Τελικά γιατί γίνονται οι εκλογές; Έχει καταλάβει κάποιος; Αφού απ’ ότι φαίνεται μετά τις εκλογές θα γίνει κάτι που θα μπορούσε να είχε γίνει από πριν, χωρίς όμως το επιπλέον κόστος για την κοινωνία και την οικονομία. Στα τέλη του 2015 θα έρθει κι άλλος “λογαριασμός” και θα χρειαστεί να πληρώσουμε κι άλλα…

Σκεφτείτε σενάρια κυβερνητικού σχήματος:

– ΣΥΡΙΖΑ, Καμένος (μάλλον όχι πλέον)

– ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, ΠΟΤΑΜΙ (το νέο?)

– ΣΥΡΙΖΑ, Ποτάμι, Λεβέντης, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ (το νέο?)

– ΣΥΡΙΖΑ, Λεβέντης, ΠΟΤΑΜΙ (το νέο?)

– ΣΥΡΙΖΑ-ΛΑΕ (Λαφαζάνης)! (το νέο?)

– ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, ΠΟΤΑΜΙ (το νέο?)

– ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ (το νέο?)

– ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, ΠΟΤΑΜΙ (το νέο?)

Μετά την κατάρρευση του διπόλου Μνημόνιου – Αντιμνημόνιο, θα δούμε πολύ πιθανόν και την κατάρρευση του διπόλου Παλιό-Νέο (με συνεργασίες μάλιστα που θα ήταν εξωπραγματικές με βάση την προεκλογική ρητορική). Εξάλλου ζήσαμε την εμπειρία της συγκυβέρνησης Τσίπρα – Λαφαζάνη – Κωνσταντοπούλου – Καμένου και μεγάλου τμήματος του παλιού ΠΑΣΟΚ στο όνομα του αντιμνημονίου. Να δούμε τώρα τι θα δούμε στο όνομα της εφαρμογής του Μνημονίου (αυτό είναι πράγματι μια βαθιά αλλαγή, ότι τα κόμματα ζητάνε να έχουν ισχυρή εκλογική δύναμη για να εφαρμόσουν το Μνημόνιο 3, που όμως θεωρούν και είναι σκληρό…)

Ίσως το μόνο θετικό που θα προκύψει από τις εκλογές να είναι το τέλος των ψευδαισθήσεων και η διαφαινόμενη διάλυση των ΑΝΕΛ μετά την εκλογική αποτυχία τους. Να γλυτώσουμε από τους ψεκασμένους τουλάχιστον…

Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ είχαμε προτείνει να υπάρξει μια Πράσινη Κοινωνική Συμφωνία μετά από διάλογο, όχι μόνο μεταξύ κομμάτων αλλά και με την κοινωνία και τους κοινωνικούς φορείς. Στόχος μιας τέτοιας ευρείας συμφωνία θα έπρεπε να είναι η αναζωογόνηση της οικονομίας (εμείς λέμε σε πράσινη-κοινωνική κατεύθυνση), η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και η μείωση της φτώχειας (όχι απλώς επιδόματα φτώχειας). Οι εκλογές θα μπορούσαν, έτσι, να γίνουν μετά τον Νοέμβριο 2016.

Κι όμως, αν και είναι εφικτό, ακόμα παραμένει ζητούμενο μια πολιτική που προωθεί βαθιές, δίκαιες, καινοτόμες αλλαγές με την συμμετοχή (και με πρωτοβουλία?) της κοινωνίας. Κάτι τέτοιο απαιτεί να περάσουμε από την ανάθεση στους σωτήρες στην κοινωνική πρωτοβουλία, “από τα κάτω”. Φαίνεται ότι η ιδέα αρχίζει να ωριμάζει σε κάποια τμήματα της κοινωνίας…

Ολόκληρο το πολιτικό σύστημα οδηγεί τη χώρα από την μία ζημιά στην άλλη. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ δεν είδαν τι έκαναν τόσα χρόνια, μιλάνε μόνο για τους 7 μήνες του ΣΥΡΙΖΑ και τώρα μας οδηγούν σχεδόν στον …Παράδεισο. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είδε τι έλεγε τόσα χρόνια, δεν απολογήθηκε για όσα ΟΧΙ είχε πει, αν και σήμερα διεκδικεί την ψήφο και την πρωτιά για να εφαρμόσει αυτά τα οποία κατήγγειλε!. Δεν ζήτησε συγνώμη που ΠΡΟΣΘΕΣΕ κοινωνική, οικονομική και οικολογική ζημιά, αντί να αφαιρέσει.

Σε ένα τέτοιο πολιτικό τοπίο, πώς να μην ευδοκιμούν οι τυχοδιώκτες, ακόμα και οι εγκληματίες της Χρυσής Αυγής που ελπίζουν ότι θα τους ψηφίσουν περισσότεροι ανόητοι ψηφοφόροι; Πώς ο Λεβέντης να μην διεκδικεί την είσοδο του στη Βουλή και στην ….κυβέρνηση (γελοιοποιώντας ακόμα περισσότερο την πολιτική); Πώς ο Λαφαζάνης και το ΚΚΕ να μην ελπίζουν ότι οι ψηφοφόροι θα ψηφίσουν με κριτήρια των αρχών του προηγούμενου αιώνα;

Και ο Σταύρος (“εγώ” ακούς συνεχώς στις ομιλίες του!) πότε είναι έτοιμος να μπει ή και να σχηματίσει κυβέρνηση και πότε κάνει τον δύσκολο.

Αν η κοινωνία δεν αποφασίσει ότι πρέπει να σαρωθούν όλα αλλά με δημιουργικό τρόπο, ξεκινώντας από την περιφέρεια προς το κέντρο, από τα κάτω προς τα πάνω, δεν θα δούμε φως στο βάθος του τούνελ.

Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ πάντως απέχουμε από αυτό το πανηγύρι. Νοιαζόμαστε για το μετά τις εκλογές, όταν θα επιστρέψουμε …στην σκληρή πραγματικότητα. Επιδιώκουμε να συν-διαμορφώσουμε ένα νέο σχήμα, που θα βασίζεται μεν σε δυο ιστορικά ρεύματα – των πράσινων και της ανανεωτικής/κοινωνικής αριστεράς – αλλά κυρίως θα θέσει τις βάσεις για μια πραγματικά εναλλακτική πολιτική πρόταση για τη συγκρότηση της χώρας.