Η Συνθήκη για την Απαγόρευση των Πυρηνικών Όπλων, ή Συνθήκη για την Εξάλειψη των Πυρηνικών Όπλων, είναι η πρώτη νομικά δεσμευτική διεθνής συμφωνία για την πλήρη απαγόρευση των πυρηνικών όπλων με απώτερο στόχο την πλήρη εξάλειψή τους.

Υιοθετήθηκε στις 7 Ιουλίου 2017, άνοιξε προς επικύρωση στις 20 Σεπτεμβρίου 2017 και τέθηκε σε ισχύ στις 22 Ιανουαρίου 2021.

Συνθήκη για την απαγόρευση των πυρηνικών όπλων

Για τα έθνη που είναι συμβαλλόμενα μέρη, η συνθήκη απαγορεύει την ανάπτυξη, δοκιμή, παραγωγή, αποθήκευση, εγκατάσταση, μεταφορά, χρήση και απειλή χρήσης πυρηνικών όπλων, καθώς και την παροχή βοήθειας και ενθάρρυνσης σε απαγορευμένες δραστηριότητες.

Για τα κράτη που διαθέτουν πυρηνικά όπλα και προσχωρούν στη συνθήκη, παρέχει ένα χρονικά περιορισμένο πλαίσιο για διαπραγματεύσεις που οδηγούν στην επαληθευμένη και μη αναστρέψιμη εξάλειψη του προγράμματος πυρηνικών όπλων τους.

95 κράτη έχουν υπογράψει τη συνθήκη, στην οποία συμμετέχουν 74 κράτη. Τέσσερις χώρες προσχώρησαν στη συνθήκη χωρίς να την υπογράψουν εκ των προτέρων, όπως επιτρέπεται από το Άρθρο 14.

Το γεγονός ότι η παγκόσμια πλειοψηφία των κρατών έχει πλέον προσυπογράψει τη συνθήκη στέλνει ένα ισχυρό μήνυμα στα πυρηνικά κράτη και στους συμμάχους τους που υποστηρίζουν τη χρήση πυρηνικών όπλων στις αμυντικές τους στρατηγικές, ότι αποτελούν μειονότητα και θεωρούνται ολοένα και περισσότερο από τη διεθνή κοινότητα ως ανεύθυνοι παράγοντες που απειλούν την παγκόσμια ασφάλεια.

Η Συμφωνία για την Απαγόρευση των Πυρηνικών Όπλων έχει καταστήσει τα πυρηνικά όπλα εξίσου απαράδεκτα με τα χημικά και βιολογικά όπλα. Όσο περισσότερες χώρες προσχωρήσουν στη συνθήκη, τόσο περισσότερο αυξάνεται η διπλωματική πίεση στα κράτη που τάσσονται υπέρ των πυρηνικών και τόσο πιο απομονωμένα θα γίνουν με όλο το διπλωματικό και αρνητικό κόστος που συνεπάγεται.