Είμαστε και φέτος στον αγώνα!
Η 8η του Μάρτη είναι ημέρα μνήμης και τιμής στις υφάντριες που εξεγέρθηκαν για τα εργασιακά τους δικαιώματα. Η επέτειος παραμένει βαθιά ριζωμένη στους ιστορικούς αγώνες των εργαζομένων γυναικών για περισσότερα από 150 χρόνια σε όλο τον κόσμο και έχει πλέον συνδεθεί με τους αγώνες για ισότητα και κοινωνική δικαιοσύνη.
Η φετινή επέτειος, ωστόσο, έχει μια πολύ πικρή ιδιαιτερότητα. Επισκιάζεται από την απέραντη θλίψη και την οργή για την απώλεια δεκάδων ανθρώπων, κυρίως νέων παιδιών, στο φοβερό σιδηροδρομικό δυστύχημα, που ήταν στην πραγματικότητα ένα προμελετημένο έγκλημα.
Διαπιστώνουμε συνεχώς την υποβάθμιση της αξίας της ανθρώπινης ζωής, εν ονόματι του κέρδους και της διαφθοράς. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η οπισθοδρόμηση στα γυναικεία δικαιώματα.
Οι γυναίκες έχουμε κατά μέσον όρο 15% μικρότερη αμοιβή για ίση εργασία με αυτήν των ανδρών, με μισθολογικό χάσμα 160 ευρώ. Αν, όμως, υπολογίσουμε την απλήρωτη εργασία των γυναικών στα οικιακά
και τη φροντίδα των παιδιών, τότε βρισκόμαστε στα επίπεδα του 1930.
Η εκμετάλλευση της γυναικείας εργασίας στο σπίτι συμβαίνει γιατί λείπει η κουλτούρα μοιράσματος, απουσιάζουν υποδομές και οι κοινωνικές υπηρεσίες και γιατί τελικά δεν διατίθενται λεφτά για κάτι τέτοιο.
Η ανεργία των γυναικών, εξακολουθεί να είναι υψηλότερη αυτής των ανδρών. Η Ελλάδα είχε το 2022 ανεργία 11,4% συνολικά, για τις γυναίκες όμως ήταν στο 14,7%. Στην επισφαλή και μερική απασχόληση τα ποσοστά των γυναικών είναι επίσης υψηλότερα, ομοίως και στις ηλικίες κάτω των 25 ετών.
Συχνά η εργασία συνδέεται και με σεξουαλική παρενόχληση. Ακόμα περιμένουμε να εφαρμοστεί η Σύμβαση 190 της Δ.Ο.Ε. για την εξάλειψη της βίας και παρενόχλησης στον χώρο της εργασίας, ώστε η κάθε καταγγελία να μην αποτελεί λόγο απόλυσης της εργαζόμενης.
Τα τελευταία χρόνια είδαμε να αυξάνεται η πιο ακραία μορφή βίας που
είναι η γυναικοκτονία. Το γυναικείο κίνημα καταδικάζει αυτή την πρακτική καθυπόταξης των γυναικών, διεκδικεί την εισαγωγή του όρου γυναικοκτονία στον Π.Κ. και απορρίπτει τους ισχυρισμούς ότι πρόκειται για «έγκλημα πάθους» ή ότι «τελέσθηκε εν βρασμώ ψυχής».
Διεκδικούμε ένα επαρκές πλαίσιο ασφάλειας των γυναικών και για τους δικαστικούς αγώνες που απαιτούνται, αλλά και για την επόμενη μέρα όταν ξεφεύγουν από βίαιες σχέσεις.
Απαιτούμε την κατάργηση του νόμου 4800/2021 του κ. Τσιάρα για την υποχρεωτική συνεπιμέλεια και την επαναφορά των διατάξεων του ν. 1329 / 1983.
Η Ελλάδα είναι 103η από 187 χώρες ως προς τη συμμετοχή των γυναικών στα κέντρα λήψης αποφάσεων, με μόλις 21,5% γυναίκες στο
εθνικό κοινοβούλιο. Όχι μόνον λείπει η πολιτική βούληση για ανάδειξη γυναικών, αλλά παρεμβάλλονται και πλείστα όσα εμπόδια για την συμμετοχή τους.
Χαμηλό είναι επίσης το ποσοστό γυναικών στο συνδικαλιστικό κίνημα ή ό,τι έχει απομείνει από αυτό μετά τους αντεργατικούς και αντισυνδικαλιστικούς νόμους που έχουν ψηφιστεί τα τελευταία χρόνια.
Η Γ.Γ.Ι.Φ. μετατράπηκε εν μια νυκτί σε «δημογραφικής και οικογενειακής πολιτικής» με την ισότητα να αναζητείται.
Οι επιθέσεις, που εκπορεύονται από κάθε είδους ακροδεξιές και φασιστικές δυνάμεις, που απαιτούν τον έλεγχο των σωμάτων και της γονιμότητάς μας να τον έχουν οι νόμοι και όχι εμείς οι ίδιες, δεν θα περάσουν!
– Διεκδικούμε την ανταποδοτικότητα των φόρων για δημιουργία δομών υγείας, κοινωνικής φροντίδας και δημοσίων υπηρεσιών υψηλού επιπέδου.
– Απαιτούμε την ισότητα ανάμεσα σε ντόπιες και μετανάστριες / προσφύγισσες, ή ανάπηρες γυναίκες.
– Απαιτούμε την ειρήνη με δικαιοσύνη και λέμε όχι στους εξοπλισμούς και σε κάθε στρατιωτική εισβολή.
Την 8 η του Μάρτη απεργούμε και διαδηλώνουμε για να γίνει πράξη η διακήρυξη του Πεκίνου, ότι τα γυναικεία δικαιώματα είναι ανθρώπινα δικαιώματα. Θέλουμε την ανατροπή της πατριαρχίας και των δομών του νεοφιλελευθερισμού. Ζητάμε τον σεβασμό στη ζωή και την καλλιέργεια των ανθρώπινων αξιών μέσα από το εκπαιδευτικό σύστημα.
Εν όψη των επερχόμενων εκλογών, απαιτούμε από τα κόμματα να δεσμευθούν για τα γυναικεία δικαιώματα και να προβλέψουν θεσμούς και κονδύλια, για να προχωρήσει η ισότητα των φύλων, όπως επίσης και την τοποθέτηση των υποψήφιων γυναικών σε εκλόγιμες θέσεις στα
ψηφοδέλτια.
Απαιτούμε εξειδικευμένες υπηρεσίες και αδιάβλητους θεσμούς δικαιοσύνης. Επίσης, να αποδοθούν ευθύνες στους υψηλά ιστάμενους για το πολύνεκρο σιδηροδρομικό δυστύχημα, ώστε να βρουν δικαίωση
οι οικογένειες των θυμάτων και ανάπαυση οι νεκροί.
Αγωνιζόμαστε για την κλιματική δικαιοσύνη που αφορά πιο πολύ τις γυναίκες σε όλο τον κόσμο, αλλά και τις επόμενες γενιές.
Στην οπισθοδρόμηση απαντάμε με αγώνες.
Υπερασπιζόμαστε τις κατακτήσεις που έχουν φέρει οι αγώνες μας, αντιστεκόμαστε σε κάθε αντεπίθεση της πατριαρχίας.
Αγωνιζόμαστε για την αλληλεγγύη των γυναικών σε όλο τον κόσμο.
Συμμετέχουμε στις απεργίες που έχουν κηρύξει η ΑΔΕΔΥ, το ΕΚΑ και πρωτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις. Καλούμε και άλλες οργανώσεις να στηρίξουν την γυναικεία απεργία της 8ης Μάρτη.
Καλούμε σε μαζική συμμετοχή στην απεργιακή συγκέντρωση στην Αθήνα, στην Πλατεία Κλαυθμώνος, στη 1 μ.μ. και συμμετοχή σε όλες τις συγκεντρώσεις της ημέρας, σε όλη τη χώρα.
Υπογράφουν οι οργανώσεις:
- Δίκτυο για την Αντιμετώπιση της Βίας κατά των Γυναικών
- Δίκτυο Γυναικών Συγγραφέων κατά της Έμφυλης Βίας και των
Γυναικοκτονιών, «η φωνή της»
- Ελληνικό Δίκτυο Γυναικών Ευρώπης
- Ελληνικό Δίκτυο για την Φεμινιστική Απεργία της 8ης Μάρτη
- Ευρωπαϊκό Δίκτυο κατά της Βίας (ΕΔκΒ)
- Κίνηση Δημοκρατικών Γυναικών
- ΜΗΤΕΡΑΣ ΕΡΓΟΝ Σύλλογος Πολύτεκνων Μητέρων
- Οι μαμάδες Mother’s Wings Greece
- Ομάδα Γυναικών του Συλλόγου Κοινωνικής και Πολιτιστικής Παρέμβασης Θρυαλλίδα
- Σωματείο Γυναικείων Δικαιωμάτων «ΤΟ ΜΩΒ»
- Φεμινιστική Συλλογικότητα ΘΕΟΔΩΡΑ
