Η φορο-επιδρομή πρέπει σύντομα να αντικατασταθεί από ισοδύναμα μέτρα που θα πετύχουν να αυξήσουν τα δημόσια έσοδα μέσω της αντιμετώπισης της εκτεταμένης φοροδιαφυγής, της γκρίζας οικονομίας αλλά και μέσω της αναζωογόνησης της οικονομίας και της απασχόλησης.

Με κατεστραμμένη οικονομία, η επιβολή μεγαλύτερης κι άδικης μάλιστα φορολογίας όχι μόνο είναι κοινωνικά άδικη αλλά κι αναποτελεσματική ως προς τα αναμενόμενα έσοδα.

– Η μείωση των εσόδων από φόρους λόγω της φοροδιαφυγής οδηγεί σε αύξηση του βάρους πάνω στην επίσημη οικονομία, με αποτέλεσμα την αύξηση της ροπής προς φοροδιαφυγή και δημιουργία ενός φαύλου κύκλου. Υπενθυμίζουμε ότι το Οικονομικό Επιμελητήριο Ελλάδας υπολογίζει σε 28 δισεκατομμύρια ευρώ τη φοροδιαφυγή των ελεύθερων επαγγελματιών στη χώρα μας, με τα υψηλότερα αδήλωτα εισοδήματα να εντοπίζονται στους γιατρούς, τους μηχανικούς, τους λογιστές, τους εκπαιδευτικούς και τους δικηγόρους. Αυτό σημαίνει ότι το κράτος χάνει έσοδα που αγγίζουν τα 11 δις Ευρώ ετησίως, όταν το σύνολο των μέτρων που περιλαμβάνονται στην συμφωνία ανέρχεται σε 13 δις ευρώ. Ήδη προς κρίσης, η μείωση των φορολογικών εσόδων ξεπέρασε το 2% μεταξύ 2000-2008.

– Η γενικευμένη χρήση των ηλεκτρονικών συναλλαγών θα μπορούσε να μειώσει την παραοικονομία που διαμορφώνεται στα 43 περίπου δις ευρώ και θα μπορούσε να αυξήσει τα έσοδα του δημοσίου, μειώνοντας την άδικη φορολογία.

– Αν στην Ελλάδα υπήρχε η ίδια αποτελεσματικότητα είσπραξης του ΦΠΑ με αυτή που ισχύει κατά μέσον όρο στις χώρες του ΟΟΣΑ, τότε τα έσοδα από ΦΠΑ θα ήταν αυξημένα κατά 9,8 δις Ευρώ, ποσοστό 4,6% του ΑΕΠ και δεν θα χρειάζονταν αύξηση του ΦΠΑ ή κατάργηση των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ στα νησιά.

– Η φορολογία επί της εργασίας είναι από τις υψηλότερες στην Ελλάδα ενώ η ανταποδοτικότητα των φόρων είναι από τις χειρότερες στην Ευρώπη. Το φορολογικό βάρος ως ποσοστό του κόστους εργασίας που επωμίζονται οι οικογένειες στην Ελλάδα είναι δεύτερο υψηλότερο ανάμεσα στις χώρες του ΟΟΣΑ και σχεδόν 20 ποσοστιαίες μονάδες πάνω από το μέσο όρο των χωρών του ΟΟΣΑ.

– Διαχρονικά το μεγαλύτερο μέρος των φορολογικών εσόδων του δημόσιου καλύπτεται από έμμεσους φόρους κάτι που θέτει ζητήματα κοινωνικής αδικίας αφού σε αντίθεση με το φόρο εισοδήματος φυσικών προσώπων που είναι περισσότερο προοδευτικός.

Η οικονομική κρίση είναι συνέπεια μίας βαθύτερης πολιτικής κρίσης που δημιούργησε η διακυβέρνηση της χώρας από τα δύο κόμματα εξουσίας για πολλά χρόνια και μιας κοινωνικής και πολιτισμικής παρακμής, που επιτρέπει και σήμερα εδραιωμένοι μηχανισμοί να ανατρέπουν αποφάσεις, σχεδιασμούς και δεσμεύσεις για τον εξορθολογισμό λειτουργίας της Δημόσιας Διοίκησης.

Μια μεγάλη φορολογική μεταρρύθμιση έγινε εν μέσω της μεγάλης οικονομικής κρίσης, χωρίς κόστος για το Ελληνικό Δημόσιο, με ταυτόχρονη ωφέλεια την δωρεάν ενημέρωση του περιουσιολογίου (ενώ μέχρι τώρα οι ανεπιτυχείς προσπάθειες είχαν κοστίσει αρκετά εκατομμύρια), αλλά και την για πρώτη φορά ψηφιακή καταγραφή των οικονομικών δεδομένων του συνόλου των επιχειρήσεων με ταυτόχρονη μείωση των λειτουργικών δαπανών της φορολογικής διοίκησης.

Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ προτείνουμε:

• Η φορολογική πολιτική δεν πρέπει να έχει μόνο εισπρακτικούς στόχους, αλλά να είναι παράλληλα εργαλείο για επανεκκίνηση κι αναζωογόνηση της οικονομίας, στροφή της σε πιο υπεύθυνες και πράσινες κατευθύνσεις, αποτελεσματική χρήση ενέργειας, φυσικών πόρων και πρώτων υλών, καθώς και για την ενίσχυση της απασχόλησης.
• Στρατηγικός σχεδιασμός και αντίστοιχες τακτικές υλοποίησής του για τη συνεχή παρακολούθηση και προσωποποιημένη καθοδήγηση του φορολογούμενου ως προς τις φορολογικές του υποχρεώσεις σε σχέση με την φοροδοτική του ικανότητα και πιθανές ειδικές συνθήκες με στόχο την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας και της βιωσιμότητας και ανάπτυξης των οικονομικών μονάδων.
• Απλοποίηση και αποδοτικότητα του Φορολογικού συστήματος με την αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών πληροφορικής – επικοινωνίας, ώστε να αντιμετωπιστεί το μεγάλο κόστος που συνεπάγεται η συνεχής αλλαγή νόμων και ρυθμίσεων αλλά και η διαφθορά που είναι εν μέρει αποτέλεσμα ενός πολύπλοκου φορολογικού. Οι φορολογικές υπηρεσίες πρέπει να οργανωθούν με τρόπο ώστε να είναι φιλικές προς τον πολίτη, να αποφεύγεται η επαφή του πολίτη με τον φορο-ειπρακτικό και ελεγκτικό μηχανισμό για να αντιμετωπιστεί τόσο η ταλαιπωρία του πολίτη όσο και η διαφθορά-διαπλοκή. Όλες οι συναλλαγές πρέπει να γίνονται με την χρήση δωρεάν ψηφιακών εφαρμογών. Ενοποίηση των βάσεων δεδομένων της Δημόσιας Διοίκησης και των Ολοκληρωμένων Πληροφοριακών Συστημάτων για άντληση φορολογικών-ασφαλιστικών-εργατικών δεδομένων αλλά και μείωση της ταλαιπωρίας του φορολογούμενου. Η υιοθέτηση οικονομικών δεικτών από την αυτοματοποιημένη επεξεργασία των φορολογικών – ασφαλιστικών δεδομένων σε μηνιαία – διμηνιαία – τριμηνιαία χρονική περίοδο, θα μπορούσε σε διόρθωση ασυμφωνιών ή αρρυθμιών, εμπέδωση φορολογικής συνείδησης, βελτίωση της αποδοτικότητας των επιχειρήσεων, αποκάλυψη παραβατικότητας και φοροδιαφυγής.
• Σταθερότητά του φορολογικού συστήματος σε μακροχρόνια βάση, ώστε να υπάρχει η δυνατότητα οικονομικού προγραμματισμού.
• Για να βελτιωθεί η φορολογική συνείδηση απαιτείται και μεταβολή του προσανατολισμού της φορολογικής διοίκησης από τον φορο-εισπρακτικό στόχο που βασίζεται συνήθως σε μια τυπολατρική γραφειοκρατία, τον αδιαφανή έλεγχο, την ποινή, και την συναλλαγή, στον κοινωνικά ανταποδοτικό στόχο που βασίζεται στην συνεχή εκπαίδευση, την υποστήριξη, την συμβουλή, την δίκαιη φοροδοτική ικανότητα, και τη βιωσιμότητα. Η Περιφερειακή οργάνωση του φορολογικού συστήματος, με στόχο να μένει μεγαλύτερο μέρος των εσόδων στο τοπικό επίπεδο μπορεί να συμβάλει στην αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, αφού οι κοινωνικές και περιβαλλοντικές υποδομές θα χρηματοδοτούνται από το ποσοστό της φορολογίας που θα παραμένει σε τοπικό επίπεδο.
• Οι αυστηρές κυρώσεις θα λειτουργούν συμπληρωματικά για τον περιορισμό της φοροδιαφυγής – φοροαπάτης και κατ’ επέκταση της παραοικονομίας, παράλληλα με την υιοθέτηση μιας δίκαιης, ορθολογικής και ισορροπημένης φορολογίας που επιτυγχάνει αναδιανομή πλούτου προς όφελος της πλειοψηφίας της κοινωνίας.
• Η διαμόρφωση μιας σύγχρονης νομοθεσίας για την φορολογία των εσόδων από διάφορες δραστηριότητες που σήμερα φοροδιαφεύγουν, θα μειώσει την άδικη πίεση στην εργασία. Μια τέτοια περίπτωση είναι η ενοικίαση καταλυμάτων μέσω βραχυπρόθεσμων μισθώσεων στην Ελλάδα, με συναλλαγές που πραγματοποιούνται μέσα από τις ειδικές διαδικτυακές πλατφόρμες (έσοδα πάνω από 1,5 δις Ευρώ ετησίως για τις εταιρίες sharing economy), θα μπορούσε να αποφέρει στο δημόσιο έσοδα εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, εξισορροπώντας έσοδα που θα προέλθουν από τον εισφορά «αλληλεγγύης».