ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Οι θέσεις μας

Εξάλειψη των διακρίσεων, μείωση των ανισοτήτων που βασίζονται στο φύλο

Θέλουμε μια Ευρωπαϊκή Ένωση με μεγαλύτερη κοινωνική συνοχή, ισότητα, χωρίς διακρίσεις, πιο φεμινιστική

Πολλοί κοινωνικοί χώροι διέπονται από μια άβολη πραγματικότητα: την ανισότητα δικαιωμάτων επί τη βάση του φύλου, όπως επίσης και άλλων χαρακτηριστικών, όπως η εθνική ή εθνοτική καταγωγή, η φυλή, η σεξουαλικότητα, η αναπηρία. Επί καθημερινής βάσεως, συμπολίτες μας έρχονται αντιμέτωποι με στερεοτυπικές αντιλήψεις και δυνάμεις συντηρητισμού που τους καταδικάζουν στο περιθώριο, είτε αποκλείοντάς τους από το βασικό αγαθό της εργασίας ή εξαναγκάζοντάς τους σε συνθήκες εργασίας που δεν αρμόζουν σε μια σύγχρονη δυτική κοινωνία που θέλει να σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Την αιχμή του δόρατος αποτελεί ο διάχυτος σεξισμός στο εργασιακό περιβάλλον, η αντίληψη, δηλαδή, που θέλει τη γυναίκα υποδεέστερη και ανίκανη να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις της σύγχρονης ανταγωνιστικής εργασίας. Οι ανισότητες αμοιβής και ευκαιριών μεταξύ γυναικών και ανδρών συνεχίσουν να είναι αξιοσημείωτες και αδιαμφισβήτητες, όπως καταδεικνύουν σχετικές έρευνες. Χαρακτηριστικά, το 40% του ενεργού εργατικού δυναμικού παγκοσμίως είναι γυναίκες, ωστόσο, η αμοιβή τους εν συνόλω εκτιμάται περίπου στο 10% που παγκόσμιου εισοδήματος (World Bank). Στην ΕΕ, το 77% των ανδρών που θέλουν και μπορούν να εργαστούν είναι σε καθεστώς απασχόλησης. Αντίστοιχα, οι γυναίκες φτάνουν στο 65% (Eurostat). Πέραν της σημαντικής διαφοράς της τάξεως του 12% στα ποσοστά απασχόλησης, είμαστε μάρτυρες μεγάλων περιφερειακών αποκλίσεων εντός της ΕΕ ως προς τα ποσοστά απασχόλησης, τις υψηλόβαθμες θέσεις γυναικών στον ιδιωτικό τομέα (γνωστό ως φαινόμενο της «γυάλινης οροφής») και στην άτυπη (αδήλωτη) εργασία. Τα τελευταία προδίδουν επίσης τα προβλήματα γύρω από τις ευέλικτες μορφές εργασίας, τις περικοπές σε δομές κοινωνικής προστασίας και το σεβασμό εργασιακών δικαιωμάτων.

Το πρόβλημα, ωστόσο, του σεξισμού δεν θα έπρεπε να μας απασχολεί μόνο εντός αλλά και εκτός Ευρώπης, όπου εμφανίζεται εντονότερο και δεν αφορά πρωτίστως τα εργασιακά δικαιώματα αλλά καταλήγει αναπόφευκτα να επηρεάζει και αυτά. Σε χώρες εκτός του ευρωπαϊκού τόξου υπάρχουν κορίτσια που δεν τους επιτρέπεται η πρόσβαση στην υγεία και την εκπαίδευση, ανήλικες που εξαναγκάζονται σε γάμο, γυναίκες που η ζωή και το σώμα τους δεν τους ανήκει αλλά ισοπεδώνεται από τον θρησκευτικό φονταμενταλισμό και τις πατριαρχικές προκαταλήψεις. Τα παραπάνω είναι μια πραγματικότητα από την οποία δεν πρέπει επουδενί να αποστρέφουμε το βλέμμα μας.

Αν θέλουμε να αντιμετωπίσουμε το ζήτημα της εργασιακής ανισότητας με γενναιότητα και πραγματική διάθεση για αλλαγή, είμαστε υποχρεωμένοι να διαχειριστούμε την έννοια του φύλου με την σύγχρονη εκδοχή της. Επομένως, πρέπει να λάβουμε υπόψη μας ότι παραδοσιακή απόδοση του φύλου ως αποκλειστικά βιολογικό και ο στενός διαχωρισμός των ανθρώπων στη βάση της ανατομίας αφήνει απ’ έξω μια σημαντική μερίδα ανθρώπων που δεν εντάσσονται σε αυτό το πλαίσιο και που η ελεύθερη έκφραση του σεξουαλικού τους προσανατολισμού και της ταυτότητας φύλου τους συνιστά εμπόδιο στην εργασιακή τους απασχόληση. Για παράδειγμα, στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, οι συνεχείς προσπάθειες των διεμφυλικών ανθρώπων για ορατότητα, σεβασμό και ισότιμη αντιμετώπιση στον δημόσιο βίο διεμβολίζονται σήμερα από τις πολιτικές της κυβέρνησης Τραμπ, που τους σπρώχνει ξανά στο εργασιακό περιθώριο (βλέπε αποκλεισμός τους από τις ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ). Σε ό,τι αφορά την ελληνική κοινωνία, η νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου άργησε αλλά ήρθε, χωρίς αυτό να σημαίνει πως έλυσε μια για πάντα τον αγώνα που δίνουν οι τρανς γυναίκες και άνδρες για πρόσβαση στην εργασία. Είναι ζητούμενο και συνάμα σημαντικότατη πρόκληση να καταστήσουμε ευρέως κατανοητό και αποδεκτό πως στον αγώνα για ισότητα και σεβασμό στο χώρο της εργασίας μετέχουν εξίσου τα τρανς άτομα, όπως επίσης να ανιχνεύσουμε τις ειδικότερες εργασιακές ανάγκες τους και να τις ικανοποιήσουμε.

Οι κυβερνήσεις του κόσμου, μέσα από τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης (ΣΒΑ), έχουν υποσχεθεί να επιτύχουν πλήρη ισότητα των φύλων και να εξασφαλίσουν αξιοπρέπεια για τις ευάλωτες ομάδες συμπολιτών μας. Ο κόσμος έχει αλλάξει με μεγάλα θετικά βήματα προς την ισότητα όμως έχουμε ακόμη δουλειά και πρέπει να κινητοποιηθούμε γρήγορα και οργανωμένα, να είμαστε στη πρώτη γραμμή για τη μάχη υπέρ της ισότητας των φύλων  και της εξάλειψης των διακρίσεων.

Οι Πράσινοι-Αλληλεγγύη θα πιέσουμε σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο για μια Ευρώπη ισότητας, κοινωνικής συνοχής, μια ΕΕ χωρίς διακρίσεις, χωρίς άτομα και κοινωνικές ομάδες που μένουν πίσω ή αποκλεισμένες. Θα εργαστούμε σταθερά και σε συνεργασία με άλλες κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις προς:

(Ι) Διεκπεραίωση των υποσχέσεων για τη καταπολέμηση των διακρίσεων σε κάθε επίπεδο, από τους G7 μέχρι τον ΟΗΕ, σε περιφερειακές ενώσεις κρατών, σε κράτη, περιφέρειες, δήμους και κοινότητες, και συντονισμό των διαφόρων επιπέδων.

(ΙΙ) Ενεργοποίηση μηχανισμών στην αγορά εργασίας και στην εκπαίδευση που αποτρέπουν κάθε διάκριση με βάση το φύλο, την εθνικότητα, τη φυλή, τη θρησκεία, τη σεξουαλικότητα. Ενεργό συμμετοχή ανδρών και γυναικών στη καταπολέμηση  της ανισότητας των φύλων.

(ΙΙΙ) Καινοτόμες δομές που προωθούν τη δημιουργία θέσεων εργασίας με γνώμονα το ευ ζην των εργαζομένων, θέσεις εργασίας που εξασφαλίζουν αξιοπρεπή αμοιβή και κυρίως στήριξη και εκπαίδευση των χαμηλά αμοιβόμενων και φτωχών εργαζομένων.

(ΙV) Δημόσιες και κοινωνικές δομές που παρέχουν υπηρεσίες ποιότητας και ανακουφίζουν το οικογενειακό κόστος (χρόνος και οικονομία) της φροντίδας παιδιών και ηλικιωμένων.

(V) Υλοποίηση όσων έχουν οι κυβερνήσεις υποσχεθεί σε εσωτερικό επίπεδο αλλά και σε πολιτικές της ΕΕ που υλοποιούνται εκτός των συνόρων της, όπως αυτή της αναπτυξιακής βοήθειας και διεθνούς συνεργασίας.

#greensgopurple #Europe #thistimeImvoting #socialinclusion