Υπάρχει μια αυξανόμενη τάση παγκοσμίως να αποκαθίστανται κλειστά ή μπαζωμένα ρέματα και ποτάμια στο πλαίσιο της δημιουργίας πράσινων και γαλάζιων υποδομών μέσα στις πόλεις. Στην Ελλάδα αντιθέτως συνεχίζεται η λάθος πολιτική εγκιβωτισμού και τσιμεντοποίησης των ρεμάτων και μετατροπής των ποταμών σε κανάλια. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η εμμονή καταστροφής του σημαντικού για όλη την Αττική Μεγάλου Ρέματος της Ραφήνας. Υπάρχει όμως πλέον μια μεγάλη εμπειρία αντιπλημμυρικών έργων που βασίζονται σε λύσεις που συνεργάζονται με τη φύση, nature based solutions (NbS). Αν υπάρχει πολιτική βούληση η τεχνογνωσία δεν απουσιάζει.

Για δεκαετίες, ο “ποταμός του μύλου” (Mill River) στο Στάμφορντ είχε μετατραπεί σε κανάλι, πνιγμένος από τη ρύπανση και τη συσσώρευση λάσπης, οδηγώντας σε μεγαλύτερο κίνδυνο πλημμύρας για τις γύρω περιοχές.

Όταν το Σώμα Μηχανικών Στρατού των ΗΠΑ ζήτησε την απομάκρυνση του φράγματος και των τοίχων του καναλιού, ξεκίνησε ο σχεδιασμός της επαναδημιουργίας του ποταμού ως πράσινη υποδομή και χώρος αναψυχής πουεριλάμβανε ένα πάρκο στα βόρεια και μια πράσινη διαδρομή #greenway που εκτείνεται μέχρι το Στάμφορντ Χάρμπορ.

Η πρώτη φάση του σχεδίου, το Mill River Park, υλοποιήθηκε. Το πάρκο περιλαμβάνει τις όχθες που ξαναδημιουργήθηκαν ως φυσικές ζώνες,  παθητικά λιβάδια, μονοπάτια πεζών και ποδηλάτων, χώρους με γκαζόν για παιχνίδι και εκδηλώσεις και – για πρώτη φορά εδώ και δεκαετίες – σημεία πρόσβασης μέχρι την άκρη του νερού.