Θεσσαλία: απουσία δομών διαχείρισης και δεικτών παρατηρητήριο διαρκούς παρακολούθησης περιβαλλοντικών, κοινωνικών και οικονομικών δεικτών

Παρακολουθούμε άναυδοι, πολιτικούς να πετάνε το μπαλάκι των ευθυνών ο ένας στον άλλον, τις συναρμόδιες Υπηρεσίες να ψάχνονται και τους πολίτες να αναρωτιόνται στο τι έφταιξε.

Το φαινόμενο της μαζικής θανής τεράστιου αριθμού ψαριών στην Κάρλα έχει εξήγηση. Οι πρόσφατα πλημμυρισμένες παραλίμνιες περιοχέςτης Κάρλας, ως αποτέλεσμα των περσινών πλημμυρών (Ντάνιελ), αποτέλεσαν ένα ευνοϊκό περιβάλλον για την ιδιαίτερα πετυχημένη απ’ ότι φαίνεται αναπαραγωγή των ψαριών που διαβιούσαν στη λίμνη Κάρλα. Κυρίως των ειδών με κοινή ονομασία πεταλούδα Carassius gibelio και γριβάδι Cyprinus carpio που αναπαράγονται σε ρηχά παρόχθια νερά. Πρόκειται για πολύ ανθεκτικά ψάρια του γλυκού νερού, ιδιαίτερα το πρώτο είδος, με μεγάλες αντοχές τόσο σε ψηλές θερμοκρασίες, όσο και σε χαμηλή περιεκτικότητα οξυγόνου.

Με την έναρξη της απομάκρυνσης των νερών των παραλίμνιων περιοχών από την Κάρλα και άρα με τη μείωση του υδάτινου όγκου της, επόμενο ήταν να αυξηθεί πολύ η ιχθυοφόρτιση της περιοχής (κιλά ψαριών / υδάτινο όγκο) και επομένως να δημιουργηθεί έλλειψη σε οξυγόνο (ακόμη και για τα ανθεκτικότερα ψάρια), σε μια ήδη επιβαρυμένη περίοδο (τέλος καλοκαιριού), μετά από παρατεταμένα πολύ υψηλές θερμοκρασίες και ανομβρία.

Το φαινόμενο έγινε εντονότερο εξαιτίας του γεγονότος ότι αυτές οι εκτάσεις φιλοξενούσαν πριν πλημμυρίσουν εντατικές αγροτικές καλλιέργειες, που σημαίνει αυξημένο οργανικό φορτίο από τα υπολείμματα των καλλιεργειών, αλλά και αυξημένα υπολείμματα από λιπάσματα (αμμωνία, νιτρικά, φωσφορικά) κλπ. Ως αποτέλεσμα παρατηρούμε εξαντλημένα, ημιθανή ή νεκρά ψάρια να αφήνονται στην ορμή του νερού και να παρασύρονται στον Παγασητικό.

Το συγκεκριμένο φαινόμενο της μαζικής θανής ψαριών στην Κάρλα πιθανότατα να μην μπορούσε να αποφευχθεί, αλλά θα μπορούσε να έχει τουλάχιστον πολύ μικρότερη έκταση αν:
– Δεν διαχειριζόμασταν ένα σύνθετο οικοσύστημα απλώς ως έναν ταμιευτήρα νερού.
– Δεν διασπούσαμε τις αρμοδιότητες σε τόσες διαφορετικές υπηρεσίες.
– Φροντίζαμε ώστε οι Υπηρεσίες να ήταν στελεχωμένες με το κατάλληλο επιστημονικό
προσωπικό.

Η εκτίμηση των ιχθυοπληθυσμών πριν τη δραματική μείωση του όγκου του νερού και η τοποθέτηση επιφανειακών φραγμάτων στα κανάλια παροχέτευσης του νερού, θα οδηγούσαν σε μικρότερες ποσότητες νεκρών ψαριών και αποφυγή κατάληξης τους στην προκυμαία του Βόλου.

Ποιος όμως είναι υπεύθυνος που δεν υπήρξε η αντίστοιχη πρόβλεψη και γιατί; Ο ΟΦΥΠΕΚΑ; Η Περιφέρεια; Ο φορέας διαχείρισης υδάτων; Πριν από κάποια χρόνια η απάντηση θα ήταν σαφής: η Περιφέρεια. Τώρα; Απλά χανόμαστε στις συναρμοδιότητες…

Η διαχείριση ευαίσθητων και σημαντικών υδάτινων οικοσυστημάτων απαιτεί εξειδίκευση. Η αποψίλωση των Υπηρεσιών Αλιείας από ειδικευμένο προσωπικό (Ιχθυολόγους) και αρμοδιότητες απέδειξε για ακόμα μια φορά τις τραγικές συνέπειες αυτής της πολιτικής τόσο σε κεντρικό, όσο και σε τοπικό επίπεδο. Η έλλειψη ειδικευμένων Ιχθυολόγων από τις Υπηρεσίες είτε αφορά τον ΟΦΥΠΕΚΑ είτε την Περιφέρεια και η απαξίωση όσων έχουν απομείνει, είχε τα τραγικά αυτά αποτελέσματα.

Η Περιφέρεια Θεσσαλίας, υπενθυμίζουμε, βάσει των αρμοδιοτήτων και κυρίως λόγω του πλήθους και της έκτασης των αντικειμένων αλιείας που έχει, είναι από τους
σημαντικότερους Αυτοδιοικητικούς Οργανισμούς της χώρας για τον Τομέα Αλιείας.

Καλούμε την Περιφέρεια Θεσσαλίας να αναλάβει τον ρόλο που θα έπρεπε να έχει και τον νέο Περιφερειάρχη, να διεκδικήσει αρμοδιότητες και να στελεχώσει τις Υπηρεσίες του με εξειδικευμένο προσωπικό. Να συνεργαστεί με ειδικευμένους επιστήμονες και να δημοσιοποιήσει τα αποτελέσματα εργαστηριακών μετρήσεων ώστε να πάψει η παραφιλολογία των δημοσιευμάτων αλλά και να ενημερωθούν υπεύθυνα οι πολίτες. Τέλος να διεκδικήσει αποζημιώσεις για τις επιχειρήσεις και ειδικά τους αλιείς που συνεχίζουν να πλήττονται ένα χρόνο τώρα. Καλούμε τα συναρμόδια Υπουργεία Αγροτικής Ανάπτυξης και Περιβάλλοντος (ΟΦΥΠΕΚΑ), να συνεργαστούν με σκοπό την ολοκληρωμένη διαχείριση των υδάτινων οικοσυστημάτων και να σταματήσουν να στρουθοκαμηλίζουν, ειδικά όταν εμφανίζονται κρίσεις τέτοιων διαστάσεων.

Πρέπει επιτέλους το Αθηνοκεντρικό και πλασματικώς «επιτελικό» κράτος να σταματήσει να συγκεντρώνει, αντί να αποκεντρώνει, αρμοδιότητες, και στα δύσκολα να αποποιείται των ευθυνών του.

Η ΠΟΓΕΔΥ και ο ΠΣΙΔ δηλώνουν οτι θα εξακολουθήσουν να παρακολουθούν με ιδιαίτερη προσοχή τα τεκταινόμενα στην περιοχή. Ηδη σήμερα ο Πρόεδρος της ΠΟΓΕΔΥ Νίκος Κακαβάς συνοδεία μελών του ΔΣ του ΠΣΙΔ μετέβηκαν στην Λάρισσα όπου συναντήθηκαν με υπηρεσιακούς παράγοντες της Περιφέρειας Θεσσαλίας.

Από τον τοίχο του Διονύση Λατινόπουλου
Ήταν τέτοια η βιασύνη να ιδρύσουν τον οργανισμό υδάτων στη Θεσσαλία, ώστε να πάρει σειρά η Κρήτη και μετά όλη η Ελλάδα που μάλλον με κάτι ξέχασαν να ασχοληθούν οι Ολλανδοί ειδικοί και οι αρμόδιοι φορείς….
Στην περιοχή της Κάρλας, με ένα οικοσύστημα και ταυτόχρονα με ένα εξαιρετικά σημαντικό παραγωγικό (γεωργικό) σύστημα να έχει υποστεί τέτοια βίαιη μεταβολή από τον Daniel θα έπρεπε να στηθεί ένα παρατηρητήριο διαρκούς μέτρησης μιας σειράς από περιβαλλοντικούς/οικολογικούς και κοινωνικο-οικονομικους δείκτες. Ταυτόχρονα θα έπρεπε να υπάρχει online και πλήρης πρόσβαση στις πληροφορίες για όλους τους κατοίκους αλλά και online πλατφόρμα που θα δέχεται ερωτήματα από τους κατοίκους της Μαγνησίας (είτε των παραλίμνιων περιοχών, είτε των κατοίκων του Βόλου).
Στην περιοχή αυτή, μια απόφαση για ταχεία αποστράγγιση τόσο τεράστιων ποσοτήτων νερού μέσα στον Παγασητικό ήταν δεδομένο πως θα προκαλούσε μια νέα βίαιη μεταβολή στο νέο οικοσύστημα, το οποίο μπορεί να ήταν ασταθές αλλά αποδείχθηκε ιδιαίτερα παραγωγικό. Ταυτόχρονα, θα προκαλούσε σίγουρα και κάποια διαταραχή στον Παγασητικό.
Οι κάτοικοι των περιοχών θα έπρεπε να μπορούν να γνωρίζουν για την ποιότητα του νερού της Λίμνης, για την ποιότητα του εδάφους σε περιοχές που η λίμνη ξεραίνεται, για την ποιότητα του νερού στον Παγασητικό και για πολλά άλλα θέματα που μπορεί να αφορούν την περιουσία τους, την υγεία τους κτλ. Δεν είναι δυνατόν το 2024 ο δείκτης ποιότητας θαλάσσιων υδάτων να είναι ο ευτραφής δήμαρχος που βουτάει στα νερά για να δείξει ότι είναι καθαρά. Ούτε είναι λογικό να μην γνωρίζει ο κόσμος αν μπορεί με ασφάλεια να κολυμπήσει στις παραλίες ή να γνωρίζει τα αίτια που εμφανίζονται νεκρά ψάρια στις ακτές.
Ταυτόχρονα είναι απορίας άξιο να έχουμε 150 τόνους νεκρά ψάρια και να μην έχουμε φροντίσει νωρίτερα να δούμε ποια είναι η ιχθυοπανίδα 9 μήνες μετά τον Daniel, σε μια λίμνη που ξαφνικά έγινε η μεγαλύτερη της χώρας. Είναι παράξενο το 2024 να βλέπουν απροειδοποίητα οι κάτοικοι τόνους από νεκρά ψάρια και να αναπτύσσονται και δεκάδες θεωρίες για το πώς προέκυψαν.
Η παρακολούθηση (monitoring) του οικοσυστήματος και των χωρικών επιπτώσεων της πλημμύρας και η ενημέρωση και παροχή πληροφοριών στους πολίτες μετά την καταστροφή θα έπρεπε να είναι βασικότατος στόχος διαχείρισης. Άραγε στην Ολλανδία δεν γνωρίζουν από monitoring, δεν γνωρίζουν από οικολογία και λιμναία οικοσυστήματα;
Αντί να στηθεί ένα σύστημα έλεγχου / αντιμετώπισης των νέων προκλήσεων μετά την καταστροφή, δόθηκε βαρύτητα στο να στηθει ένας οργανισμός διαχείρισης υδατικών πόρων ως πρότυπο (😉) για την υπόλοιπη χώρα. Και έτσι βλέπουμε τραγελαφικές καταστάσεις, να σκοτώνονται δήμαρχος και περιφερειάρχης για το ποιος έχει την ευθύνη ενώ όλη η κυβέρνηση μένει στο απυρόβλητο….

Posted on 04/09/2024 in Δελτία Τύπου

Share the Story

Back to Top