H επιστολή δημοσιεύθηκε και στην ηλεκτρονική έκδοση της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ https://www.kathimerini.gr/1094023/article/epikairothta/ellada/apoyh-h-agaph-den-einai-toyrismos
Η αγάπη δεν είναι τουρισμός #LoveIsNotTourism
Ανοικτή επιστολή προς τον πρωθυπουργό και τον Υπουργό Εξωτερικών: ας βοηθήσουμε να ξαναβρεθούν μαζί ζευγάρια τα οποία “χώρισαν” λόγω των μέτρων για κοροναϊό
του Νίκου Χρυσόγελου,
πρώην ευρωβουλευτή των Πράσινων @chrysogelos
Αξιότιμε κ. πρωθυπουργέ της Ελλάδας
Αξιότιμε κ. υπουργέ εξωτερικών
Απευθύνομαι σε εσάς μετά από παράκληση πολλών Ελλήνων και Ελληνίδων που αντιμετωπίζουν ένα σημαντικό πρόβλημα στην προσπάθειά τους να βρεθούν ξανά μαζί με το ταίρι τους. Δεν ζητάνε κάποιο ρουσφέτι, ζητάνε να εφαρμοστεί μια ευρωπαϊκή οδηγία για την επανένωση ζευγαριών ακόμα και αν είναι ανύπαντρα.
Το φετινό καλοκαίρι είναι περίεργο λόγω πανδημίας και οικονομικής κρίσης. Όμως, ακόμα και έτσι, το καλοκαίρι παραμένει σχεδόν ταυτισμένο με ερωτισμό, αγάπη, συνάντηση με αγαπημένους μας ανθρώπους.
Μετά to lock down πολλοί συμπολίτες μας – και ορισμένοι τουρίστες – ακολουθώντας υγειονομικά πρωτόκολλα μετακινήθηκαν προς τόπους που αγαπούν. Υπάρχουν, όμως, και άνθρωποι που ενώ δεσμεύονται να τηρήσουν απολύτως τα υγειονομικά πρωτόκολλα που υπάρχουν δεν μπορούν να ταξιδέψουν και να βρεθούν μαζί με τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Είναι χιλιάδες ζευγάρια που έχουν το ίδιο πρόβλημα. Δεν ζητάνε κάποια εξυπηρέτηση ή ρουσφέτι, ζητάνε να μπορούν να βρεθούν ξανά μετά από μήνες, να αγκαλιαστούν, να μπορέσουν να ζήσουν μαζί. Αν και στέλνουν επιστολές παντού, συνεχίζουμε να τους κρατάμε αόρατους/ες. Ποιοι είναι αυτοί/ές;
Παρακολουθούσα αρχικά το θέμα από το διαδίκτυο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Παραξενευόμουν γιατί είχε γίνει μεγάλη προσπάθεια σε ευρωπαϊκό επίπεδο για να επιστρέψουν στις χώρες τους πολίτες που είχαν “παγιδευτεί” σε κάποια άλλη χώρα λόγω των μέτρων. Στην αρχή αυτό έγινε άτσαλα, στη συνέχεια με καλύτερο συντονισμό, συχνά μέσα από συνεργασίες χωρών ή/και με ειδικές πτήσεις με ευρωπαϊκή χρηματοδότηση. Τότε γιατί τόσες χιλιάδες άνθρωποι βρίσκονται ακόμα “παγιδευμένοι” και δεν επιστρέφουν;
#LoveIsNotTourism
Κάποια στιγμή έπεσα σε μια ομάδα στο Facebook και σε μια ιστοσελίδα με τον χαρακτηριστικό τίτλο “LoveIsNotTourism”. Ευαισθητοποιήθηκα για το θέμα διότι αφορά το δικαίωμα στην αγάπη, το δικαίωμα να ξαναβρεθούν μαζί ζευγάρια που το ένα από τα δύο μέλη είναι Έλληνας/Ελληνίδα αλλά το άλλο είναι πολίτης άλλης χώρας. Μου προκάλεσε ιδιαίτερη εντύπωση το γεγονός ότι δεν υπάρχει συζήτηση ή ενδιαφέρον για αυτό το θέμα στη χώρα μας αν και το πρόβλημα αφορά χιλιάδες συν-ανθρώπους μας.
“Επικοινωνώ μαζί σας σήμερα εξ ονόματος χιλιάδων ζευγαριών και οικογενειών που έχουν αναγκαστεί και παραμένουν χωρισμένοι για μήνες λόγω του κλεισίματος των συνόρων. Εκτός από αυτήν την άνευ προηγουμένου κρίση για την υγεία, οικογένειες με μέλη από διαφορετικά έθνη όπως η δική μου πληρώνουν έναν άνευ προηγούμενου συναισθηματικό φόρο και παραμένουν χωρισμένοι από τα αγαπημένα τους πρόσωπα”, έγραψε στα μέσα Αυγούστου σε μια επιστολή του προς τους Πράσινους και προς εμένα ο Γιώργος Γ., ένας από τους χιλιάδες ανθρώπους που βιώνουν το πρόβλημα.
“Πέρασα αρκετές ημέρες τηλεφωνώντας σε αεροπορικές εταιρείες, πρεσβείες και προξενεία, αλλά κανείς δεν μου έδωσε ποτέ συγκεκριμένη απάντηση, αν και πότε μπορώ να δω ξανά το άλλο μου μισό”, συνεχίζει ο Γιώργος Γ. “Κανένας στην Ελλάδα ή τη Ρωσία δεν έχει υποσχεθεί να μας πει τουλάχιστον πόσο καιρό πρέπει να υποφέρουμε, και όλα αναστέλλονται λόγω της αβεβαιότητας. Έχουν περάσει 200 ημέρες από την τελευταία αγκαλιά. Αρχικά πιστεύαμε ότι η πανδημία θα εξασθενήσει μέχρι το καλοκαίρι, δίνοντάς μας την ευκαιρία να συναντηθούμε ξανά μετά από μήνες φόβου και γι’ αυτό κάναμε υπομονή και με αίσθημα ατομικής ευθύνης παραμείναμε στα σπίτια μας. 5 μήνες αργότερα, όμως, τίποτα δεν έχει αλλάξει. Η απαγόρευση αεροπορικών πτήσεων μεταξύ Ευρώπης και Ρωσίας προκάλεσε έντονες ψυχολογικές και συναισθηματικές διαταραχές σε όλους τους πληγέντες, όπως κατάθλιψη, κρίσεις πανικού και άγχος”.
“Είμαστε χωριστά, εγώ στο Λίβανο και εκείνη στην Κύπρο”, αναφέρει σε άλλη επιστολή προς εμένα ένα ζευγάρι που παραμένει “χωρισμένο” και βιώνει με τραγικό τρόπο και τις δύο κρίσεις, την πανδημία και την έκρηξη στη Βηρυτό. “Κάντε ότι μπορείτε να βρεθούμε ξανά μαζί σε αυτές τις δύσκολες εποχές”.
O Karim M και η Πηνελόπη Π γνωρίστηκαν το Μάρτη του 2017 στη διάρκεια των σπουδών τους στο Πανεπιστήμιο Buffalo, στη Ν. Υόρκη. Από τότε ζούσανε μαζί στην Αμερικάνικη πόλη. Ο Karim έχει Αιγυπτιακή υπηκοότητα και η Πηνελόπη Ελληνική. Τον Δεκέμβρη 2019 σχεδιάσανε να έρθουν στην Ελλάδα τέλη Μαρτίου και μετά να ζήσουν εδώ. Ο Karim ταξίδεψε στο Κάιρο τον Μάρτη 2020 και ξαφνικά βρέθηκαν χωριστά, χωρίς να μπορούν εδώ και 6 μήνες να συναντηθούν και να ζήσουν ξανά μαζί, όπως έχει δικαίωμα κάθε ζευγάρι.
Η Albina B. από τον Καζακστάν έχει παντρευτεί τον Μανώλη Ε. με πολιτικό γάμο. Σκόπευαν να δηλώσουν επίσημα τον γάμο στις 20/3/2020 και αγόρασαν τα εισιτήρια της πτήσης για την Ελλάδα. Όμως το lock down ακύρωσε τα σχέδια τους. “Εγώ και ο σύντροφός μου δεν χάσαμε την ελπίδα. Δεν είχαμε κάνει κάτι παράνομο για να βρεθούμε ξανά μαζί. Εφαρμόζαμε τα μέτρα περιμένοντας να ανοίξουν τα σύνορα. Κάθε μήνα ελπίζαμε ότι θα βρεθεί λύση. Περιμένουμε όμως εδώ και μήνες. Ο σύζυγος μου απευθύνθηκε στην ελληνική πρεσβεία στο Καζακστάν αλλά έλαβε την απάντηση ότι έπρεπε να περιμένουμε να ανοίξουν τα σύνορα. Όμως από χώρες με υψηλά επίπεδα διάδοσης του κοροναϊού μπορούν και ταξιδεύουν. Εμείς όχι. Ο σύζυγός μου έχασε την γιαγιά του πριν μερικές μέρες και δεν μπόρεσα να τον στηρίξω σε αυτή την δύσκολη κατάσταση”.
Ο κοροναϊός και τα περιοριστικά μέτρα χώρισαν, λοιπόν, χιλιάδες ζευγάρια όπως τον Γ.Γ και τη σύντροφό του, την Ε.Μ και τον Ε. Ζ., την Α. και τον Μ. που για κάποιο λόγο εκείνη την περίοδο βρίσκονταν χωριστά από το ταίρι τους, σε διαφορετικές χώρες. Αλλά παραμένουν μήνες μετά εκτός της χώρας μας και ζευγάρια που βρέθηκαν μαζί σε μια άλλη χώρα, αλλά το ένα από τα δύο άτομα δεν παίρνει βίζα για να επιστρέψει με τον ή την σύντροφο στην Ελλάδα. Έκαναν υπομονή και περίμεναν για μήνες. Αλλά όταν δεν προχωράει η επιστροφή τους αυτό έχει μεγάλο οικονομικό και ψυχολογικό κόστος:
Σε επιστολή του προς εμένα, ο Βασίλειος Π περιγράφει άλλη μια τραγική κατάσταση που προφανώς θα μπορούσε να είχε αντιμετωπιστεί: “Ονομάζομαι Βασίλειος Π., Κυπριακής καταγωγής αλλά γεννημένος και μόνιμος κάτοικος Ελλάδας, καθηγητής Μηχανικής σε πανεπιστήμιο της Κίνας. Βρίσκομαι στις Φιλιππίνες από τον Φεβρουάριο 2020 όπου ήρθαμε για διακοπές με την κοπέλα μου κινεζικής καταγωγής αλλά δυστυχώς πλέον δεν μπορούμε να φύγουμε. Θέλουμε να επισκεφτούμε τους γονείς και το σπίτι μου στην Ελλάδα όμως το πρόβλημα είναι η βίζα που ΔΕΝ διαθέτει η κοπέλα μου κι επιπλέον οι Κινέζοι πολίτες δεν μπορούν να κάνουν αίτηση για βίζα Σένγκεν. Το πρόβλημά μας είναι πολύ μεγάλο γιατί είμαστε ουσιαστικά “εγκλωβισμένοι” στις Φιλιππίνες εδώ και 6 μήνες, τα έξοδα ανανέωσης τοπικής βίζας είναι μεγάλα, όπως και η διαμονή μας (ξενοδοχεία, διατροφή κτλ.). Η κατάσταση είναι πλέον δύσκολη λόγω οικονομικών ζητημάτων αλλά και ασφάλειας λόγω αυξημένων κρουσμάτων κοροναϊού. Έχω επικοινωνήσει ήδη με το Ελληνικό προξενείο στις Φιλιππίνες και την Κυπριακή πρεσβεία στο Πεκίνο αλλά δεν μπορούν να μας δώσουν λύση”.
Περνάνε, λοιπόν, οι μήνες και χιλιάδες ζευγάρια (παντρεμένα ή με μακροχρόνια σχέση) δεν μπορούν να ενωθούν ξανά ή να επιστρέψουν στην Ελλάδα απλώς και μόνο επειδή δεν υπάρχει επίσημο χαρτί γάμου ή δεν πληρούν κάποιες προϋποθέσεις για τα άτομα που γίνονται δεκτά να ταξιδέψουν. Δεν είναι, λοιπόν, ο κοροναϊός που κρατάει “χωρισμένα” χιλιάδες ζευγάρια αλλά η απουσία απλών, πρακτικών λύσεων για τα ζευγάρια αυτά, όπως αυτές που εφάρμοσαν ήδη κάποιες χώρες.
Η λύση περιγράφεται στις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής όσον αφορά τα “Ταξίδια και τις μεταφορές στην διάρκεια της πανδημίας” (Travel and transportation during the coronavirus pandemic). Στο άρθρο 3 (2)b αναφέρεται ρητά: εξαιρούνται από τον ταξιδιωτικό περιορισμό, τα μέλη οικογένειας πολίτη Ευρωπαϊκής Ένωσης συμπεριλαμβανομένων και τον συντρόφων που ο πολίτης διατηρεί σχέση δεόντως επιβεβαιωμένη. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η αρμόδια Επίτροπος για τις Εσωτερικές Υποθέσεις @YlvaJohansson και η Γερμανική προεδρία ζήτησαν (και δημόσια) από τα κράτη μέλη να ασχοληθούν με το θέμα και να βοηθήσουν χωρίς καθυστέρηση τα ζευγάρια να ξαναβρεθούν μαζί ακόμα και αν δεν είναι παντρεμένα, εφόσον ένα από τα μέλη είναι πολίτης ή κάτοικος στην ΕΕ. Ήδη μια σειρά ευρωπαϊκών χωρών το εφαρμόζουν: Αυστρία, Ισλανδία, Νορβηγία, Ολλανδία, Δανία, Φινλανδία, Γερμανία, Τσεχία και Ελβετία περιλαμβάνουν στον όρο οικογένεια και τα ανύπαντρα ζευγάρια ακολουθώντας την Οδηγία της Κομισιόν.
Κύριε πρωθυπουργέ, και κύριε υπουργέ εξωτερικών, θα ήθελα να σας παρακαλέσω και εγώ – μαζί με όσους/ες βιώνουν το πρόβλημα άμεσα – να δει η ελληνική κυβέρνηση το θέμα και να το επιλύσει χωρίς καθυστέρηση. Αφορά χιλιάδες ανθρώπους που θέλουν να είναι μαζί αυτές τις δύσκολες ώρες, να μην επικοινωνούν με τους αγαπημένους ανθρώπους τους μόνο με μηνύματα και τηλε-συνδιασκέψεις. Δεν ζητάνε κάποια εξυπηρέτηση, θέλουν απλώς να μπορούν να αγγίζουν ο ένας τον άλλο. Ορίσετε μια δομή που θα επιλύει τα προβλήματα βρίσκοντας κατάλληλες λύσεις για κάθε περίπτωση με αποτελεσματικό και ευέλικτο τρόπο, ακολουθώντας τις ευρωπαϊκές οδηγίες κι αξιοποιώντας τις καλές πρακτικές άλλων χωρών.
Με εκτίμηση
Νίκος Χρυσόγελος
πρώην ευρωβουλευτής των Πράσινων