετάβαση.