Πάμε λοιπόν για 7η φορά από το 2009 σε εκλογές με το ίδιο σχεδόν ερώτημα – 8 μήνες μετά τις τελευταίες, μερικές μόνο εβδομάδες μετά από ένα δημοψήφισμα εξπρές. Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ είχαμε τονίσει επανειλημμένα ότι οι εκλογές τώρα, με δεδομένη την κατάσταση, θα επιφέρουν νέο πλήγμα στην οικονομία,χωρίς να δημιουργούν καλύτερες πολιτικές συνθήκες. Ο τρόπος που διαχειρίστηκε τα θέματα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ (με ολίγον Οικολόγους Πράσινους) πρόσθεσε νέα μεγάλη ζημιά σε αυτήν που είχε προκληθεί από το παλιό πολιτικό σύστημα, επιπλέον οικονομικό και κοινωνικό κόστος που θα κληθούμε να πληρώσουμε πολύ σύντομα.
Ο Νίκος Χρυσόγελος, συμπρόεδρος των ΠΡΑΣΙΝΩΝ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ δήλωσε: «Οι εκλογές ενώ δεν θα επιλύσουν κανένα σημαντικό πολιτικό πρόβλημα, θα προκαλέσουν νέα ζημιά στην οικονομία, στην προσπάθεια επιβίωσης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Θα παρατείνουν την αβεβαιότητα σε οικονομία και κοινωνία, χωρίς να δημιουργήσουν έστω πολιτική σταθερότητα. Ο κίνδυνος να χαθούν πάνω από 2 δις ευρώ από το ΕΣΠΑ 2007-2013 είναι, επίσης, μεγάλος, αφού πολλά έργα δεν θα προλάβουν να ολοκληρωθούν μέχρι τέλος 2015. Σε μια περίοδο που χρειάζονται ευρωπαϊκές χρηματοδοτήσεις, όλα μετατίθενται για το 2016, αφού μέχρι το τέλος της χρονιάς δεν θα μπορέσουν να ξεκινήσουν προγράμματα της νέας προγραμματικής περιόδου 2014-2020! Αποδεικνύεται ότι το σύνολο του πολιτικού προσωπικού, των παλιών και “νέων” κομμάτων, αδυνατούν να διαμορφώσουν – μέσα από διάλογο – ένα ισορροπημένο σχέδιο διεξόδου από την βαθιά και πολύπλευρη κρίση. Αντιθέτως, η ένταση της κρίσης και η πορεία προς την χρεοκοπία είναι σε μεγάλο βαθμό συνέπεια της ανικανότητας και του τυχοδιωκτισμού τους. Η κοινωνία των πολιτών πρέπει να αναλάβει ρόλο για την αντιμετώπιση της κρίσης».
Η Όλγα Θεοδωρικάκου, συμπρόεδρος των ΠΡΑΣΙΝΩΝ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ δήλωσε: «Δεν ήταν οι εκλογές που θα μπορούσαν να επιλύσουν τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε ως κοινωνία. Δεν έχει γίνει κατανοητό ότι ένα μόνο κόμμα δεν μπορεί να βγάλει τη χώρα από την κρίση, ούτε καν μόνο τα κόμματα. Εξάλλου έχουν δοκιμαστεί όλα τα κύρια κόμματα και με αρκετούς συνδυασμούς κυβερνητικών σχημάτων Η κατάσταση απαιτούσε και απαιτεί ευρύτερη συνεννόηση όχι μόνο μεταξύ των κομμάτων αλλά κυρίως με τους κοινωνικούς και επαγγελματικούς φορείς. Το απλοϊκό σχήμα ότι όλα ήταν θέμα σκληρής διαπραγμάτευσης και επίκλησης της “ανθρωπιστικής κρίσης” αποδείχτηκε ότι μπορούσε να οδηγήσει – όπως και έγινε τελικώς- σε ακόμα πιο σκληρά μέτρα. Χρειαζόμασταν ένα νέο πρόγραμμα χρηματοδότησης και μια Συμφωνία για αλλαγές, αλλά το Μνημόνιο 3 #ΣΥΡΙΖΑ ήταν τελικώς ένας κακός συμβιβασμός. Δεν ήταν προϊόν διαλόγου με την κοινωνία, και το οικονομικό-κοινωνικό κόστος που θα επιφέρει είναι πλέον μεγαλύτερο, αφού συμφωνήθηκε όταν πια φτάσαμε στα όρια του GΡΕΧΙΤ. Στις εκλογές αυτές θα απουσιάσει αυτό που πράγματι χρειαζόμαστε, δηλαδή ένα σχέδιο για την μεταρρύθμιση στην διοίκηση, την αναζωογόνηση και στροφή της οικονομίας προς την οικολογική, κοινωνική και παραγωγική καινοτομία, την δημιουργία σημαντικού αριθμού βιώσιμων θέσεων εργασίας και την δραστική μείωση της φτώχειας (αντί για “ανακουφιστικού” τύπου πολιτικές που δίνουν απλώς ένα κομμάτι ψωμί σε αυτούς που πεινάνε αλλά δεν συμβάλλουν στην έξοδό τους από τη φτώχεια)”.