Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ υποστηρίζουμε ένα πλήρως διαφορετικό και οικολογικά, κοινωνικά και οικονομικά βιώσιμο σχέδιο για την μετατροπή του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού σε κέντρο κοινωνικής και πράσινης καινοτομίας, προς όφελος του περιβάλλοντος, της κοινωνικής συνοχής, της αναζωογόνησης της οικονομίας και της απασχόλησης, με στόχο να επωφεληθούν και να συμμετέχουν οι πολλοί.
Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ προτείνουμε ένα διαφορετικό σχέδιο, πέραν του κράτους και της «κρατικοδίαιτης» αγοράς, που θα εκλαμβάνει τον δημόσιο χώρο ως «κοινό αγαθό» και θα έχει ως βάση την συνεργατική και πράσινη οικονομία. Αυτό θα σήμαινε την μετάβαση “από το δημόσιο στο κοινό” και την οργάνωση της παραγωγής αγαθών και υπηρεσιών από αυτό-οργανωμένες κοινότητες οι οποίες θα λειτουργούν ως κοινωνικοί συνεταιρισμοί.
Στο χώρο του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού προτείνουμε να αναπτυχθούν οι εξής κατηγορίες δραστηριοτήτων:
1.Φυσικό και πολιτιστικό πάρκο (3200 στρέμματα) που θα αξιοποιεί τη γνώση και τις εμπειρίες από μεσογειακούς κήπους και καλλιέργεια ειδών που ευδοκιμούν στο μεσογειακό περιβάλλον, σε συνδυασμό με την ανάδειξη πολιτιστικών δραστηριοτήτων που είναι συμβατές με το φυσικό περιβάλλον το οποίο επιδιώκεται να ξαναδημιουργηθεί και την προστασία και λειτουργική ανάδειξη των αρχαιολογικών ευρημάτων και πολιτιστικών στοιχείων που υπάρχουν στον χώρο και στην ευρύτερη περιοχή.
Το Πάρκο μπορεί να είναι ταυτόχρονα και ένας αρχαιολογικός χώρος. Αρχαιολογικά ευρήματα από ήδη πραγματοποιηθείσες ανασκαφές, ορισμένα εκ των οποίων είναι ήδη ορατά και προσβάσιμα, δίνουν τη δυνατότητα ανασύστασης της διαχρονικής ιστορίας του δυτικού παραλιακού μετώπου της Αττικής και ιδιαίτερα των 3 παρακείμενων δήμων: Αλιμούντος (Αλίμου), Ευωνύμου (Ελληνικού- Αργυρούπολης), Αιξωνής (Γλυφάδας), στους οποίους ανήκε στο παρελθόν η έκταση των 6.200 στρ.
Στο χώρο ήδη σήμερα, πολύ περισσότερο μετά από νέες ανασκαφές, μπορεί να συσταθεί, με σημεία αναφοράς τις ορατές αρχαιότητες και αυτές που δεν είναι προσβάσιμες λόγω επίχωσης, ένας Αρχαιολογικός Περίπατος. Δεδομένου μάλιστα ότι οι τρείς όμοροι αρχαίοι δήμοι συνδέονταν μεταξύ τους με κοινό οδικό δίκτυο – του οποίου οι βασικές αρτηρίες συμπίπτουν με τους σύγχρονους οδικούς άξονες Βουλιαγμένης, Αλίμου, Ποσειδώνος – και επικοινωνούσαν επίσης με την Αθήνα, τον Πειραιά και το Λαύριο, η νέα ένταξη του Ελληνικού τόσο στην περιοχή των 3 σημερινών δήμων όσο και στον ευρύτερο παράκτιο χώρο από ΣΕΦ έως Λαύριο, βρίσκει το ιστορικό της ανάλογο στην αρχαιότητα. Τις ανασκαφικές έρευνες έχει πραγματοποιήσει η αρχαιολόγος κα Κωνσταντίνα Καζά η οποία διαθέτει όλα τα στοιχεία για την υλοποίηση της πρότασης του Αρχαιολογικού Περίπατου που, άλλωστε, έχει ήδη διατυπωθεί.
Στο χώρο του Ελληνικού λειτουργούν σήμερα αποθήκες και εργαστήρια ανασκαφικών ευρημάτων, ενώ άλλες αρχαιότητες έχουν μεταφερθεί σε μουσεία εκτός του χώρου. Το Αρχαιολογικό Πάρκο ως ανασύσταση του αρχαίου κόσμου επί του εδάφους του Μητροπολιτικού Πάρκου Ελληνικού συμπληρώνεται με ένα Αρχαιολογικό Μουσείο το οποίο περιλαμβάνει τις ήδη υπάρχουσες αρχαιότητες και νέες που θα προκύψουν από μελλοντικές ανασκαφές.
Κατ’ αναλογίαν με το Ιστορικό Κέντρο της Αθήνας, όπου ο αρχαίος πολιτισμός συμβιώνει με σύγχρονες εγκαταστάσεις τεχνών (μουσεία/εκθεσιακοί χώροι, θέατρα, κινηματογράφοι, μουσικές σκηνές κ.λπ.) στο Πάρκο πράσινης και κοινωνικής καινοτομίας μπορεί να δημιουργηθεί ένα ισχυρός πόλος για τις σύγχρονες τέχνες, και την καλλιτεχνική δημιουργία τόσο στον δημόσιο χώρο όσο και σε ειδικούς χώρους (γκαλερί, μικρά μουσεία) αξιοποιώντας κάποια από τα υπάρχοντα κτίρια και επαναχρησιμοποιώντας, ενεργοποιώντας μέρος των υπαρχόντων υπαίθριων χώρων. Στο πάρκο θα μπορούσαν να εγκατασταθούν κυρίως νέοι καλλιτέχνες οι οποίοι, παρά το σημαντικό έργο που δημιουργούν μέσα από ανυπέρβλητες δυσκολίες, δεν έχουν καμιά στήριξη. Το παράκτιο μέτωπο θα αποκτήσει μια πιο δημιουργική προοπτική, και διέξοδο.
2.Αστικοί κήποι και αγροκτήματα (2000 στρέμματα) για καλλιέργεια φυτών ή και ειδών προς κατανάλωση (αστικά αγροκτήματα) είτε σε ατομική είτε σε συλλογική βάση, σε περιοχές όπου το έδαφος είναι απαλλαγμένο από ρύπους. Ανάλογα με το αν η καλλιέργεια γίνεται σε ατομική ή συλλογική / συνεταιριστική βάση θα διατίθεται προς ενοικίαση γη ανάλογα με τον αριθμό των συμμετεχόντων. Συνολικά μπορεί να διατεθεί προς βιολογική και μόνο καλλιέργεια (θα προβλέπεται η απαγόρευση χρήσης χημικών λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων αλλά και γενετικά τροποποιημένων ειδών) έκταση 2000 στρεμμάτων χωρισμένων σε μερίδες 100 τμ.
3.Αποκατάσταση και επαναχρησιμοποίηση αρκετών από τα υπάρχοντα κτίρια για στέγαση κοινωνικών και πράσινων δραστηριοτήτων (συμπληρωματικά με τις πολιτιστικές δραστηριότητες που αναφέρθηκαν) που θα δώσουν έναν νέο χαρακτήρα στην περιοχή, μεταβάλλοντάς την σε ένα κέντρο κοινωνικής και πράσινης καινοτομίας. Τα κτίρια μπορούν να διατεθούν για χρήση (όχι ιδιοκτησία) σε ομάδες, κοινωνικές επιχειρήσεις και πρωτοβουλίες εκπαίδευσης, κοινωνικού πειραματισμού και πράσινης οικονομίας που καλύπτουν κοινωνικές και περιβαλλοντικές ανάγκες και διασφαλίζουν τον λειτουργία του κέντρου προς όφελος του κοινωνικού συνόλου. Παρόμοιες δραστηριότητες μπορεί να είναι επισκέψιμοι χώροι επίδειξης.
4.Δημιουργία ενός συνεταιριστικού πάρκου ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (ανάλογα με τις δυνατότητες του χώρου), που θα συμβάλλει επίσης στην εκπαίδευση των πολιτών σε θέματα ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Όλα τα κτίρια που θα επαναχρησιμοποιηθούν πρέπει να αναβαθμιστούν ενεργειακά και να γίνουν σταδιακά κτίρια σχεδόν μηδενικής κατανάλωσης ενέργειας, και να λειτουργούν προς επίδειξη στο ευρύτερο κοινό.
5.Αποκατάσταση των φυσικών ρεμάτων, ανάδειξης (μέσω ενός ανοικτού και διαρκούς εργαστηρίου εκπαίδευσης και έρευνας) τεχνικών επιστροφής της φύσης μέσα στον αστικό χώρο, ανάπτυξης δραστηριοτήτων άσκησης στη φύση αλλά και εξοικείωσης με τη φύση μέσα από ξεναγήσεις, εκπαιδεύσεις και ανάλογες δραστηριότητες.
Μια συνεργατική και πράσινη οικονομία προς όφελος των πολλών και της δημιουργίας ποιοτικών και βιώσιμων θέσεων εργασίας
Η πρότασή μας στοχεύει μέσα από αυτές τις δραστηριότητες στην δημιουργία πολλών και διαφορετικών θέσεων εργασίας κυρίως μέσα από την κοινωνική συνεργατική οικονομία αλλά και στην δημιουργία εσόδων από ένα υπεύθυνο οικονομικό-παραγωγικό μοντέλο που ικανοποιεί τις απαιτήσεις και των τριών διαστάσεων της βιωσιμότητας (οικονομία, περιβάλλον, κοινωνία). (πχ διαδραστικά κέντρα εκπαίδευσης σε πολιτιστικά, επιστημονικά, περιβαλλοντικά θέματα, προϊόντα μεταποίησης που καλύπτουν ευρύτερες ανάγκες της κοινωνίας, εφαρμογές τεχνολογίας για την επίλυση κοινωνικών προβλημάτων, εμπορία προϊόντων από κοινωνικές επιχειρήσεις καθώς και ποιοτικών τοπικών προϊόντων, εναλλακτικά μοντέλα άσκησης στη φύση, κα)
Μια ολοκληρωμένη απάντηση για τα πολλαπλά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε
Η πρόταση μας λαμβάνει υπόψη την ανάγκη να απαντηθούν με ολοκληρωμένο και συνεκτικό τρόπο μια σειρά ευρύτερων θεμάτων που απασχολούν τη χώρα:
– το σημαντικό δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας, οι περιορισμένοι δηλαδή δημόσιοι πόροι, το προβληματικό εμπορικό ισοζύγιο (αφού σε μεγάλο βαθμό το ΑΕΠ της χώρας βασίζεται στην κατανάλωση) και το μεγάλο δημόσιο χρέος που στερεί πόρους για άλλες δραστηριότητες που έχει ανάγκη η κοινωνία
-η υψηλή ανεργία, ιδιαίτερα μεταξύ των νέων και περισσότερο εκπαιδευμένων αλλά και των ατόμων ηλικίας 50+, των γυναικών και
– η κατάρρευση του παλιού παραγωγικού μοντέλου που στηρίχθηκε κυρίως στην κατανάλωση, την κερδοσκοπία γης και χρηματιστηριακή φούσκα και τις υπεραξίες που δημιουργία μια «εικονική» οικονομία
– η μεγάλη περιβαλλοντική υποβάθμιση στην Αττική και η απουσία όχι μόνο πράσινου αλλά και χώρου για αστικούς κήπους και αγροκτήματα, κάτι ευρέως διαδομένο σε πολλές ευρωπαϊκές πόλεις
– η απουσία σημαντικών χώρων για πράσινο και κοινωνικό πειραματισμό και καινοτομία
– η απουσία έστω και συζήτησης για την πράσινη – κυκλική οικονομία και πολύ περισσότερο η ανάδειξη παρόμοιων μορφών οικονομικής δραστηριότητας στο πλαίσιο ενός νέου παραγωγικού και οικονομικού μοντέλου που μπορεί να μας βγάλει από την πολλαπλή και βαθιά κρίση
– η σχεδόν ανύπαρκτη παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές στην Αττική και η περιορισμένη εξοικείωση των πολιτών με συνεργατικά κι αποκεντρωμένα μοντέλα παραγωγής ενέργειας από ΑΠΕ (community energy, ενεργειακοί συνεταιρισμοί)
– η περιορισμένη συμμετοχική διαχείριση (management) κλίμακας που αναδεικνύει νέα οικονομικά, κοινωνικά και διαχειριστικά μοντέλα του δημόσιο χώρου αλλά και παραγωγής με στόχο τη βιωσιμότητα