Λίγα εικοσιτετράωρα πριν τις εκλογές και καθώς κανένα πολιτικό κόμμα δεν έχει ανακοινώσει ενεργειακή και κλιματική πολιτική ευθυγραμμισμένη με τις υποδείξεις της επιστήμης για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης, καλούμε τις πολιτικές δυνάμεις να αξιοποιήσουν τις τελευταίες ημέρες για να ανακοινώσουν την επιλογή τους: συνέχιση του παρωχημένου σημερινού ενεργειακού μοντέλου με υδρογονάνθρακες και λιγνίτη ή πολιτική που προστατεύει την Ελλάδα από την επερχόμενη κλιματική καταστροφή.
Σύμφωνα με τις δραματικές εκκλήσεις της διακυβερνητικής επιστημονικής επιτροπής του ΟΗΕ, έχουμε ακόμα 11 χρόνια για να μειωθεί η χρήση ορυκτών καυσίμων στο μισό και περίπου 25 χρόνια για να εκμηδενιστεί.[1] Ειδάλλως χάνεται οριστικά ο στόχος συγκράτησης της αύξησης της πλανητικής θερμοκρασίας κοντά στον πιο “βιώσιμο” 1,5°C, με τρομακτικές και μη αναστρέψιμες συνέπειες για τη χώρα μας.
Μέχρι σήμερα κανένα από τα μεγάλα πολιτικά κόμματα δεν έχει καταθέσει προτάσεις οι οποίες κινούνται προς αυτήν την κατεύθυνση. Αντίθετα, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Greenpeace, αυτές συνάδουν με σενάρια υπερθέρμανσης του πλανήτη άνω των 3°C, δηλαδή, με μη-αναστρέψιμη καταστροφή της Ελλάδας.
«Αυτό που πλέον έχει μπει για τα καλά στο επίκεντρο του πολιτικού διαλόγου στην Ευρώπη απουσιάζει εντελώς από τις θέσεις των ελληνικών κομμάτων. Ωστόσο, ακόμα και την ενδεκάτη ώρα, οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας οφείλουν να τοποθετηθούν με σαφήνεια και να ενημερώσουν τον ελληνικό λαό», ανέφερε ο Τάκης Γρηγορίου, υπεύθυνος για θέματα ενέργειας και κλιματικής αλλαγής στο ελληνικό γραφείο της Greenpeace. «Το ερώτημα είναι εξαιρετικά απλό και είναι αυτό για το οποίο κινητοποιούνται σήμερα εκατομμύρια μαθητές και πολίτες σε όλο τον κόσμο: υιοθετούν τις υποδείξεις της επιστήμης για τον 1,5°C ή όχι;» κατέληξε.
Αν κάποιο από τα πολιτικά κόμματα έχει διαφορετική πρόταση, οφείλει να τοποθετηθεί άμεσα και να τη δημοσιοποιήσει. Συγκεκριμένα, να αναφέρει:
- Ότι δεσμεύεται για την υιοθέτηση του στόχου του 1,5°C
- Τους βασικούς άξονες της ενεργειακής του πολιτικής οι οποίοι διασφαλίζουν την επίτευξη του παραπάνω στόχου, όπως υπαγορεύει η επιστήμη.
- Ότι δεσμεύεται να συνεργαστεί με άλλες πολιτικές δυνάμεις για την κήρυξη της χώρας σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης για την κλιματική κρίση.[2]
Οι βασικότερες συνέπειες για την Ελλάδα από την κλιματική κρίση[3]
Αν η μέση πλανητική θερμοκρασίας αυξηθεί κατά +1,5°C (ευκταίο σενάριο)
- οι δασικές εκτάσεις που θα καίγονται ετησίως θα αυξηθούν κατά 41%
- οι ακραίοι καύσωνες, που κανονικά εμφανίζονται μία φορά στα είκοσι χρόνια, θα αυξηθούν κατά 173%
- οι ραγδαίες βροχοπτώσεις θα αυξηθούν κατά 10%
Αν αυξηθεί κατά +2°C (οριακό σενάριο)
- οι δασικές εκτάσεις που θα καίγονται ετησίως θα αυξηθούν κατά 62%
- οι ακραίοι καύσωνες κατά 478%
- οι ραγδαίες βροχοπτώσεις κατά 21%
- εκτιμώμενο κόστος στην εθνική οικονομία: 294 δις €
Αν αυξηθεί κατά +3°C (σενάριο εκτός ελέγχου)
- οι δασικές εκτάσεις που θα καίγονται ετησίως θα αυξηθούν κατά 97%
- κίνδυνος ερημοποίησης του 1/3 της ελληνικής επικράτειας
- Εκτιμώμενο κόστος στην εθνική οικονομία: >700 δις €
[1] Σύμφωνα με την πρόσφατη Ειδική Έκθεση για τον 1,5°C από την Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή του ΟΗΕ, προκειμένου η ανθρωπότητα να περιορίσει την αύξηση της πλανητικής θερμοκρασίας κοντά στον 1,5°C, θα πρέπει οι παγκόσμιες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου να μειωθούν κατά 45% ως το 2030 και να εκμηδενιστούν (μηδενικό ισοζύγιο) ως το 2050. Λαμβάνοντας υπόψη τα πιο ρεαλιστικά σενάρια της Ειδικής Έκθεσης, καθώς και τη συμμετοχή των ορυκτών καυσίμων στις συνολικές ανθρωπογενείς εκπομπές (περίπου τα 2/3), αυτό πρακτικά σημαίνει ότι θα πρέπει να μειωθεί η χρήση τους περισσότερο από 50% ως το 2030 και να εκμηδενιστεί το 2040.
[2] Ήδη 24 οργανώσεις μέλη της συμμαχίας για το κλίμα έχουν ζητήσει από το επόμενο κοινοβούλιο που θα προκύψει από τις εκλογές της 7ης Ιουλίου να κηρύξει τη χώρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης για την κλιματική κρίση, ακολουθώντας το παράδειγμα άλλων χωρών, όπως π.χ. Το Κοινοβούλιο της Μεγάλης Βρετανίας, το οποία υιοθέτησε αντίστοιχα ψηφίσματα.
[3] Με στοιχεία από την επιστημονική επισκόπηση του Carbon Brief (2018) και την μελέτη της Τράπεζας της Ελλάδας (2011)