Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ υποστηρίξαμε και υποστηρίζουμε την ανάγκη να βελτιωθούν οι πολιτικές για την στέγη, την εργασία και την αξιοπρεπή διαβίωση όλων, χωρίς να μένει κανένας/μία πίσω και μόνος/η. Η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση αδυνατούν να επεξεργαστούν και να προτείνουν συνεκτικές πολιτικές που θα βελτιώσουν τη ζωή των πολιτών πραγματικά και όχι εικονικά.
Η Ελλάδα είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα που δεν έχει πολιτική για την κοινωνική κατοικία καθώς και από τις ελάχιστες χώρες που δεν έχουν στο κέντρο της πολιτικής αντιπαράθεσης και συζήτησης το θέμα της πολιτικής για την στέγη. Οι άστοχες πολιτικές και η απουσία συνεκτικών και σύγχρονων πολιτικών για την κατοικία ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό για την χρεοκοπία μεγάλου αριθμού νοικοκυριών, ποσοστό πάνω από 30% των κόκκινων δανείων και ένα μεγάλο ποσοστό του χρέους 89 δις προς τις τράπεζες.
Η απουσία συνεκτικών πολιτικών για τη στέγη έχουν ακόμα και σήμερα ως συνέπεια να υπάρχουν αντιφατικά και αποσπασματικά μέτρα (πχ να είναι στο κέντρο της συζήτησης το πώς θα προστατεύονται κάπως αυτοί που έχουν δάνεια για κατοικία που δεν (μπορούν ή δεν θέλουν να) αποπληρώνουν, αλλά δεν υπάρχει στρατηγική για την αυξανόμενη χρήση των διαμερισμάτων μέσω πλατφορμών όπως το AirBnB, η αδυναμία εξεύρεσης στέγης ή το μεγάλο κόστος των οικογενειών για την στέγαση νέων ανθρώπων, ο εξευτελισμός εργαζομένων αλλά και υπαλλήλων, καθηγητών, γιατρών που μετακινούνται για να εργαστούν σε τουριστικές περιοχές και δεν βρίσκουν κατοικίες προς ενοικίαση.
Η κυβέρνηση στρέφεται ακόμα και σήμερα εκ νέου σε επιδοματική λογική για τα ενοίκια, κάτι που θα οδηγήσει στην διατήρηση των ενοικίων σε υψηλά επίπεδα χωρίς να επιλύεται το πρόβλημα πρόσβασης σε ποιοτική κατοικία μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού.
Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ υποστηρίζουμε μια πολιτική για την στέγη που θα βασιστεί σε νέα και καινοτόμα μοντέλα, μεταξύ άλλων και κοινωνικής κατοικίας, και σε συνεκτικές ρυθμίσεις που θα αξιοποιούν κλειστά διαμερίσματα ή θα αναβαθμίζουν τα πολλά ακατοίκητα κτήρια που φθείρονται και κάποια από τα οποία καταρρέουν. Μια τέτοια πολιτική μπορούσε να υποστηριχθεί με κατάλληλα χρηματο-οικονομικά εργαλεία και νομοθετικές ρυθμίσεις, μείωση ή απαλλαγή από τον ΕΝΦΙΑ, λαμβάνοντας υπόψη καλές πρακτικές και παραδείγματα που υπάρχουν σε άλλες χώρες και ευρωπαϊκές πόλεις.
Ποιος δεν θα συμφωνούσε για την αύξηση του κατώτατου μισθού; Αλλά αυτό έπρεπε να γίνει μέσα στο πλαίσιο μιας ολοκληρωμένης πολιτικής που θα βοηθούσε με φορολογικά κίνητρα και μείωση των ασφαλιστικών εισφορών τις επιχειρήσεις να επιβιώσουν σε μια εποχή που ασφυκτιούν από την βαριά φορολογία και τις εξοντωτικές ασφαλιστικές εισφορές, και ενώ είναι στο μεγαλύτερο ποσοστό τους αποκλεισμένες από πρόσβαση σε οποιονδήποτε τραπεζικό δανεισμό, ακόμα και για μικρο-δάνεια.
Η κοινωνική πολιτική για να είναι αποτελεσματική πρέπει να βασίζεται στην καινοτομία και στην εξάλειψη των διακρίσεων και του αποκλεισμού, πρέπει να είναι κυρίως πολιτική κοινωνικών επενδύσεων που έχουν σε πολλά επίπεδα θετικά και μετρήσιμα αποτελέσματα, να μην εξαντλείται σε αποσπασματικά μέτρα και επιδοματικές πολιτικές, που ναι μεν ανακουφίζουν προσωρινά τους πολίτες αλλά στο τέλος διαιωνίζουν τα κοινωνικά προβλήματα και τις ανισότητες μέσα στην κοινωνία.