Οι ΠΡΑΣΙΝΟΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ εκφράζουμε τα συλλυπητήριά μας προς τους γονείς του Μάριου, του 11χρονου μαθητή που σκοτώθηκε από πυροβολισμούς στο Μενίδι. Παρόμοια περιστατικά πρέπει να αντιμετωπίζονται στο πλαίσιο της νομιμότητας και του κράτους δικαίου, χωρίς γενικεύσεις και απλοϊκές προσεγγίσεις που οδηγούν σε διχασμό την κοινωνία.

Το περιστατικό, όμως, θα πρέπει να αφυπνίσει την κοινωνία και την εξουσία ώστε να συζητήσουμε σε βάθος μια σειρά θεμάτων που σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα με το περιστατικό, όπως την οπλοφορία, τις μπαλωθιές σε γλέντια, την κοινωνική ένταξη των Ρομά, την εξάρτηση από ναρκωτικά αλλά και το πώς οι τοπικές κοινότητες μπορεί να βελτιώσουν την συνθήκες ζωής όλων, χωρίς να δημιουργούν αποκλεισμούς και γκέτο.

Οι κοινωνίες και η διοίκηση πρέπει να διαχειρίζονται από κοινού και με ολοκληρωμένο τρόπο τα προβλήματα που δημιουργούνται, ώστε και οι πολίτες να ζουν με ασφάλεια και τα δικαιώματα και ο πλουραλιστικός χαρακτήρας των κοινωνιών να διασφαλίζεται. Αυτό σημαίνει πρώτα από όλα ότι η κοινωνική συνοχή και η κοινωνική ένταξη δεν είναι πολυτέλεια αλλά βασικά εργαλεία για την ασφάλεια της κοινωνίας.

Αναλυτικά οι θέσεις των Πράσινων Αλληλεγγύη για την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής κι ασφάλειας στην Δυτική Αττική

Το περιστατικό στο Μενίδι θα πρέπει να προσεγγιστεί στο πλαίσιο μια πιο σφαιρικής και ολοκληρωμένης αντιμετώπισης των προβλημάτων που αντιμετωπίζει και η Δυτική Αττική και η κοινωνία σήμερα.

1. Το περιστατικό του θανάτου του μικρού μαθητή συνδέεται άμεσα με την κατοχή όπλων από πολλά άτομα, ανεξαρτήτως καταγωγής και ηλικίας. Η Ελλάδα είναι μια χώρα όπου κυκλοφορεί τεράστιος αριθμός όπλων κάθε είδους, από καραμπίνες και κυνηγετικά όπλα, μέχρι όπλα από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ή πολύ σύγχρονα όπλα, όπως περίστροφα, καλάζνικοφ κα. Σημαντικός είναι ο αριθμός των περιστατικών τραυματισμού ή και θανάτου στην διάρκεια χρήσης των όπλων για διασκέδαση. Στελέχη της διοίκησης ακόμα και υπουργοί δεν διστάζουν να παραβούν τον νόμο και να χρησιμοποιούν όπλα δημόσια, στην διάρκεια γιορτών και διασκέδασης χωρίς να κινείται δίωξη εναντίον τους
2. Δεν ανήκουν μόνο στην κοινότητα των Ρομά τα άτομα που ρίχνουν μπαλωθιές στον αέρα για κάποιο γεγονός. Οι πυροβολισμοί σε γάμους, βαφτίσια και άλλα γεγονότα έχουν ως αποτέλεσμα τον θάνατο πολλών ανθρώπων τα τελευταία χρόνια. Ενδεικτικά: στο Ρέθυμνο στην διάρκεια γλεντιού 20.04.2014 και στην Καρδίτσα 24.7.2014 χάθηκαν ζωές συμμετεχόντων μάλιστα στο γλέντι, ενώ πολύ συχνά ο αποχαιρετισμός ενός ανθρώπου που πέθανε γίνεται με πυροβολισμούς στον αέρα.
3. Η αντιμετώπιση παρόμοιων περιστατικών πρέπει να γίνεται με σταθερό τρόπο και να μην δημιουργεί ρατσιστικού τύπου αντανακλαστικά. Ο δράστης και όχι η καταγωγή ή τα χαρακτηριστικά του ευθύνονται για τον τραυματισμό ή το θάνατο αθώων πολιτών στην διάρκεια γλεντιών. Και πολύ περισσότερο δεν πρέπει να ταυτίζονται ολόκληρες κοινωνικές ομάδες (πχ Ρομά) με την εγκληματικότητα. Όπως όταν ένας Έλληνας πολίτης συλλαμβάνεται σε μια άλλη χώρα διαπράττοντας μια παρανομία, δεν πρέπει να θεωρείται ότι όλοι οι Έλληνες είναι εγκληματίες…Πολύ συχνά ο τρόπος που τα ΜΜΕ κάθε είδους προβάλλουν ένα παρόμοιο θέμα αναπαράγει και ανατροφοδοτεί το στερεότυπο της “τσιγγάνικης εγκληματικότητας”, παρά το γεγονός ότι πολλοί τσιγγάνοι / Ρομά είναι σήμερα πολιτικοί, ευρωβουλευτές, σκληρά εργαζόμενοι, καλλιτέχνες κα.
4. Μόνο μετά από παρόμοια περιστατικά προβάλλονται κάποια στοιχεία από τις συνθήκες ζωής των Ρομά, αλλά συχνά με τρόπο που συμβάλλει στην αναπαραγωγή της γκετοποίησης και του ρατσισμού. Επίσης, σπάνια προβάλλεται ένας διαφορετικός λόγος που αποδεικνύει ότι δεν είναι όλη η κοινότητα των Ρομά εγκληματίες ή ότι και πολλοί Ρομά ζητούν να φύγουν από τον αποκλεισμό και την εξαθλίωση. Για παράδειγμα, ελάχιστα ΜΜΕ προέβαλλαν το γεγονός ότι πάνω από 100 Ρομά διαδήλωσαν στο Μενίδι με αίτημα να βρεθεί ο υπεύθυνος της δολοφονίας του μαθητή, και ταυτοχρόνως έμπρακτα ενάντια στον ρατσισμό και τις γενικεύσεις.
5. Τα γεγονότα γενικότερα φέρνουν στο φως της δημοσιότητας την ανεπάρκεια του κοινωνικού κράτους και την απουσία ουσιωδών στρατηγικών κοινωνικής ένταξης για τους Ρομά, παρά τα πολλά προγράμματα και τα τεράστια ποσά που έχουν δαπανηθεί μέχρι σήμερα. Κοινοτικοί και κρατικοί πόροι δαπανώνται διαχρονικά για την «ομάδα-στόχο» Ρομά, όμως οι στρατηγικές, οι μεθοδολογίες και τα αποτελέσματα δεν αξιολογούνται. Αγνοούνται συστηματικά τα γενεσιουργά αίτια παρόμοιων περιστατικών και η αδυναμία του ελληνικού κράτους, της αυτοδιοίκησης αλλά και της κοινωνίας για την προώθηση ουσιαστικών πολιτικών ένταξης (όχι ενσωμάτωσης) των Ρομά.
6. Πρέπει να συμφωνήσουμε ότι καμία κοινωνική ομάδα δεν είναι στο σύνολό της παραβατική ή με αποκλίνουσα συμπεριφορά. Δεν πρέπει να στοχοποιείται από τα ΜΜΕ ή την κοινωνία στο σύνολό της η ομάδα των Ρομά για κάθε εγκληματική ενέργεια ούτε να αγνοούνται οι πραγματικές συνθήκες διαβίωσή τους σε γκέτο.
7. Η απουσία στοχευμένης κοινωνικής πολιτικής ένταξης, ο κοινωνικός αποκλεισμός και η περιθωριοποίηση κοινωνικών ομάδων, μεταξύ των οποίων και οι Ρομά, οδηγούν σε έντονη παραβατικότητα κάποια τμήματα αυτών των κοινωνικών ομάδων που είναι μειοψηφία στο σύνολο των πολιτών. Βασική αιτία είναι η ενίσχυση της φτώχειας, η βαθιά ανισότητα και οι διακρίσεις.
8. Για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της παραβατικότητας, στο κέντρο της Αθήνας ή στο Μενίδι, πρέπει να μεταρρυθμιστεί γενναία η πολιτική για τα ναρκωτικά, ώστε να μεταστραφεί από την καταστολή που οδηγεί σε υπερκέρδη τα κυκλώματα παράνομης διακίνησης ναρκωτικών και σε ενίσχυση των στερεότυπων και των φαινομένων αποκλεισμού προς μια κατεύθυνση που θα θέτει ως προτεραιότητα την μείωση της βλάβης στην κοινωνία και στον ίδιο τον χρήστη αλλά και στην πρόληψη.
9. Η αντιμετώπιση της παραβατικότητας δεν μπορεί να κάνει διακρίσεις, επομένως αν κάποιος ευθύνεται για πυροβολισμούς ή και για θάνατο ενός παιδιού, θα πρέπει να αντιμετωπίζεται όπως ακριβώς ένας οποιοσδήποτε ενήλικας που ευθύνεται για μια παρόμοια παράβαση του νόμου. Πρέπει όμως πίσω από την παραβατικότητα και την τιμωρία της, να νοιαστούμε ώστε ν’ αντιμετωπιστεί ο κοινωνικός αποκλεισμός σημαντικών τμημάτων της κοινότητας των Ρομά, που οδηγεί κάποιους στην εγκληματικότητα ή σε ανεύθυνες πρακτικές.
10. Κοινωνικούς λειτουργούς, κατάλληλους εκπαιδευτές, εκπαιδευμένους διαπολιτισμικούς διαμεσολαβητές χρειάζεται η τσιγγάνικη κοινότητα και λιγότερο μια γενικευμένη αστυνόμευση, που θα περιέχει έτσι κι αλλιώς στοιχεία χειραγώγησης και αποκλεισμού, η εύκολη λύση που είναι όμως έτσι κι αλλιώς αναποτελεσματική. Η βελτίωση της ποιότητας ζωής και του κοινωνικού και οικονομικού επιπέδου όλων των τσιγγάνων θα μειώσει την εγκληματικότητα. Αυτό, όμως, απαιτεί την ουσιαστική και κατάλληλη συμμετοχή όλων των μελών της κοινότητας των τσιγγάνων σε δράσεις αναβάθμισης της ποιότητας ζωής τους, όχι απλώς στο τελευταίο στάδιο, και μόνο με την ιδιότητα των «ωφελούμενων». τα καλά παραδείγματα και οι πετυχημένες στρατηγικές υπάρχουν, δεν μπορούν να αγνοούνται όταν σχεδιάζονται προγράμματα για τους Ρομά.
11. Οι στατιστικές για το έγκλημα στην Ελλάδα δεν περιλαμβάνουν ειδικές κατηγοριοποιήσεις για εγκληματικότητα των τσιγγάνων. Οι τσιγγάνοι είναι κανονικοί πολίτες. δεν αποτελούν ειδική κατηγορία. Για την αντιμετώπιση της εγκληματικότητας χρειάζονται νέοι θεσμοί έρευνας και κατανόησης ώστε να υπάρχει έγκαιρη κι αποτελεσματική αντιμετώπισή της. Οι Πράσινοι Αλληλεγγύη θεωρούμε πολύ σημαντική πολιτική πράξη την ανάπτυξη ενός σώματος «διαμεσολαβητών» που θα δρα προληπτικά και αποτρεπτικά, όχι κατασταλτικά, στο πλαίσιο μιας ολοκληρωμένης πολιτική ένταξης και πρόληψης του κοινωνικού αποκλεισμού των Ρομά.