Απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα με συμμετοχή της κοινωνίας

Η απάντηση στα ερωτήματα που έθεσε προς τα κόμματα η ΕΛΕΤΕΑΝ, συντάχθηκε από τον Νίκο Χρυσόγελο, συνεπικεφαλής «ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ» και υποψήφιο βουλευτή Β’ Αθηνών και την Ελεάνα Ζιάκου, υποψήφια στην Α΄ Αθήνας.
Συνυπογράφεται συνολικά από τον συνδυασμό στο πλαίσιο της προγραμματικής συμφωνίας.

1. Ποια είναι η θέση του κόμματος σας για τον ενεργειακό σχεδιασμό της χώρας μας;

Οι «ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ» είναι μια συνεργασία της πολιτικής οικολογίας και της δημοκρατικής – ανανεωτικής αριστεράς που έρχεται να συμβάλλει σε αλλαγή πορείας της χώρας με βάση ένα οικολογικά, κοινωνικά και οικονομικά καινοτόμο σχέδιο εξόδου από την κρίση. Με ρεαλισμό και όραμα, με πρασίνισμα της οικονομίας, με ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής.

Τα τελευταία χρόνια, και με επίκληση την κρίση, έχει διαμορφωθεί ένα βαρύ κλίμα για τις ΑΠΕ, αντί η αναβάθμιση της ενεργειακής αποδοτικότητας και οι ΑΠΕ να αντιμετωπιστούν ως εργαλείο αντιμετώπισης της δημοσιονομικής, οικονομικής και κοινωνικής κρίσης. Οι ΑΠΕ ενοχοποιήθηκαν και αντιμετωπίστηκαν με διακρίσεις, για να ανοίξει ο δρόμος για την εξόρυξη υδρογονανθράκων ή τη βελτίωση της θέσης των μεγάλων ηλεκτροπαραγωγών επιχειρήσεων.

Οι «ΠΡΑΣΙΝΟΙ-ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ» υποστηρίζουμε την ενεργειακή μετάβαση από τα ορυκτά καύσιμα στην εξοικονόμηση ενέργειας και σε 100% ΑΠΕ μέχρι το 2050, με φιλόδοξους ενδιάμεσους στόχους αλλά και ολοκληρωμένα σχέδια για την αναζωογόνηση και διαφοροποίηση της απασχόλησης και της τοπικής οικονομίας στις περιοχές που έχουν βασιστεί στον λιγνίτη. Μια τέτοια μετάβαση, συνδέεται όχι μόνο με ενεργειακούς στόχους αλλά και με τεχνολογική, επιστημονική και κοινωνική καινοτομία, νέα μοντέλα επιχειρηματικότητας, με έμφαση στην κοινωνική-συνεργατική οικονομία. Θα δημιουργήσει ένα νέο παραγωγικό και καταναλωτικό μοντέλο, ενώ θα αναζωογονήσει τις τοπικές κοινότητες και την οικονομία. Η ενεργειακή μετάβαση (όρος που καθιερώθηκε από την Γερμανία) θα συμβάλει σημαντικά και στη βελτίωση των δημοσιονομικών μας, αφού η Ελλάδα δαπανάει πάνω από 17-20 δις για εισαγωγές ορυκτών καυσίμων ετησίως, ενώ η Ευρώπη περίπου 400 δις. Η κρίση στην Ουκρανία απέδειξε ότι η ενεργειακή ασφάλεια συνδέεται άρρηκτα με την απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα.

Το πρόβλημα του ενεργειακού κόστους των επιχειρήσεων αλλά και των νοικοκυριών δεν λύνεται με τη χαλάρωση των ήδη ανεπαρκών πολιτικών που ακολουθεί η χώρα μας για το κλίμα και την ενεργειακή μετάβαση. Χώρες σαν την Ελλάδα έχουν δυσκολία να ακολουθήσουν ένα συμφωνημένο – μεταξύ βιομηχανίας, διοίκησης και κοινωνικών εταίρων – σχέδιο μείωσης της κατανάλωσης ενέργειας (που βασίζεται σε ορυκτά καύσιμα) και κατά συνέπεια μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που αντιστέκονται στην αλλαγή.

Η λύση δεν είναι να ξεχάσουμε την κλιματική αλλαγή. Η πρόσφατη έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας μιλάει για αύξηση της μέσης θερμοκρασίας κατά 4 βαθμούς Κελσίου μέσα στον αιώνα. Το οικονομικό, κοινωνικό και περιβαλλοντικό κόστος της κλιματικής αλλαγής θα είναι τεράστιο και στη χώρα μας, όπως έχει δείξει και η έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδας, και αναμένεται να ξεπεράσει τα 700 δις Ευρώ τον 21ο αιώνα.

Επιβάλλεται, λοιπόν, η βιομηχανία να στραφεί πιο αποφασιστικά στην εξοικονόμηση ενέργειας και στη χρήση ΑΠΕ, γενικότερα στην καινοτομία, κάτι που θα συμβάλει και στην οικονομική βιωσιμότητα, ιδιαίτερα των μεγάλων ενεργοβόρων μονάδων. Ήδη ένα σημαντικό μέρος των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων στρέφεται προς αυτή την κατεύθυνση, αντί να επιδιώκει την άσκηση πίεσης για τη μη θεσμοθέτηση φιλόδοξων στόχων. Καλά παραδείγματα, όμως, έχουμε και στη χώρα μας.

Στην ΕΕ και στα κράτη-μέλη χρειάζονται κίνητρα (πχ διαφοροποίηση ΦΠΑ) για επενδύσεις σε πράσινες τεχνολογίες οι οποίες αποτελούν μονόδρομο στη μάχη ενάντια στην κλιματική αλλαγή και τις δραματικές περιβαλλοντικές και οικονομικές της επιπτώσεις. Η ενίσχυση της έρευνας και καινοτομίας (πχ HORIZON 2020 αλλά κι άλλα προγράμματα για ΜΜΕ) καθώς και κατάργηση των κρυφών επιδοτήσεων στα ορυκτά καύσιμα και την πυρηνική ενέργεια είναι σημαντικά εργαλεία στην απεξάρτηση από το πετρέλαιο.

Είναι σημαντικό ο Μακροχρόνιος Ενεργειακός Σχεδιασμός να λαμβάνει σοβαρά υπ’ όψιν του τη διάσταση του κόστους μέσα από ανοικτές και δημοκρατικές διαδικασίες διαβούλευσης με όλους τους φορείς και ενδιαφερόμενους. Κι αυτό γιατί φαίνεται πως τόσο οι υπό κατασκευή νέες μονάδες Φυσικού Αερίου της ΔΕΗ όσο και η σχεδιαζόμενη Πτολεμαΐδα-5, μάλλον μας κλειδώνουν σε ένα ακριβό (και βρώμικο) ενεργειακό μέλλον στο οποίο δε θα πρέπει να ανοίξουμε την… πόρτα.

Απαραίτητες είναι και οι νομοθετικές ρυθμίσεις για την αυτοπαραγωγή ενέργειας από ΑΠΕ αλλά και την δημιουργία ενεργειακών συνεταιρισμών που θα μπορούν να είναι πάροχοι ενέργειας ή υπηρεσιών σχετικά με ενέργεια. Δυστυχώς η κυβέρνηση αν και είχε τη δυνατότητα να δημιουργήσει ένα θεσμικό πλαίσιο για τις ΑΠΕ «προς όφελος των καταναλωτών και όχι στις πλάτες τους», όπως είχε αναφέρει ο Υφυπουργός, Α. Παπαγεωργίου, δεν το έπραξε. Κι όμως η αυτοπαραγωγή θα μπορούσε να συμβάλει σε σημαντικό βαθμό στην βελτίωση των οικονομικών και των τελικών καταναλωτών και μικρών επιχειρήσεων.

2. Ποια είναι η θέση του κόμματος σας για την ανάπτυξη των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργεια;

Απαιτείται μια γενναία στροφή προς την εξοικονόμηση ενέργειας και τις ΑΠΕ ώστε να απεξαρτηθούμε το αργότερο μέχρι το 2050 από τα ορυκτά καύσιμα. Μια γενναία ενεργειακή αναβάθμιση του 5-10% των κτιρίων ετησίως θα έχει πολλαπλά οφέλη για την οικονομία και την απασχόληση, όχι μόνο για το κλίμα. Γι’ αυτό και ως ευρωβουλευτής των Πράσινων είχα υποστηρίξει της καμπάνια “RENOVATION EUROPE” που έχει ως στόχο την ενεργειακή αναβάθμιση του 80% των κτιρίων σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Η ενεργειακή μετάβαση πρέπει να γίνει με τρόπο, όμως, που θα δίνει σημαντικά οφέλη και στις τοπικές κοινωνίες. Σε μια εποχή κρίσης και κατάρρευσης της οικονομίας, θεωρούμε ότι η προώθηση των ΑΠΕ πρέπει να γίνει κυρίως μέσα από μικρομεσαίες επιχειρήσεις και ενεργειακούς συνεταιρισμούς και ομίλους πολιτών, ώστε η στροφή στις ΑΠΕ να διαχύσει τα οικονομικά οφέλη και στο τοπικό επίπεδο. Αυτό σε συνδυασμό με μια ουσιαστική διαβούλευση και διαμόρφωση χωροταξικών σχεδίων με συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών, θα άρει τις επιφυλάξεις που εκφράζουν συχνά τοπικές κοινωνίες.

Η ενέργεια σε κάθε περίπτωση κοστίζει. Αντί υποσχέσεων για δωρεάν ρεύμα, μπορούν να αναπτυχθούν ολοκληρωμένα προγράμματα ενεργειακής αναβάθμισης των κτιρίων και τοποθέτησης συστημάτων παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές για ηλεκτρισμό και κλιματισμό σε συνδυασμό με κίνητρα προς τους ιδιοκτήτες κλειστών διαμερισμάτων να τα ενοικιάσουν δωρεάν ή με χαμηλό κόστος προς οικογένειες που αδυνατούν να πληρώσουν το κόστος ενοικίου και ενέργειας. Μια τέτοια ολοκληρωμένη παρέμβαση που συνδυάζει ενεργειακή, κοινωνική και οικονομική πολιτική δεν επιβαρύνει αλλά αντιθέτως ελαφρύνει τα δημοσιονομικά της χώρας.

Ένα τέτοιο πρόγραμμα θα αναζωογονήσει την τοπική οικονομία και θα δημιουργήσει χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας σε τομείς που σήμερα πλήττονται (οικοδομή, τεχνολογικές και επιστημονικές ειδικότητες, διοίκηση – μάνατζμεντ κα).

Η χρηματοδότηση και τα αρχικά κεφάλαια μπορούν να εξασφαλιστούν από το Σύμφωνο Εταιρικής Σχέσης 2014-2020 (κυρίως από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Συνοχής και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης), από ανταγωνιστικά προγράμματα (πχ HORIZON 2020), από την εξοικονόμηση πόρων που σήμερα δίνονται μέσω του επιδόματος θέρμανσης αλλά και από εναλλακτικές πηγές χρηματοδότησης (προ-χρηματοδότηση από ευρωπαϊκούς ενεργειακούς συνεταιρισμούς, από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, από οικολογικά funds, μικροπιστώσεις – microfinancing καθώς και από μικρο-κεφάλαια πολιτών – greencrowdfunding).

Φορείς υλοποίησης προτείνουμε να είναι τοπικές συνεταιριστικές επιχειρήσεις όπως για παράδειγμα στη Σίφνο όπου έχει δημιουργηθεί ένας Ενεργειακός κι Αναπτυξιακός Συνεταιρισμός με στόχο να συμβάλει στην ενεργειακή μετάβαση προς ένα πράσινο μοντέλο ενέργειας, σε 100% παραγωγή ενέργειας από τοπικά διαθέσιμες Ανανεώσιμες Πηγές.

Γι΄ αυτό καλούμε τους Δήμους να συμμετάσχουν ενεργά στην στρατηγική που έχουν ξεκινήσει ήδη 12 μεγάλες πόλεις για ενέργεια 100% από Ανανεώσιμες Πηγές, αξιοποιώντας κατάλληλα, μεταξύ άλλων, και ευρωπαϊκούς πόρους από το Σύμφωνο Εταιρικής Σχέσης 2014-2020.

Αυτή η πολιτική θα οδηγήσει σε μια έκρηξη οικολογικής, κοινωνικής και τεχνολογικής καινοτομίας, σε νέες βιώσιμες οικονομικές δραστηριότητες και σε δημιουργία αναγκαίων θέσεων εργασίας.

Κάθε καθυστέρηση κοστίζει στις κοινωνίες ακριβά: Πάνω από 350.000 ετησίως είναι τα θύματα της κλιματικής αλλαγής σύμφωνα με τον ΟΗΕ, ενώ έχει δεκαπλασιαστεί το κόστος από τις φυσικές καταστροφές. Δεν είναι τυχαίο ότι η νέα έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας διαπιστώνει σημαντική αύξηση των καταστροφών από την κλιματική ανατροπή και αυξημένες απαιτήσεις για πόρους με στόχο την προσαρμογή στα κλιματικά δεδομένα.

3. Ποια είναι η θέση του κόμματος σας για την απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας της χώρας μας και τα μέτρα που έχουν ληφθεί έως σήμερα;

Από τη μια η Κυβέρνηση υποστηρίζει την πώληση της “μικρής ΔΕΗ” με παραπλανητικά επιχειρήματα και από την άλλη η θέση του ΣΥΡΙΖΑ είναι υποστηρικτική ενός μοντέλου παραγωγής ενέργειας που θυμίζει τους… δεινόσαυρους. Δεν είναι τυχαίο που έχουν βρεθεί αρκετοί δεινόσαυροι καλά διατηρημένοι σε ορυχεία κάρβουνου στο Βέλγιο (μπορεί να τους δει κάποιος στο μουσείο φυσικής ιστορίας στις Βρυξέλλες).

Η απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας έχει ήδη πραγματοποιηθεί νομοθετικά και πρακτικά (υπάρχουν ήδη ιδιωτικές μονάδες παραγωγής ενέργειας από φυσικό αέριο ή ΑΠΕ). Τι είδους απελευθέρωση είναι όταν η κυβέρνηση δίνει με ιδιαίτερα προνομιακούς όρους μέρος του παλιού ενεργειακού πακέτου (κυρίως λιγνιτορυχεία και λιγνιτικές μονάδες) σε κάποιον ακόμα πιο μεγάλο ενεργειακό παίχτη (γερμανική, γαλλική ή ιταλική επιχείρηση σε συνεργασία μάλλον με κάποιον ελληνικό όμιλο);

Εμείς οι “ΠΡΑΣΙΝΟΙ – ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ” δε βλέπουμε ποιος είναι ο λόγος δίπλα στη ΔΕΗ να προστεθούν και ιδιώτες που επενδύουν στον λιγνίτη είτε εδώ είτε και σε γειτονικές βαλκανικές χώρες αξιοποιώντας τα αποθέματα στην Ελλάδα, στο Κόσοβο ή στη Σερβία. Η επένδυση στον λιγνίτη είναι ξεπερασμένη και μια σειρά από μελέτες δείχνουν ότι αυτές οι επενδύσεις πλέον δεν είναι βιώσιμες, όχι μόνο για κλιματικούς αλλά και για οικονομικούς λόγους.

Η αξιωματική αντιπολίτευση είχε δίκιο να ασκεί κριτική στο σχέδιο που επιδίωξε να επιβάλει με κάθε μέσο η κυβέρνηση. Αλλά από εκεί και πέρα εμφανίστηκε ως μια κατεξοχήν συντηρητική πολιτική δύναμη, που υπερασπίζεται το παλιό μοντέλο, που έτσι κι αλλιώς συνδέεται με πολύ σοβαρά προβλήματα (συγκεντρωτική παραγωγή, ρύπανση, συνεισφορά στην υποβάθμιση της υγείας αλλά και στην αλλαγή του κλίματος, έλεγχος από κομματικά συστήματα).

Κατανοητό να αντιδράει στην πώληση μέρους της ΔΕΗ αλλά θα έπρεπε να αναδεικνύει την εναλλακτική πρότασή της, αν έχει. Αλλιώς συμπεριφέρεται ως μια συντηρητική πολιτική δύναμη που απλώς επενδύει στην άρνηση αλλαγών. Οι συντηρητικοί (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) θέλουν να πουλήσουν, οι κατ’ επίφαση προοδευτικοί (ΣΥΡΙΖΑ) σε συνεργασία με πολλές συντηρητικές κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις απλώς υποστηρίζουν το παλιό, την εξάρτηση από τον λιγνίτη και το πετρέλαιο.

Πρέπει όλοι να αντιληφθούμε ότι τώρα είναι ευκαιρία για να δημιουργηθεί ένα κίνημα που θα υποστηρίξει την ενεργειακή επανάσταση, τη μετάβαση σε ένα διαφορετικό ενεργειακό μοντέλο όσον αφορά στο ποιος, πώς και που παράγει την ενέργεια.

Εμείς, οι “ΠΡΑΣΙΝΟΙ – ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ” λέμε όχι στη δημιουργία ενός δεύτερου – ιδιωτικού τώρα – δεινόσαυρου, κλώνου του κρατικού, που θα προσφερθεί μάλιστα σε ευνοϊκές τιμές σε κάποιους φίλους. Λέμε ναι, όμως, σε ριζικές, σωστά σχεδιασμένες αλλαγές του ίδιου του ενεργειακού μοντέλου που πρέπει να συναποφασίσουμε ως κοινωνία. Υποστηρίζουμε έναν οικολογικά και κοινωνικά υπεύθυνο – και όσο το δυνατόν πιο αποκεντρωμένο – τρόπο παραγωγής, μεταφοράς ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές αλλά και μέσω της εξοικονόμησης ενέργειας, που αλλάζει τα πάντα.

Αυτό συνδυάζεται σήμερα με ένα νέο μοντέλο διάθεσης της ενέργειας, μέσω των λεγόμενων «έξυπνων δικτύων» (smartgrids), που προσφέρουν λύσεις για αποθήκευση ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, εξισορρόπηση της ένταξης της ενέργειας από τις ανανεώσιμες πηγές στα δίκτυα αλλά και βελτιστοποίηση της χρήσης ενέργειας, αποκέντρωση της παραγωγής ενέργειας, καθώς και κατανάλωση αποκλειστικά παραγόμενης τοπικά ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές.

Ο λιγνίτης είναι μια πρώτη ύλη που χρησιμοποιήθηκε σε ένα συγκεκριμένο ιστορικό, παραγωγικό πλαίσιο. Σήμερα είμαστε αναγκασμένοι για πολλούς λόγους να περάσουμε σε ένα άλλο ενεργειακό μοντέλο. ΔΕΝ είμαστε υποχρεωμένοι να πουλήσουμε μέρος των λιγνιτορυχείων και των λιγνιτικών μονάδων σε ένα ισχυρό ενεργειακό παίχτη.

4. Ποια είναι η θέση του κόμματος σας για τους στόχους του 2030 για το Κλίμα και την Ενέργεια που υιοθέτησε η Ευρωπαϊκή Ένωση;

Το Ευρωκοινοβούλιο έχει αντισταθεί, υιοθετώντας υπό την πίεση των Πράσινων, κοινωνικών, περιβαλλοντικών και επαγγελματικών οργανώσεων (συμπεριλαμβανομένης μέρους της βιομηχανίας) σημαντικούς ενεργειακούς και κλιματικούς στόχους για το 2030: μείωση εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου 40%, μείωση της σπατάλης ενέργειας 40%, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας 30%. Το Συμβούλιο (δηλαδή τα Κράτη Μέλη) αντιθέτως αποδομούν τον ρόλο της ΕΕ ως πρωτοπορία στην λήψη μέτρων για προστασία του κλίματος και προώθηση της οικολογικής και ενεργειακής καινοτομίας. Περιόρισαν τον στόχο για τις ΑΠΕ στο 27% και δεν υιοθετούν φιλόδοξους δεσμευτικούς στόχους για εξοικονόμηση ενέργειας. Δεν είναι τυχαίο ότι σήμερα η ΕΕ κάνει βήματα προς τα πίσω σε σχέση με τις θέσεις της για την πράσινη οικονομία.

Θέλουμε περιεκτική κλιματική και ενεργειακή Ευρωπαϊκή νομοθεσία που θα είναι συνεπής με το μερίδιο μας από την παγκόσμια προσπάθεια, χτισμένο σε νομικά δεσμευτικούς στόχους για τις εκπομπές και κυρώσεις για να εξασφαλίσει ότι οι στόχοι για το κλίμα θα επιτυγχάνονται.

5. Ποια είναι η θέση του κόμματος σας για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης και ποιες προτάσεις θα εισηγηθείτε ή θα υποστηρίξετε στη Διάσκεψη για το Κλίμα στο Παρίσι το 2015, αν το κόμμα σας συμμετέχει στη νέα κυβέρνηση;

Η προστασία του κλίματος είναι εφικτή μόνο αν υπάρξει, το αργότερο στην Παγκόσμια Συνδιάσκεψη για το Κλίμα, τον Δεκέμβριο 2015, στο Παρίσι, μια φιλόδοξη και δεσμευτική συμφωνία για έξοδο από τα ορυκτά καύσιμα και μαζική στροφή των επενδύσεων σε καθαρότερα μέσα μαζικής μεταφοράς, καθαρότερη ενέργεια, εξοικονόμηση ενέργειας, ενεργειακά αποτελεσματικά κτίρια και συσκευές. Η πρόκληση είναι μπροστά μας: είτε θα δράσουμε έστω στο… και πέντε, για να συγκρατήσουμε την κλιματική αλλαγή είτε θα εγκαταλειφθούμε σε μια πορεία που θα αλλάξει την ζωή πάνω στον πλανήτη, – τουλάχιστον όπως την ξέραμε μέχρι σήμερα – μέσα στον αιώνα που διανύουμε.

Όπως τονίζει και ο RachelKyte, αντιπρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας και Ειδικός Απεσταλμένος για την Κλιματική Αλλαγή, η αλληλένδετη σχέση μεταξύ μιας βιώσιμης οικονομικής ανάπτυξης και κλιματικής προστασίας μπορεί να γίνει εφικτή μόνο με την ανάληψη πολιτικών πρωτοβουλιών.

Γι’ αυτό – στο πλαίσιο ενός ένα σχέδιο ενεργειακής και οικολογικής μεταρρύθμισης – θα προτείνουμε στους Ευρωπαίους Υπουργούς είτε είμαστε στην κυβέρνηση είτε από την Βουλή:
να εξασφαλίσουν ότι η τελική συμφωνία που επιδιώκεται να επικυρωθεί το 2015 θα θέσει ως στόχο τη μείωση των παγκόσμιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά 85-90% έως το αργότερο το 2050,
να ενισχύσουν το στόχο μείωσης των εκπομπών της ΕΕ για το 2020 στο 30 %,
να υιοθετήσουν κατελάχιστον τους στόχους που προτείνει το Ευρωκοινοβούλιο για μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά 40%, προώθηση των ΑΠΕ τουλάχιστον στο 30% κι εξοικονόμηση ενέργειας στο 40% μέχρι το 2030.
να συνεχίσουν να πιέζουν ώστε να υπάρξει μια δίκαιη συμβολή σε μειώσεις εκπομπών από την πλευρά των διεθνών αεροπορικών και θαλάσσιων μεταφορών, και να συνεισφέρουν οικονομικά αυτές οι δραστηριότητες σε δράσεις για το κλίμα στις αναπτυσσόμενες χώρες,
να εξασφαλίσουν ότι οι ανεπτυγμένες χώρες θα διαθέσουν επαρκή χρηματοδότηση για το κλίμα για την περίοδο μετά το 2015,
να ετοιμάσουν έναν οδικό χάρτη για την αύξηση των χρηματοδοτικών μέσων έως 100 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως μέχρι το 2020, όπως συμφωνήθηκε στο πλαίσιο της Συμφωνίας της Κοπεγχάγης και επιβεβαιώθηκε από την COP16 στο Κανκούν (Μεξικό),
να δεσμευτούν για συγκεκριμένα ποσά χρηματοδότησης προς το Πράσινο Ταμείο για το Κλίμα, και το Ταμείο Προσαρμογής,
να περιγράψουν περαιτέρω προσπάθειες για τα δημόσια οικονομικά, ιδίως μέσω καινοτόμων πηγών, όπως ο Φόρος επί των Χρηματοπιστωτικών Συναλλαγών (FTT), η κατάργηση των επιδοτήσεων στα ορυκτά καύσιμα, το κλείσιμο εταιρικών φορολογικών «παράθυρων», ή η φορολόγηση στην κατανάλωση αεροπορικών και ναυτιλιακών καυσίμων,
να προσδιορίζουν τις απαιτήσεις για τις πληροφορίες που θα πρέπει να συνοδεύουν μια συμφωνία που επιδιώκεται να επιτευχθεί το 2015 και
να εξασφαλίσουν τα κριτήρια για διαφάνεια, ποσοτικοποίηση, συγκρισιμότητα, επαληθευσιμότητα και αξιοπιστία,
να σημειώσουν πρόοδο στα κοινά λογιστικά πρότυπα για την χρηματοδότηση
να εξασφαλίσουν θεσμική πρόοδο στον τομέα των «απωλειών και καταστροφών»
να υιοθετήσουν ένα σαφές και φιλόδοξο σχέδιο εργασίας και τα ορόσημα για την παραγωγή του τελικού κειμένου για την COP21 στο Παρίσι
να συμφωνήσουν τα βασικά στοιχεία για τη δομή της συμφωνίας του 2015

Θέλουμε να είμαστε στη Βουλή για να αποτελέσουμε την κινητήρια δύναμη των αλλαγών στις πολιτικές για την ενέργεια και το κλίμα. Η δική μας παρουσία και σε μια νέα προοδευτική, οικολογική, δημοκρατική διακυβέρνηση θα μπορέσει να διασφαλίσει ότι δεν θα επιστρέψουμε στο παρελθόν αλλά θα προχωρήσουμε στο μέλλον.

Posted on 14/01/2015 in Θέσεις

Share the Story

Back to Top