Απόφαση το 3ου Τακτικού Συνέδριου των Πράσινων (ΔΕΚ. 2023 – ΙΑΝ. 2024)

Με βάση και τις αποφάσεις του Συμβουλίου των Πράσινων, η Γραμματεία εισηγήθηκε προς τα μέλη του κόμματος και έγιναν δεκτές μετά από συζήτηση την πρώτη μέρα του συνεδρίου (9/12/2023) οι παρακάτω θέσεις:

1. Η διεθνής συγκυρία

Ζούμε σε μια εποχή όπου η ανθρωπότητα αντιμετωπίζει οριακά επίπεδα στη σχέση της με τη φύση. Το στοίχημα της αειφορίας φαίνεται να χάνεται και η ανεπάρκεια των φυσικών πόρων διαπιστώνεται όχι μόνο για το μέλλον αλλά και για το παρόν.

Η Κλιματική Κρίση, τα ρεκόρ ανόδου της θερμοκρασίας, οι πλημμύρες, η ερημοποίηση μεγάλων περιοχών, η παραβίαση των αποδεκτών ορίων ατμοσφαιρικής ρύπανσης, η ρύπανση των θαλασσών, η υποβάθμιση της ποιότητας της παραγωγής και των καταναλωτικών προϊόντων κ.α. έχουν μετατρέψει τις φυσικές καταστροφές, τη μετανάστευση, τις επιδημίες, τις ασθένειες και την αύξηση των πρόωρων θανάτων σε κανονικότητα.

Το αναπτυξιακό μοντέλο φαίνεται να έχει φτάσει σε αδιέξοδο, δημιουργώντας συνεχώς κρίσεις και έντονα κοινωνικά και ανθρωπιστικά προβλήματα. Η απόσυρση του κράτους από τις λειτουργίες Πρόνοιας, Κοινωνικής Μέριμνας και Προστασίας του Πολίτη συνδυάζεται με την τοποθέτηση της ανθρώπινης ζωής και της υγείας σε μια ζυγαριά κόστους-οφέλους με το λαϊκίστικο επιχείρημα-κίνητρο της δήθεν μείωσης της φορολογίας, η οποία εφαρμόζεται όμως μόνο στους άμεσους φόρους και στα υψηλότερα εισοδηματικά στρώματα.

Η όλο και πιο συχνή παραχώρηση δημόσιων υπηρεσιών σε ιδιωτικά μονοπωλιακά συμφέρονται ή καρτέλ και μέσω των απευθείας αναθέσεων οδηγεί στην αύξηση των δημόσιων δαπανών και στη μείωση της ποιότητας των υπηρεσιών.

Παράλληλα όμως έχει αλλάξει η μορφή και η δομή του πολιτικού γίγνεσθαι. Μέσα σε ένα τοπίο κλιματικής κρίσης, οικονομικού αδιεξόδου, απώλειας των εργασιακών δικαιωμάτων και μετάλλαξης των εργασιακών σχέσεων, ενεργειακής κρίσης, μεταναστευτικών ρευμάτων, παγκοσμιοποίησης και διηπειρωτικών μοντέλων παραγωγής, νέας μορφής θέσεων εργασίας, απόσυρσης του Κράτους Πρόνοιας και συρρίκνωσης των δημοκρατικών θεσμών και αρχών, η κοινωνία φαίνεται να αντιμετωπίζει φοβικά τις εξελίξεις και χωρίς να διαμορφώνει δημόσιες δράσεις.

Η κοινωνική συνείδηση διαμορφώνεται όλο και περισσότερο με τεχνοκρατικά διλήμματα που θέτουν οι ιδιωτικές εταιρείες στους τομείς της ασφάλειας, της υγείας, της ασφάλισης, της Πολιτικής Προστασίας, των αναδασώσεων, των αντιπλημμυρικών μέτρων, της ενέργειας, της Παιδείας, των εργασιακών σχέσεων της πολεοδόμησης και σε κάθε πτυχή της ανθρώπινης ζωής.

Οι τεχνολογίες πληροφορικής και επικοινωνίας έχουν δημιουργήσει μια τεράστια ρευστότητα και αβεβαιότητα σε κοινωνικό, περιβαλλοντικό και οικονομικό επίπεδο. Ταυτόχρονα έχει αναπτυχθεί μια ραγδαία επιδεξιότητα ανάλυσης δεδομένων με την Τεχνητή Νοημοσύνη στις ανθρωπιστικές επιστήμες. Αυτή η νέα και εν πολλοίς άγνωστη ακόμη πραγματικότητα, έχει οδηγήσει σε έναν πρωτόγνωρο βαθμό χειραγώγησης της κοινής γνώμης, η οποία έχει βρει εύφορο έδαφος στον ατομισμό και καταναλωτισμό που καλλιεργήθηκε τις δεκαετίες πριν την κρίση του 2008.

Αντιφατικές πολιτικές συμπεριφορές αναπτύσσονται και διαμορφώνεται μια δυστοπική πραγματικότητα, με άνοδο της ακροδεξιάς που τροφοδοτεί και αναπαράγει τα αδιέξοδα του εθνικισμού, τους διαχωρισμούς μεταξύ των λαών, των πολιτισμών, των θρησκειών, του αντιεπιστημονικού λαϊκισμού, που μάχεται τους δημοκρατικούς θεσμούς, τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ισονομία και απενοχοποιεί την εκμεταλλευτική μορφή της παγκόσμιας οικονομίας και την κατασπατάληση των κοινών πόρων.

Τα αδιέξοδα επιτείνονται με τη φτωχοποίηση μεγάλων περιοχών, διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων και περαιτέρω ισχυροποίηση των ισχυρών και σε πολιτικό επίπεδο.

Σε αυτήν την παγκόσμια πραγματικότητα η Ευρώπη χάνει το οικονομικό πλεονέκτημα και ταυτόχρονα τη δυνατότητα να τροφοδοτήσει το βασικό της κεκτημένο, που είναι το κράτος πρόνοιας, και παράλληλα αδυνατεί ή αρνείται να υποδεχθεί τα μεταναστευτικά ρεύματα. Ταυτόχρονα μειώνεται η παρεμβατική της ικανότητα, όπως φαίνεται και στην Παγκόσμια Συνδιάσκεψη για το Κλίμα, όπου αδυνατεί να επιβάλει μέτρα και κανόνες παραγωγής (περιβαλλοντικούς, εργασιακούς και ηθικούς).

Οι ΗΠΑ, η Κίνα και η Ινδία φαίνεται να παίρνουν το κέντρο βάρους της παγκόσμιας οικονομίας και μαζί με τη Ρωσία αναπτύσσουν σε μεγάλο βαθμό με στρατιωτικό υπόβαθρο την ικανότητα τους να ανοίγουν και να κλείνουν εμπορικά κανάλια σύμφωνα με τα συμφέροντά τους, όπως έδειξε ο πόλεμος της Ουκρανίας, που -παρά τις κυρώσεις στη Ρωσία- έπληξε τελικά την Ευρώπη. Αξιοσημείωτη είναι και η δημιουργία της «Περιφερειακής Ολοκληρωμένης Οικονομικής Εταιρικής Συνεργασίας» (RCEP), που αποτελεί μια αγορά 2,2 δις ανθρώπων και στην οποία η Ε.Ε. δεν συμμετέχει. Επιπλέον, καμία ευρωπαϊκή εταιρεία δεν βρίσκεται μεταξύ των κυρίαρχων στον τομέα τεχνολογιών πληροφορικής και επικοινωνίας, αντίθετα με αυτές των ΗΠΑ, Κίνας, Ινδίας και Ρωσίας.

Η Ευρώπη δεν μπόρεσε ουσιαστικά να συνέλθει -συγκριτικά με άλλες οικονομίες- από τις επιπτώσεις της οικονομικής και της υγειονομικής κρίσης, με αντίκτυπο στο κράτος πρόνοιας και στις δημοκρατικές αξίες αλλά και στον ιδρυτικό προσανατολισμό της ως Ένωση Σύγκλισης και Αλληλεγγύης. Και αυτό επιδεινώνεται με την αρρυθμία μεταξύ των άλλων θεσμικών οργάνων της ΕΕ και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, πολλές αποφάσεις του οποίου δεν υλοποιούνται, ιδιαίτερα στον τομέα του περιβάλλοντος (βιοποικιλότητα, ΑΠΕ, φυτοφάρμακα κ.α.).

Στην απόφαση του συνεδρίου των Πράσινων στις 19-20.2.2022 επισημαίναμε ότι: «Η εδραίωση αυταρχικών ηγετών, η κλιμάκωση διεθνών ανταγωνισμών και η ανάδυση συγκρουσιακών πολιτικών και επιδιώξεων στην περίοδο προ της πανδημίας, φαίνεται πως περνάνε σε μια επικίνδυνη φάση, με χαρακτηριστικά της ψυχροπολεμικής περιόδου. Η οικονομική ισχυροποίηση της Κίνας παίρνει εμφανώς και στρατιωτική μορφή, προκαλώντας νέες αντισυσπειρώσεις. Οι γεωπολιτικές ισορροπίες διαταράσσονται και λόγω της επέκτασης του ΝΑΤΟϊκού συνασπισμού στην Ανατολική Ευρώπη και την Ουκρανία, με πιθανή μια ένοπλη επέμβαση της Ρωσίας στην ανεξάρτητη Ουκρανία». Οι εξελίξεις μας δικαίωσαν με τον χειρότερο τρόπο.

Μετά την επίθεση της Ρωσίας, οι Πράσινοι λέγαμε (25.3.2022): «η καταδίκη κάθε στρατιωτικής εισβολής για διχοτόμηση χωρών ή «προστασία» μειονοτήτων, είναι πολύ σημαντική για χώρες όπως η Ελλάδα και η Κύπρος. Επιπλέον αποτελεί πλέον ζήτημα ασφάλειας για τη χώρα μας το άμεσο πάγωμα κάθε επέκτασης στις χρήσεις του αερίου και ο σχεδιασμός για πλήρη απεξάρτηση ΚΑΙ από αυτό με ορίζοντα το 2040: η σημερινή εμμονή στο αέριο σημαίνει απλώς εισαγόμενο πληθωρισμό με τις επικίνδυνες διακυμάνσεις των τιμών, αλλά και ομηρία σε γεωπολιτικές συγκρούσεις.

Μαζί με την υπόλοιπη Ευρώπη, η χώρα μας θα πρέπει να αφυπνιστεί, οικοδομώντας στρατηγική αυτονομία και απέναντι στις ΗΠΑ. Δεν υπάρχει ευρωπαϊκή προοπτική χωρίς ενεργειακή αυτονομία με ήπιες μορφές ενέργειας, χωρίς νευρώδη διπλωματία και χωρίς την ασφάλεια που δίνει ένα συνολικό σχέδιο για όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο, που δεν θα αφήνει εκτός ούτε τη Ρωσία. Είναι και ευρωπαϊκή αποτυχία, να καταλήξει ο Πούτιν στο συμπέρασμα ότι μόνον η στρατηγική της στρατιωτικής έντασης ή η συμμαχία με την Κίνα μπορεί να του αποδώσουν οφέλη.

Είναι σημαντικό, παράλληλα με την καταδίκη των ρωσικών στρατιωτικών επιχειρήσεων, να εστιάσουμε και στο τι μπορεί να κάνει η Ευρώπη για νέα ισορροπία και μόνιμη ειρήνη στη φλεγόμενη περιοχή. Είναι ανάγκη να μην αναζωπυρωθούν εθνικιστικές και μιλιταριστικές τάσεις και μην παγιωθεί ψυχροπολεμική ατμόσφαιρα στις σχέσεις Ανατολής-Δύσης».

Ήδη έχει παγιωθεί ένας καταστροφικός πόλεμος στην Ουκρανία, που διαρκεί μέχρι σήμερα. Επιπλέον, ξέσπασε και ένας άλλος πόλεμος στη γειτονιά μας, στη Γάζα-Ισραήλ. Στην αναλυτική τους τοποθέτηση (14.10.2023) οι Πράσινοι τόνιζαν: «Στο σύνθετο και αλληλεξαρτώμενο διεθνές πλαίσιο, κάθε «τοπικός πόλεμος» είναι εν δυνάμει παγκόσμιος, μια τεράστια οικολογική απειλή και την ασφάλεια των ανθρώπων. Αλλά ειρήνη χωρίς δικαιοσύνη δεν μπορεί να υπάρξει.

Η πρωτοφανής σε βιαιότητα επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ, με πολλά αθώα θύματα, ήταν προφανές ότι θα προκαλούσε την ακόμη μεγαλύτερη άσκηση βίας από την ισραηλινή κυβέρνηση. Και αυτός ο μακροχρόνιος φαύλος κύκλος της βίας θα πρέπει να σπάσει, τονίζουν οι Πράσινοι.

Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ δεν αρκούνται στην καταδίκη της βίας της Χαμάς κατά αμάχων, τις πυραυλικές επιθέσεις, τις εκτελέσεις και τις απαγωγές. Απαιτούν και άμεσο τερματισμό των αντιποίνων, αποτροπή της κλιμάκωσης, εκεχειρία, άμεση ανθρωπιστική βοήθεια, και ειρηνευτικές διαδικασίες υπό την αιγίδα του ΟΗΕ για οριστική και βιώσιμη λύση του Παλαιστινιακού Ζητήματος, σύμφωνη με το Διεθνές Δίκαιο και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Και επειδή όλοι, Παλαιστίνιοι και Ισραηλινοί, έχουν εξίσου δικαίωμα στην ασφάλεια και σε μια ομαλή ζωή, ζητούν τη στήριξη ειρηνικών διεξόδων ώστε να απομονωθούν οι αδιέξοδες λογικές της βίας και της εξόντωσης της άλλης πλευράς. Μόνο που όλα αυτά ηχούν ως μη ρεαλιστικά και το τίμημα θα το πληρώσουν για άλλη μια φορά οι άμαχοι».

Οι εξελίξεις και πάλι μας δικαίωσαν. Η ισραηλινή κυβέρνηση, που είχε δημιουργήσει συνθήκες ασφυξίας για τους Παλαιστίνιους, με πλήρη στρατιωτικό αποκλεισμό, οδηγώντας τους σε λιμοκτονία, αρρώστια και απελπισία, συνέχισε με βομβαρδισμούς και εισβολή στη Λωρίδα της Γάζας, χτυπώντας νοσοκομεία, τζαμιά, πανεπιστήμια, υποδομές, δρόμους κ.λπ. και σκοτώνοντας χιλιάδες άμαχους και μάλιστα παιδιά.

Προβλέψαμε ότι «μια κόλαση περιμένει τους κατοίκους της Γάζας» και ότι «έχει ξεκινήσει μια ένοπλη σύγκρουση διαρκείας, που θα οδηγήσει σε μια τεράστια ανθρωπιστική καταστροφή. Αλλά και να εξαφανιστεί η οργάνωση αυτή, με το μίσος που έχει συσσωρευτεί στους Παλαιστίνιους, κάποια άλλη οργάνωση θα πάρει τη θέση της, ακόμη πιο βίαιη και καταστροφική. Και πριν πυροδοτηθεί μια ευρύτερη ανάφλεξη, οι Πράσινοι καταθέτουν τα εξής επείγοντα:

• Καμιά ανοχή σε στρατιωτική/ένοπλη λύση σε ένα πολύπλοκο πρόβλημα.
• Αποκλιμάκωση της σύγκρουσης και επείγουσα παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα, με ασφαλή διέλευση υπηρεσιών έκτακτης ανάγκης.
• Άμεση ανταλλαγή ομήρων και αιχμαλώτων.
• Σεβασμός των ειρηνιστών, των αντιρρησιών συνείδησης και των αρνητών στράτευσης.
• Αναβίωση της ειρηνευτικής διαδικασίας, με συμμετοχή του Συνδέσμου Αραβικών Κρατών και διεθνής απομόνωση της Χαμάς.

Εδώ και δεκαετίες, η Ευρώπη ζητάει μια δίκαιη λύση στην ισραηλινο-παλαιστινιακή αντιπαράθεση με τη μορφή δύο κρατών, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο και τα σχετικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Μόνιμη ειρήνευση στην περιοχή μπορεί να εξασφαλιστεί μόνον όταν οι Παλαιστίνιοι αποκτήσουν ένα ανεξάρτητο κράτος με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ, στα σύνορα του 1967, σύμφωνα με τις αποφάσεις του ΟΗΕ.

Όταν όμως διεθνή όργανα, όπως ο ΟΗΕ και η ΕΕ, είναι αδύναμα να κάνουν κάτι, πόσο αυτό είναι εφικτό; Η εναλλακτική λύση είναι η συνέχιση της αδιέξοδης βίας και η διεθνής κλιμάκωση της σύγκρουσης. Γι’ αυτό:

• Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ πρέπει να τηρήσει την από το καταστατικό του εντεταλμένη ευθύνη για τη διατήρηση της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας.
• Το Ισραήλ πρέπει να τεθεί ενώπιον των τραγικών συνεπειών της πολιτικής του, να τερματίσει τον εποικισμό και να μην προσαρτήσει μονομερώς σημαντικά μέρη της Δυτικής Όχθης. Μια τέτοια κίνηση θα αποβεί μοιραία για την προοπτική ειρήνης μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων και θα θέσει υπό αμφισβήτηση τους πιο βασικούς κανόνες που διέπουν τις διεθνείς σχέσεις, συμπεριλαμβανομένου του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών.
• Η ελληνική εξωτερική πολιτική έχει κάθε συμφέρον να αναπτύσσει θετικές σχέσεις με όλες τις πλευρές, τηρώντας στάση αρχών και προωθώντας παντού τον σεβασμό στο διεθνές δίκαιο και στα ανθρώπινα δικαιώματα. Οι Πράσινοι απορρίπτουν τη λογική «ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου», και τους «στρατηγικούς συμμάχους» των συμφερόντων. Οφείλουμε να προστατεύσουμε την παραδοσιακή θετική εικόνα της Ελλάδας στις κοινωνίες της Μέσης Ανατολής, ταυτόχρονα με την πάγια επίκληση του Διεθνούς Δικαίου, ιδιαίτερα χρήσιμη και στο Κυπριακό και στα ελληνοτουρκικά.

Οι θέσεις αυτές παραμένουν επίκαιρες αλλά ανεφάρμοστες.

Στηρίζουμε τις προτάσεις Πράσινων πολιτικών όπως η Πέτρα ντε Σούτερ, αντιπρόεδρος της βελγικής κυβέρνησης, για μέτρα όπως πάγωμα της τελωνειακής ένωσης Ε.Ε.-Ισραήλ όσο συνεχίζεται η επίθεση στη Γάζα, αποκλεισμό των εισαγωγών από παράνομους ισραηλινούς εποικισμούς, απαγόρευση εισόδου στην Ε.Ε. για Ισραηλινούς πολιτικούς που υποκινούν βία στη Δυτική Όχθη αλλά και ενίσχυση της δικαιοδοσίας του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου για τα εγκλήματα πολέμου στην περιοχή.

Από την πλευρά μας, οι Πράσινοι ενώνουμε τη φωνή μας με το παγκόσμιο κίνημα για άμεση και οριστική κατάπαυση του πυρός, και εναντιωνόμαστε απόλυτα σε κάθε σχέδιο εκδίωξης Παλαιστινιακών πληθυσμών από τη Γάζα ή και τη Δυτική Όχθη. Η ισραηλινή πολιτική των τελευταίων 25 χρόνων για «ειρήνη μέσω της ισχύος» έχει χρεοκοπήσει, και η οριστική επίλυση του Παλαιστινιακού δεν μπορεί πια να αφήνεται στη διακριτική ευχέρεια των ισραηλινών κυβερνήσεων.

2. Η πολιτική συγκυρία στην Ελλάδα

Μετά τις εκλογές της 25ης Ιουνίου το Συμβούλιο των Πράσινων στην απόφασή του (28.6.2023) εκτίμησε ότι αυτές κερδήθηκαν από μία κυβέρνηση που παρήγαγε σκάνδαλα τον τελευταίο 1,5 χρόνο, που χτύπαγε αντισυνταγματικά το περιβάλλον, τη δημοκρατία. Και με μία αντιπολίτευση που δεν έπειθε και δεν μπορούσε να συσπειρώσει γύρω της δυνάμεις. Παρά τις πυρκαγιές, τις παρακολουθήσεις, τα σκάνδαλα, το δυστύχημα των Τεμπών κ.ά., οι πολίτες προτίμησαν πιο σταθερές και μετριοπαθείς λύσεις, φοβήθηκαν νέες περιπέτειες και αποδοκίμασαν τη λογική των θολών συνεργατικών κυβερνήσεων. Ένα τμήμα ένιωσε οργή, ανασφάλεια και εκτός συστήματος, υπό την επιρροή ανορθολογικών απόψεων, όπως η επιστροφή στον εθνικισμό και την περιχαράκωση, η άρνηση της πολυπολιτισμικής κοινωνίας, η συντηρητική παραεκκλησιαστική συσπείρωση κ.α. Επίσης, ένα άλλο τμήμα, που αντιλαμβάνεται τα μεγάλα προβλήματα της εποχής, επέλεξε την αποχή ή έφυγε στο εξωτερικό ή με κριτήριο την αποτελεσματικότητα επέλεξε κάτι που εκλέγεται.

Το πιο δυναμικό και δημιουργικό κομμάτι της κοινωνίας απουσιάζει πλέον από τη διαμόρφωση του μέλλοντος της χώρας. Και πολλοί από αυτούς/ες αποτελούν εν δυνάμει πράσινους ψηφοφόρους. Η αποχή και το άκυρο ξεπέρασαν τους 4.500.000 ψηφοφόρους, οι οποίοι δεν βρήκαν κανένα λόγο να πάνε στην κάλπη να ψηφίσουν την κυβέρνηση ή την αντιπολίτευση ούτε και να ψηφίσουν το «Πράσινο και Μωβ». Ενθαρρυντικό ήταν το ποσοστό 1,34% των ψηφοφόρων του εξωτερικού αλλά καθοριστικά ήταν «η απουσία του πράσινου χώρου επί 11 χρόνια από τις εθνικές εκλογές, η κυριαρχία αντιλήψεων ότι το περιβάλλον θεωρείται «πολυτέλεια» που κοστίζει, η μη καθιέρωση και η έλλειψη αναγνωρισιμότητας του συμβιβαστικού τίτλου «Πράσινο και Μωβ», αντί να φανεί κάποια συνέχεια και συνέπεια αξιών, οι αγώνες και τα πρόσωπα που θα μπορούσαν να τα σηματοδοτήσουν, η σύγχυση με τους Οικολόγους Πράσινους, που πρόσθεσαν στον τίτλο μια δήθεν «Πράσινη Ενότητα» ενώ οι ίδιοι την υπονόμευσαν κ.α.».

Στην απόφαση του Συμβουλίου στις 28.6.2023 τονίζεται ότι: «Ως Πράσινοι, αφιερώσαμε πάρα πολύ χρόνο και ενέργεια για έναν πολύχρωμο συνεταιρισμό, κάνοντας σημαντικές εκπτώσεις στο πράσινο στίγμα, κυρίως γιατί η πανδημία εμπόδισε την αυτόνομη ανάπτυξή μας, σε στελεχιακό και οικονομικό επίπεδο. Επενδύσαμε στην ενότητα του χώρου αλλά δεν την πετύχαμε κυρίως λόγω της αναξιοπιστίας των Οικολόγων Πράσινων, που έφτασαν να αποδεχτούν όλες τις πολιτικές, προγραμματικές και οργανωτικές συμφωνίες και στο τέλος -μετά από πολλές παλινωδίες- να θέσουν ως προϋπόθεση για τη συμμετοχή τους να είναι αρχηγός ο συμπρόεδρός τους και να αποχωρήσουν από τη συμμαχία Π&Μ τον Δεκέμβρη του 2022». Η αδυναμία κοινής εκλογικής καθόδου του χώρου λειτούργησε απωθητικά για πολλά μέλη και ψηφοφόρους. Έτσι, το 0,30% απέχει πολύ από το 3,5% των ευρωεκλογών του 2009, το 2,53% των εθνικών εκλογών του 2009 και το 2,93% των πρώτων εθνικών εκλογών του 2012.

Για τους Πράσινους ιδιαίτερη σημασία έχουν και τα εξής:

• Απεμπολήσαμε το brandname των Πράσινων και το πεδίο του Περιβάλλοντος, που είναι το πολιτικά εύφορο έδαφος για να προσελκύσουμε ψηφοφόρους.
• Αποξενωθήκαμε από το ακροατήριό μας. Νοθεύσαμε το όνομά μας και αλλοιώσαμε το χρώμα μας. Ξεθώριασε και χάθηκε το εμβληματικό χρώμα, το οποίο υιοθετεί όλη η υφήλιος διότι έχει διείσδυση στις κοινωνίες και ειδικά στη νέα γενιά.
• Μπλέξαμε με πολιτικούς χώρους που, όχι μόνο ήταν ετερόκλητοι και αποπροσανατολιστικοί, αλλά και επιχειρησιακά και στρατηγικά ανώριμοι, με περιορισμένο κύκλο στελεχών και ελάχιστη πολιτική και κοινωνική παρέμβαση, που προσέδωσαν εσωστρέφεια, αναποτελεσματικότητα, με λόγο άχρωμο, δυσνόητο και μη πειστικό.
• Υπερμεγεθύναμε συνεργασίες με πολιτικούς χώρους με ανύπαρκτη συγκρότηση, δομική και ιδεολογική. Με τα χαρακτηριστικά αυτά, εμπεδώθηκε στο σχήμα εσωστρέφεια και τοξικότητα, ανταγωνισμός αντί συντροφικότητας, αντίρροπες ενέργειες αντί δυναμικής συνέργειας. Η εσωστρέφεια που ακολούθησε τον αποκλεισμό μας με ευθύνη κάποιων από τους συμμάχους, αντί για την ενδυνάμωση της φωνής μας και την ανάδειξη του αποκλεισμού μας ως στοιχείο αντιδημοκρατικών επιλογών, μας κόστισε πάρα πολύ. Δώσαμε μια εικόνα κάποιων που ούτε είναι σε θέση να ολοκληρώσουν μια διαδικασία αλλά ούτε -κυρίως- μπορούν να κινητοποιηθούν για τον αντιδημοκρατικό αποκλεισμό τους.
• Η πραγματικότητα αυτή και η σπατάλη άπειρου χρόνου σε αναλύσεις, συζητήσεις και αντιπαραθέσεις, προσφέρει έδαφος για σκέψεις ότι μόνοι τους οι Πράσινοι θα είχαν καλύτερα ποσοστά. Θα πρέπει όμως να συνεκτιμήσουμε ότι γενεσιουργός αιτία για όλα αυτά ήταν η αμυδρή συλλογική κοινωνική παρέμβαση όλο το προηγούμενο διάστημα (ασχέτως αν υπάρχουν στελέχη που παρεμβαίνουν ενεργά όμως ως άτομα ή μέσα από άλλα σχήματα, αυτοδιοικητικά, κοινωνία πολιτών, κινήματα κα), η ένδεια στελεχών και η οικονομική δυσπραγία, που μας οδήγησαν σε αυτές τις επιλογές αλλά και στην ίδια τη συνεργασία. Οι Πράσινοι, βέβαια, στάθηκαν ο βασικός τροφοδότης με υποψηφίους της συμμαχίας.

Στα θετικά σημειώνεται η υποστήριξη από τους Ευρωπαίους Πράσινους, που όμως ήρθε καθυστερημένα και δεν αξιοποιήθηκε ώστε η συμμαχία να πλασαριστεί ως χώρος σύνθεσης των δυνάμεων που εκπροσωπούνται στο ευρωκοινοβούλιο με τους Greens-EFA.

3. Ελπιδοφόρες εξελίξεις στην Αυτοδιοίκηση

Ως σημαντική πρόκληση οι Πράσινοι θέσαμε τις εκλογές στην Τοπική Αυτοδιοίκηση του Οκτωβρίου, εκτιμώντας τες ως ευκαιρία υλοποίησης των πράσινων προτάσεων και δικτύωσης με άτομα που έχουν ευαισθητοποιηθεί για τα κοινά, το περιβάλλον και τη διαχείριση των κοινών πόρων.

Το αποτέλεσμα δεν ήταν μόνο ένα μήνυμα διαμαρτυρίας προς την κυβέρνηση και τους εκπροσώπους της την αυτοδιοίκηση για τις πυρκαγιές και τις πλημμύρες ή και τα Τέμπη ή τα εκβιαστικά διλήμματα προς τους πολίτες αλλά ταυτόχρονα και μια επιβράβευση των πράσινων προτάσεων για την πόλη, την κλιματική κρίση, την ποιότητα ζωής, τις μεταφορές κ.α. Και αυτό το επιβεβαιώνει και η εκλογή σημαντικών στελεχών των Πράσινων ως συμβούλων αλλά και το πρασίνισμα πολλών προγραμμάτων σχημάτων, ανεξάρτητα αν πήραν ή όχι τη διοίκηση. Δυστυχώς, το άδικο εκλογικό φράγμα που έβαλε η κυβέρνηση για να αποκλείσει τα μικρότερα σχήματα, εμπόδισε την αυτόνομη συμμετοχή και εκλογή οικολογικών σχηματισμών (στις Περιφέρειες Αττικής και Κ. Μακεδονίας λίγο απείχαν από το 3%), αλλά στην υπόλοιπη Ελλάδα προσέφερε δυναμική και βοήθησε στο να μπολιαστούν ευρείες συμμαχίες, που έφτασαν και να ανατρέψουν τις συντηρητικές διοικήσεις (Αθήνα, Θεσσαλία, Ναύπλιο κ.α.).

Σημαντική ήταν και πάλι η αποχή των πολιτών, που αποτελεί τεράστιο θέμα για τη Δημοκρατία, παρόλο που όσοι ψήφισαν επιβεβαίωσαν τη διάθεση ανανέωσης στο φθαρμένο πολιτικό προσωπικό. Το 40% πήγε στον Α’ γύρο για να σταυροδοτήσει κάποιους υποψήφιους και στον Β’ γύρο το 70% απαξίωσε τη διαδικασία. Η στάση αυτή επιβάλλει σημαντικές αλλαγές, με μεταφορά εξουσιών και πόρων προς την αυτοδιοίκηση, η οποία δεν μπορεί να αποτελεί παρία των κυβερνητικών πολιτικών, επαναφορά της απλής αναλογικής χωρίς πλαφόν εισόδου, χωριστή εκλογή δημάρχου και συμβούλων κ.α.

Υπάρχει σαφώς ένα κενό πολιτικής εκπροσώπησης και οι Πράσινοι μπορούν να παίξουν έναν καταλυτικό ρόλο. Η εκλογή στελεχών τους σε συμμαχικά ψηφοδέλτια, όπως των δύο πρώην ευρωβουλευτών, του Νίκου Χρυσόγελου στην Αθήνα (με τον Δούκα) και του Μιχάλη Τρεμόπουλου στη Θεσσαλονίκη (με τον Πέγκα), η πρωτιά σε όλους τους συνδυασμούς της Κοζάνης του πρώην δημάρχου Λευτέρη Ιωαννίδη, του Κώστα Καράπαυλου με το πλειοψηφικό σχήμα στο Ναύπλιο, του Χρήστου Χριστάκη στην Ελευσίνα ως επικεφαλής συνδυασμού κ.α. είναι σημαντική. Και αποδεικνύουν την ελκυστικότητα των πράσινων προτάσεων σε ένα σημαντικό μέρος της κοινωνικής συνείδησης και την αναγνώριση της συνέπειας και της αντοχής δραστήριων προσώπων, σε μια περίοδο που στην Ελλάδα δεν υφίσταται ένας ενιαίος και δυναμικός πράσινος πολιτικός φορέας. Αυτό είναι και το ζητούμενο της εποχής: ο οικολογικός πράσινος χώρος να αναβαθμίσει την παρουσία του στα κινήματα των πολιτών και να προχωρήσει στην πολιτική ανασυγκρότησή του ενόψει και των ευρωεκλογών.

Πιο πριν, θα πραγματοποιήσουμε ένα Συνέδριο Πράσινης Αυτοδιοίκησης, με συμμετοχή ομιλητών από το ελληνικό και το ευρωπαϊκό δίκτυο πράσινων αυτοδιοικητικών και όλων των υποψηφίων που υποστηρίξαμε.

4. Οι άλλες πολιτικές δυνάμεις

Η πολιτική της κυβέρνησης του Κ. Μητσοτάκη εκφράζει έναν ιδιότυπο συνασπισμό νεοφιλελεύθερων και «εκσυγχρονιστών» με ακροδεξιούς και οικονομικά συμφέροντα. Ενώ, όμως, η πολιτική κυριαρχία της ΝΔ δεν αμφισβητείται, ο ΣΥΡΙΖΑ με γνωστή τη μειωμένη διείσδυσή του στην κοινωνία βρίσκεται σε περιδίνηση και πολυδιάσπαση ενώ το ΠΑΣΟΚ αναβαθμίζει την αξίωσή του να κυριαρχήσει ως αξιωματική αντιπολίτευση.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, με γνωστή την αδυναμία του να αρθρώσει αξιόπιστο αντιπολιτευτικό αλλά και δημιουργικό λόγο, φαίνεται να έχει ολοκληρώσει τον πολιτικό του κύκλο ως κυβερνητικό κόμμα. Οι ψηφοφόροι του μεσαίου χώρου μετακόμισαν και πάλι από τον ΣΥΡΙΖΑ προς τη ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ, από τα οποία είχαν μετακινηθεί κατά την έναρξη των μνημονιακών πολιτικών. Κάποιοι επιθυμούν ακόμη και ενιαίο ψηφοδέλτιο με το ΠΑΣΟΚ στις ευρωεκλογές. Παρά την απογοήτευση πολλών μελών και φίλων του ΣΥΡΙΖΑ, όμως, η κρίση απελευθερώνει δυνάμεις για ενδιαφέρουσες διεργασίες.

Στις εθνικές εκλογές υπήρξε ανησυχητική μετάλλαξη της κοινωνικής οργής σε ακροδεξιά ψήφο. Ένα σημαντικό ποσοστό, που βίωσε έντονα την κρίση και τους αποκλεισμούς της πανδημίας, δήθεν «αντισυστημικοί» και οι ευρωσκεπτικιστές ευρέως φάσματος συγκέντρωσαν πάνω από 13%.

Ένα άλλο τμήμα της κοινωνίας ενίσχυσε το ΚΚΕ, το οποίο συσπειρώνει κάποιες σημαντικές αριστερές και ταξικές δυνάμεις αλλά δείχνει να ικανοποιείται μόνο με την αύξηση της επιρροής του ενώ υποτιμά ταυτόχρονα την κλιματική κρίση και στηρίζει τον λιγνίτη.

Το ΜεΡΑ25 εξέφραζε στη Βουλή -κυρίως στην αρχή- και ένα μέρος των πράσινων προτάσεων αλλά βρίσκεται σε σημαντική υποχώρηση και κυριαρχούν πια πολιτικές αναλύσεις όπου η πράσινη προσέγγιση τίθεται στο περιθώριο.

Σημαντικό είναι το πρόβλημα με την ακροδεξιά, που πανευρωπαϊκά έχει ως κύριο πρόταγμα το προσφυγικό και την πολυπολιτισμική κοινωνία. Είναι μεγάλη η μερίδα ανθρώπων κάθε ηλικίας που δεν αντιλαμβάνονται τις κοινωνίες ως ένα ζωντανό κύτταρο που αλλάζει στο πλαίσιο μεγαλύτερης συμπερίληψης, αποδοχής και σεβασμού κάθε ζωντανού πλάσματος. Πιστεύουν πως τα «περισσότερα δικαιώματα για όλους» αποτελούν απειλή για τα ήθη, τα έθιμα και τις αρχές μας. Έτσι, η αποδοχή και η ορατότητα των ΛΟΑΤΚΙ τους φαίνεται ως απειλή των πατροπαράδοτων ρόλων άντρα -γυναίκα και της πυρηνικής οικογένειας. Τα δικαιώματα προς τους πρόσφυγες φαίνεται ως απειλή προς την εθνική καθαρότητα, η συμπερίληψη των τσιγγάνων ως εκτροπή προς το έγκλημα και η αποδοχή των μειονοτήτων ως απειλή των εθνικών συνόρων. Αυτό κάνει την ψήφο στο μυαλό όσων αποφασίζουν να στραφούν στα άκρα ως λογική και χρήσιμη, διότι δεν πιστεύουν πως είμαστε όλοι ίσοι, αφού δεν είμαστε ίδιοι.

Με δεδομένο ότι στη Βουλή υπάρχουν πια δεκάδες ακροδεξιοί βουλευτές, στην πιο κρίσιμη για πολλές αποφάσεις 4ετία, προκαλεί ανησυχία η πολιτική συζήτηση και το είδος των πολιτικών πρωτοβουλιών που θα αναλάβει η κυβέρνηση. Αλλά και όταν θελήσει να προχωρήσει σε μεγάλες κινήσεις, όπως η αναθεώρηση του Συντάγματος, θα μπορεί να εξασφαλίζει υπερψήφιση σε συνεργασία ακόμη και με τμήματα της ακροδεξιάς.

5. Οι Πράσινοι

Οι Πράσινοι στην Ευρώπη αναπτύχθηκαν και ως απάντηση στα αδιέξοδα του κυρίαρχου μοντέλου και της Αριστεράς αλλά και σε μια απομυθοποίηση της κοινωνίας της αφθονίας και του υπερκαταναλωτισμού. Οι Ευρωπαίοι πολίτες, που έζησαν τις συνθήκες ανάπτυξης και οικονομικής ευμάρειας, διαπίστωσαν ότι αυτά δεν φέρνουν την ευτυχία ενώ δημιουργούν επιπλέον κοινωνικά προβλήματα, όπως η αλλοτρίωση, η βία, η κατανάλωση ψυχοφαρμάκων, η απορρύθμιση των κοινωνικών σχέσεων. Παράλληλα πείστηκαν ότι το περιβάλλον αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της ίδιας της ζωής και της ποιότητάς της και το έβαλαν ψηλά στην ατζέντα της πολιτικής διακύβευσης. Γι’ αυτό και έχουν να επιδείξουν ιδιαίτερες επιτυχίες στην Αυτοδιοίκηση, όπου το κριτήριο της ποιότητας ζωής είναι σημαντικότερο. Επιπλέον, οι Πράσινοι και σε κεντρικό ευρωπαϊκό επίπεδο βάζουν τα θέματα δημοκρατίας, δικαιωμάτων, διαφάνειας, περιβάλλοντος, βιώσιμης κινητικότητας, μεταφορών, ενέργειας, εργασίας, ίσων ευκαιριών, υγείας, διατροφής, ασφάλειας.

Στην Ελλάδα οι Πράσινοι έχουν επεξεργαστεί αναλυτικές θέσεις, οι οποίες φιλοδοξούσαμε ότι θα παίξουν σημαντικό ρόλο στη συσπείρωση του πράσινου χώρου. Στο προηγούμενο συνέδριό μας:

• Θέσαμε σε πρώτη προτεραιότητα την αναβάθμιση του ΕΣΥ και της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας καθώς και την αναβάθμιση του περιβάλλοντος και των συνθηκών διαβίωσης, υιοθετώντας σχετικό ψήφισμα καθώς και αναλυτικό κείμενο, ως βάση για διάλογο με φορείς του χώρου της Υγείας και της κοινωνίας.
• Υιοθετήσαμε ένα αναλυτικό πλαίσιο θέσεων και προτάσεων για την οικονομία, επιδιώκοντας να το συζητήσουμε με την κοινωνία των πολιτών, την αυτοδιοίκηση και τα άλλα πολιτικά κόμματα, ώστε να διαμορφωθεί ένα 10ετές σχέδιο πράσινης μετάβασης, που θα συμβάλλει στον μετασχηματισμό της χώρας προς δίκαιη και πράσινη κατεύθυνση.
• Υιοθετήσαμε αναλυτικές προτάσεις για τη βιώσιμη ενεργειακή μετάβαση, με ορθή χωροθέτηση των ΑΠΕ και ελαχιστοποίηση του οικολογικού κόστους που συνοδεύει κάθε μαζική παραγωγή ενέργειας, επιδιώκοντας διάλογο με κινήματα και περιβαλλοντικές οργανώσεις.
• Υιοθετήσαμε αναλυτικές προτάσεις για την κτηνοτροφία, με τίτλο «Κτηνοτροφία: Βιώσιμη μεταρρύθμιση, με έξοδο από την εντατική εκτροφή».

Και εργαστήκαμε φιλότιμα για να υλοποιήσουμε τον στόχο μας για έναν ενωτικό, αξιόπιστο, αυτόνομο και ισχυρό πράσινο φορέα, που θα καταφέρει να συσπειρώσει τον κόσμο των οικολογικών αξιών και της δημιουργίας, ανοίγοντας δρόμους επαναδραστηριοποίησης των παλιότερων και λειτουργώντας ως πόλος έλξης για τους νεότερους.

Στην Ελλάδα, όμως, ο Πράσινος χώρος ακόμη ταλαιπωρείται από τον πολυκερματισμό και την ένδεια στελεχών, που έχουν δημιουργήσει μια επιφύλαξη σε ενεργούς πολίτες να συμμετάσχουν, παρόλο που οι διαπιστώσεις μας επιβεβαιώνονται από την πραγματικότητα. Έτσι ενώ το ακροατήριο γύρω από περιβαλλοντικά θέματα και τις πράσινες πολιτικές συνεχώς μεγαλώνει (ειδικά στους νέους), η πολιτική δύναμη της Πολιτικής Οικολογίας δεν συμβαδίζει. Αυτή η αναντιστοιχία ενισχύει το φαινόμενο στα άλλα κόμματα να δημιουργούν τομείς πράσινων προτάσεων για να προσελκύουν τους πολίτες αλλά και να δημιουργούνται νέες πρωτοβουλίες, που προσδοκούν να εκφράσουν τον πράσινο χώρο. Με απούσα μια σταθερή εκλογική βάση που να δίνει το στίγμα μιας ελκυστικής εναλλακτικής πολιτικής πρότασης, δημιουργούνται και νέες κοινωνικές πρωτοβουλίες με συναφείς αντιλήψεις και επιδιώξεις. Ρόλο παίζει και η αρνητική στάση μιντιακών κέντρων και συμφερόντων, κάτι που προτάσσει την ανάγκη απόκτησης επικοινωνιακού στίγματος και απευθείας κανάλια επικοινωνίας με τους πολίτες.

Είναι σημαντική συμμετοχή των μελών των Πράσινων σε ad hoc κινηματικές και ακτιβίστικες ενέργειες αλλά χρειάζεται και συνολικό πρόγραμμα πράσινων πολιτικών, που να ανταποκρίνεται στην ελληνική κοινωνία και τις ανησυχίες της, με επαρκή τεκμηρίωση μέσα από την επικαιρότητα. Διαφάνεια και διαφθορά, ανεργία και νέες πράσινες θέσεις εργασίας, πράσινες πολιτικές οικονομίας και παραγωγής, ποιότητα ζωής και όροι πολεοδόμησης και μετακινήσεων, στοιχεία ασφαλούς και υγιούς διαβίωσης, ίσες ευκαιρίες για όλους, ανθρώπινα δικαιώματα και δικαιοσύνη αποτελούν διακριτές θέσεις του πράσινου χώρου και πρέπει να προβληθούν ως βασικοί προγραμματικοί πυλώνες. Χρειάζεται να διαμορφωθεί ένα διακριτό πράσινο προγραμματικό στίγμα, με επιστημονική τεκμηρίωση, ώστε ευρύτερες κοινωνικές ομάδες να το συζητάνε και να συμπαρατάσσονται με αυτό.

Σημαντική είναι και η οργανωτική υποδοχή και ένταξη νέων μελών, όπως και η δημιουργία ταμείου που να εξασφαλίζει την ανεξαρτησία, την ύπαρξη μηχανισμού, την τεκμηρίωση και την ανάπτυξη δράσεων και την ποιοτική προβολή τους.
Ιδιαίτερη σημασία έχει και η προσέλκυση και συμμετοχή νέων στις πολιτικές δομές των Πράσινων, εφόσον οι πράσινες θέσεις παρουσιάζουν μια ενισχυμένη ανταπόκριση σε αυτούς, κάτι που προϋποθέτει διακριτή παρουσία στα Πανεπιστήμια και στα σχολεία.

Οι Πράσινοι πρέπει να προστατεύσουν και να υπερασπιστούν την παγκόσμια ταυτότητα του Πράσινου κινήματος και να δημιουργήσουν συνθήκες εμπέδωσης ότι αποτελούν τους Έλληνες Πράσινους ως αποκεντρωμένη πολιτική δομή του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος και των Πράσινων του ευρωκοινοβουλίου.

Οι Πράσινοι στην Ελλάδα οφείλουν να τεκμηριώσουν, να επεξεργαστούν και να υπηρετήσουν με συνέπεια τις διακριτές πολιτικές τους θέσεις στους τομείς:

• Δημοκρατία, διαφάνεια και διαφθορά, Δημόσια Διοίκηση (με την έννοια της διαχείρισης των δημόσιων πόρων με τις αρχές της αειφορίας, της ολιστικής αντίληψης και του δημόσιου συμφέροντος), συμμετοχή και πολιτειακή λειτουργία.
• Περιβάλλον, ενέργεια και βιώσιμες μετακινήσεις.
• Δικαίωμα στην εργασία και τη βιώσιμη προοπτική.
• Ανθρώπινα δικαιώματα και ασφάλεια, συμπεριλαμβανομένης της προστασίας από τις τεχνολογίες πληροφορικής και επικοινωνίας και της επεξεργασίας προσωπικών δεδομένων.
• Υγεία, υγιεινή διατροφή και προστασία του καταναλωτή.

Είναι σημαντική η αναδιοργάνωση και η ενεργοποίηση των θεματικών ομάδων και τοπικών επιτροπών, η συνεχής παραγωγή κειμένων τεκμηρίωσης και επικαιροποίησης με βάση την επικαιρότητα και την καθημερινότητα. Οι συντονιστές των ομάδων θα πρέπει να είναι μέλη της Γραμματείας.

Στο συνέδριο θα πρέπει να συζητηθούν και να δρομολογηθεί η υλοποίηση προτάσεων όπως:

• η συγκρότηση Γραφείου Επικοινωνίας σε επαγγελματική βάση έτσι ώστε να επιτυγχάνεται η τακτική και συντεταγμένη διάχυση των θέσεων με το κατάλληλο υλικό στα κατάλληλα μέσα.
• η μέριμνα επικαιροποίησης του site των Πράσινων και η συνεχής ενημέρωση για την αναζωογόνησή του, ώστε να γίνει κόμβος επικοινωνίας με την κοινωνία, με εμπλουτισμό υλικού και συνδέσμων και ανανέωση σε καθημερινή βάση, με συνεχή επικαιροποίηση SEO tags κλπ.
• η δημιουργία εβδομαδιαίας εκπομπής στο κανάλι του YouTube, με διοργάνωση συζητήσεων, ανάλυση της επικαιρότητας και των θέσεων των Πράσινων, δημιουργία οπτικών ντοκουμέντων κ.α.
• η σύσταση Οικονομικής Επιτροπής με σκοπό την οικονομική αυτάρκεια και την ενίσχυση του κόμματος, με αρμοδιότητες τη συνεχή ενημέρωση των μελών για την οικονομική τακτοποίησή τους, την οργάνωση καμπάνιας για οικονομικές ενισχύσεις, κουπόνια, εκδηλώσεις, εκδρομές κλπ.

Απαραίτητη είναι η άμεση ένταξη κάθε νέου μέλους σε μία τουλάχιστον Θεματική Ομάδα (ΘΟ), ώστε αυτές να αποτελέσουν την ουσιαστική οργανωτική δομή του κόμματος, παράλληλα με την αύξηση και λειτουργία των τοπικών οργανώσεων.

Η Επιτροπή Υποδοχής Μελών θα πρέπει μεριμνά για την εγγραφή νέων μελών, την οργάνωση και την ενεργοποίησή τους με τη διάχυση των θέσεων του κόμματος. Ο συντονιστής της θα πρέπει να είναι μέλος της Γραμματείας. Συνεργάζεται με τις ΘΟ, ώστε να παράγουν κείμενα τεκμηρίωσης.

Στη Γραμματεία κατανέμονται οι θέσεις ευθύνης των δύο συνεκπροσώπων, των συντονιστών των ΘΟ, της επικοινωνίας, των οικονομικών και της Υποδοχής Μελών.

Με αυτήν τη δομή μπορεί να επιτευχθεί μια επανεκκίνηση δυναμικού χαρακτήρα, με την παραγωγή και τεκμηρίωση επικαιροποιημένου υλικού, την προβολή των θέσεων των Πράσινων στην κοινωνία την ανάπτυξη πρωτοβουλιών και συνεργασιών, την ένταξη νέων μελών. Πρέπει να γίνει ένας πολιτικός φορέας που να μπορεί να υπερασπιστεί τις αξίες και τα συμφέροντα μίας σημαντικής μερίδας των πολιτών και να τους εκφράσει πολιτικά. Μία τέτοια δομή απαιτεί σοβαρή ενασχόληση και στελέχη, σύγχρονες μεθόδους επικοινωνίας και κλιμάκωση της προσφοράς των μελών.

Στην πορεία προς τις ευρωεκλογές είναι άμεση και επιτακτική ανάγκη να λειτουργήσουν οι ΘΟ, έτσι ώστε να επικαιροποιηθούν και να προβληθούν οι θέσεις των Πράσινων, να καθοριστούν οι προγραμματικές συγκλίσεις σε ενδεχόμενες συνεργασίες και να διευρυνθεί άμεσα η στελέχωση. Οι ΘΟ θα πρέπει να είναι έτοιμες να υποδεχθούν νέα μέλη και να συνεδριάζουν τακτικά για την πλήρη ενεργοποίηση. Θα πρέπει να επικαιροποιήσουν την ευρωπαϊκή διάσταση των θέσεων μας και να τις συνδέσουν με τις θέσεις του ΕΠΚ. Και επικοινωνιακά να συντάξουν κείμενα και άρθρα και να διοργανώσουν συζητήσεις που θα αναρτηθούν στο YouTube.

Το συνέδριο των Πράσινων στις 9-10.12.2023 πρέπει να είναι ένα συνέδριο ανασυγκρότησης, με κάλεσμα για ευρύτερη ενότητα, συντροφικότητα και αλληλεγγύη, καθώς και με εμπλουτισμό με νέα πρόσωπα. Οφείλουμε να δρομολογήσουμε μια πορεία αναγέννησης του πράσινου χώρου, με σύγχρονο περιεχόμενο, θέτοντας ως βασική προϋπόθεση την καλλιέργεια μιας ισχυρής πράσινης ταυτότητας, με νέα μέσα, αντιλήψεις και μεθόδους, με νέα στελέχη, με ένα νέο πολιτικό αφήγημα των πράσινων προτάσεων και τη δημιουργία ενός πανελλαδικού δικτύου μελών και την ανάπτυξή του στους κοινωνικούς χώρους.

6. Μπροστά στις ευρωεκλογές του Ιουνίου 2024

Οι ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου 2024 αποτελούν μια σημαντική μάχη για το Πράσινο κίνημα, τόσο πανευρωπαϊκά όσο και στη χώρα μας και μια ευκαιρία για μια ισχυρή πράσινη παρουσία στο Ευρωκοινοβούλιο, με εκπροσώπηση τόσο από την Ελλάδα όσο και από άλλες χώρες, που θα συσπειρώσει ευρύτερες κοινωνικές δυνάμεις και χώρους. Όπως αναφέρει η απόφαση του Συμβουλίου των Πράσινων στις 28.6.2023, απαιτείται μια έγκαιρη προετοιμασία, με κύκλους ειδικών, μεταφορά εμπειρίας, καμπάνια με σαφές πράσινο στίγμα, με συγκεκριμένους ρόλους και διακριτότητα.

Οι πράσινες προτάσεις γίνονται ιδιαίτερα επίκαιρες και απαιτούν επείγουσες δράσεις για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης, του εθνικισμού, της ακροδεξιάς και για τη δίκαιη πράσινη μετάβαση, την αλληλεγγύη, το πρασίνισμα των πόλεων. Και οι Πράσινοι γίνονται σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες ένα σημείο αναφοράς και αναδιάταξης των πολιτικών δυνάμεων.

Είναι αναγκαίο να ξεκινήσει άμεσα η προετοιμασία και η οργάνωση μιας πράσινης κοινής εκστρατείας, στα πλαίσια του Ευρωπαϊκού Πράσινου Κόμματος, που θα έρθει σε επαφή με την κοινωνία και θα απλωθεί πανελλαδικά. Και η καμπάνια αυτή οφείλει να ξεκινήσει ανεξάρτητα από τις αλλαγές που θα κάνει η κυβέρνηση στον εκλογικό νόμο για τις ευρωεκλογές (πιθανή λίστα, χωρισμός της χώρας σε περιφέρειες κ.ά.).

Όπως επιβεβαίωσε πρόσφατα το Συμβούλιο, οι Πράσινοι προχωρούμε στην υλοποίησή της απόφασης του Συμβουλίου της 28.6.2023 και:

• Στηρίζουμε την Επιτροπή προετοιμασίας για τις ευρωεκλογές και καλούμε τα μέλη να συμμετάσχουν.
• Απευθυνόμαστε σε όσους/ες συναντηθήκαμε στα αυτοδιοικητικά σχήματα να συνδιαμορφώσουν την προσπάθεια.
• Επιδιώκουμε συνεργασία με κύκλους ειδικών από τον ευρύτερο χώρο, με το πράσινο προσωπικό στο Ευρωκοινοβούλιο και στελέχη ευρωπαϊκών Πράσινων κομμάτων, για την παραπέρα ανάπτυξη των προγραμματικών προτάσεών μας.
• Αξιοποιούμε και μεταφέρουμε την εμπειρία από τη Γερμανία και άλλες χώρες για τον τρόπο αντιμετώπισης των πρακτικών της ακροδεξιάς και των αρνητών της κλιματικής αλλαγής.
• Αναπτύσσουμε οργανωτικά τους Πράσινους μέσα από κοινωνική δράση, ανάπτυξη δεσμών με ομάδες και άτομα σε όλη τη χώρα, μέσων επικοινωνίας, πληροφόρησης, εκπαίδευσης, με σεμινάρια, υποδομές, πόρους κ.α., σε συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Πράσινο Ίδρυμα και τους Ευρωπαίους Πράσινους.

Η εκλογική καμπάνια θα πρέπει να έχει ως χαρακτηριστικά σαφές πράσινο στίγμα, διάρκεια, συγκεκριμένους ρόλους και άτομα που θα δεσμευτούν στον συντονισμό επιμέρους πλευρών (εκλογική καμπάνια, επικοινωνία, οργανωτικά, οικονομικά, ευρωπαϊκές επαφές κ.ά.) πάνω σε ένα συμφωνημένο πλαίσιο και επιλεγμένα πρόσωπα, που θα τεθούν επικεφαλής στην εκλογική καμπάνια και θα στελεχώσουν τη λίστα για τις ευρωεκλογές, είτε αυτόνομα είτε σε συνεργασία.

Ένα μεγάλο σύγχρονο πολιτικό ρεύμα, όπως είναι οι Πράσινοι, με ισχυρή παρουσία στο Ευρωκοινοβούλιο, θα πρέπει να εκπροσωπηθεί δυναμικά και στην Ελλάδα. Και θα πρέπει να το επιδιώξουμε με σοβαρότητα, αξιοπιστία και καθαρά μηνύματα.

Στο πλαίσιο αυτό, οι Πράσινοι προκρίνουν:

• Την επεξεργασία συγκεκριμένων προγραμματικών προτάσεων, ως μέρος του συνολικότερου αγώνα για βιώσιμο και δίκαιο μέλλον, με πολιτικό πλαίσιο το ευρωπαϊκό πρόγραμμα της εκστρατείας του EGP και μια διακήρυξη για μια πράσινη, δημοκρατική Ελλάδα σε μια πράσινη, ομοσπονδιακή, κοινωνική, δίκαιη Ευρώπη.
• Την κατάθεση μιας συνεκτικής πρότασης για την προστασία του κλίματος και της φύσης, την ενεργειακή και κλιματική δικαιοσύνη, την κοινωνική δικαιοσύνη και φροντίδα, που βασίζονται σε βαθιές μεταρρυθμίσεις και συμπεριληπτικές δομές, οι οποίες αναιρούν τις ανισότητες και τον κοινωνικό αποκλεισμό. Μιας πρότασης που ενδυναμώνει όλες και όλους για ένα νέο κοινωνικό και οικονομικό – παραγωγικό μοντέλο, που διατηρεί τις υλικές βάσεις της ζωής και εξασφαλίζει βιώσιμη ευημερία, απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα, έλεγχο της ενέργειας από τους πολίτες, φορολόγηση του πλούτου και διασφαλίζει ένα αξιοπρεπές μέλλον για τις επόμενες γενιές.
• Την απεύθυνση σε οικολογικά σχήματα, εκλεγμένους αυτοδιοικητικούς που στρέφονται προς πράσινες πολιτικές και σε ευρύτερες κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις που ενεργοποιούνται και αντιλαμβάνονται ότι πρέπει να αναδιαταχθεί το πολιτικό τοπίο γύρω σε μια πράσινη προοπτική.
• Την άμεση συγκρότηση ομάδων επαφής, με στόχο την ολοκλήρωση του κοινού πλαισίου, που θα αφορά πράσινο τίτλο, ανάδειξη κεντρικών προσώπων, τρόπο λειτουργίας και δύο επικεφαλής (άνδρα-γυναίκα) με ευρύτερη αποδοχή και δυνατότητα εκπροσώπησης των πράσινων πολιτικών και προεκλογικά και στο ευρωκοινοβούλιο.
• Την ολοκλήρωση των διαβουλεύσεων πριν το συνέδριο των Πράσινων στις 9 & 10 Δεκεμβρίου 2023, ώστε να είμαστε σε θέση να τις κυρώσουμε, δρομολογώντας και το έγκαιρο ξεκίνημα της κοινής εκστρατείας.

Μέσα από την κοινή προσπάθεια για εκλογή ευρωβουλευτών στις ευρωεκλογές, οι Πράσινοι θέτουν παράλληλα ως στόχους:

• Να κατοχυρωθεί η πολιτική αυτονομία, η ευρύτερη εμβέλεια και η αποδοχή του Πράσινου χώρου.
• Να επανασυνδεθούμε με τον κόσμο που ενδιαφέρεται για υπολογίσιμο πράσινο κόμμα στη χώρα μας.
• Να οικοδομήσουμε προϋποθέσεις και για ενοποίηση του πράσινου χώρου, διασφαλίζοντας κλίμα συνεργασίας και αμοιβαίας εμπιστοσύνης στην κοινή εκστρατεία.

Άμεσες κινήσεις

Κάνουμε επαφές και διαβουλεύσεις μέχρι το συνέδριο, ώστε να συμμετέχουν σε αυτό:

• μέλη και φίλοι/ες των Πράσινων με στόχο να γίνουν μέλη
• υποψήφιοι με πράσινη ταυτότητα -είτε έχουν εκλεγεί είτε όχι- με στόχο να συμμετάσχουν στους Πράσινους αλλά και στο δίκτυο, Πράσινης Αυτοδιοίκησης και να συνδεθούμε με το δίκτυο Ευρωπαίων Πράσινων Αυτοδιοικητικών,
• δυνάμεις του πράσινου χώρου που αντιλαμβάνονται την ανάγκη να υπάρχει μια ενιαία, αυτόνομη, αποτελεσματική Πράσινη παρουσία μέσα από ένα σχήμα συνεργασίας για τις ευρωεκλογές, που θα εργαστεί από κοινού για την εκλογική επιτυχία και τη συγκρότηση ενιαίου πολιτικού κόμματος.

Η δεύτερη μέρα του συνεδρίου αποτελεί μια ευκαιρία για να ολοκληρωθούν οι διαβουλεύσεις στον πράσινο χώρο και να διαμορφωθεί το τοπίο, το πολιτικό πλαίσιο και το ευρύ σχήμα, που θα παραμείνει ανοιχτό και για άλλες συμμετοχές μέχρι τέλη Ιανουαρίου 2024.

Οι συμμετέχοντες/ουσες θα πρέπει να δεσμευτούν ότι το σχήμα:

• συμμετέχει στις εκλογές με το δικό του πρόγραμμα-διακήρυξη αλλά και υιοθετώντας το κοινό εκλογικό πρόγραμμα των Ευρωπαίων Πράσινων,
• επιδιώκει άμεση ένταξη στο Ευρωπαϊκό Πράσινο Κόμμα και συμμετέχει στο συνέδριο του ΕΠΚ τον Φεβρουάριο 2024,
• οι ευρωβουλευτές που θα εκλεγούν, θα συμμετάσχουν στην Ομάδα των Πράσινων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και θα εκπροσωπούν συνολικά το σχήμα,
• τίθεται ως στόχος να συγκεντρωθούν τουλάχιστον 100.000 ευρώ για τις ευρωεκλογές,
• τυχόν χρηματοδότηση με εκλογή ευρωβουλευτών ή συγκέντρωση του ποσοστού για κρατική χρηματοδότηση πηγαίνει στο ενιαίο σχήμα.

Δημιουργούμε με την ολοκλήρωση και του δεύτερου μέρους του συνεδρίου των Πράσινων που θα ολοκληρωθεί τέλη Ιανουαρίου μία ευάριθμη αλλά αποτελεσματική Πράσινη dream team με τα άτομα που θα παίξουν κεντρικό ρόλο στην εκλογική καμπάνια, θα είναι κεντρικές υποψηφιότητες

. Τα άτομα αυτά θα έχουν συστηματική παρουσία στα ΜΜΕ και θα δεσμεύονται για περιοδείες και υλοποίηση του σχεδιασμού.

Προγραμματίζουμε άμεσα μια σειρά σεμιναρίων και εκπαιδεύσεων όλων των υποψηφίων.

Ενθαρρύνουμε να δημιουργηθούν σε κάθε Εκλογική Περιφέρεια και Διοικητική Περιφέρεια Επιτροπές Πρωτοβουλίας της πράσινης καμπάνιας, για τη σύνδεση με τις τοπικές κοινωνίες και την προώθηση του προγράμματος.

Δημιουργείται με απόφαση του συνεδρίου Εκλογική Επιτροπή, με συμμετοχή των ατόμων με εμπειρία σε εκλογικές καμπάνιες καθώς και της Dream Team που θα τρέξει την εκλογική προσπάθεια καθώς και μια Διευρυμένη Επιτροπή Εκλογικής Στήριξης με προσωπικότητες που θέλουν να στηρίξουν την καμπάνια.

Αναπτύσσουμε διμερείς συνεργασίες με άλλα Πράσινα κόμματα από διάφορες χώρες, παράλληλα με την προσπάθεια να έχουμε συστηματική συνεργασία και με το Ευρωπαϊκό Πράσινο Κόμμα.

Προς αναλυτικό κείμενο Στρατηγικής για τις Ευρωεκλογές.